Vísir - 06.04.1960, Qupperneq 11

Miðvikudaginn 6. apríl 1960
VlSIB
Pozzo (Flosi Ólafsson), Estragon (Árni Tryggvason, Vladiinir (Brynjólfur Jóhannesson) og
Lucky (Guðmundur Pálsson.
Beðið eftir Godot,
oftir Samuel Heckett.
Leikstjóri Baldvin Halldórsson.
Leikfélag Reykjavíkur hefur
gerzt svo djarft öðru sinni í
vetur að setja á svið leikrit,
sem er ólíklegt til að falla öll-
um fjöldanum í geð, en á það
þó engu síður skilið, og hafi
Leikfélagið þökk fyrir að ein-
blína ekki á, að það sé „sam-
band milli bankainnstæðu og
listar“ svo að vér vitnum í fyr-
lestur ameríska' bókmennta-
fræðingsins, sem var hér á dög-
unum.
sem sé ekki í þeirra hópi. Hvort
sem heimspekisefna þessi á nú
langt eftir ólifað, þá er ekki
fjarri sanni, að hún hafi verið
tímanna tákn, þegar litið er á
spor styrjaldarinnar á lífi og
hugum fólksins, óvissuna, ör-
yggisleysið, togstreituna milli
þrárinnar eftir trú og ástarinn-
ar á efanum, undanhald ein-
falds lífs og andlegra verðmæta
fyrir ofríki og hinni mögnuðu
tækni nútímans.
dórsson er mjög vel menntað- j
ur, hugkvæmur og hæfilega i
djarfur leikstjóri. Þó hefði :
hann líklega gert rétt að stíga
einu feti lengra, taka sér bessa-
leyfi og fella úr eða af leikrit-
inu, það eru óneitanlega á þvi
agnúar, og vegna hinnar ó-
Tvennt verður sérstaklega að
þakka Baldvin sem leikstjóra
að þessarri sýningu, auk þess
sem þekka ber leikurunum
sjálfum. í fvrsta lagi samstill-
ing Brynjölfs Jóhannessonar og
Arna Tryggvasonar í hlutverk-
um þeirra lagsmanna og félaga
gegnum súrt og'sætt um 50 ár,
Vladimir og Estragon.. Það er
. virkilega fágætt samspil og
að það skyldi takast í þessu sér-
stæða leikriti, sem vitanlega er
viðburður á íslenzku leiksviði
og ekki seinna vænna að það
bærist hingað. Hitt, sem nefna
skal til tíðinda í sambandi við
leiksýninguna er það, að mér
liggur við að segja, að álaga-
hamur hafi fallið af Guðmundi
Pálssyni, og hann hefur unn-
ið sigur á leiksviðinu. Er sann-
arlega ástæða til að óska hon-
um til hamingju. Hinn þögli
leikur hans hreif flesta, og þá
kastaði fyrst tólfunum, þegar
honum var skipað að taka
til máls. Það var aldeilis ekta
óhugnanlegur flaumur.
býggingar þess, verð
ur að leggja sig fram um að
láta heildaráhrifin haldast ó-
rofin. Fvrsti þáttur tókst prýði-
lega, en í öðrum þætti slaknaði
leiðinlega á þræðinum. Það má
skella skuld á höfundinn hvað
leikritið snertir, en leikstjórinn
verður að sjá við því með ein-
hverjum ráðum.
í því mikla listanna landi
Frakklandi gaus upp sú heim-
spekistefna að lokinni síðari
heimsstyrjöld, sem existensíal-
ismi kallast og átti skáld að
forvígismönnum. Frægastur
þeirra er Jean Paul Sartre,
sagna- og leikritaskáld auk þess
að vera heimskekingur. Þjóð-
leikhúsið sýndi eitt af frægari
leikritum hans fyrir fáum ár-
um, „Flekkaðar hendur.“ En
sannleikurinn er líklega sá, að
leikritið „Beðið eftir Godot“
eftir Samúel Beckett, sem Leik
félagið sýnir um þessar mund-
ir, lýsir miklu betur hugmynd-
um existensíalistanna en skáld-
rit þeirra sjálfra. Beckett vár
Það skeður ekki margt i
þessu leikriti, því að það gerist
allt á meðan verið er að bíða,
og biðin tekur ekki enda. Og
þótt leikritið vanti reyndar
það, sem löngum hefur verið
talið ómissandi í leikriti, sem
sé upphaf, miðbik og endi, en
hins vegar fullt af ömurlegum
og ýktum atvikum, þá hefur
það samt ívaf af grófskemmti-
legri fyndni, manneskjulegum
vonarneista þrátt fyrir bölsýn-
ina, að kenningin skaði ekki
listina. Hins vegar er lopinn
teigður um of á köflum. Reynir
því mjög á leikstjórann, hversu
tekst að halda stígandi og
hraða í leiknum. Baldvin Hall-
Estragon (Árni Tryggyason og Vladimir (Brynjólfur
Jóhannesson) bíða eftir Gödot.
_________________________II
13'
Þýðingin eftir Irfdriða G.
Þorsteinsson er mætavel a£
hendi leyst, og leiktjöld Magn-
úsar Pálssonar sterk í einfald,-
leik sínum. — G. B.
Vorstörfin.
(Frh. af bls. 7)
glugga en skyggja þarf þær t*
d. með dagblaði fyrst eftir um-
plöntun, þegar sólskin er sterk-
ast.
Það er hreint ekki nauðsyn*
legt í öllum tilfellum að um*
potta stofublóm á hverju árí.
Ef plantan er í góðri rækt, þrif-
leg, í örum vexti og stendur í
nægilega stórum potti getur
verið fullt eins æskilegt að
hreinsa dálítið af efsta moldar-
laginu burtu og endurnýja,
með gróðurmold og áburði og
eins og áður er drepið á, þurfa
jurtirnar því meiri áburð, því
örari sem vöxturinn er og ligg-
ur þetta í augum uppi, þótt því
sé ekki ævinlega gaumur géf-
inn sem skyldi.
Þar sem um er að ræða
blómaskálar, með fleiri teg.
stofublóma, í hýbýlum manná
eru vorstörfin fyrst og fremsfc
fólgin í því að hreinsa burfc
dauðar jurtir og jurtaleifar,
skipta um plöntur og samræma
um leið og gróðurmoldin er,
endurbætt eða endurnýjuð.
Hér hefur verið drepið á ör-
fá atriði, sem vert er að hafa í
huga, þegar farið er höndum
um stofublómin að vörinu.
Þar sem mikill fjöldi stofu-
blóma er nú á boðstólum á
landi hér og stöðugt bætast nýj
ar plöntur við, verða menn að
hafa sig alla við og nevta allra
bragða, ef þeir vilja fylgjasfc
með tímanum í þessum efnum.
I þessu sambandi má benda ,4
að afgreiðslufólkið í blómabúð-
unum er víðast hvar vel að sér
og liggur ekki á lærdómi sín-
um.
Þó er því ef til vill lærdóms-
ríkast að leggja land undir fót
og heimsækja garðýrkjubænd-
ufna, sem framleiða -plönturn-
ar. Hjá þeim mörgúm hverjum
er mikið að sjá og margt að
læra, enda færist það nú óðum
í vöxt, að almenningur sæki þa
héim,
Hér í þættinum mun öðrum
þræði verða leitast við að
kynna garðyrkjustöðvarnar og
afurði þeirra. — St. Þ.
Fulltróaráð Sjáifstæðisféðayanna í Reykjavík
FUIVDÍIR
verður haldinn í fuiltrúaráði Sjáiístæðisfélaganna í Reykjavík n.k. fimmtudagskvítld hinn 7. apríl kl. 20,30
í Sjálfstæðishúsinu.
Umræðuefni: Skattamál.
Framsögumaður: Gunnar Thoroddsen,
fjármálaráðherra.
Fulltrúaráðsmeðlimi - sýni fulltrúaráðsskírteini sín við innganginn.
Stjórnin
...
Íiifig