Vísir - 31.05.1960, Page 11

Þriðjudaginn 31. maí 1960
VlSIR
II
gg I. 15 ?'
Viðreisn fekst
Framhald af 7. síðu.
niáttur tímakaupsins, einmitt'
vegna þessa kapphlaups, minni'
í dag en 1947. Hefur þó tíma-
kaup Dagsbrúnarmanna hækk- [
manndóm til þess að hætta að
eyða annarra fé og byrja í þess
stað í tæka tíð að greiða skuld-
ir, enda þótt af leiddi nokkur
skerðing lífskjara, eða láta reka
áfram á reiðanum, þar til allt
var glatað og eini gjaldeyrir
okkar var pólitiskt sjálfstæði
þjóðarinnar.
Okkur í stjórnarliðinu fannst
valið ekki öi'ðugt. Bjartsýni mín lífskjöxán.
er svo mikil, að ég leyfi mér að ! ‘ Það var gert.
staðhæfa, að í okkar sporum Með breytingu á ti'yggingai’-
hefðu andstæðingai'nir hugsað löggjöfinni og niðurgreiðslum
eins og við þótt þeir nú geri á tilteknum nauðsynjavörum
sér það til hugarléttis að sverta er séð fyrir því, að hjón með
allar aðgerðir okkar og raunar 3 börn á framfæri, aldrað fólk
ur að þola nú, þegar hún getur
ekki lengur lifað á ei'lendum
eyðsluskuldum, en þarf í þess
stað að hefja gi'eiðslu á þeim.
að úr 8,88 kr. 1947 upp í 22,19 Það er þetta, sem ég hef leyft
kr. nú.
En ekki nægði það eitt að
stöðva róttækar ráðstafanir til
að létta byrði þeirra, af hækk-
andi vöruverði, sem bágust eiga
mér að kalla endui'komu góðra
og gamla daga.
Engum fær dulizt, að stjórn-
arliðið hefur verið djarft og
mikilvirkt og þingið athafna-
meira en áður ei'u dæmi um.
Stefnan hefur verið skýr og ó

'-Á þeim, sem nú vinna óheilla í Hagavatnsförinni -veröus
verkin, hvílir þung ábyrgð. gist í sæluhúsinu. Gengið verð«
Stöðvi þeir ekki ólánsatfei’li
sitt, vei'ður þeim aldrei fyrirgef
ið, því þá er heift þeirra blind,
ógæfa þeii'ra mikil og afbrot
þeirra fáheyrt og fordæman-
legt. Enginn mun þá biðja þeim
miskunnar né fyrirgefningar,
enda vita þeir hvað þeir gera.
Nú, sem fyrr, ti'úi ég því
betra, þar til ég reyni hið verra
en tel þó skynsamlegt að vera
við öllu búinn.
Að lokum þetta.
Við, sem að stjórninni stönd
um, erum margir, og enda þótt
tvíræð. Foi'ðazt hefur verið að Alþýðuílokkuiinn og Sjálfstæð-
sjálfa sig í leiðinni — áhi'ifa- og
úrræðalitlir eins og þeir ei'u.
Minni ég því til stuðnings á,
að þegar við Sjálfstæðismenn í
ársbyrjun 1950 lögðum fram
rökstuddar tillögur um lausn
efnahagsvandans, sem þá var
við að etja, flutti Framsóknar-
flokkui'inn tafarlaust vantraust
á okkur. Það var samþykkt,
enda vorum við þá í minnihluta
stjórn. Tíu dögum síðar mynd-
og öryrkjar fá fullar bætur fyi'-
ir hækkað vöruvei’ð.
Er ætlað að framfærsluvísi-
talan hækki tæplega meira en
3—5 stig, sé lækkun útsvara og
tekjuskatts meðtalin. Er það;
miklu minni kjaraskerðing en
ella hefði orðið, jafnvel þótt
enn hefði verið kostur eyðslu-
lána til aukins innflutnings á
lúxusvörum, sem ekki var.
Afnuminn hefur svo verið
aði Framsóknarflokkurinn svo, tekjuskattur af þurftartekjum,
stjói'n með okkur, til þess að
framkvæma sömu t.illögurnar,
sem hann felldi okkur út af.
Sama myndi ske nú ef Fram-
sókn væri samstarfshæf og
fengi að koma í stjórn. En slepp
um því.
Þegar hér var komið sögu,
þegar vantraust umheimsins
setti slagbrand fyrir feigðar-
bi'autir fslendinga, var augljóst
hver úri'æði voru helzt til bjarg-
ar.
Allir ráðamenn voi'u á einu
þannig að hjón með þrjú börn
greiða ekki tekjuskatt. Her-
mann Jónasson taldi þennan
skatt „skatt á heiðarleika“ og
lét sér fátt um finnast afnám
hans. Aðrir hugsa öðru vísi. —
Um aðrar tilfserslur á sköttum
og tollum mun hæstvirtur fjár-
málaráðherra án efa ræða, svo
sem líka um jöfnunarsjóð sveit-
arfélaga, bann við takmarka-
lausu veltuútsvari, samræm-
ræming útsvarsskala, hin var-
færnu fjárlög og mörg önnur
máli um, að viðurkenna yrði þörf og mikilvæg nýmæli, er
gengi krónunnar, eins og vinstii falla undir hans vei'ksvið.
stjói'nin skildi við hana. Að| —v —
sjálfsögðu var nokkurt matsat-
riði hvað minnst yrði komizt af
með. Ofan á varð, að 38 krónur
teldust jafngilda Bandaríkja-
dollai'a, og var þá miðað við
þai'fii' útvegsins, áður en vitað
var um langvarandi verðfall
fiski- og síldarmjöls. Jafngildir
sú gengisfeUing 20—30% í inn-
flutningi og útflutningi, miðað
við óbeinu skráninguna 1958,
en þá var krónufelling vinstri
stjórnarinnar orðin um 30%.
Til samanburðar er gengisfell-
ing 1950, sem nam 42.6%.
Eg minni hér á, að Framsókn
armenn hafa oft talað um, að
óþarft hefði verið að skrá krón-
una svona lágt. Nægt hefði 30 i
dollarinn. Hver alvara fylgir
þessu, sem öðru þeirra máli,
sézt á bví, að þegar Björn Páls-
son alþingismaður bar fram
slíka tillögu, greiddi ekki einn
einasti Framsóknarmaður
henní atkvæði.
leyna þjóðina staðreyndum, en
þess í stað leitast við að fremsta
megni að láta myndina blasa
sem bezt við augum almenn-
ings.
Stói'u drættirnir eru þessir:
1) Uppbótakei'fið hafði sjálft
kveðið upp sinn dauðadóm
2) Eina úrræðið var að viður
kenna með opinberri skrán
ingu krónunnar sannvirð
hennar, eins og vinstr
stjórnin skildi við hana.
3) Af þessu hlaut að leiða
hækkun vöruverðs.
4) Þeirri byrði hefur verið
bægt frá dyrum þeirra, sem
sízt gátu axlað hana.
5) Jafnframt hafa verið gei'ð-
ar margvíslegar aðrar ráð-
stafanir, m. a. til að stemma
stigu við nýrr.i verðbólgu,
og í engu hikað við nauðsyn
legar ráðstafanir í því skyni.
þótt óvinsælar kynnu að
reynast í bili, svo sem vaxta
hækkunin og bann v.ið
gi'eiðslu kaupgjalds eftir
vísitölu.
Leiðai'ljósið hefur frá önd-
verðu verið að forða þjóðinni frá
efnahagslegu hruni, geigvæn-
legu atvinnuleysd og ef til vill
glötun pólitísks sjáfstæði. Og
allar ákvax'ðanir hafa miðast
við að kref jast ekki stærri fórna
en nausyn bauð og minnst af
þeim, sem sízt eru aflögufærir.
Þá er enn þess að geta, að af-
létt er nú að mikju leyti ánauð
hafta og banna á sviði verzlun-
ar og margvíslegra athafna, sem
um aldarfjórðungsskeið hefur
hvílt á þjóðinni eins og mara
og þjakað hana og þjáð. Er það
okkur, sem frelsið munum, ó-
segjanlegt gleðiefni, að nú skuli
þjóðinni að nýju gefast kostur
á að neyta krafta sinna, hæfni
og atorku, til þess að sækja til, ing, þroska og góðvild.
fanga þangað, sem auðurinn bíð j En tekst viðreisn
ur, í skauti jarðar, greipar Æg- spyrja menn. Svar mitt er
is og aðrar auðlindir ættjai'ðar- þetta: Viðre.isn tekst, ef þjóðin
ánnar, í stað þess að híma hok- vill. í dag gerir þjóðin sér Ijóst,
isflokkurinn séu í mörgu ólíkra
skoðunar, standa þeir þó sem
einn aðili í ágætu samstarfi um
það að efna heit sín. En þjóðdn
öll verður að taka undir. Það er
öllum fyrir beztu og þá má
treysta því, að þær fórnir, sem
í bili með engu móti vei'ða um-
flúnar, vei'ða skjótlega léttbær-
ari.
Við flokkssystkini mín um
allt land segi ég þetta:
Við erum því vanir, Sjálfstæð
ismenn, að standa saman á hætt
unnar stund, því betur sem
meira cr í húfi.
Við skulum enn berjast fyrir
velfei'ð þjóðar okkar hvar sem
er, við hvei'n sem er og hvenær
sem er, og höfum þá réttmæta
ástæðu til að vona, að okkur
takist að afstýra þeim voða, er
óstjórn undanfai'inna ára hef-
ur fært að dyrum okkar allra.
Við höfum alltaf talið okkur
skylt að standa vörð um fjár-
hagslegt og pólitískt sjálfstæði
íslands.
Sjálfstæðismenn!
Við skulum enn sem fyrr,
vera trúir þessai'i skyldu.
ur á Langjökul. A heimlei©
vprður ekið um Þingvöll.
Lagt vei’ður af stað í báðáa
ferðirnar á laugardag kl. 2 frg>
B. S. R.
PASSAMYNDfR
teknar i dag, tilbúnar ð
morgun. — Annast allaxj
myndatökur utanhúss og
innan.
Pétur Thðmsen
A.P.S.A.
Kgl. sænskur Ixirðljósm.
Ingólfsstræti 4. Sími 102Ú7,
P.O. Box 819.
KR vann með
yfirburðum.
ElPSPÝTOR
ERU EKKI
BARNALEIKFÖN&!
Húseigendafélag
Reykjavíkur
Tveim bíittm
stoiið.
Flokkur Islandsmeistara úr
K.R. og knattspyrnuflokkur
frá íþróttabandalagi ísfirðinga
Það er enn of snemmt að spá háðu tvo kappleiki hér um helg-)
um, hversu fram úr vinnst, en ina-
sum sólarmerki eru fremur góð.
Spai’ifé vex, gjaldeyrisaðstaðan
batnar og það sem mestu varð-
ar: þjóðin hefur sýnt skiln-
A laugai'daginn sigraði K.R.
ísfirðingana með þremur mörk-
um gegn engu. Á sunnudags-
kvöldið sigraði K.R. með fimm
mörkum gegn einu. íþrótta-
samt? bandlag ísfirðinga sá um mótið.
inn með hneigingum við dyr
valdhafanna, í leit að leyfum.
Hvílík óhemju eyðsla á orku
þjóðarinnar hefur ekki allur sá
tími verið, sem farið hefur i
að fórnirnar, sem hún færir, eru
að vísu tilfinnanlegar, en þó
smámunir hjá þvi, sem verið er
að bjarga og miklu minni en
nokkur önnur úrræði hefðu
Á SnæfeíEsjöktil
og Langjökul.
Um helgina var stolið tveina
bifreiðum í Reykjavík, og fúnd-
! ust báðar síðar, nokku®
I skemnidar. t
Annarri var stolið úr þbrtj
Eimskipafélagsins þar sem húra
var geymd. Það var Aústiia
sportsmodel, JO-2638, og hafði
verið brotist inn í portið tíl acS
henni út. Bifreiðin fannst
síðar suður í Kópavogi, nokk-
uð skemmd. I
Hinni bifreiðinni var stölið
frá Óðinstorgi. Var það R-8391,
og fannst hún í morgun við
húsið Óðinsgata 13. Um
skemmdir var þá ekki vitað.
Slökkviliðið 1
tvisvar á ferð.
Slökkviliðið var tvívegis
Augljóst var að af gengis-
skráningunni leiddi hækkað
vöi'uverð. En það var ekkert
nýtt. Aðeins það. sem skeð hafði
1939, 1950, 1951, 1955, 1956,
1958 og oftar, fyrir beina og ó-
beina gengisfellingu. Nú var
hins vegar bannað að greiða
kaup með vísitölu. — Kapp-
hlaupið milli kaupgjalds og af-
urðaverðs varð að stöðva. Það
hefui’ reynslan kennt fslending
um, eins og bezt skilst á því,
sem Einar Olgeirsson oftast hef
Guðmundur Jónasson efnirj
til tveggja hvítasunnuferða. — ferð í gær og gærkveldi. i
Farið verður á Snæfellsnes, en( í fyi'ra skiptið var það kivatfc
leyfisbeiðnir og að koma sér i.krafizt, þótt fyrir hendi hefðu Wn {eÆn ^ ^ Hagavatni j að Hjarðarhaga 38, en tþar
vey®- _ í SnæfeUsnesferðinni verður hafði kviknað í koffortsloki í
I ag \i 1 o in- jn V1 1111 gist á Arnarstapa báða dagana.; þakherbei'gi. Tjón var
Ur verður ÞV1 e 1 leynt> að Gengið ve.rður á Snæfellsjökul! vægilegt. í síðara skipti var
mjúkinn við valdhafana og svo
aftur að játa eða neita beiðnun-
um. — Skyldi ekki heiðarleg,
harðsótt viðui'eign við náttúru
öflin vera allt eins göfgandi
iðja? Og skyldi ekk.i stundum
fremur hafa verið spurt um
vegna misskiln.ings eða valda-
streitu eru sterk öfl að verki,
sem reyna að villa henni sýn.
Takizt þeim óheilaöflum að
annað en réttlæti, þegar leyfin skapa tortryggni, tregðu og úlf-
voru veitt? úð, getur allt farið forgörðum.
En hvað um það, nú verður
aftur hægt að ná andanum í ís-
lenzku athafnah'fi. Og nú getur
almenningur vænzt góðs af
auknum vörugæðum, sem æv-
inlega leiðir áf frjálsri sam-
keppni. — Sarokeppnin mun
einnig draga úr: verðhækkun-
um. Mætti vel svo fara, að ein-
mitt eftir þessum leiðum takizt
ur bent á, að eftir öll verkföllin 1 að draga verulega úr þeiri'i
og kauþhækkanirnar, er kaup-1 kjaraskerðingu, sem þjóðin verð
Þá fáum við hrun, atvinnuleyri
og mikla skerðingu eignarrétt-
ar og athafnafrelsis, a. m. k.
um nokkurt skeið, ef til vill
líka glötun sjálístæðis, í stað
þeirra nýju aldar viðreisnar og
stöðugt vaxand.i velgengni. sem
nú bíður þjóðarinnar, " kunni
hún fótum sínum foi'ráð, forðist
blekkingai'nar og standi vöfð
um heill sína og heiður.
og ekið ki'ingum Snæfellsnes. slökkviliðið kvatt í Cafe Höll,.
IComið við hjá Ölkeldu. í baka-j Austurstræti, og varð þar ekkl
leið verður farið um Uxa- tjón nema af rafmagnsmótors.
hryggi. ! sem hafði brunnið yfir.
Kveikjaralögurinn vinsæli fæst nú í flestum
verzlunum, sem sclja tóbaksvörur.
Ileildsölubirgðir:
OLÍUSALAN H.F
Sími 17975/6.