Vísir - 16.09.1960, Qupperneq 11

Föstudaginn 16. september 1960
Vf SIR
11
4 4
V BBIDGEÞATTl'B y
♦ ♦
4 visis 4
Að tveimur umferðum lokn- þriðji Klemenz Björnsson
um 1 einmenningskeppni með 1038 stig.
Bridgefélags Reykjavíkur erj
Ásbjörn Jónsson efstur með ( Eftirfarandi spil kom fyrir í
1062 stig'. í öðru sæti er Ás- annarri umferð. Staðan var
mundur Pálsson með 1049 og, allir á hættu og austur gaf.
4 9-7-3-2
¥ 7-3-2
♦ 3-2
4 K-D-G-9
4 K-G-8-6-4 N. . 4 A-D-5
¥ K-10 V. A. ¥ A-D-G
♦ 9-8-7-6-5 s. 4 A-4
4 A 4 8-6-S-4-3
4 10
¥ 9-8-6-5-4
♦ K-D-G-10
4 10-7-2
Á allflestum borðum var far-
Gleðskapur með illan endi.
Lögðu á dansleik, en
höfnuðu i iugthúsi.
Það ber stundum við, þeg-
ar fólk fer út í góðu skapi og
ætlar að skemmta sér svo um
munar, að allt endar öðruvísi en
ætlað var, og stundum með
skelfingu.
Þannig fór og í fyrrakvöld
fyrir ungum elskendum sem
þar skyldi gleðinni haldið á*
fram fram eftir nóttu. Hún átti
heima í einu úthverfi bæjarins
og þegar þangað kom byrjuðu
óhöppin. Það fyrsta var það, að
stúlkan gat engum boðið inn af
þeim, sem hún hafði boðið með
sér — var eitthvað í ólagi heima
ætluðu sér að njóta skemmti- hjá henni svo hún fór ein síns
legrar kvöldstundar á dansleik liðs til síns heima. Flestir gest-
í Vetrargarðinum. Sennilega ] anna óku í leigubílunum á brott
hafa þau líka skemmt sér kon- aftur, en þó ekki kærustuparið
unglega á meðan þau voru þar, j og kunningi þeirra, því þau
a. m. k. er ekki annað vitað,
enda var þar glaumur mikill og
gleði að því er þau hermdu.
Þar á dansleiknum komust
þau í kynni við unga stúlku,
sem reyndist hinn mesti höfð-
ingi, því hún bauð fólki á báða
bóga heim til sín að dansleikn-
höfðu greitt bílstjóranum og
látið bílinn fara áður en Ijóst
varð að skemmtuninni yrði ekki
haldið áfram.
Stóðu þau nú úti, bíllaus, í
dansfötum sínum og hrollkalt í
næturkulinu. Þeim varð þá
fyrst fyrir, eftir að hafa komið
auga á mannlausan og ólæstan
ið í sex spaða á a-v spilin, þó
að segja megi að það sé full-j
mikið lagt á spilin. Raunin varð
líka sú, að engum sagnhafa;
tókst að koma sögninni heim.|
Við nána athugun kemur þó i
ljós að hægt er að vinna sögn-
ina á tiltölulega öruggan hátt,'
miðað við að sagnhafi sjái ekki
öll spilin, Útspilið var alls stað-
ar laufakóngur enda er hann
eðlilegasta útspilið. Nú erl
spilað hjartatíu og tekið á gos-:
ann í borði. Þá kemur lauf, sem j
er trompað, meira hjai'ta ogí
hjartadrottning tekin og tígli
kastað heima. Enn kemur lauf, j
sem er trompað og nú er staðan
eftirfarandi:
4
¥
9-7-3-2
ekkert
4 3-2
4 D
4 K-G-8 N. 4 A-D-5
¥ ekkert V. A. ¥ ekkert
♦ 9-8-7-6 4 ekkert s. 4 A-4 4 8-6
um í Vetrargarðinum loknum,
| m. a. elskendunum þeim sem að j bíl, að skríða inn í hann. Og úr
„w* . framan greinir og kunningja j því farartækið var til staðar—■
♦Vjf *',lr tÉ Þeirra. Var ekið í þrem leigu- því þá ekki að notfæra sér það!
bílum heim til gestgjafans og
Það tók að vísu nokkurn tíma
að koma bílnum í gang og við
þær tilraunir komu þau óvænt
við flautuna svo af varð nokkur
hávaði.
Eigandi bifreiðarinnar svaf í
næsta húsi, vaknaði við flaut í
sínu eigin fartæki og þótti bera
á það kennsl. Rauk h^nn fram,
úr, í síma og hringdi til lög.
Minnisvarði um Runóí! sand-
græðsiustjóra afhjúpaður.
Hann var ræktunarmaður í gróður-
og mannlífi, sagði landbúnaðarráðtierra I ávarpi.
4 10
¥ 9-8
♦ K-D-G-10
4 ekkert
Nú er spaðakóngur tekinn og
er tían kemur í hjá suðri
tryggjum við okkur fyrir
tromplegunni 4-1 og spilum
tígli og drepum á ás í borði.
Enn kemur lauf, suður lætur
hjarta t. d., við trompum með
áttunni og spilum tígli og nú
á suður út. Nú er sama hyað
hann gerir við víxltrompum af-
ganginn. Hugsum okkur nú að
suður hafi verið einn af þess-
um klókindapúkum, sem láta
spaðatíu en eiga þó annan
spaða, sem hann lætur þá nátt-
úrlega út. En það stoðar ekkert,
því að þá fellur trompið og
laufáttan stendur. Ekki svo erf-
itt eftir allt saman.
I
Minnisvarðinn, brjóstmynd á
Sunnudaginn 11. sept. sl. var og hlýjar árnaðaróskir til sín reglunnar, sem sendi lögreglu-
afhjúpaður í Gunnarsholti og sona sinna. i lið á staðinri. Bar það að í sama
minnisvarði um Runólf Sveins- | mund og þrennjngin í bilnum
son sandgræðslustjóra. Að lokum veitti Páll Sveins- var í þann veginn að koma hon-
son sandgræðslustjóri, bróðir um af stað. Urðu málalok þau
Runólfs heitins, minnisvarðan- að lögreglan ók stúlkutetrinu
stuðlabergsstalli gerð aí Rík- um móttöku með stuttu ávarpi. heim til sin, en piltamir báðir
harði Jónssyni myndhöffgvrara. j tnSuttui Guðmundsson stjórn- gistu tugthúsið um nóttina.
var gjöf Búnaðarfélags íslands, að’ söng. Að athöfninni lokinni Voru þeir báðir nokkuð undig
Sandgræðslu íslands, nánustu þágu allir viðstaddir veitingar. 1 áhrifum áfengis.
vina og ættingja og sand-
græðsluvarða. Minnisvarðinn
var settur í fagran trjálund í
Gunnarsholti.
Jóhannes Helgason stijórnaði
Barnakennarar halda auka-
þing um launamál sín.
........ , Samband ísl. „—....„v..
athofnmm. Steingrimur Stein- ...
, , „ _ boðar til aukaþmgs laugardag-
þorsson afhenti minmsvarðann . ,
; . , inn 24. september til að fialla
fyrir hond gefendanna til . ,
. • , , - , , , . um launamal barnakennara.
Sandgræðslu Islands, en ekkja
Runólfs, frú Valgerður Hall-
dóttir, afhjúpaði hann.
barnakennara að við 9 mánaða kennara. Nú
eru aðrir kennarar með ýmist
8, 7, 6 eða 5 mánaða kennslu,
og lækka laun þeirra um 1/12
fyrir hvern mánuð, þannig að
8 mánaða kennari hefir 1/12
lægri laun en 9 mánaða kenn-
ari og þanig koll af kolli, Rétt-
AijsýðnneitnMg og eftlröpun.
Asnerskanismi og Sigfús Uaðason.
Kennai-ar fengu síðast launa-
hækkun með launalögunum
Steingrimur Steinþórsson1 nýju, er tóku eildi 1. janúar
kvað minnisvarðann vera þakk- 1956, og hækkuðu þá iaun indalausir farkennarar eru
læ'is- og virðingarvott um þeirra verulega, eða um einn lægst launaðir. Þeir byrja með
minningu Runólfs Sveinssonar, heilan launaflokk. Laun kenn- 34655 kr. árslaun. Á öðru ári
snm hann taidi hafa verið einn ara fara eftir því, hve marga fá þeir 38017 kr. og 3. árið
hinn glæsilegasta forystumann mánuði á ári þeir kenna og 48206 krónur.
í landbúnaði íslendinga er hvort þeir hafa full réttindi eða!
hann lézt. j eru réttindaláusir, sem kaliað
’ er. En i stórum dráttum hafa
þeir full réttindi, sem hafa hlot-
ið kennaramentun eða viður-
kennd námskeið til vriðbótar
annarri mentun.
Sigfús Daðason svokallað ^
skáld, sem flutti framsöguræðu
á fundi Brúsastaðamanna í Val-
höll sagð'i í ræðu sinni, seni
birt var í ÞjóðvUjanum, að
íslendingum hefði m’stekizt
að skapa sér núíímamennirgu,
en við heíðum i staðinn orftið
okkur úti um „allskonar eftir-
líkingar og uppfyliingar.“
t
Eitt af því taldi ræðumáður
vera amerikarismi, sem væri
lágt stig alþýðumenningar. Hins
þegar hefðu menntamenn að
vísu „starfað vel og komið ýmsu
til leiðar“. Greinilégt er að Sig-
fús og Þjóðviljinn eru lítið hrif-
inn af framlagi alþýðunnar tilí
menningarsköpunar á íslandi.
„Nú má ef til vill vera að við
höfum stundum hælt okkur:
fullmikið af alþýðumenning-
unni á íslandi,“ sagði Sigfús!
Daðason.
Siá’íur stendur Sigfús Daða-
son í hópi þeirra sem undan-
farin ár hafa 'barizt við að ryðja
afskræmdum „kveðskap“, sem
varla er hægt að telja til ljóð-
listar. inn í íslenzkar bók-!
menntir.' Form og tákn þessarra
manna er ekkert annað en eft-
iröpun -erlendiár vitleysú og
hai'a stórsþillt yfirbragði ísl.
Ijóðabókmerinta.'
Insólfur .Tónsson landbúnað-
arréðher’-a flutti ávarp. Ráð-
herra sa^ði m. a„ að Runólfur
hefði yerið ,,ræktunaí'maður“
ekki að:ir-s snnda og auðna
Byrjunarlaun barnakennara
Skortur á kennurum hefir
varla áður verið meiri en nú,
og kenna kennarar laununurtx
um, halda því frarri, að margir
þeirra sækist eftir ö'ðrum
störfum fremur. Þó ligg'ja til
þess fleiri órsakir. Ekki munu
þeir kennarar ófáir, sem búnir

ir i
he’dur og j mannlífinu, Run-
ó’fi hefði tekizt á sk'ömmum með réttindum eru nú 47207 eru að fá. nóg af fræðs'Iulög-
tir-a aó breyta víðáttumiklum kr. á ári. Eftir fjögurra á'-a gjöfinni nýju og þéiiri þrönga
d1 Tm Gunnarsholts í iða— kennslu na þau hamarki, sem stakk, sem st„11i þeiiia ei skór—
0g nytiajörð — á er 642 15 kr. arslaun. Þá er mið- inn mcð henni.
róö ’a’idsvæði. Hann hefði
r'" '- 'í| br''skandi áhrif á nem-
„„ .1,... ,a ai;a þá eldri og yngri,
sr>— k 'nntust honum.
Örihur ávörp fluttu Björn-
Bjömsson sýslumaður, Árni G.
Eylands stj ó riTarráðsf u 11 tnu,'
Siytlrðssrm bóridj og
Páll Zophoníasson fyrrv. bún-
aðarmá'lásfjóri. . j
Frú Valgerður Halldórsdóttir
þakkaði þá virðingu sem minn-
ingu ma-nns hennar væri sýrid ,:
Revkrofar, vatnsrofar. herbergisliitastillar, oHudælUr, há-
soennukéfli, coup’ingar, kért'i, fjarðrir í reykro'fá, öryggis-
lokar og várahlutir í ,.Sundstrand“ olíudælur.
Einnig allskonar fittiiigs. j
S M V R I L L
Hús Saincinaða. — Sími 1-22-60.