Vísir - 22.02.1961, Blaðsíða 7

Vísir - 22.02.1961, Blaðsíða 7
Mið-vikudaginn 22. febrúar 1961 VfSlB 5! Beethovenniinnismerki. Tuttugu og fjögurra ára á húfi, og hafði bai'a verið ó- brezk stúlka, Shirley Flack, stundvís, en hann hló ekki a£> hefur farið til Kongó, til þess mér fyrir að hafa tilkynnl að kynna sér átsandið af sjón og raun, og skrifar hún um það í Lundúnablaðið Daily Mail. Hún er fyrsta stúlkan, sem fer til Kongó sem frétta- ritari, síðan er öngþveitis- ,,hvarf“ hans, og sagði aðeins, að of margar varúðarráðstafan- ir væru betri en engar. Ef Stanley væri kominn lif’- andi á stallinn hérna uppi í hæðunum, þar sem stytta hans ástand það skapaðist, er nú er, og fengi litið yfir landið og; ríkir þar. Henni segist svo frá: hvítum mönnum óvinveittari. en nú. ' séð svip fólksins, mundi hann. sjá, að þjóðin hefur aldrei veriö BoPiii — báHabírgðahöfuiborg v.-þýzka sambandsEýðveldisins. Það eru 45.000 nýir borgarar í Bonn, — lít.illi borg, sem eins og kunnugt er um heim allan, er bráðabirgða-höfuðborg þýzka sambandslýðveldisins. Karlmennirnir hafa völdin þar, dr. Adenauer og stjórn hans, en konur eru þar í meiri- hluta, 120 konur fyrir hverja 100 karlmenn, og þær þurfa ekki að kvarta, þótt þær hafi ekki völdin, því að þær gegna þar mikilvægum og vel launuð- um störfum margar hverjar, í ráðuneytum og öðrum skrifstof um, — eru sannast að segja betur launaðar en stúlkur. sem gegn skrifstofustörfum annars staðar í Þýzkalandi Þessar og margvíslegar aðrar upplýsingar geta menn fengið á sýningu, sem nýlega var opnuð, og' nefnist „Borgin Bonn og í- búar hennar“, sýningin er í hinu gamla ráðhúsi borgarinn- ar. Þar hefur verið safnað sam- an ýmsu, sem heillar bæði gamla og nýja borgara Bonn, og bindur þá traustari böndum við bæinn, sem þeir eiga heirna í. íbúatala Bonn er um það bil 130.000 og hinir nýju borgarar 45.000 talsins, sem fyrr var get- ið, embættismenn og starfslið þeirra, ambassadorar og starfs- lið sendiráða og fréttamenn o. s. frv. Bonn er ein af elztu borgum í Rínardalnum og sér hina merkustu sögu. Þar voru róm- verskar herbúðir til forna, þar létu píslarvottar lífið fyrir trú sína, Cassisus og Florentine. Ekki er hægt að minnast á Bonn án þess að nefna nafn Beethovens, eða Karl IV keis- ara, sem var krýndur konung- ur Þýzkalands í hinni frægu dómkirkju þar 1346, Clemens Augusts erkibiskups, sagnfræð- inginn Niebuhr, August Wil- helm Schlegel bókmenntasögu- fræðinginn og tónskáldið Ro- bert Schumann. í Bonn eru 19.000 talsímar, byggingar eru 13.000 og 10.000 þeirra í einkaeign. Iðnaðarstofn anir eru 93. Rafmagnsnotkun áriega er 126 rnillj. kilovatt- stunda. Götur eru 299 kílóm. á lengd 150 lestir koma dag- lega til Bonn. Og Bonn og Vest- ur-Berlín eru áiíka þéttbvggð- ar — eru sannast að segja i þvi efni efstar á blaði allra þýzkra borga. En íbúar Bonn þurfa ekki að kvarta, því að þeir hafa aðgöngu að mörgum og stórum opnum svæðum. Frá því Sambandslýðveldið var stofnað 1949 hafa 14 þjóð- höfðingjar og yfir 20 forsætis- ráðherrar ritað nöfn sín í Gullnu bókina í Bonn. Bonn er með hreinlegustu borgum heims og bezt lýsta. Götuljósager eru 4500. Um 160. þús. manns fara ferða sinna daglega um borgina í strætis- vögnum hennar. ' Þessar glefsur veita aðeins nokkra hugmynd um allt það, sem sýningin bregður upp fyr- j ir manni, af lítilli borg, sem í- búum þykir vænt um, lítil borg, ' þar sem allt iðar af lífi, lítilli borg, sem gegnir því hlutverki að vera höfuðborg, og mun á- ' vallt minnst sem slíkrar í sögu landsins. Myrti í svefni - Framh. af K. síðu. Augljóst sé að þjóðfélagsins , vegna og svefnmorðingja' þurfi lagabreytingar, svo að hægt sé að kveða upp úr- skurðinn: Sekur en sofandi. Undirforinginn, Willis ■ Boshears, játaði gJæp sinn. H ann er kvæntur skoskri konu, sem var > Skotlandi með 3 börnum beirra er glæpurinn var iraminn (fyrir 6 vikum) í íbúð þeirra — að aflokinni vodka drykkju (vodka party). Eigi verðnr tekin hér upp lýsing á því. sem þarna fór fram,| en sakborningur kvaðst hafa vaknað með Jerm í örmum sér og hafi liún verið látin. Þess er að lokum að geta, að kona hans stóð við hlið honum o" r.kvað að slíta ekki sambúð við hann. A hverjum morgni, er eg fer úr gistihúsinu er hópur Kongó- manna fyrir dyrum úti, sem bíða þess að svífa að þeim sem út koma, hvíta fólkinu, eins og hungraðar engisprettur. Þeir eru að leita sér vinnu. Þeiv eru fúsir til þess að gera hvað sem er, en kjósa helzt að vinna heimilisstörf, en það er algengt í Kongó, að piltar vinni þau. Það má lesa þjáningu af, völdum hungurs í svip þeiri’a en líka eftirvæntingu. Eg ætti nú að vera farin að venjast þessu, en eg verð að hafna beiðni þeirra á barnaskóla- Ótti i allra hugum — Það virðist vera ótti í allra hugum, við uppþot, bai-daga, efi til vill algera styrjöld. Menn. j bíða. Fólk á götunum er ögr- I andi — jafnvel þjóngrnir í i kránum. Og þetta er sannarlega , ógnvekjandi. Á hverjum degi. eru 10—20 árekstrar hér í Leo- poldville. Maður kemur inn í matstofu, gengui’ að borði þar sem vinur hans situr og segir i kæruleysislega: „Eg gekk fram hjá byggingu frönsku minni og biðja þá að upplýsingarmálaráðuneytisins leita fyrir sér annarsstaðar. En þeif eru bara búnir að gera það. Og eg er þeirra seinasta von, — ein þeirra að minnsta kosi. Eg er svo ung, að eg mah ekki fjölda-atvinnuleysið á Bretlandi, en þetta vinnubetl — því að án vinnu geta menn ekki komist af og fjölskyldur þeirra — er ein skelfingilegasta : Hvers vegna? rétt í þessum svifum. Tylfk Kongóhermanna misþyrmdi þar manni með spöi'kum og á annan. hátt, manni, sem lá á jörðinnk Mér virtist hann vera dauður.“' Þetta er dæmi um það, sem. maður kann að heyra af tilvilj- un, er maður kemur einhvers staðar. afleiðing núverandi ástands í Kongó. En svo er þar að auki margt annað ógnvekjandi i þessu landi, landi, þar sem menn verða allt af að vera á verði, lítandi um öxl, og eg hefi kynnst hér mönnum, sem ekki verða sakaðir um hugleysi, öru nær, en setja slagbrand fyrir hurðina á svefnherbergi sínu áður en þeir fara að hátta. Og eg þekki einnig menn, sem segja að þeiin þyki öryggi í því að láta loga á nóttunni. Andvaka á hverri nóttu. Fyrir nokkrum klukku i.'.nd- um ók eg um borgina. Félagi: minn benti mér á svalir skraut- legs húss í hverfi hinna hvítu: íbúa. Og hann sagði mér, að> þarna hefði átt heima belgiskur læknir, sem framið hafði sjálfs- morð fyrir nokkrum dögum, með því að varpa sér af svöl- unum. „Hvers vegna gerði hann. það?“ spurði eg. „Kongó“, sagði félagi minn og yppti örlum. Þetta eina orð' var næg skýring. Það fer alltaf um mann ör- yggistilfinning sjái þeir her- Eichmann - Kirkja í Bonn. Framh. af 1. síðu. þessara manna munu nú vera búsettir í Vestur-Þýzkalandi undir fö’skum nöfnum, en Eich-1 mann virðist allt um þá vita, i hverjir þeir séu og hvar þeir | búi og starfi. Eichmann er sagður hafa neit að að aðstoða vestur-þvzku stjórnina við að afsanna sakir á vestur-þvzkan ráðherra, dr. Globke. Saksóknari Bonnstiórn | ar hefur til rannsóknar ásakan- ir um að dr. Globke hafi verið viðr>ðinn atferh Eichmanns í Grikklandi á stríðsárunum. 1 En eg verð andvaka á hverri menn Sameinuðu þjóðanna, nóttu. Eg hafði búist við, að sem hafa bláu stálhjálmana að finna til beygs í landi þar sem höfuðbúnaði. mergð er snáka og annarra eit- urkvikinda, en hér hefi eg Ganga berserksgang. reynt það í fyrsta skipti hvað En svo eru aðrir hermenn í það er, að vera hrædd við fólk. ósnyrtilegri khakibúningum en Eg kúri mig niður i rúmið þeg- hinir. Þeir eru vopnaðir vél- ar eg er háttuð, breiði sængina byssum og hafa byssustingina á upp yfir höfuð, og reyni að byssum sínum. Þeir aka um göt- hlusta ekki á reiðiraddir utan ur i opnum jeppum og skevta af götunni og skothrið í fjarska., ekki hið minnsta um umferðar- Og eg spyr sjálfa mig: Mun eg reglum. Sama er að segja um nokkurn tíma sjá London aftur? lögreglumenn, sem stundum fara um í hópum veifandi kylf- Orðið að vana. um, og taka ekkert tillit til veg- Þegar stéttarfélagi, sem eg farenda. Stundum rennur ber- hafði ákveðið að hitta, kom ekki serksgangur á þessa Kongó- á tilskildum tima, — og ekki menn. Fyrir nokkru mætti 4ra bólaði á honum 5 mínútum síð- manna varðflokkur frá Ghana ar. gerði eg það, sem er komið slíkum hópi og var skipzt á upp í vana hjá hvítum mönn- venjulegum skilríkjum, en allt' um, hér ef svipað gerist: Eg í einu miðaði einn Kongóher- hringdi til stöðvar Sameinuðu manna byss.u sinni á einn hinna þjóðanna og tilkynnti, að stétt- og': skaut á hann, en skotfimin arfélagi minn væri „horfinn“. var ekki mikil, svo að Ghana- En hann skilaði sér og var heilL Framh. á 11. síðu. J Hvað sem er getur gerzt — eftir að dtmmt er orðið. Frásögn enskrar blaðakonu frá Kongó.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.