Vísir - 18.10.1961, Page 4

4
V í S I R
Miðvikudagur 18. október 1961
Það er svo margt sem
bindur mann við ísland
.a. ny ysa.
— Jæja, eg er nú að búa
mig undir að flytja heim
með fjölskylduna, sagði
Bolli Gunnarsson við frétta-
mann Vísis. Allir íslending-
ar, sem flogið hafa til New
York með flugvél Loftleiða
þekkja hann Bolla. Hann
hefir um langt árabil verið
stöðvarstóri Loftleiða á
Idlewild flugvellinum við
New York og það hefir verið
gott fyrir landann að heim-
sækja hann þar. Fyrir nokkr-
um dögum var hann hér í
stuttri hcimsókn og hitti
fréttamaður Vísis hann þá
að máli.
— Hvað kemur til, að þú
ert að hætta úti í New York?
— Eg hefi fengið annað
og víðtækara starf hjá fé-
laginu, að vera einskonar
eftirlitsmaður með öllum
flugstöðvum félagsins. Mér
skilst að það muni hafa það
í för með sér, að eg verði á
sífelldu flakki milli landa,
en get þó haft mína bæki-
stöð og heimili hér heima.
★
préttamaður Vísis vék að
því, hvort Bolli væri e. t.
v. í þeim erindagerðum að
kaupa sér íbúð og hann svar-
aði. — Raunar hefi eg verið
að búa í haginn fyrir mig, er
langt kominn með að byggja
mér hús inni í Hvassaleiti.
Viltu ekki koma með innúr
til að líta á byggingafram-
kvæmdir?
Og eftir litla stund 'vorum
við lagðir af stað í bifreið
jnnúr og notaði eg tækifærið
til að ræða við Bolla um ævi
hans og dvöl í Bandaríkjun-
um. Bolli er ættaður frá
Þingeyri við Dýrafjörð.
Hanri gerðist síðan starfs-
maður Landssímans á ísa-
firði og varð síðar símritari
í Reykjavík. Rétt eftir að
Loftleiðir voru stofnaðar
gerðist hann loftskeytamað-
ur á millilandaflugvélunum
og þannig hóf hann starf
sitt hjá félaginu. Hann hefir
hins vegar aldrei lært flug.
Það gerðist þá m. a„ að hann
lenti í Geysisslysinu á Vatna
jökli sem frægt er orðið. En
hann hélt ótrauður áfram að
fljúga.
★
— Hvernig st°® a því,
fluttist til New York?
— Það var ofur einfalt.
Eg lenti í Reykjavík á laug-
ardagskvöldi einu. Á sunnu-
dagsmorgun hringdi þáver-
andj framkvæmdastjóri Loft
leiða, Gunnar Gunnarsson,
til mín og spurði mig hvort
eg vildj ekki taka við stjórn-
inni í New York og það varð
úr. Síðan hefi eg að mestu
verið í New York, kom þó
heim um skeið 1955—57.
— Starfsemi Loftleiða í
New York hefir aukizt tals-
vert á þessum tíma?
— Já, þegar eg kom þang-
að til starfa voru ein eða
tvær ferðir í viku. Skrifstof-
an í borginni var herbergi á
15. hæð og á flugvellinum
innflytjandi og flytjast bú-
ferlum til Bandaríkjanna
fyrir fullt og allt. Það er svo
margt sem togar í mann og
bindur mann við gamla
landið.
— Þú hefir þá haldið sam-
bandinu við heimalandið?
— Já, eg hefir gert allt
sem eg hefi getað til þess og
heimili okkar úti á Long
Island hefir verið íslenzkt
heimili. Eg fæ blöðin stund-
um samdægurs að heiman og
nú nýlega er eg farinn að
fá Vísi. Eg get heldur ekki
verið án þess að fá nýja ýsu,
sem starfsmaður Loftleiða
hefi eg getað fengið hana
senda flugleiðis, að maður
ekki tali um hangiketið og
aðra þjóðlega rétti til ís-
lenzks jólahalds í hinni út-
lendu stórborg.
— Og hvernig líkaði kon-
unni og börnunum að búa í
Ameríku?
— Það er nú kannske ein-
mitt mest vegna barnanna,
sem kominn var tími til að
vzr&tj±xj
höfðum við enga pkrifstofu,
heldur aðeins eitt skrifborð
úti í gangi og oftast sátu ein-
hverjir óviðkomandi menn á
skrifborðsendanum. Nú er
þetta allt auðvitað orðið
gerbreytt. Nú hefir félagið
glæsilegt skrifstofu- og af-
greiðslupláss og starfsliðið
er um 60 manns. Margt af
því eru Bandaríkjamenn, en
við reynum að fylgja þeirri
reglu, að yfirmenn séu ís-
lendingar.
★
— Qg hvernig finnst þér svo
að hafa þessi bústaða-
skipti, Bolli? Hefir nú ekki
verið ágætt að eiga heima í
Bandaríkjunum?
— Jú, eg neita því ekki.
Menn komast betur af fjár-
hagslega í Ameríku en á ís-
landi. Laun manna og lífs-
kjör eru yfirleitt betri þar
en heima. En þó gæti eg
aldrei hugsað mér að gerast
Bolli Gunnarsson og frú
segir Bolli, og fer að sýna
mér hina rúmgóðu íbúð, sem
stendur hér fokheld, en á að
fara að innrétta.
Eg byggi eins og fslending-
ar. Þetta er hús sem getur
enzt í 400 ár. í Ameríku
byggja þeir húsin til 40 ára.
— En heldurðu ekki Bolli,
að þú saknir samt einhvers
frá Ameríku?
— Eg veit ekki, eg held
eg komi heim með sjónvarps-
tækið mitt. Eg hlýt áð sjá
vel sjónvarpið frá Keflavík-
urflugvelli, því að við erum
hérna hátt uppi á hæðinni og
Faxaflóinn og Suðurnesin
blasa hér við. Og svo skal eg
ekki þvertaka fyrir það, að
eg fái mér einstaka sinnum
ameríska steik. Eins og þær
eru beztar eru þær næstum
eins girnilegar og ýsan okkar
A. Th.
flytja heim. Elzta dóttir okk-
ar, Linda, er orðin 7 ára.
Hún er komin á skólaaldur
og við viljum, að hún geti
gengið á íslenzkan skóla.
Börnin hlakka mikið til að
koma heim, við höfum alltaf
talað þannig um ísland, að
þau sjá landið eins og í hyll-
ingum. Elzta dóttir okkar
man líka eftir sér þegar við
dvöldumst hér um tíma,
bjuggum á Tómasarhagan-
um og hún var sett á leik-
völl. Hún man aðeins eftir
rólunum og sandkössunum
og það er mikill munur eða
úti í Ameríku, þar sem miklu
minna er um barnaleikvelli
og flestir tjóðra börnin í
lokuðum bakgörðum.
★
þegar hér er komið sögu
nemur . bifreiðin staðar
við röð af ópússuðum raðhús
um inni á Hvassaleiti.
— Hérna er húsið mitt,
Geishmarhætta
rædd hjá S.Þ.
Kanada hefur lagt fram á-
lyktun i hinni sérstöku
stjórnmálanefnd þess efnis,
að hún lýsi yfir „dýpstu á-
hyggjum sínum vegna vax-
andi geislunarhættu“, sem
þjóðum heims er búin af
kjarnorkuvopnatilraunum. -
Tillagan er studd af 21 þjóð.
í tillögunni er gert ráð
fyrir, að Alþjóða veðurfræði
stofnunin láti jafnan fram
fara nákvæma athugun varð-
andi geislunarhættuna og
geri aðvart um hana.
Kanadiski frummæland-
inn sagði, a3 það væri gagn-
stætt anda og efni alþjóða-
laga og samþykkta og sam-
starfs þjóða milli, að nokk-
ur pjóð stefndi lífi og heilsu
mannkyns í hættu með til-
raunum sínum.
Þess er minn^t nú, er til-
laga þessi er fram komin, að
fyrir nokkru var lýst yfir í
Kanada af opinberri hálfu,
að eftir hinar tíðu kjarn-
orkusprengingar Rússa í
lofti hefði geislun aukizt þús-
undfalt yfir Toronto í Kan-
ada.
Leiðrétting.
í myndsjá Vísis á laugardag-
inn varð leiðinlegt línubrengl,
og virtist mega af því skilja, að
eigendur Gjafa- og snyrtivöru-
búðarinnar þær mágkonurnar
Sigríður og Lára Biering hafi
áður verið í Reykjavíkur Apó-
teki. Þetta hefur aldrei verið og
leiðréttist það hérmeð.
'fc Fyrsti snjór haustsins féll í
Skotlandi mánudaginn 9.
október.
U!!niinflIBIBm!IIIEij]!mii3!æ;rmilHI!IHIIfiniliiiKilDIBÍiatlÍn!ii!SliSi!i!l!!lBia!i:!il!Íliiiíi!!!Kli!yiiim:!i:!IHi;iiMH:iii!!i!H!ii!liil!i!HjW!HlHn!llHliiilHIHI!HHIimi;U!nili;tii«Uittiimin!!Jlll!ilUll!iHinnili)Íiiiij!!iÍiÍIÍ!ÍI1ÍitiÍj1íiÍS!ÍÍÍSHilÍÍ)!isíilÍÍ!ÍSítiiiiÍSÍiÍRI!fjÍiIÍÍ!niiSU!iniÍiilÍ!!Í:
(j]jj|!i!l!|||ijj]! , ".:'n!iiH!|jiji!njj!jmjpjjjn|{j!jjr}jjpj}{}
SI-SLETT POPLIN
(NO-IRON)
MINERVAcÆ**«te>*
STRAUNING
ÓÞÖRF
á!!!i;íii!!!(ii!;i!liH!liatí!!!i!!Ha!imi!i!Ulili!li;!H!ill!!l!!tH;il!míliHæfi!ililSmi!1!Hi1iHm!íHi!limmilimjlÍ!«mffiliíliníll!»HmffiimnU!iHHI}HímS!l1!i!S!!il.;m!i!Umi:nU!HílUaíaöiíUiili8amnagi(IS
síajíiiamiaaffiisysiieiiBmíigiSjiiigiinBiiiiiiiiiijiiimniHiiiiianiijiijiiiigisaiiiiniijiiiiinjiHjiHNijijniHnjBHijijjijmijgjiunnmijjKimiijHngnjinjiHijKyaiijjaiyaj