Vísir - 13.06.1962, Blaðsíða 8

8
VISIR
Miðvikudagur 13. júní 1962.
Otgefandi Blaðaútgáfan VISIR
Ritstjórar: Herstein, Pálsson Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri Axel Thorsteinsson
Fréttastjóri Þorsteinn ö. Thorarensen
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 45 krónur á mánuði.
1 lausasölu 3 kr. eint. — Sím: 1166C (5 línur).
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
-------——/
Hagur borgarinnar
Hin nýkjörna borgarstjórn Reykjavíkur hélt
fyrsta fund sinn í síðustu viku, og voru meðal annars
lagðir fram reikingar borgarstjórnar fyrir síðasta ár.
Sýndu þeir, eins og menn raunar vissu, að hagur borg-
arinnar stendur með miklum blóma, og hefir málefn-
um hennar verið stjómað af festu, fyrirhyggju og
framsýni að undanförnu. Eru það engar ýkjur, að
málefnum höfuðborgarinnar er betur stjórnað en
nokkurs bæjarfélags á landinu.
Allir vita, að Reykjavíkurborg heldur uppi mikl-
um framkvæmdum allan ársins hring, enda margt sem
kallar að í borg, sem er í miklum og örum uppgangi,
fólkið streymir til úr ýmsum áttum og verkefni
verða til svo að segja á degi hverjum. En þrátt fyrir
þær miklu kröfur, sem allar þessar margvíslegu fram-
kvæmdir hljóta að gera til útgjalda úr sameiginlegum
sjóði borgaranna, hefir tekizt að halda rekstrarútgjöld-
unum innan þess ramma, sem þeir var settur með f jár-
hagsáætlun síðasta árs. Þau urðu raunar um 7,3 millj.
króna undir áætlun eða 2,66 af hundraði. Jafnframt
var svo hægt að grynna á skuldum borgarsjóðs, svo
að nam næstum fjórum milljónum króna, og loks juk-
ust eignir borgarinnar á fjárhagsárinu um hvorki
meira né minna en rúmlega 115 milljónir króna.
Enginn maður, sem er ekki gersamlega blindaður
af ofstæki og hatri á þeim, sem borginni stjórna, getur
gengið þess dulinn, að vel er á málum haldið, þar sem
þróunin er þannig. Og engum getur heldur dulizt, að
slíka útkomu er ekki hægt að sýna nema þar sem
haft er í huga í senn: Annars vegar að hafa nánar
gætur á þörfum borgaranna í vaxandi borg, og jafn-
framt að ganga ekki of nærri gjaldþoli þeirra. Og
mönnum skilst líka í þessu sambandi, að ósamstæður
meirhluti margra flokka mundi ekki geta sýnt þann
árangur, sem samstilltur, ábyrgur meirihluti Sjálf-
stæðisflokksins getur sýnt fram á.
Fylkingar i borgarstjórn
En fleira kom fram á þeim borgarstjórnarfundi,
sem haldinn var í síðustu viku, því að þar skipuðu
framsóknarfulltrúarnir sér í fylkingu með kommúnist-
um. Kusu þeir saman í allar nefndir og trúnaðarstörf,
og var þjónkun framsóknarmanna við hina rauðu
vini söm við sig.
Þeir, sem hafa ef til vill gert ráð fyrir, að fram-
sóknarmenn mundu ætla að breyta eitthvað stefnu
sinni og láta þjóðfylkingarbænir kommúnista sem
vind um eyrun þjóta, mega nú vita, að allt er sem
fyrr. Framsóknarflokkurinn er í þjónustu kommúnista
þegar hentugt þykir.

■ ■ ■ ■ ■ I
!_■ ■ _■ ■ U_■_■ I
nei, hér er aðeins um vináttu að ræða, segir Macmillan þegar frú hans Diefenbaker
kemur í herbergið þar, sem hann sængar með ungfrú Evrópu. Skopmynd úr Observer.
Samveldislöndin fá ekki
sérstöðn á FvrónummkaSi
Samningarnir um aðild Breta
að Efnahagsbandalaginu hafa
nú hlaupið í baklás eftir að
stjórn bandalagsins hefur hafn-
að öllum tillögum Breta um að
Samveldislöndin Kanada, Nýja
Sjáland og Ástralía fái sérstaka
aðstöðu varðandi innflutning
landbúnaðarafurða til bandalags
ríkjanna.
Neitun sex-ríkjabandalagsins
var afdráttarlaus og var beiðni
Breta hafnað þar sem hún væri
ósanngjöm.
Ný tillaga
Enn hafa verið boðaðir nýir
fundir milli fulltrúa Breta og
Efnahagsbandalagsins og verða
kannaðir möguleikarnir á að
semja nýja tillögu, sem fjallar
um það, að sérstaða samveldis-
ríkjanna skuli gilda til ársins
1970, en áður höfðu Bretar ósk-
að þess, að sérstaða þeirra yrði
um ótakmarkaðan tíma. En það
er alls óvíst að sú tillaga komi
að gagni m.a. vegna þess, að
Samveldislöndin telja sig ekki
geta fallizt á neina slíka tíma-
takmörkun.
Éftir þetta er allt í óvissu um
aðild Breta að Efnahagsbanda-
laginu. Menn spá því þó frekar
að Macmillan muni halda áfram
stefnu sinni að ganga í banda-
lágið og það þótt Samveldislönd
in verði ekki með, en sá róður
getur orðið rnjög erfiður. Þegar
eru sterk öfl í Bretlandi, sem
vinna gegn þátttöku í Efnahags-
bandalaginu og þar sem nú virð-
ist loku fyrir það skotið að for-
réttindi Samveldisríkjanna verði
vernduð, mun andspyrnan auk-
ast mjög mikið.
Nýja Sjáland á erfitt uppdráttar
í -viðræðum um aðstöðu Sam-
veldislandanna hefur það komið
fram að Nýja Sjáland hefur al-
gera sérstöðu og er hugsanlegt
að stjórnendur Efnahagsbanda-
lagsins vi'ji veita Ný Sjálending
um miklar ívilnanir. Vakti mál-
flutningur Ný r'jálendinga mikla
athygli. Þeir halda því fram að
land þeirra verði gjaldþrota, ef
tekin verði af því forréttindi
þau sem það nýtur í Bretlandi.
Framleiðsla Nýja Sjálands er
mjög einhliða og byggist öll af-
koma ismanna á viðskiptum
við Breta. Nýsjálendingar sjá
enga leið til að breyta svo efna-
hagskerfi sínu og framleiðslu á
átta árum að þeir geti staðizt
þá f ikilegu breytingu sem
myndi fylgja inngöngu Breta í
Efnahagsbandalagið. '
Herma öruggar fréttir, að
stjórn Efnahagsbandalagsins sé
mjög hliðholl Nýsjálendingum
og undirbúi sérstakar reglur
fyrir þá. Þeir fást hins vegar
ekki til að birta þessar sérregl-
ur, því að þá sé hætt við að
Ástralíu- og Kanadamenn hlaupi
upp og heimti sömu reglur fyr-
ir sig.
En stjórn Efnahagsbandalags-
ins lítur svo á, að allt annað
gildi um Ástrálíu og Kanada,
þar sem atvinnulíf þeirra er
miklu fjölbreyttara og þessi
lönd sterkari á svellinu.
Engin sérstaða
Það er skoðun stjórnar Efna-
hagsbandalagsins, að vandamál
Kanada og Ástralíu verði ekki
leyst ein sér, heldur verði þau
að leysast í sambandi við með-
ferð á almennum viðskiptum
við umheiminn Saman við það
koma andamál um afstöðu
Bandaríkjanna til Efnahags-.
bandalagsins og einnig afstaðan
til fyrrverandi nýlenda Frakka
og Belgíumanna í Afríku, en
ólíklegt þykir að Ástralía og
Kanada fái betri aðstöðu en
þær. Þess verður ennfremur að
að geta, að vafasamt þykir að
gefa þessum tveimur samveldis-
löndum betri aðstöðu en ýmsum
fátækum og vanþróuðum ríkjum
í suðlægum álfum.
Þegar allt kemur til alls benda
þvi líkur gegn því, að Efnahags-
bandalagið fáist til að veita
brezku samveldisríkjunum
sérstöðu vegna þess eins að þau
hafa haft forréttindi í viðskipt-
um við Breta. Því er hætt við að
fjandskapur Ástralíu- og Kan-
ada-manna við Efnahagsbanda-
lagið aukizt og þessar þjóðir
setji Bretum tvo kosti, þeir
verði að velja annað hvort um
Samveldið eða Efnahagsbanda-
lagið.

í
Samnin~ar BSRB
Á fundi sínum síðastl. fimmtu-
dag valdi stjórn B.S.R.B. til trún-
aðarstarfa þeirra, sem ákveðin eru
í lögum um kjarasamninga opin-
berra starfsmann;\ í kjararáð, er
fer með samninga af hálfu banda-
lagsins, voru valin:
Kristján Thorlacius formaður
B.S.R.B., Guðjón B. Baldvinsson
gjaldkeri hjá Landsíma islands,
Magnús Þ. Torfason prófessor,
Teitur Þorleifsson kennari.
Valdir voru jafnmargir vara-
menn í Kjai'aráð og eru þeir: Jón
Kárason aðalbókari, Anna Lofts-
dóttir hjúkrunarkona, Páll Háfstað
fulltrúi, Flosi Sigurðsson veður-
fræðingur, Valdemar Ólafsson flug
um'jrðarstjóri.
Þá var skipaður fulltrúi B. S. R.
B. í Kjaridóm til fjögurra ára: Að-
almaður: Eyjólfur Jónsson skrif-
stofustjóri. Varamaður: Magnús
Eggertsson lögregluvarðstjóri..
í Kjaranefnd voru skipuð af
bandalaginu: Aðalmaður: Kristján
Thorlacius form. B.S.R.B. Vara-
maður: Valborg Bentsdóttir skrif-
stofustjóri og ákveður þing B. S.
R. B. um lengd kjörtímabils kjara-
nefndarmanna.
Samkvæmt lögum um kjara-
samninga, er ákveðið að samning-
ar geti hafizt 1. ágúst n. k.
Bandalagsstjórn hefir því fyrir
nokkru hafið undirbúningsstarf, og
ráðið í því skyni starfsmenn