Vísir - 02.07.1962, Blaðsíða 8

8
VISIR
Otgefandi Biaðaútgáfan VISIB
Ritst.jórar: Hersteinr Pálsson Ounnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri Axel rhorsteinsson.
Fréttastjóri Þorsteinn 0 Thorarensen
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingai og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 45 krónur 3 mánuði.
I lausasöiu 3 kr. eint. — Sini; 1166C (5 línur).
Prentsmiðja VIsis. — Edda h.f

W,
Mánudagur 2. júlí 1962.
,w.*,
Frjálst framtak
I
Athygli vekja upplýsingar aðaifundar Loftleiða um ;
hag félagsins. Hagnaður á árinu hefir orðið 7 milljónir '
króna, auk þess sem véla- og tækjakostur félagsins ;
hefir verið afskrifaður um yfir 19 milljónir. Fjárhags- '
staða félagsins er því mjög blómleg. Þessi útkoma er ;
þeim mun athyglisvej*ðari sem vitað er að langflest j
félög, sem fljúga á flugléiðinni yfir Atlantshafið eru ;
rekin með stórtapi og eru þó mörg þeirra styrkt stór- j
lega af ríkisfé. En hver er ástæðan fyrir því að Loft-
leiðir standa sig svo vel í harðri samkeppni við risana !
á Atlantshafsleiðinni?
i
Svarið sem forystumenn félagsins gefa er það að 1
sætanýting félagsins sé miklu betri en annarra félaga ;
og aldrei betri en nú. Að baki þeirri staðreynd eru
hin lágu fargjöld Loftleiða. Með því að bjóða ódýr
fargjöid hafa viðskipti félagsins stóraukizt, þótt Loft-
leiðir eigi engar þotur til flugs á leiðum sínum, eins
og hin stærri félög.
En hér kemur annað og meira til. Hér sjáum við ár-
angur einkaframtaksins í verki. Loftleiðir njóta engra
ríkisstyrkjá, sem t. d. SAS eða BOAC. Þau félög eru
þar að auki þjóðnýtt, ríkiseign. Loftleiðir byggjast hins
vegar á framtaki einstaklmgsins, frjálsri samkeppni.
Hér hefir hið frjálsa framtak enn einu sinni sannað
gildi sitt fram yfir ríkisreksturinn.
Þar sem þjóðin fær oð ráða
I gær greiddu sex milljónir Alsírbúa atkvæði um
sjálfstæði landsins. 132 ára stjórn Frakka er lokið.
Forseti Frakklands, de Gaulle, hefir leitt Alsírmálið
farsællega til lykta og lokið því hlutverki, er þjóðin
fól honum á hendur þegar hún kallaði hann til valda.
Þjóðaratkvæðagreiðslan í gær er tilefni til saman-
burðar við önnur ríki, sem enn hafa ekki fengið frelsi
sitt. Ef þjóðum Austur-Evrópu væri heimilað að láta
frjálsar kosningar fara fram um það hvaða stjórn þær
kysu sér er hætt við að stjórnarskipti yrðu í þeim
ílestum. En frjálsar kosningar vilja Sovétríkin ekki
eiga á hættu. Þar skilur á milli afstöðu lýðræðisríkis-
ins Frakklands og einræðisríkisins í austri.
Afleiðing hráðabirgðalaga
Flotinn er nú allur á veiðum fyrir Norðurlandi og
milljóna hefir þegar verið aflað, sem renna til sjó-
manna, útgerðarmanna og þjóðarbúsins í mynd er-
lends gjaldeyris. Jafnframt hefir það gerzt að sátta-
semjari ríkisins hefir lýst yfir því að frekari sátta-
tilraunir séu árangurslausar í kaupdeilunni. Þessir
tveir atburðir sýna hve nauðsynleg bráðabirgðalög
ríkisstjórnarinnar voru, er ollu því að flotinn lagði úr
höfn.
Krúsév orðinn þreyttur
á lof-
ræðum
Þreytumerkin á Krúsév eru
í liðskönnun.
Þeir sem hafa fylgzt
með Krúsév í ferðalagi
hans í Rúmeníu, eru
flestir á einu máli um,
að Sovétleiðtoginn vold
ugi sé ekki lengur hinn
sami sem fyrr.
Hann er stöðugt lifandi
og hressilegur, en fyndni
hans og orðheppni er
ekki sú sama og það er
augljóst, að Krúsév er
farinn að finna til aldurs
ins og byrjaður að spara
kraftana.
Fyrir tveim árum síðan ferð-
aðist Krúsév til Búlgaríu á
sama tíma, í sama mánuðinum
svo að samanburðurinn er auð-
veldur. Þá var lika sami kvelj-
andi hitinn. 1 Búigaríu var
hann vel fyrirkallaður, bros-
andi og kátur. Hann var hinn
skrafhreifnasti við vestræna
blaðasnápa og talaði í gamni og
spaugi um íeið og hann var
með hótanir og kröfur. Þá var
hann ákafur í að hitta og tala
við fólk, varð aldrei þreyttur
af umræðum og hafði ætíð á
.■.■.W.V.V.V.V.V.V.V.V.V.
augsýnileg, en þama er hann
takteinunum orðatiltæki eða
gullkorn, guðsorð úr biblíunni
eða Marx_ Hann virtist þá vera
hraustari en almennt gerist um
menn á hans aldri, og var óð-
fús til allra hluta. Þannig stóð
hann í háifan annan tíma á götu
úti, I steikjandi hita, og ber-
höfðaður og ræddi við vestræna
fréttamenn. Þegar umræðum
lauk sýndist Krúsév vera til-
búinn til að standa í annan eins
tíma.
_o —
Núna, í Rúmeníu, var hann
strax í upphafi þreytulegur og
armæðulegur. Hann hlustaði og
fylgdist með móttökuhátíða-
höldunum eins og honum leidd-
ist, væri ekki með á nótunum
og þegar mannfjöldinn hyllti
hann, leit helzt út fyrir að hann
vildi helzt vera laus við þetta
allt saman.
Þó var hann öllu hressilegri
næsta dag á járnbíautarstöð-
inni í Grivita. Augu hans leiftr-
uðu af meinfýsni þegar hann
kom auga á amerískan blaða-
mann, sem hristi höfuðið, þegar
einhver ræðumaðurinn lýsti
yfir því að hin kommúnistisku
ríki mundu brátt fara fram úr
Bandaríkjunum í framleiðslu.
Hann benti á blaðamanninn og
sagði: „Þessi Búlgari þarna er
ekki sammála". Krúsév vissi
fullvel að blaðamaðurinn var
bandarlskur, en eins og hann
sagði seinna: „Búlgarar meina
já, þegar þeir hrista höfuðið".
Krúsév er enn þá vinsælasti
og skemmtilegasti persónuleik-
inn meðal austrænna stjóm-
málamanna, enda lætur hann
ekkert tækifæri ónotað til að
láta brandara fjúka eða taka
almenning tali. Gamalt og vin-
sælt bragð hjá honum er líka
að fara úr jakkanum og bretta
upp ermarnar. Það getur hann
gert við ólíklegustu tækifæri.
Það kom mjög tftt fyrir í
heimsókninni í Rúmeníu að
Krúsév kæmi með naprar at-
hugasemdir eða beina gagn-
rýni. Þegar farið var með hann
í verksmiðjur eða á aðra vinnu-
staði greip hann tíðum fram í
lofræðum viðkomandi ræðu-
manna með spurningum sínum.
Eitt sinn þegar verksmiðju-
verkstjóri einn þakkaði Krúsév
gagnrýni hans, svaraði Krúsév:
„Þú meinar ekki þakkirnar.
Það er öllum illa við að vera
gagnrýndir". Slíkar athuga-
semdir komu ekki svo sjaldan
og yfirleitt notaði Krúsév hvert
tækifæri til þess að minna
gestgjafa sína á, að hann gjör-
þekkti vandamál þeirra, og
vildi miklu frekar heyra um
erfiðleikana en hlusta á leið-
inlegar lofræður
Jafnvel fyrir yngri menn en
Krúsév hefði dagskrá ferðarinn-
ar verið í meira lagi þreytandi.
Það var því í rauninni ekki
nema eðlilegt þótt Krúsév væri
farinn að láta á sjá undir lokin.
í Conztanza varð að aflýsa há-
tíðahöldum, vegna þess að hann
varð að fá hvíld.
Daginn eftir var kvejusam-
sætið haldið og þótt gesturinn
frá Rússlandi hafi setið veizluna
til klukkan 2 um nóttina, var
hann bæði rólegri og stilltari en
fyrir tveim árum.
Norræna félagið í Noregi vill
íslenzkukennslu þar í landi
Norræna félagið í Noregi hefir
stungið upp á því við fræðsluyfir-
völdin, að tekin verði upp kennsla
i nútímaíslenzku við lærdóms-
deildir menntaskóla landsins.
Leggur félagið til, að íslenzkan
verði annað hvort kennd eingöngu
í stað gamalnorsku eða jafnframt,
og hafa fræðsiuyfirvöld tekið vel í
þessa hugmynd, þótt ekki hafi ver-
ið tekin nein ákvörðun enn þá.
Hafa þau beðið Norræna félagið
norska að útvega þær bækur og
annað, sem þarf til þess að hægt
sé að hefja fslenzkukennsluna.
Til þess að jafnvægi geti orðið
sem mest í samvinnu landanna, er
nauðsynlegt, að Norrænu félögin í
hinum einstöku löndum verði jafn
gildir félagar, segir ársskýrsla NF
I Noregi. Sænska félagið fékk
80,000 s. kr. ríkisstyrk á slðasta
ári, og norska félagið sækir nú
einnig um 80,000 n. kr. framlag,
sem það vonast til að fá. Er þar
um að ræða næstum hálfa milljón
íslenzkra króna.