Vísir - 22.08.1962, Blaðsíða 9

Miðvikudagur 22. ágúst 1962.
VISIR
Nokkuð algengt er að ökuferðir ölvaðra manna endi á svipaðan hátt og þessi ökuferð.
Mjög algengt er að sjá böm að leik í bifreiðum. (Ljósm. S.Á.)
tV
Ökuleyfislaus ungíing-
ur, drukkinn, á stolnum
bíl, ekur með ofsahraða,
missir stjórn á bílnum,
bíllinn tekst á loft og
skellur síðan á götuna.
Eftir að hafa henzt eft-
ir götunni 15 til 20 metra
endar ökuferðin utan í
ljósastaur.
Þannig hljóðaði frásögn eins
dagblaðs bæjarins fyrir nokkru
og þetta er ekkert einsdæmi, því
vart líður svo vika að við sjá-
um ekki auglýst eftir stolnum
bíl eða við lesum frásagnir um
ökuferðir á stolnum bílum, sem
enda margar með svipuðum
er að mínum dómi vítavert, að
foreldrar og aðrir gera sér að
leik, að láta börn, hafast við
ein síns liðs í ökutækjum og
meðhöndla stjörnteki þeirra
Fyrir það fyrsta skapar það vax
andi löngun til að sækja æ fast
ar I að fá að aka og iafnfram1
alger sljógvun fyrir l.agabók-
stafnum og þeim reglum sem
settar eru um ökuleyfi og rétt
indi til aksturs ökutækja.
Þú sérð foreldra með barn í
fanginu við akstur, og barnið
heldur um stýrið, þú sérð smá-
börn sitja við stýri bifreiða, —
jafnvel sem standa í brekku, þú
sérð barn við hlið ökumanns og
hann leyfir því að skipta um
„gír“ og halda í stýrið. Og þú
sérð sjálfan föðurinn við hlið
„ökumannsins", sem er kannski
10 til 11 ára og miklast af af-
reki sonarins, að kunna að aka
bíl.
Þessar aðfarir enda venju-
lega með því, að þegar pabba
þykir orðið alveg nóg um, tekur
sonurinn til sinna ráða og bara
stelur lyklunum frá kallinum
og notar'drusluna eins og hann
eigi hana, eins og strákarnir
segja sjáifir.
Hitt atriðið er eins og við
komum nánar að seinna, að al-
gerlega eftirlitslausir unglingar
á prakkaraárunum, 10 til 15 ára
sem haldnir eru ökulöngun og á
huga fyrir vélum, sæta tækifæri
að stela bílum, fikta í þeim og
aka þeim svo og aka.
Seinna, þegar svo þessir
sömu unglingar fara að nota vín
svífast þeir einskis í því að
taka traustataki bíla og aka
þeim í ölæði, og oft enda þær
ökuferðir með skelfingu. En
stundum kemur það fyrir að
einstöku merki bera þess vott
að bifreiðinni hafi verið stolið,
t.d. þegar eigendurnir verða
benzínlausir þegar þeir eru
komnir hálfa leið til vinnu sinn-
ar.
■— Er þá ekki bara búið að
stela benzíninu?
— Stundum er það, en svo
er aftur hitt að sá sem stelur
bíl er oft svo siðlegur f verki,
að passa sig á því að setja bif-
reiðina nákviemlega á sama
stað aftur.
Hvernig er hægí að
fyrirbyggja þjófnaði.
— Hvað telur þú vera hægt
að gera til að fyrirbyggja bjófn
aði á bifreiðum?
— Fyrst og fremst það að
foreldrar og þeir sem umráð
hafa yfir bílum, skilji börn ekki
eftir í bifreiðunum eða leyfi
þeim að viðhafast í þeim. Held-
ur læsi þeim tryggilega í hvert
sinn sem þeir yfirgefa þær. Að
Tjón upp á þúsundir geta hlotizt af bílþjófnuúum. (Ljósm.: Vísis I.
V hætti og ofangreind lýsing. Við
/ ákváðum því að ræða um bíl-
» þjófnaði í þessum umferðar-
/ þætti.
f Tvenns konar afbort.
Fyrst höldum við á fund
Sigurðar Ágústssonar, varð-
stjóra og spjöllum við hann.
— Hvað heldurðu að valdi
einkum þessum bílþjófnuðum,
Sigurður?
— Mér thefur skilizt að bíl-
þjófnaðir hér séu tvenns konar.
| Unglingar sem „stela“ bílum
foreldra sinna og annarra
venzlamanna, svo aftur beinir
bílþjófnaði sem framdir eru af
ökulöngun eða í ölæði.
— Telurðu nokkurn ákveðinn
grundvöll fyrir fyrra atriðinu,
um „stuld“ á bílum foreldra?
\ — Já, það vil ég meina. Það
láta ekki börn og unglinga vaxa
upp í þeirri trú að þeim séu all-
ir vegir færir með ökutæki, —
heldur hamla þeim frá því, að
snerta þau þar til aldri hefur
verið náð og ökupróf tekið. Og
bifreiðir eiga að vera >æl læst-
ar, svo þjófar og drukknir
menn geti ekki án fyrirhafnar
vaðið inn í bifreiðarnar og sett
þær af stað.
— Hvað segja umferðarlögin
*um þetta?............•
— í umferðarlögunum er
mjög lítið vikið að þessu atriði:
Aðeins lítil lokasetning 51. gr.
og þá helzt lokaorð hennar.
Setningin er þannig: Þegar öku-
maður yfirgefur vélknúið öku-
tæki skal stöðva vél þess og
ganga svo tryggilega frá því,
að það geti ekki runnið sjálf-
krafa, né óviðkomandi menn
flutt það úr stað.
— Hvernig er svo haldið á
þessum málum eftir að ungling
ar hafa verið handsamaðir rétt-
indalausir við akstur, eða fyrir
að stela bílum
— Það veltur á ýmsu, en ráð
væri að við 'ræddum við nokkra
aðila um þau mál t.d. Tómas
Einarsson, þann mann sem með
afbrot barna og unglinga hefur
að gera hjá rannsóknarlögregl-
unni.
Framhald á bls. 13.