Vísir - 10.09.1962, Síða 8

8
Mánudagur 10. september 1962.
VISIR
Útgeíandi: Blaðaútgafan VISIR
Ritstjórar Hersteinn Pálcson, Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson
Fréttastjóri: Porsteinn O Thorarensen
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi1178
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er »5 krói.ur á mánuði.
t lausasölu 3 kr. eint. — Sfmi 11660 (5 Unur).
Prentsmiðja Vlsis. — Edda h.f.
KONAN BAK VIÐ
BEN GURION
Að loknu verkfalli
Prentarár eru aftur teknir til starfa að loknu viku
verkfalli. Blaðaútgáfa er hafin eftir stutt hlé, og vinna
við jólabækurnar getur haldið áfram af fullum krafti.
Allt er á yfirborðinu, eins og það var áður en deila
þessi hófst, en þó er allt í rauninni breytt. Grundvöllur-
inn er breyttur, verðlag á þjónustu prentsmiðja hlýtur
að hækka, og að því leyti er afleiðingin nákvæmlega
hin sama og af hverju verkfalli, sem háð hefir verið |
um árabil.
Samkvæmt hinum nýju samningum bera prentar-
ar mun meira úr býtum en þeir gerðu fyrir verkfallið,
og þeir munu vitanlega líta svo á, að þeir hafi unnið
mikinn sigur. Um það má þó deila, er til lengdar lætur,
því að hækkanir þær, sem orðið hafa á launum undan-
famar vikur og mánuði, umfram það, sem talið var
að þjóðarbúskapurinn gæti staðið undir, geta aðeins
haft einn árangur, hækkandi verðlag, er etur upp kiara-
bæturnar að verulegu leyti. Framfærslukostnaður hlýt-
ur að leita upp á við, og um leið verður klipið af þeim
kjarabótum, sem verkalýðsfélögin hafa getað knúð
fram í krafti þess valds, sem þau hafa skapað sér með
samtökum sínum. Þá verðum við búin að fara næstum
í hring, og stöndum nokkurn veginn í sömu sporum,
og áður en deilurnar hófust.
Hér verður vitanlega engu um það spáð, hver þró-
unin verður í þessum málum, en hver hækkun, sem
verklýðsfélag knýr fram með verkfalli eða án, og er
úr hófi fram, hlýtur að verða orsök hækkandi verðlags,
hættu á nýrri verðbólgu. Og þá kemur að hinu, sem
skoða ætti í upphafi hverrar vinnudeilu, þegar jafn-
vægið er svo viðkvæmt í þessum málum sem hér:
Hvað neyðast stjórnarvöldin til að gera til að girða
fyrir, að aftur fari í sama hættulega farið og áður, aft-
ur fari að hallast á ógæfuhliðina?
Mikill síldarafli
Almennt mun nú talið, að síldveiðunum fyrir norð-
an sé lokið, enda fjölmörg skip farin heim. Aflinn
hefir orðið meiri en nokkru sinni fyrr, og áætla má,
að hann færi þjóðinni 7-800 milljónir króna í erlendum
gjaldeyri. Er það vissulega mikið fé, og mikils virði,
að íslendingar fari skynsamlega með það, það verði
ekki allt að eyðslueyri, sem skilji ekkert eftir.
Ýmsir munu telja, að þetta geti orðið grundvöllur
mikilla kauphækkana, og við ættum sú að geta Ieyft
okkur ýmsan munað. Varlega skyldu menn trúa því,
og aldrei hefir það verið hygginna manna háttur að
eyða samstundis því fé, sem þeir hafa aflað með ærinni
fyrirhöfn. Hyggilegra er að leggja nokkuð fyrir til
mögru áranna, sem alltaf koma á milli. Það ættu ís-
lendingar að muna'í lok þessa góða síldveiðisumars.
Nú í vikunni er vænt-
anlegur í heimsókn hing
að til lands David Ben
Gurion forsætisráðherra
ísraels. En með honum
kemur einnig eiginkona
hans, frú Paula Ben
Gurion, fædd Munwess,
sem hefur verið föru-
nautur hans, stoð og
stytta í 45 hjúskaparár.
Þáttur konunnar.
Það er stundum sagt, að ekki
megi gleyma konunum, sem
standa að baki ýmsum fræg-
um mönnum og hér gildir það
ekki síður. Það er erfitt að lýsa
því hve mikla þýðingu frú
Paula hefur haft 1 forystuhlut-
verki Davids. Hún hefur staðið
með honum 1 meðlæti og mót-
gangi, 1 útlegð og lífshættum.
Eins og hann hefur sjálfur sagt
hefu;' l'.úr, gert nonum lífið þess
virði að lifa þvf.
Ben Gurion tekur á l.verjum
morgni Yoga-æfingar, stendur
m. a. á höfði f lengri tíma og
er sagt að þannig hafi hann
stælt sig bæði Hkamlega og and
lega, en ætli það hafi þó ekki
verið meiri yoga-kraftur í um-
hyggju frú Paulu fyrir honum.
Auðvitað hefur hún innt sitt
hlutverk af höndum í uppbygg-
ingu landsins, en stærst hefur
hlutverk hennar orðið sem hús-
móður og gestgjafa eða fylgdar-
manns á hinum mörgu og löngu
ferðum eiginmanns hennar.
í kofanum í
eyðimörkinni.
Hún hefur kunnað að skapa
honum þægilegt heimili, hvort
serr. það var í bústað forsætis-
ráðherrans f Tel Aviv eða í kof-
anum litla í Negev-eyðimörk-
inni, sem Ben Gurion hefur oft-
sinnis horfið til inn 1 drauma
sína um að pálmalundir rísi upp
úr hinum beru klettum, en það
yrði tákn allrar viðreisnar ísra-
els.
Það verður auðvelt að kynn-
ast frú Paulu þegar hún kemur
hingao og ræða við hana, þvf
að hún er vingjarnleg, hjarta-
hlý kona og hún talar ensku
reiprennandi, enda bjó hún
mörg ár í Bandaríkjunum.
Flýði frá Póllandi.
Hún er fædd f borginni Minsk
í Póllandi. Hún og fjölskylda
hennar flýði land, þegar miklar
Gyðingaofsóknir stóðu yfir og
fluttist til Bandaríkjanna. Var
hún þá 13 ára.
Þar bjuggu þau í Brooklyn,
einu hverfi New York-borgar
og er Paula óx upp lærði hún
hjúkrun á Gyðingasjúkrahúsi.
Seinna starfaði hún á aðal-
sjúkrahúsi Gyðinga f New York
Beth Israel.
Þá hitti hún David Ben Guri-
on, sem hafði setzt að í New
York eftir að honum hafði ver-
ið vfsað úr landi í Palestínu
sem hættulegum undirróðurs-
manni. Það varð ást við fyrstu
sýn og þann 5. desember 1917
voru þau gefin saman í hjóna-
band í ráðhúsi New York.
Opinská kona.
Eftir það varð hún fyrst og
fremst að gegna húsmóður-
störfunum, en hún er þó ætíð
mikill og sjálfstæður persónu-
leiki. Hún varð þekkt f Banda-
ríkjunum og síðar í ísrael fyrir
samtalshæfileika sína og hefur
um f öðrum löndum. Einu sinni
sat hún í hádegisverði alllangt
frá manni sínum. Allt í einu
hrópaði hún til hans:
— Davíð, Davíð, gleymdu
ekki kjúklingnum þínum!
— Ég var neydd til þess,
sagði hún seinna, því að ef
ég ekki minni hann á matinn,
getur farið svo að hann tali og
tali og gleymi að borða nokkuð.
Og þegar þingfundir standa
svo langt fram á nótt, að Paula
getur ekki vakað eftir manni
sínum, gleymir hún ekki að
hafa til fyrir hann á eldhúsborð
inu stóran hitabrúsa með uppá-
haldsdrykk hans, svörtu kaffi
og tilheyrandi samlokum.
Hún vakir myndugleg og mild
yfir fjölskyldu sinni, en í henni
Paula
Ben
Gurion
hún stundum verið kölluð opin-
skáasta kona heims.
Þegar hún var fyrir nokkrum
árum f heimsókn í Bandaríkjun-
um með manni sfnum, hitti hún
gamla Gyðingavinkonu þar og
sagði við hana: — Ég skil ekki
hvemig þú getur fengið af þér
að lifa þessu innihaldslausa lífi
f Bandaríkjunum, þegar þú get-
ur komið til Israels og lifað þar
auðugri tilveru.
Gleymdu ekki
kjúklingnum.
En hún gleymir ekki heldur
húsmóðurskyldum sfnum f veizl
eru auk Davids einn sonur, tvær
dætur og sex fjörmikil barna-
börn.
Oftast er fjölskyldan saman
komin heima hjá gömlu hjón-
unum. Þó hafa þau þann sið að
snæða hádegisverð á föstudög-
um hjá einhverju barna sinna.
Þrjú böm.
Sonur þeirra, Amos, er fædd-
ur í Bandaríkjunum. Hann er nú
lögreglustjóri í Tel Aviv. Eldri
dóttir þeirra Geula, er fædd f
London og starfar sem barna-
kennari í ísrael, yngri dóttirin
heitir Renana og er líffræðing-
ur að menntun.
Hún er eina barnið þeirra,
sem er fætt í ísrael og kallast
því „sabra“ eða kaktusblóm.
Það eru líka þyrnar á henni út
á við, þó hún geti einnig verið
blíð og góð. Hún er nýlega gift.
Við eigum eftir að kynnast
Paulu Ben Gurion. Hún er vissu-
lega heimskona, sem klæðir sig í
glæsilega kjóla;
Framhald á bls. 10.
! M H l
1 ‘ i t
I t
,,i \
/ ' y