Vísir - 12.11.1962, Síða 15

MWS«STOHS»’I1TOEHF!

r''"Bpy'nai-yj-tw rpy^HBiaK. MBgH
I Hún hraðaði sér tií herbérgis
! síns og er þangað kom kastaði
! hún sér í rúmið og grét sáran.
I
til hjónanna í ljós með einhverj
um slíkum hætti daglega.
Þegar Karólfna kom inn í stof
una, þar sem Clayton lá, risu
allír viðstaddir á fætur. Einn
þeirra ungur maður, dökkur á
hörund eins og veðurbarinn far-
maður, gekk til hennar og mælti:
— Ég get víst ekki látið hugs
anir mínar í ljós á frönsku eins
glæsilega og bæri, en leyfið
mér að segja, að ég hafi aldrei
augum litið jafn fagra konu og
yður.
Karólína var sjálfri mæta vel
Ijóst hve fögur hún var og þótti
síður en svo miður, að henni
var gefinn þessi vitnisburður af
slíkri hreinskilni.
— En þér talið frönsku ágæt-
lega, svaraði hún hlæjandi og
lávarðurinn tók kröftuglega
undir, og bætti við:
— Þér þekkið ef til vill ekki
þennan herra, sem lætur þann-
ig í ljós einarðlega og í ein-
lægni hver áhrif fegurð yðar
hefur á hann? Hann er Collins
— mesti málari Englands.
— Þetta er nú oflof, Sir John.
Lawrense er mér meiri.
— Collins, sagði Karólína, en
það eruð þér, sem hafið málað
myndina, sem ég er nýbúin að
kaupa.
— Hvaða málverk var það?
— Ég keypti það hjá lista-
verkasala. Það er af ungum
manni, sem hugsi á svip situr
á kletti.
— Æ, já, það er mynd mín
af ungum, hugsandi manni. Leyf
ist mér að spyrja af hverju þér
keyptuð hana?
— Af því að mér geðjaðir t að
henni.
— Málverkinu sjálfu — eða
manninum?
— Hvort tveggja, sagði Karó-
lína og roðnaði, þvf að hana
grunaði að málarinn hefði get-
ið sér rétt til um hvers vegna
hún hafði keypt málverkið.
Málverkið var sótt og umbúð-
irnar teknar utan af því. Og
Karólínu fannst næstum sem
Gaston væri kominn þarna. —
Skyndilega varð hún gripin svo
ákafri þrá eftir honum, að hún
brast í ákafan grát og huldi and
litið í höndum sér.
Enginn tók til máls — alger
þögn ríkti. Það var brot á ensku
velsæmi að láta tilfinningar sín-
ar þannig í ljós. Karólínu skild-
ist það og reyndi að ná hugar-
jafnvægi og tókst það. Hún leit
upp og hvíslaði í afsökunartón:
— Afsákið mig, ég er ekki vel
frísk, — það er víst hitinn.
4. kapítuli.
LUWDÚNAÞOKA.
Nokkrum dögum síðar kom
herbergisþernan og sagði henni,
að Sir John óskaði að tala við
hana.
Viðræða þeirra stóð stutt. —
Hann hóf mál sitt með því að
segja, að þar sem kona hans
væri ekki fær í frönsku, yrði
hann nú að ræða mál nokkurt
við hana, og væri það sér ekki
sársaukalaust. Hann sagði henni
að daginn eftir myndu þeir
heyja einvígi Collins og Guilver.
— Collin neitar að láta nokkr-
ar skýringar í té, sagði hann, en
Guilver segir hverjum, sem er
hver sé orsök þess, að hann
verði að heyja þetta einvígi, en
j hún sé að Collins hafi rékið
hann á dyr, er hann kom í vinnu
stofu hans, vegna þess að hann
kom þar að honum með konu,
sem hann var að mála mynd af,
og hafði konan verið allsnakin.
Ekki hefur hann þó sagt neitt
um hver konan er, en það er
altalað, að þér séuð konan. Þar
sem þér búið á mínu heimili
bitnar hvað eina á mér eigi síð-
ur en yður, sem blettar mann-
orð yðar. Bið ég yður nú að
afsaka, að ég neyðist til þess
að fara fram á, að þér segið
mér hið sanna, en ég geri að
sjálfsögðu ráð fyrir, að það sem
yður er sagt sé einber rógur.
Og sé svo mun ég skora á þann,
sem kom orðrómnum af stað,
að heyja við mig einvígi.

— Ég mun ræða þetta við
yður blátt áfram og í fullri hrein
skilni. Eru ekki flestir þannig
gerðir, að þeir gera það. sem
þá langar til. Sumir líkja eftir
dýraröddum, sumir iðka hnefa-
íeik, sumir svala sér á að brjóta
húsgögn, er þeir ganga í salar-
kynni, — ég fyrir mitt leyti tel
mér enga vansæmd í að afklæð-
ast í viðurvist læknis míns —
eða málara.
— Ég get vart trúað því, að
þér segið þetta í fullri alvöru,
sagði Sir John þungbúinn á
svip. Um heiður yðar er að
ræða. Þér megið ekki ræða
þetta af léttúð.
— Það geri ég ekki, svaraði
Karólína, það er rétt, að ég
féllst á, að Collins málaði mig
nakta. Maður nokkur kom inn
í vinnustofuna, er ég sat fyrir
Vikuyfirlit fyrir kaupendur byggingaefnis
INNFLUTNÍNGUIÍ: Fyrirliggjandi: BIRKI ókantskorið — MAGHOGNY kantskorið — BIRKI-
KROSSVIÐUR — FURUKROSSVIÐUR — GABONPLÖTUR 16 og 19 'MM — HÚSGAGNA-
SPONN Teak, Eik, Almur, Askur — AMERÍSKAR CELOTEK HLJÓÐEINANGRUNARPLÖT-
0G LIM — DANSKAR EXPANKO KORKGÓLFFLÍSAR GG LÍM — SÆNSKUR EVERS
SANDBORINN ÞAKPAPPI í STAÐ JÁRNS.
SELJUM: SNÆFELLSVIKURMÖL til einangrunar í gólf og loft
— VIKURSAND til einangrunar og límingar. — PÚSSNINGA-
SAND — SEYÐISHÓLARAUÐAMÖL, malaða og ómalaða —
SEMENT — SEMENTLITI — ÞAKPAPPA o. fl.
FRAMLEIÐUM: MÁTSTEINA í alla útveggi — MILLIVEGGJA-
PLÖTUR — EINAN GRUNARPLÖTUR — MILLIVEGGJA-
STEINA — LOFTSTEINA o. fl. — Húsbyggjendur athugið, að
nú er tíminn að ganga frá íbúðinni og að þér fáið beztu og um
leið ódýrustu milliveggjaplöturnar hjá okkur úr Seyðishóla-
rauðamölinni ásamt einangrunarefni (Varmaplast).
Greiðsluskilmálai eftir samkomulagi.
JÓN LOFTSSON HF. - Hringbrauí 121
Sírni 10600.
"?
tí
r
L.
n,
i i
TH5 APE-WAN HELPEI7 HUSH JOHNSON
5AC< TO &ATEA\5A,THE WHITE SETTLE-
BACK AT HIS ©UARTEKSv
HUSH ATE ANI7 A\A[7E
HIWSELP COAAFOSTASLEi
HOPING TO GET A
CHANCE TO KECOVEK
, FULLV PKOIA HIS
WOUNJ7S... Z-7-5777
N^rfatnaönr
J j\ JA, ítarlmanna og drengja,
iA( i ú U T\ 1 fvrirliggjandi
\l i \ íl L. H (YIULLER
SUT SlWENLV THEV IVEKE
ALEKTEE7 BV FRANTIC SCREAMS-
TEKKOK HA7 STKUCIt AGAIN l
Apamaðurinn bjálpaði Hugh villidýr veril á ferðinni'. að borða og gerði að sárum Skyndilega heyrði hann og Tarz-
Johnson aftur til Batemba, en Þegar Hugh Johnson var kominn sínum eftir því sem kostur var á. an ægilegt hræðsluóp.
þegar þeir komu þangað höfðu aftur til Batemba fékk hann sér
Barnasagcjn
KALL8
super-
filmu-
Tækcfæris-
Falleg mynd er bezta gjöfin
heimilisprýði og örugg verð
næti. ennfremur styrkur 'ist
menningar
Höfum málverk eftir marga
listamenn Tökum ( umboðssölu
Oms listaverk
VlALVERKASALAN
Týsgötu 1, rimi 17602
Opið frð kl i
Ðanskar
uiiarpeysur
kr. 95.00
Þegar Kalli og meistarinn
komu ti! verksmiðjunnar, sáu
þeir fína bílinn hans Jóseps .)
Bizniz standa við gangstéttina
„Nú gengur alveg fram af mér“
sagði meistarinn, „ég er viss um
að hann er nér til að banna okkur
að draga Feita Moby“. „Honum
kemur það ekkert við“, svaraði
Kalli, „hvers vegna ættum við
ekki að mega draga bæði Feita
Moby og hvalinn til Fol!y;ood
úr þvr að við fáum samtals
100.000 dollarar fyrir það? Og
hann hefði átt að vera á ' rautar
stöðinni til að taka íj móti okkur
og fara með okkur þangað sem
hvalurinn er“. Um leið kom Bizniz
þjótandi út úr verksmiðjunni.
„Halló félagar, gott að þið eruð
komnir" sagði hann, „ég var
'iræddur um að þið mynduð ekki
finna risafiskinn minn“.
■■
'*aasss