Vísir - 08.01.1963, Síða 6

V I S IR . Þriðjudagur 8. janúar 1963,
Erlander forsætisráðherra við útsýnisgluggann.
sitt og taka á leigu nýja íbúð.
En athyglisvert þykir að hann
hefur valið sér íbúð í stóru sam-
’oýlishúsi. Þetta er að vísu ágætis
búð í nýju fjölbýlishúsi, sem
byggt hefur verið á einum feg-
ursta stað Stokkhólms, Maríu-
bergi, en allt að einu þykir
mörgum óviðkunnanlegt, að sjálf
ur forsætisráðherra landsins búi
í „blokk". Menn spyrja jafnvel
sjálfa sig, hvenær konungurinn
flytji úr hinni gömlu kónungs-
höll upp á tólftu hæð í einhverri
blokkinni.
120 fermetra íbúð.
Sænskir blaðamenn hafa feng-
ið að heimsækja Erlander í nýju
íbúðinni. Hún er á 7. hæð í end-
anum á blokkinni og er gólfflöt-
ur hennar aðeins um 120 fer-
metrar. Hún er skemmtilega inn-
' réttuð. Stofan er mjög stór, vink-
illöguð og er sameiginlega borð-
stofa .setustofa og leskrókur.
Eldhúsið er einnig í stærra lagi,
en svefnherbergi og einkaher-
bergi þeirra hjónanna lítil.
Þegar blaðamennirnir koma til
forsætisráðherrans situr hann í
mjúkum stóli við bezta útsýnis-
gluggann og hann fer strax að
sýna blaaðmnönunum hið fagra
útsýni. Hugsið ykkur, segir hann,
ef hér á Maríuberginu hefðu ver-
ið reist einbýlishús, hvað fáir
hefðu notið þessarar fegurðar. í
Forsætisráðherrann býr í blokk
Ráðherrann býr á 7. hæð í þessu húsi.
Tage Erlander hefur ver-
ið forsætisráðherra Sví-
þjóðar frá því 1946 eða
í nærri 17 ár. En hann hef
ur ekki látið völdin og
virðinguna stígá sér til
höfuðs, og það þótt hann
sé forsætisráðherra þeirr-
ar þjóðar Norðurlanda
sem einna helzt hefur
fengið á sig orð fyrir stór
bokkahátt og hroka.
í
strætisvagni.
Nei, Erlander fór til
tfma til vinnu sinnar í
skamms
strætis-
vagni eða sporvagni. Rólegur
eldri maður með skjalatösku og
gleraugu, sem greiddi sitt stræt-
isvagnagjald og tók sér sæti á
einum hliðarbekknum eða stóð
jafnvel. Nú hefur þó orðið breyt-
ing á þessu. Honum var bent á,
að þetta væri ekki tilhlýðilegt
fyrir forsætisráðherra og hefur
honum nú á síðustu árum verið
ekið til skrifstofunnar í Mercedes
Benz bíl sænska stjórnarráðsins.
Ekki kærði Erlander sig held-
ur um neitt óhóf í öðrum lifnað-
arháttum. Til skamms tíma átti
hann heima í gömlu timburhúsi
í Alvik einu hverfi Stokkhólms.
Þótti hús þetta og umhverfi vera
ósamboðið forsætisráðherra lands
ins og hafa sænsku blöðin stund-
um skrifað um þetta og farið
hörðum orðum um það hneyksli
að forsætisráðherrann skyldi búa
f borgarhverfi, sem alræmt var
fyrir rottugang.
í f jölbýlishúsi.
Vegna þessa lét Erlander loks
til Ieiðast að selja gamla húsið
stað þess var þessi stóra íbúð-
arblokk byggð hér og 200 fjöl-
skyldur fá notið útsýnisins.
Fyrir neðan blasir hinn fagri
Lögur (Malaren) við og handan
við hann sér á turna og ýmsar
frægar byggingar miðborgar
Stokkhólms, sem speglast í vatn
inu. Þarna er hið fagra rauðleita
ráðhús’ borgarinnar og nokkru
fjær sésfc konungshöllin og þing-
húsið. Rétt fyrir neðan bakkann
blasir hin mikla Vesturbrú við
með iðandi bílaumferð. Hún er
eitt stærsta og merkilegasta
mannvirki Stokkhólms. Undir
henni í miðju vatninu er Lang-
hólmur, þar sem hið mikla ríkis-
fangelsi Svíþjóðar er.
Ágætt að búa í blokk.
— Og hvernig líkar yður svo
að búa í blokk? spyrja blaða-
mennirnir.
— Takk, það er ágætt, prima,
Framhald a bls. 10.
FURÐULEG RITSMÍÐ
jþAÐ er
verða

JWL,-
alltaf leiðinlegt að
til þess að styggja
fólk með ::krifum á opinberum
vettvangi. Það tekur mig sárt að
ég skuli hafa orðið til þess að
særa tilfinningar hjartagóðrar
konu, Bjarnveigar Bjarnadóttur,
náfrænku Ásgríms Jónssonar.
einhvers ástsælasta listamanns ís-
lenzku þjóðarinnar. Þessi ágæta
kona hefur staðið fyrir safni Ás-
gríms Jónssonar með nokkrum
myndarbrag að því er mér er
tjáð og virðist hafa tekið nærri
sér grein sem ég skrifaði í Vísi
21. nóvember síðastliðinn um
hina nýju listaverkabók Ásgríms
Jónssonar sem Helgafell gaf út
fyrir jólin. Ekki verður þó hjá
því komizt að skrifa -nokkurn
hluta þessa tilfinningasársauka á
reikning konunnar sjálfrar því
hún virðist hafa lagt nokkuð
hæpinn skilning f áðurnefnda
grein mfna og er þess vegna rétt
að vekja athygli á eftirfarandi at-
riðum: ,
Það er enn skoðun mín að
þessi nýja málverkabók Ásgríms
Jónssonar sé misheppnað framlag
(slenzkrar bókaútgáfu. Þessi
skoðun snertir á engan hátt list
Ásgríms Jónssonar. En mér
finnst bókin hvorki samboðin
Ásgrími Jónssyni né Ragnari í
Smára. Báðir eru stórhuga menn,
hvor á sínu sviði og af þeim sök-
um veldur bókin vonbrigðum.
Það vantar nefnilega í hana stór-
huginn.
"DÓKIN, sem Almenna bókafé-
lagið gaf út árið 1956, Mynd-
ir og minningar Ásgríms Jóns-
sonar er góð bók og fyllir ágæt-
Iega það skarð sem henni var
ætlað að fylla. Hún er skemmti-
lega rituð og gerir ævi Ásgríms
Jónssonar ágæt skil en hún kref-
ur ekki list hans til mergjar enda
ekki til þess ætlazt. Sú góða
kona Bjarnveig Bjarnadóttir,
frænka Ásgríms og safnvörður,
er að vísu á annarri skoðun því
hún segir: ,,Er sjálfsagt meira en
vafasamt, að nokkur hefði betur
skýrt frá lífsviðhorfum Ás-
grfms og list hans, en hann sjálf-
ur.“ Þetta er furðuleg yfirlýsing
konu sem væntanlega er hvorki
„lítt reynd“ né ,,ung“ og telur
sig sjálfkjörna til þess að segja
blaðamönnum hvernig eigi að
skrifa. Vill konan halda því fram
að listamaðurinn sjálfur sé ber.
fallinn til þess að kryfja sína
eigin list til mergjar? Á Lax-
ness þá að skrifa ritdóma um
sjálfan sig?
Hin nýja málverkabók Ás-
giíms missir einmitt gildi sitt
Frh. á bls. 10.