Vísir - 23.03.1963, Blaðsíða 4
V V, '
tav;v.w.v,
cs>?~i trk.
r
VÍSIR
. Laugardagur 23. marz 1963.
Kvennasíða
HÁRGREIÐSLAN í PARÍS |
Mikið hefur verið rætt og rit-
að um Parísartízkuna hvað föt
snertir, en aftur á móti minna
am, hvernig Parísardömurnar
ætla að hafa hárið í vor og
sumar.
Það er aldrei íiægt að gefa
neina ákveðna forskrift um hár
greiðsluna, hver hárgreiðslu-
meistari fer eftir sínu eigin
höfði. En að sjálfsögðu verður
alltaf ein hárgreiðslan vinsælli
en önnur og í dag birtir Kvenna
síðan myndir af tveimur, sem
margir spá að muni „slá í
gegn“;
Mona Lisa er með hálfsítt
slétt hár skipt í miðju. Greiðsl-
an krefst þess að andlitið sé
ávalt og einnig gerir skiptingin
í miðju miklar kröfur til andlits
ins.
Assan (Aiglonne) er alger and
stæða Monu Lisu. Þar er hárið
stuttklippt og því er „rúllað"
svo með fingrunum (greiðsla er
Framh. á bls. 5.
Nemendur í vefnaðarskólanum saumuðu kjólana og sýndu þá. Kjólarmr eru ótrúlega
sterkir, pappírinn þolir um 10 kílóa tog, um helmingi minna en venjuleg kjólefni.
Pappírskjóla er bæði hægta að saunia og líma og óhætt á að vera að strjúka þá.
Kjólar úr pappír
Megum við eiga von á mikilli byltingu
f tízkuheiminum?
Þannig spyrja „leiðandi“ menn i vefn-
aða- og fataframeiðslu um þessar rnundir.
Og nú spyrjum við: í hverju er byltingin
fólgin?
I vefnaðariðnaðarmiðstöðinni Boras í
Svíþjóð voru fyrir stuttu saman komnir
ýmsir sænskir vefarar og, fatakaupmenn,
til að sjá helztu nýjungarnar í vefn-
aðinum. Nemendur vefnaðarskóla á staðn
um — fallegar stúlkur — komu þar fram
í mjög fallegum kjólum, til að sýna gest-
unum. En þégar gestirnir tóku í kjólana
til að finna hvernig efnið í þeim væri,
brá þeim heldur en ekki í brún. Kjólarnir
voru úr — pappír.
En sá sem heiðúrinn átti, Birger Lars-
son, sagði að hann hefði eiginlega gert
þetta „svona upp á grín“. Pappírinn, sem
í kjólana var notaður, hefði álls ekki verið
gerður með þetta fyrir augum. Og Birger
Lar.»on var alveg undrandi yfir þvi hve
alvarlega þessi tilraun hans — þetta grín
— var tekið.
Og blöðin, ekki stóð á þeim, „Bráðum
geta konur fengið sér nýjan kjól á hverj
um degi. Þurfa hvorki að þvo þá né
strjúka — og ekki er hætta á að eigin-
mennirnir verði reiðir yfir of háum fata-
reikning. Hver kjóll kostar aðeins um
60 krónur (ísl), og blússur koma til
með að kosta helmingi minna. Herra-
skyrtur verður hægt að fá fyrir 15 krón-
ur‘.‘.
En áður en þetta gekk lengra tók Birg-
er Larsson í taumana: Hversu fallegir og
skemmtilegir, sem kjólarnir kunna að
verða, og hversu léttir og mjúkir þeir
eru að vera í — eru þó enn margir van-
kantar á málinu. Áður en hægt verður
að setja „efnið" á markaðinn, verður
að gera það þannig, að það hrindi frá
sér vatni og ryki og sé ekki eldfimt.