Vísir - 24.05.1963, Side 15

V í S IR . Föstudagur 24. maí 1963.
ar-nmg^s'jjBcra: -
a_.yE3E
15
framhaldssago
eftir Jane Blackmore
stjörnuskin
og skuggar
Diana hljóp út að glugganum.
Þaðan gat hún séð yfir stíginn,
sem lá að matjurtagarðinum. Þá
leið yrði Marlene að fara, svo
fremi að hún ætlaði sér að hitta
Rupert handan tjarnarinnar.
Þyngjandi kyrrð ríkti í húsinu.
Enginn var heima. Móðir hennar
var dauð. Jónatan var ekki heima.
Sorrel ... höfðu þeir lokað hana
inni? Eða voru þeir enn að yfir-
heyra hana í lögreglustöðinni? Hún
fann allt í einu til meðaumkunar
með henni, en skelfing hennar
sjálfrar yfirgnæfði allt annað. Hún
starði út yfir garðinn. Hún starði
án afláts á stíginn baðaðan í skini
kvöldsólarinnar.
Hún beið átekta. Hver taug í lík-
ama hennar var þanin. Ef hún hefði
ályktað rétt mundi Marlene brátt
koma í ljós ...
— Ég held, að ég leggi bílnum
hérna, sagði Reynolds.
Hann ók út af kantinum, þegar
þeir áttu góðan spöl eftir. Davíð
kinkaðt aðéins kolli og fór út úr
bílnum. Grasið var orðið þurrt,
þótt mikið hefði rignt um nóttina.
Þeir flýttu sér yfir engið í áttina
að litla hliðinu, sem vissi að mat-
jurtagarðinum.
Þetta var ósköp einfalt mál. Að-
alatriðið var, að ekki sæist til
þeirra frá húsinu. Þeir gengu gegn-
um hliðið. Davíð fannst eins og
heil eilífð síðan er hann faðmaði
Sorrel að sér þarna, kyssti hana,
sefaði hana og fullvissaði sig um
ást hennar og gerði sér grein fyrir
angist hennar og ótta.
Þegar þeir komu f námunda við
runnana áður en komið var áð
garðinum, nam Davíð skyndilega
staðar.
Diana stóð f dyragættinni. Hún
stóð þar og lagði við hlustirnar og
starði í áttina til matjurtagarðsins
— og það var eitthvað annarlegt
við hana. Og allt f einu fór hún
að hlaupa, meðfram húsveggjun-
um beygði hún sig niður, reyndi
að iáta bera lítið á sér, og var
mjög flóttaleg, og sama hætti hélt
hún meðfram múrveggnum á mat-
jurtagarðinum. Þá var eins og hún
ætlaði inn í sjálfa sig. Svo beið
hún. Og svo hvarf hún allt í einu
eins og jörðin hefði gleypt hana.
Davíð og Reynolds hlupu f átt-
ina til hennar. Undir múrveggnum
komu þeir auga á hana. Hún stóð
í skugga stórs trés og hreyfði sig
ekki.
— Hvað getur þér helzt dottið i
hug? spurði Davíð.
Reynolds yppti öxlum.
— Ég get ekkert getið mér til
um það á þessu stigi. En við skul-
um nota tækifærið og fara inn.
Þegar inn í forstofuna kom,
námu þeir staðar og lögðu við
hlustirnar. Það var dauðahljótt í
húsinu. Reynolds lagði af stað upp
tröppurnar og gaf Davíð bendingu
um að koma á eftir sér. Dyrnar á
svefnherbergi Davíðs og Díönu
voru lokaðar, Davíð horfði spyrj-
andi augum á vin sinn, en hann
kinkaði bara kolii.
Þeir opnuðu dyrnar hljóðlega.
Herbergið var mannlaust. Reynolds
benti honum á klæðaskápinn, en
fór sjálfur að athuga hvað var í
kommóðuskúffum sem þarna voru.
— Það hefir einhver verið hérna
á undan okkur, sagði Reynolds all
æstur.
Davíð leit snöggt til hans.-
— Eru þau ekki hérna?
Þeir leituðu alls staðar, mjög
vandlega, en árangurslaust. Davíð
gekk út á mitt gólfið, vonsvikinn.
— Ályktun þín hefir þannig
reynzt skökk?
— Um það hef ég ekki sann-
færzt enn og langt frá því, sagði
Reynolds rólegur. Diana er vön að
hafa hlutina í röð og reglu, ég
þekki hana mæta vel. Hún hefur
ekki rótað svona í skúffunum —
það hefir einhver annar gert, ein-
hver, sem hefur leitað að ein-
hverju.
— Ég skil þetta ekki — hafi
hann falið vettlingana, getur hann
ekki þurft að leita.
— En ef einhver annar hefur
falið þá?'
— Diana?
— Ef til vill.
— En því hefir hún þá ekkert
sagt?
— Hún hefir nú gefið talsvert í
skyn, beint og óbeint — það getur
engum dulizt, að hún hefir orðið
fyrir miklu áfalli
Davíð sneri sér við:
— Við verðum að hafa tal af
henni.
í þessum svifum var bíl ekið að
húsinu.
— Aha, sagði Reynolds, —-
Burke lögreglufulitrúi hefir þá ver-
|ið á sömu hugsanabrautum og ég,
en bara dálítið á eftir. Við skulum
fara niður og taka á móti honum.
Þeir flýttu sér og höfðu svo
hraðann á, að þeir veittu ekki at-
hygli manneskjunni, sem gægðist
út um dyrnar á svefnherbergi Sor-
rel.
— Þið hafið sannarlega ekki haft
hraðann á, sagði Reynolds við þá'
Burke qg Dobson, er niður kom.
— Ég þurfti að líta inn til Proud
foot tannlæknis á leið hingað, svar
aði Burke.
Reynolds gekl^ á undan inn í
borðstofuna.
— Vitanlega, svaraði hann og
gekk út að glugganum. Vettling-
arnir voru ekki í svefnherbergi
Ruperts.
— Hélztu virkilega, að það hefði
verið svo auðvelt? spurði Burke
háðslega.
— Kannski Diana geti sagt okk-
ur það, sagði Davíð vonleysislega
og þagnaði svo skyndilega, þvf'að
honum hafði orðið litið til dyra,
og brugðið allmjög. Hinir sneru
allir við og litu einnig í áttina til
dyra. (
Diana kom hægt inn í herbergið.
I fanginu hélt hún á hvítum pinkli
— hélt á honum eins og móðir
heldur á hvítvoðungi. Það var eins
og hún hefði ekki hugmynd um
nærveru þeirra, sem þarna vory og
störðu á hana. Hún gekk að einum
stólnum fyrir framan arininn og
settist.
Þögulir horfðu þeir á, er hún
fór að vagga þessum pinkli, eins
Maturinn er að verða tilbúinn,
Viktor. Viltu fara að ná í börnln.

Þú verður áreiðanlega ekki f
vandræðum með að konia bflnum
í gang í dag. Églét hann ganga f nót
og hann væri Iítið barn. Davíð
var eins og honum rynni kalt vatn
milli skinns og hörunds.
Loks gekk lögreglufulltrúinn til
hennar, kraup á kné fyrir framan
hana og sagði, ótrúlega hlýjum
rómi:
— Frú Bagley — rná ég fá að
sjá hvað það er, sem þér haldið
á þarna?
Hún sat grafkyrr og þögul.
— Lofið mér það nú, kæra frú
Bagiey, sagði Burke einkar vinsam
lega og rétti fram hönd sína.
— Gerið það nú, sagði hann lágt,
AUGLÝSING
Með því að gérast meðlimir „Den norske
Bokklubben“ getið þér eignazt prýðisfallegar
útgáfur af frægum skáldsögum á norsku með
ótrúlega lágu verði.
Allar upplýsingar gefur
Bókaverzlun Stefáns Stefánssonar h.f.
Laugavegi 8 . Sími 19850
VÖRUBÍLL
Mercedes-Benz-vörubíll, árgerð 1955, með
3ja tonna krana, er til sölu.
BYGGINGARIÐJAN h.f
Sími 36660
GRÓÐURMOLD
ómokuð í Safamýri á laugardag.
VÉLTÆKNIN h.f.

T
h
R
1
A
það var víst þess vegna, sem þér
komuð niður með þetta, — af því
yður fannst, að þér mættuð til að
gera það.
Hún lyfti höfði sem snöggvast
og svo hallaði hún sér aftur og
hélt enn fastara um pinkilinn, en
allt í einu henti hún pinklinum í
hann, og var nú sem gneistar
hrykkju úr augum hennar.
-— Þakka yður fyrir, sagði lög-
reglufulitrúinn eins vinsamlega og
áður.
Reynolds gekk til Diönu eins og
til þess að róa hana með nærveru
sinni.
Davíð steig fram, þegar Burke
lagði plastpokann á borðið. Hann
var svo Ijós og þunnur, að sjá
mátti, að eitthvað dökkt var í hon-
um. Lögreglufulltrúinn opnaði
hann og tók úr honum fötin, svarta
peysu, dökkar buxur, en blautar,
þar sem þær höfðu verið geymdar
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEINU OG DÓDÓ,
Laugavegi 11, slmi 24616.
P E R M A, Garðsenda 21, slmi
33968 Hárgrelðslu- og snyrtlstofa
Dömur, hárgrciðsla við allra hæfl.
TJARNARSTOFAN,
Tjarnargötu 10, Vonarstrætismeg
in. Sími 14662.
Hárgreíðslustofan
JKL
Ujgíl^
Háaleitisbraut 20 Slmi 12614
il-9-í Q1&
Tarzan og Ito, safna saman við artágum, sem þeir svo fiétta sam an í sterka kaðla.
Vinnubuxur
Aðeins kr. 198.00
v'

wmsBmammmmmLték