Vísir - 19.09.1963, Síða 15

15
V í SIR . Fimmtudagur 19. september 1963.
M—l 1111II IHIIII
Peggy Gaddis.
26
• •
nnn
— Ekki von á neinum litlum
englabörnum í nótt — ég á við,
að þú verðir ekki kvödd upp í Af-
dal eða eitthvað til að annast mót-
tökuna? Það er — raunverulega —
von um, að við getum verið ein allt
kvöldið?
Meredith hló.
— Raunverulega — og ég skal
meira að segja taka símann úr
sambandi, — eigum við að negja
fram undir miðnætti? Jónatan sagði
alltaf, að læknar ættu rétt á að
njóta kvöldsins, og ekki mættj ó-
náða þá fyrr en eftir miðnætti —
og þá aðeins í brýnni neyð.
Hugh andvarpaði af ánægju.
— Ég kem eins og skot, þegar
ég er búinn að ganga frá hérna,
og ætla mér sannarlega að hafa
hraðan á.
— Blessaður á meðan, sagði
Meredith og lagðj frá sér símtólið
og flýtti sér upp og aíklæddi sig
og svo beint í steypibað. Og meðan
hún var að þerra sin ákvað hún
að fara £ einn sinn fallegasta kjól,
til þess að hún yrði sem allra ó-
læknislegust í augum Hugh.
Hugur hennar var þó ekkj allur
hjá Hugh. Hún gat ekki annað en
hugsað um Rosalie, og sitt af
nverju, sem hafði verið henni ráð-
játa allt frá því að Rösalie kom
• •eim þá um sumarið, Hve kát.
uæstum ofsakát hún oft hafði verið
-,‘inkum fyrst í stað. Stafaðj háð
tíkki af því, að hún var sannfærð
um, að Lawrence mundi koma og
Mra henni þær fréttir, að konan
hans hefði fallist á skiinað, og
hann gæti tekið hana sér fvrir konu
innan tíðar. Og svo - er það
dróst að hann kæmi, þunglyndis
köst, eirðarleysi, og kannski var
barna að leita skvringar á því, að
hún hafði byrjað að daðra við
Hugh — og svo Stewart þótt enda
sleppt yrði.
Meredith var ekki í vafa um, að
Stewart var í þann veginn að verða
alvarlega ástfanginn í Rosalie —
ef hann var það ekki þegar. En
Stewart var læknir, maður, sem
fann til á'byrgðar sinnar, sem vafa-
laust gerði sér Ijóst, að hann gæti
ekki hugsað um að kvongast, fyrr
en hann hefði náð fullri heilsu og
búinn að fá stöðu. En ef svo væri,
sem hún hugði, að hann væri ást
fanginn í Rosalie, mundi hann vilja
fá hana fyrir konu. Meredit vonaði
af heilhug, að hann næði sér fljótt,
og henni fannst sannast að segja
OIV CHIEF SAWAlS
ISITEH-TEI5AL
'COHÍEREHCE ,
OF GEEAT CMEFS\
SEEMS TO HAVE
BEEM ISWOEEP’-
PEEHAPS 5ECAUSE
THE CHIEFS
WEKE IKiVITBP
WITHOUT THEIE.
TEOU5LE -MAKING
WITCH TOCTOE^
allt benda til þess, að hann væri á
hröðum vegi að ná fullri heilsu —
og hún óskaði sér þess einnig, að
vonbrigði Rosalie hefðu ekki þau
áhrif, að hún færi að gefa honum
undir fótinn af dutlungasemi bland
inni hefndargirni. Henni fannst, að
hún gæti ekki verið örugg um, að
ekkert slíkt gerðist, en hún vonaði
til guðs, að þessi vonbrigði yrðu til
þess að allt það, sem gott var í
fari Rosalie, sigraði, en að hún
væri góðum mannkostum búin ef-
aðist Meredith ekki um, þótt þeir
hefðu 'ekki notið sín sem skyldi
í ábyrgðarleysi unglingsáranna.
Hún var í miklum vafa um hvdrt
hún ætti að aðhafast nokkuð sjálf.
Hvað gat hún gert? Farið til Ste-
warts og sagt honum hreinskilnis
lega, að Rosalie væri alvarlega ást
1 fangin í öðrum? Eða hvatt Rosalie
til að láta Stewart í friði? Hún
komst að þeirri niðurstöðu, að
hvorugt mundi ganga. Hún yrði að
láta þetta afskiptalaust.
Og í þessum svifum barst fóta-
tak Hugh’s að evrum hennar, og
hún minntist þess, að þetta kvöld
áttu þau að eiga ein. Því hafði hún
heitið honum. Og gleyma öllu öðru,
— varpa af sér eigin og annarra
byrðum, -sem hún hafði borið, I
kvöld skyldi enga skugga leggjá á
leið þeirra.
Hún þaut niður stigann, klædd
1 léttum, grænum kjól, sem fór henni
ágætlega. Hugh hafði staðnæmst
í dyragættinni, — eins og ástfang
inn unglingur, sem í fyrsta sinn
lítur gullfallega stúlku og hefur þeg
ar orðið ástfanginn í henni. Henni
fannst að hún heyra hann hvísla
nafn sitt eða heyrði hún bara slög
; síns eigin hjarta? En Hugh opnaði
; faðrn sinn móti hennj og hún flaug
í hann og allt var gleymt nema
j að þau unnust hugástum.
Seytjándi kapituli
Það var Mlfrar mílna akstur út
úr bænum að Mayberry-húsinu.
Þetta var stórt hús tvílyft og byggt
í gamla tímans stíl, enda byggt af
auðugum manni. Hann var frá Suð
ur Karolínu og hafði aðallega ver
ið ætlað konu hans og börnum til
dvalar á heitasta tfma ársins. Þetta
hús, sem var byggt fyrir aldamót-
in seinuntu, var ekki svo mjög frá
brugðið húsuta efnamanna í Suður
ríkjúnum á þeim tíma, en nú var
skreyting þess og húsið allt mjög
fjarr; nútímasmekk manna, en það
hafði þjónað sínum tilgangi sem
griðastaður konu hans og margra
barna, sem nú voru dreifð um
allar jarðir.
Meredith hafði oft ekið þarna
fram hjá í sjúkraferðum sínum £
Pea-Ridge-hreppi, en þar voru
bændabýlin mjög dreifð og mjög
langt milli sumra þeirra.
Húsið hafði jafnan vakið nokkra
forvitni Meredith. Það var í mið-
jum trjágarði, sem var hvorki
meira né minna en um 5 ekrur
lands að flatarmáli. Stundum hafði
flögrað að henni, að framtaksamir
umbótamenn á sviði félagsmála
ættu að kaupa þetta hús, eða þá
sveitarstjórnin, til þess að breyta
því í sjúkrahús, en' jafnan hafði
hún hugsað sem svo, að líklega
fengist það ekki nema með upp
sprengdu verði.
Það var árla morguns - dag
nokkurn, er leið hennar lá þar fram
hjá, að hún varð þess vör, að eitt-
hvað meira en litið var í bígerð.
Fimm eða sex verkamenn, allir
blakkir, voru að grisja runnana í
garðinum og klippa suma, aðrir að
uppræta illgresi, og aðrir voru að
fjarlægja hið ósmekklega utanhúss
skraut, og það var verið að dytta
að gluggum og mála. Dyrnar voru
opnar og gluggar, og þaðan heyrð-
ust hamarshögg, og því greirrifegt
að verið var að vinna inni sem úti.
Ekki gat verið um það að villast
hugsaði hún, að búið var að selja
húsið, og að hinn nýi eigandi var
að láta dytta að öllu, og þetta hlaut
að vera efnaður maður, þar sem
hann réðst þegar í gagngerar breyt
ingar, og hafði heiian her manna
í vinnu. Einhvern veginn olli þetta
vonbrigðum, en hún brosti þurr-
lega, því að vitanlega hafði það
bara verið skýjaborg, að hún gæti
nokkurn tíma eignast þetta hús og
gert þ£&,ýíð sjúkrahúsi eins og
I flögrað hafði að henni. Hún hafðLj ..
ekkí ó'rðið^ af neinu, en hún var : fá-..
ekki í vafa um, að sá sem keypt
hafði, rnundi hafa gert góð kaup,
því að húsið hafði upphaflega ver
ið traustbyggt og vel til þess vand
að, — allt byggt af kjörviði, —
það hafði hún einhvern tíma heyrt
eftir góðum heimildum.
Miklum störfum var að gegna,
þegar hún var aftur komin í lækn-
isstofuna, og það var enginn tími
lengur til þess að hugsa um gamla
Mayberry-húsið og breytingarnar,
sem verið var að gera á því. Það
gengu mislingar í bænum um þetta
leyti og það voru mörg heimilL
sem hún þurftj að koma á. Hún
hafði verið að vinna að því að fá
skólaráðið og heilbrigðisyfirvöldin
til þess að fallast á bólusetningu
barna á skólaaldri, áður en skólarn
ir tækju til starfa, en ekki orðið
ágengt, og foreldrar barnanna
höfðu yfirleitt ekki heldur skilning
á málinu. Og lítið hafð; henni orðið
ágengt með hugmynd sína um mót-
tökustofu eða klinik fyrir verðandi
mæður, þar sem þær gætu komið
til skoðunar og fengið ráðleggingar,
en slíkri stofnun vildi hún koma á
fót og skyldi hún bera nafn Mörtu I
Peebles. j
Ekki þurfti að efa vinsældir Mere I
dith í River Gap og sveitunum þar
í grennd, en fólk var þröngsýnt og
ekki ginnkeypt fyrir nýjungum, —
jafnvel ekki fyrir mörgu, sem hafði
verið komið á almennt í landinu,
og jafn meðal mæðra var lítill skiln
ingur ríkjandf á þörfinni fyrir stofn
un í þágu verðandi mæðra, og eink
um voru það hinar eldri sem töldu
allt hafa slampast af nokkurn veg
inn til þessa, og þó höfðu margar
þeirra orðið fyrir því að missa i
börn fárra daga gömul, en það var
guðs vilji — og þær vildu ekki
festa trúnað á, að hægt vœri að
fyrirbyggja ungbarnadauðann að
mestu.
Jónatan hafði iðulega varað Mere
dith við of mikilli bjartsýni, og
reynsla hennar sjálfrar var þegar
orðin sú, að eina vonin um að vinna
fyrir framgangi umbótamála, var
að fara sér hægt.
Oft hugsaði Meredith um reiði-
yrði Addie Perkins, er hún sagði,
að hún mundi hata hana allt sitt
líf fyrir að hafa þau áhrif á dreng
inn, að fara í herinn, en Meredith
gat ekki gleymt systkinum hans,
sem ekki voru enn farin að fara
í skóla. Henni hafði eklci dottið
í hug hvernig hún gæti hjálpað
þeim, en dag nokkurn þegar hún
sá skólastjóra barnaskólans, Lauru
Hastings, koma gangandi á móti
sér. Hún gaf henni merki um að
hún vildi hafa tal af henni, og er
Meredith hafði stöðvað bíl sinn
gekk Laura til hennar, og heilsaði
hennj glaðlega. Laura var pipar-
mey, 45 ára, há og grönn og svip
mikil, sem ekki er ótítt um ógift
ar konur á hennar aldri, sömu stétt
ar.
— Það er orðinn óratími síðan ég
sá þig, sagði Meredith.
— Kom heim í gær. Var á sum
arnámskeiði í Atlanta, sagði Laura
Flastings glaðlega.
Kondu .me5 heim. Við skulum
okkUr ís-te og þú segir mér
allar fréttirnar.
— Þakka þér fyrir — og ég fæ
þá tækifæri til þess að segja þér,
að ég kann að meta starf þitt í
River Gap og þú átt víst fylgi rriitt
við framgang þeirra mála, sem þú
ert með á prjónunum.
— Þú átt kannski við hve vel
gengur eða hitt heldur með stofn
unina til hjálpar verðandi mæðrum.
Það verður víst allt á brattann.
Það kom ein stúlka um daginn
til mín, barnshafandi, og vildi fá
ráðleggingar. Og hvernig ráðlegg
ingar heldurðu að hún hafi viljað
fá — ráð til fósturéyðingar. Hún
var úr Afdalnum. Og þegar ég hafði
útskýrt fyrir henni, að það væri
ekki hlutyerk lækna að myrða ó-
fædd börn, strunsaði hún út í
vonsku, og sagðist ekki vera neitt
upp á mig komin, — Mammy Jo
myndi hjálpa sér. Hún tautaði eitt
hvað um te úr baðmullarstönglum.
Hvað hún átti við fæ ég víst aldrei
að vita.
- O, ætlj þú fáir ekki vitneskju
um það, ef þú Ieitar hennar. Það
er nefnilega sagt, að blökkukonur,
2
A
i
SlU
EuiOIT
CiuARrO
DGbrTbT1 United Festure Ej'ndlraU, inc.
Nei ungi maður, það þýðir ekk-
ert að reyna að hlaupa frá vanda
málum lífsinn.
Halió þér þarna. Mér er alveg ó
mögulegt að sofa fyrir hrotunum
í yður.
SÆNGUR
Endurnýjum gömlu
sængurnar. Eigum
dún- og fiðurheld ver.
Dún- og gæsadún-
sængur og kodda fyrir
liggjandi.
Dún- og fiðurhreinsunin
Vatnsstíg 3 — Sími 14968
16250 VINNINGAR!
Fjórði hver miði vinnur að meðaliali!
Hæstu vinningar 1/2 milljón krónur.
Lægstu 1000 krónur.
Dregið 5. hvers mánaðar.
Það lítur ekki vel út með þátt-
töku í höfðingjaráðstefnunni sem
Gana boðaði til. Þú segir ekki
margt Wildcat, segir Tarzan við
vin sinn. Ég sé að þú ert að skoða
hvernig Afrika lifir. Hann kemur
Tarzan, hrópar Gana skyndilega,
Medu, höfðingi læknanna kemur.
Og í hliðinu er Medu, ásamt tveim
manna ginna, ekk; þó töframanna.
Údýrur jiykkor
drengjnpeysur
HAGKAUP
Miklatorgi