Vísir - 07.10.1963, Qupperneq 15

V í SIR . Mánudaginn 7. október 1963.
15
um og ungum mönnum?
— Jú, sjö ungum konum og
sjö ungum mönnum, ár eftir ár.
Minos konungur krafðist þess,
að því er sagan segir, sagði leið-
sögumaðurinn.
Sagan segir, hugsaði Barbara
með sér. Raunveruleikinn gat
verið alveg eins bitur. Hún leit
á Philip. Henni skyldi fórnað
honum, alveg eins og ungu stúlk
unum og ungu mönnunum var
fórnað Minosi, að því er sagan
segir.
★
Hún beygði niður fyrstu þver-
götuna og hún hafði hlaupið dá-
góðan spöl, er hún uppgötvaði,
að hún var á blindgötu. Hún
stanzaði andartak og gerði til-
raun til að hugsa málið. Hvað
átti hún að taka til bragðs? Hún
hætti ekki á að snúa við.
Litlir garðar skildu húsin að.
Eini möguleikinn, sem hún
hafði, var að komast gegnum
einhvern garðinn og komast
þannig burt. Hún hikaði ekki
lengur, en þegar hún fór að
reyna að opna eitt hliðið, var
fátið á henni svo mikið, að hún
hafði ekkert lag á að opna það.
Loksins tókst henni það þó, en
þá hafi hún festst í rimlum girð
ingarinnar og misst handtösk-
una. Þegar hún hafði lokið við
að tína upp í hana allt, sem
hafði dottið úr, hafði hún misst
margar dýrmætar sekúndur.
Hún komst inn í garð bak við
húsið og bak við hann sá hún
glitta í götu. En það var síður
en svo greið leið að götunni, því
að fyrir var stórt borð, sem á
stóðu hálfgerðar körfur og við
borðið sat maður á þrífæti.
Hann leit á hana stórum brúnum
augum.
— Æ, verið nú svo góður að
leyfa mér að komast framhjá,
andvarpaði Barbara. — Leyfið
mér ...
Hann skildi að sjálfsögðu ekki
orð af því, sem hún sagði, en
hræðsla hennar hafði einhver á-
hrif á hann. Hann stóð hægt
upp ...
Um leið heyrði Barbara fóta-
tak að baki sér og það var gripið
fast um handlegg hennar: —
Hvert ætlarðu að fara? Teið
verður kalt, ástin mín.
Það var ekki að sjá á Philip,
að hann hefði elt hana. Andar-
dráttur hans var rólegur og and
litsdrættirnir venjulegir. Bar-
bara var aftur á móti lafmóð og
í mikilli geðshræringu.
★
Þau komu til Knossos um há-
degið og snæddu hádegisverð á
litlu ferðamannahóteli. Þau
fengu egg, ristað brauð og gott
rauðvín og Philip komst í gott
skap. Þegar þau höfðu snætt,
fékk hann leiðsögumann, sem
átti að fara með þau um rúst-
irnar og höllina.
Sólin skein og það var steikj-
andi hiti. Rauðar og bláar ane-
mónur uxu milli grárra stein-:
anna. Barbara heyrði fjárhirðana
kalla á féð í fjöllunum umhverf-
is. Undir öðrum kringumstæðum
hefði henni fundizt þetta allt
saman dásamlegt. Vafningsjurt
vafði sig umhverfis innganginn |
og Barbara hefði gjarnan viljað,
vera kyrr þarna.
En Philip var óþolinmóSur: —
Komdu nú, Barbara. Við þurfum j
að skoða höllina. Hann dró hana I
með sér til leiðsögumannsins,
sem beið eftir þeim. Gönguferð-
in um höllina hófst. ii
Hölliri ‘Vár ‘byggð ogl j
forsalurinn var geysistór. Fyrsf;
skoðuðu þau Ariadnes, dansgólf
dóttur Minosar konungs. Síðan
fór leiðsögumaðurinn með þau
inn í salinn, þar sem Minos sjálf
ur — ef hann hefur þá einhvern
tíma verið til — sat og ríkti
fyrir þremur þúsundum ára. Þau
skoðuðu nokkur stór baðker og
nokkrar geymslur, þar sem voru
yfir tveggja metra há leirker.
Barbara benti leiðsögumannin
um í laumi að tala við sig meðan
Philip var niðursokkinn í að
skoða kerin. Hún hafði fengið
hugmynd. — Er brezkur ræðis-
maður hér á Krít? spurði hún
lágt.
— Já, frú, í Kanea.
— Er langt þangað?
— Já, frú. Um það bil 15 míl-
ur.
Eftir andartaks þögn bætti
hann við:
— Maðurinn yðar spurði mig
nákvæmlega hins sama.
Alltaf var hann einu skrefi á
undan henni. Von Barböru brást
aftur. Hún leit á leiðsögumann-
inn. Hann var mjög ungur, lík-
lega tuttugu og tveggja eða
þriggja ára og svipur hans var
vingjarnlegur og opinn. Ef hann
vissi hvernig aðstaða hennar
væri — myndi hann þá hjálpa
henni? En hvernig átti hún að
skýra þetta út fyrir honum?
Hann kunni mjög lítið í ensku.
Nú kom Philip: — Minotaurus
— þeirri sögu man ég eftir. Var
honum ekki fómað ungum kon-
FRAMHALDSSAGAN
Hættuleg
brúðkaups-
(erð
T
i
1
A
ffi
Sendiboðarnir eru látnir fara
um skóginn þveran og endilang-
ann, og í þetta skipti boða þeir
aðeins töframennina til fundar.
Töframennirnir skilja ekki hvað
er á seyði, en þá langar sannar-
lega til þess að komast að raun
um það, og því hraða þeir sér
aliir til þorps Gana. Tarzan og
vinir hans standa við hliðið, óg
sjá hina ógnvekjandi þorpara
koma einn af öðrum út úr skóg-
inum. Við megum ekki láta þá
vita að Nikko sé dauður, segir
Tarzan. Það gæti eyðilagt allt
fyrir okkur. Töframennirnir setj-
ast og fundurinn hefst. — Tarzan
réttir fram hendurnar og hrópar:
Ég heilsa ykkur töframenn. Mér
er sagt að þið séuð mjög vold-
ugir, og kunnið marga töfra. Við
þurfum á krafti ykkar að halda
nú, í miklu neyðartilfelli.
Þegar þau fóru aftur framhjá
dansgólfi Ariadnes, á leið til
hins hluta hallarinnar, rákust
þau á hóp amerískra ferða-
manna. í hópnum var eldra fólk
(en klætt eins og unglingar, stað
hæfði Barbara). Konumar voru
í skræpóttum kjólum með sól-
gleraugu og litað hár, herrarnir
voru í stuttbuxum og skræpótt-
um skyrtum. Leiðsögumaður
I Hárgreiðsiustofan
SÖLEY
l Sólvallagötu 72
I Símj 14853.
Hárgreiðslustofan
I P I R O L A
] Grettisgötu 31, sími 14787.
1 Hárgreiðslustofa
VESTURBÆJAR
Grenimel 9, simi 19218.
Hárgreiðslustoía
AUSTURBÆJAR
j (María Guðmundsdóttir)
Laugaveg 13. sími 14656.
Nuddstofa á sama stað.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
I 3TEINU og DÓDÓ
Laugaveg 18 3. hæð (lyfta).
, Sími 24616.
| Hárgreiðslustofan
| Hverfisgötu 37, (horni Klappar-
stígs og Hverfisgötu). Gjörið
* svo vel og gangið inn. Engar
I sérstakar pantanir, úrgreiðslur. (
' P E R IVl A, Garðsenda 21, sími
I 33968 — Hárgreiðslu og snyrti-
Istofa.
* Dömu, hárgreiðsla við allra hæfi
Itj ARNARSTOFAN,
| Tjarnargötu 10, Vonarstrætis-
I megin. Sími 14662
Hárgreiðslustofan
Háaleitisbraut 20 Stmi 12614
MEGRUNARNUDD.
Dömur athugið. Get bætt við
mig nokkrum konum í megrun-
arnudd. Snyrtistofa Guðbjargar * 1
Guðmundsdóttur, Laugavegi 19,
sími 12274.
Kvensðkkiibiixur
Aðeius kr„ f
KAGKAUF
Miklatorgi