Vísir - 24.03.1964, Blaðsíða 8

8
VÍSIR . Þriðjudagur 24. marz 1964.
VISIR
Otgefandl: Blaðaotgáfan VlSIR
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald er 70 krónur á mánuði
I Iausasölu 5 kr. eint. — Simi 11660 (5 linur)
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Starf Hagstofunnar
ífagstofa íslands er fimmtug í dag. Hún er ein af
merkustu þjónustufyrirtækjum íslenzka ríkisins og
gegnir mikilvægu hlutverki, þótt ekki sé daglega haft
ýkja hátt um starfsemi hennar. Jón Sigurðsson forseti
benti á gildi þjóðhagsþekkingar í Skýrslum um Lands-
hagi 1875, er hann sagði: „Svo má og hver sá þykja
harla ófróður um landsins hag, sem ekki þekkir ná-
kvæmlega fólkstölu í landinu eða skiptingu hennar
eða tölu gangandi fjár eða sérhverja grein í atvinnu
landsmanna“. Þekking á landshögum er einmitt hin
mesta nauðsyn og án hennar er ekki unnt að leysa
þau efnahagslegu og félagslegu vandamál, sem uppi
eru á hverjum tíma. Þess vegna hefir verk Hagstof-
unnar mikið grundvallargildi, hvort sem það er hin
margvíslega skýrslugerð hennar um atvinnuvegina eða
Þjóðskráin, þar sem hver íslendingur á sinn vísa stað.
En þótt Hagstofan hafi starfað í hálfa öld, og hlið-
stæðar stofnanir síðar bætzt í hópinn, þá skortir þó
enn mikið á, að íslendingar kunni að notfæra sér þau
merku heimildargögn og niðurstöður, sem þar eru
fengnar. Réttar ályktanir þarf að draga af rannsókn-
unum og haga stefnunni í stjómmálum og efnahags-
málum samkvæmt þeim. Niðurstöðurnar um kaup-
mátt launa eru hér gott dæmi, sem sýnir að verklýðs-
samtökin hafa ekki dregið réttar ályktanir af þeim né
hagað stefnu sinni eftir þeim upplýsingum, sem þar
er að finna. Og fleiri svipuð dæmi mætti nefna af vett-
vangi efnahagslífsins. Þess er að vænta, að með frek-
ari kynningu megi starf hagstofnana þjóðarinnar verða
áhrifameiri leiðarvísir en hingað til hefir reynzt.
Jafnvægi í byggðinni
]\fikið hefir verið rætt og ritað um jafnvægi í byggð
landsins á undanförnum árum. Eðlilega hafa menn
áhyggjur af því að æ þunnbýlla verði utan stærstu bæj-
anna. Þess vegna er sú stefna sjálfsögð og viturleg,
sem miðar að því að staðsetja atvinnutækin sem víð-
ast um landið, en ekki einungis í hvilftinni við Faxa-
flóann. Þorvaldur Garðar Kristjánsson alþingismaður
gerir hér í dag í blaðinu grein fyrir merkilegu máli og
fjallar um einn þáttinn í lausn dreifbýlisvandans. Við-
reisnarsjóður Evrópu hefir veitt mörgum aðildarþjóð-
unum dyggilega aðstoð við að efla atvinnustarfsemi
í afskekktum landshlutum. Þess vegna er eðlilegt að
við íslendingar gefum sjóði þessum einnig gaum, en
við erum aðilar að þeirri alþjóðastofnun, sem að baki
hans stendur. Það er hin mesta nauðsyn að veita meira
fjármagni til hinna afskekktari staða úti um land til
þess að unnt sé að byggja þar upp margvíslegan at-
vinnurekstur, t. d. ýmsan iðnað, sem atvinnu veitir
jafnt sumar sem vetur. En verkefnin eru mörg og víða
barf fjármagnið. Þess vegna væri það hin ákjósanleg-
ista lausn ef unnt reyndist að fá aðstoð Viðreisnar-
sjóðs Evrópu til þess að efla atvinnulífið í afskekkt-
ari stöðum þessa strjálbýla lands.
ÞRÖNGT Á ÞINGI
Þingsveinar í „þingsætum“ sínum. Fremstir eru (frá v.): Sigurður Sigurðsson, Sigurður Hansson,
í miðjum stiga er Steingrímur Stefánsson, og efstir eru þeir Stefán Bjarkason, Gestur Guðmundsson
og Páll Biering.
— hjá þingsveinum
Þegar við vorum á ferð í Al-
þingishúsinu fyrir skömmu,
rákumst við, okkur til mik-
illar furðu, á hóp ungra
manna sem sat í einum stigan-
um. Við staðnæmdumst og virt-
um þá fyrir okkur, og það var
ekki um að villast. Piltarnir
voru að spila rommý, Iesa ævin
týrabækur og drekka kók. Það
lá við að okkur blöskraði ósvlfn
in.
Sitja að spilum f stiga sjálfs
Alþingishússins.
Skyndilega leit einn þeirra
upp, og horfði fremur fjand-
samlegum augum á okkur.
— Lokaðu munninum og
reyndu að líta dálítið gáfulega
út, sagði hann við mig.
Ég lokaði munninum með
smelli, og opnaði hann slðan aft
ur og spurði: - Hvað eruð þið
að gera hér?
Ungi maðurinn horfði þögull
á okkur andartak, eins og hann_
væri að yfirvega hvort hann ætti
að svara svo kjánalegri spurn-
ingu, en sagði síðan, og það
gætti vorkunnsemi I rómnum:
— Við erum þingsveinar.
Og skyndilega rann upp fyrir
okkur ljós.
— Þið sendist fyrir þing-
mennina?
— Við erum hinn lifandi slmi
þessarar stofnunar, svaraði hann
virðulega.
— Og hvað borga þeir mikið
afnotagjald af ykkur?
— 3000 krónur á mánuði, plús
232.50 til viðhalds hjólunum.
— Og hvað ætlið þið að
leggja fyrir ykkur I framtlðinni?
Þingmennsku?
Þeir hrista höfuðið.
— Þið eruð ekki sérlega ræðn-
ir.
Þeir hristu aftur höfuðið.
— Hvar eruð þið I pólitík?
Ég sé af augnagotum þeirra
að mér hefur enn tekizt að hitta
á „forboðna" spurningu.
— Hvernig er aðbúnaður ykk-
ar hérna?
— Hörmulegur, segir tals-
maður þeirra alvarlegur. Við
erum að semja frumvarp þess
efnis, að þegar nýja þinghúsið
verði reist, þá verði gert ráð fyr
ir hljóðeinangruðu herbergi með
Isskáp fyrir þingsveina.
— Hvers vegna hljóðeinangr
að?
Hann bandar höfðinu þótta-
Iega I átt að þingsölunum, en
þaðan heyrist þrumandi rödd.
— Það er til þess að við séum
ekki neyddir til að hlusta á
hvaða vitleysu sem er. Þetta er
Einar Olgeirsson.
— Hvernig veiztu?
— Þekki röddina. Auk þess
eru það ekki margir sem hafa
svona hátt. Ekki svona lengi
I einu.
Meðan við vorum að ræða við
piltana hefur þeim fækkað
smám saman því að það virðast
vera margir þingmenn sem
þurfa að „hringja“. Loks er bara
einn eftir og hann handleikur
spilin annars hugar meðan hann
svarar spurningum okkar — Við
hvaða þingmann líkar ykkur
bezt?
Hann lítur upp alvarlegur. —
„No comment" Við viljum ekki
gera upp á milli þeirra.
— Hvað mundir þú gera, ef
þú mættir skipta við þá á störf
um I einn dag?
Hið alvarlega yfirbragð hverf
ur eins og dögg fyrir sólu, og
virðuleikinn líka. Hláturinn sýð-
ur I pilti þegar hann svarar
með hrekkjalegu brosi:
— Ég myndi senda þá alla á
tvíhjólum I miðbæinn.
Kaffistofa á
Akureyrarflugvelli
Flugkaffi nefnist ný kaffistofa
sem opnuð hefur verið í Flug-
stöðvarbyggingunni á Akureyrar
flugvelli. Góðtemplarareglan á
Akureyri rekur þessa kaffi-
stofu, en reglan rekur þar einn-
ig hótel Varðborg og kaffi
Scandia. Fjölmargir gestir voru
viðstaddir opnun kaffistofunn-
ar, og bauð Stefán M. Krist-
jánsson þá velkomna. Sagði
hann að þetta mál hefði verið
nokkuð lengi í undirbúningi, en
6. júlí s.I. hefði verið undirritað
ur samningur milli Góðtemplara
reglunnar og Flugmálastjórnar-
innar um rekstur kaffistofunnar
og gildir samningurinn til 5
ára. Slippstöðin á Akureyri
hefur séð um alla innréttingu,
sem er hin vistlegasta. Sjálfs-
afgreiðsla er og geta því nijög
margir notið þar veitinga sam-
tímis. Flugkaffi verður fyrst uni
sinn opið aðeins i sambandi v'ð
flugumferð um Akureyrarflug-
völl.
1 i' j i ii r