Vísir - 29.06.1964, Blaðsíða 11

V1SIR . Mánudagur 29. júní 1964.
Húb vissi, að hún gat bundið.enda á grnn sinn
en þorði það ekki - eí til vi!l gat það orð-
ið upphaf einhvers annars enn verra
Eftir Lctwrence Treat
Rifjuð voru upp höfuðatriði mo.'ð
málsins í stuttu máli, Clyde nafði
þekkt Berthu Sessions. Fyrir hálfum
mánuði höfðu þau neytt miðdegis-
verðar saman í matstofu og hann
hafði haft í hótunum við hana. Skýr
ingar hans virtust ekki á sterkum
rökum reistar. Frammistöðustúik-
an hafði borið kennsl á hann, cr
henni var sýnd mynd af honum, og
lögreglan vissi, að hann átti skamm
byssu. 1 greininni var spurt, hvort
nokkrar rispur vœru á hörundi
Clyde Eckhardts — eftir h'na
myrtu konu. Greinilega hvíldi sterk
ur grunur á honum.
Teller lögreglufulltrúi kom kl. 10
Hann var kurteis og byrjaði ekki
að koma með nærgöngular spurn-
ingar, eins og er hann kom í fyrra
skiptið.
— Má ég koma inn sem snöggv-
ast?, spuði hann.
— Að sjálfsögðu. Hvers' óskið
þér?
— Að fá skammbyssu mannsins
yðar, sagði hann hiklaust. Hann
segir, að hún liggi á hillu i skápn-
um í svefnherberginu. Má ég gá að
því hvort hún er þar?
— Ég — ég veit ekki vel . . .
ég vildi helzt kalla á lögfræðing
okkar, hann er mágur minn, Marty
Eckhardt.
— Hringið til hans, ef þér viljið,
sagði Teller, en segið honum að ég
hafi leyfi til húsleitar og þurfi ekki
leyfi hans eða annarra, en vitaniega
vildi ég helzt að leyfi væri veitt góð
fúslega.
Hann rétti henni skjalið með
handökuheimildinni og hún las það.
— Gott og vel, sagði hún ég
skal sýna yður skápinn.
Hann fór upp með henni og rann
sakaði skápinn vandlega, en lét
ekki í.ljós neina undrun, er skamm
byssan fannst ekki.
— Frú Eckhardt, ságði hann,
þetta getur orðið slæmt fyrií mann
inn yðar.
— Hvers vegna?
— Vegna þess, að hann hefir sagt
okkur, að við myndum finna
skammbyssuna hérna. Hann hefir
beðið okkur að sækja hana og
hleypa úr henni tveimur skotum,
til könnunar á því, að um sams
konar skot sé að ræða og þau, sem
notuð voru til að bana Berthu
Sessions. Ég var farinn að halda, að
maðurinn yðar væri saklaus og
gæti sannað það. En ef engin.
skammbyssa finnst fæst engin sönn
un. Má ég fá lánaðan símann yðar?
— Gerið þér sVo vel. Hann er
niðri. Ég skal sýna yður hvar hann
er- .
Hann hélt tólinu svo þétt að
munninum, að Lois gat ekki
heyrt hvað hann sagði og beið
milli vonar og ótta. Er hann
hafði lokið máli sínu sagði hann:
— Má ég skreppa niður í kjall
ara?
Hún kinkaði bara kolli. Hann
var þar fullar 20 mínútur og þeg
ar hann kom aftur kinkaði hann
bara kolli til hennar um leið og
hann fór.
Lois var nærri frávita af
hræðslu. Grunsemdir hennar
höfðu þá leitt manninn hennar í
vanda. Kannski yrði litið á hvarf
skammbyssunnar sem sönnun
þess, að hann hefði framið glæp
inn, en ef hún segði lögreglunni
| frá því, sem hún hafði gert
! mundi hún draga þá ályktun þar
‘ af, að hún grunaði manninn sinn
og hlyti að hafa til þess gildar
ástæður.
í hádeginu var tilkynnt í út-
varpinu, að Clyde Eckhardt
hefði verið sleppt úr haldi vegna
sannanaskorts, en tekið fram,
að rannsókn málsins væri haldið
áfram.
Hún dró andann léttara, Clyde
var þá saklaus. Það var einhver
annar, sem myrt hafði Berthu
Sessions. Kannski var það Clyde
sem hafði snætt miðdegisverð
með henni í matstofunni þennan
fimmtudag, en það þurfti ekki
þar fyrir að hafa verið hann,
sem myrti hana. Og skrámurnar
. . . Lögreglan hlaut að hafa
tekið það gilt, sem hann sagði,
að Mary-Mary hefði flaðrað upp
um hann og klórað. Lois var
nú reiðubúin til að trúa því. Hún
vildi trúa öllu, sem Clyde sagði.
Blátt áfram öllu.
Hann kom heim síðla dags.
Þegar hann lokaði dagstofuhurð-
inni á eftir sér hljóp hún himin-
lifandi á móti honum, en nam
staðar skyndilega, er hún sá svip
hans. Og svo hafði hún samtím-
is veitt því athygii, að hann var
með hendina í fatla, þá sömu
sem hann daginn áður hafði límt
plástur á
- í hamingju bænum, hvað
hefði gerzt?, veinaði hún
— Það var olíuofninn í sumar
húsinu, hann sprakk og ég
, brenndi mig alveg upp á olboga.
— Það var slæmt, hvað get
: ég gert fyrir þig . . . ?
— Gert fyrir mig, sagði hann
napurt, ertu ekki búin að gera
nóg. Ég bað lögregluna að fara
jhingað og sækja skammbyssuna
jmína - og hvað er orðið af
jhenni? Hefurðu hent henni —
!eða falið hana einhvers staðar.
— Já, en . . . þeir slepptu
Iþér þó . . . , sagði hún titrandi
I röddu.
— Já, vegna þess að mér
hafði dottið annað í hug. Ég
minntist þess að ég hafði æfr
mig í að skjóta í mark niðri í
kjallara. Teller fann göt eftir
kúlur þar, svo að það var hægt
að gera samanburð, og það bjarg
aði mér, en þú eyðilagðir bezta
sönnunargagnið mitt? Hélztu, að
ég hefði tekið fram hjá þér -
með Berthu Sessiorís? Og að ég
hefði drepið hana? Eða hvað?|
Hún stóð eins og lömuð af i
örvæntingu yfir hörku hans og j
fjandskap.
- Clyde, þetta var svo erfitt.
Ég var ein og Marty sagði, að
þú ættir í erfiðleikum, og mér
sagðirðu ekkert. Þetta var svo
hræðilegt.
Clyde hellti sér víni í glas og
settist.
- Þú heldur enn, að ég hafi
verið þér ótrúr. Þú heldur, að
ég hafi farið á matstofu með
þessari kvenpersónu, og það,
þótt ég hafi sagt, að ég ætlaði
á fund. Allt vegna bindisins
vitanlega.
- Nei, ég held ekkert frekar.
Ég vil bara gleyma.
— Ég verð að játa, að ég
kærði mig aldrei sérlega um
þetta bindi, fannst það ekki
smekklegt, enda gaf ég .Marty
það.
- Clyde, sagði hún, hvað ertu
að segja?
- Nei, nei, Marty drap hana
ekki. Hann var í skrifstofu sinni
í nær 50 kílómetra fjarlægð, þeg
ar þetta gerðist.
- En?
Og Lois botnaði ekki neitt í
neinu. Hún vissi ekki hver það
var, sem borðað hafði miðdegis
verð með Berthu Sessions þenn-
an fimmtudag. Var það Clyde -
eða Marty?
.V.'.V
DÚN- OG
FIÐURHREIN SUN
vatnsstíg 3. Sími 18740
SÆNCÚR
REST BEZl-koddar.
Endurnýjum gömiu
sængurnar, eigum
dún- og fiðurheld ver.
Seljum æðardúns- og
gæsadúnssængur -
og kodda af ýmsum
stærðum.
I
■ ■ a ■ ■ ■ i
Hreinsum
samdægurs
Sækjum -
sendum.
Efnalaugin Lindin
Skúlagötu 51,
sími 18825
Hafnarstræti 18,
sími 18821 ,
Simca ’63 í skiptum fyrir
ódýrari bíl.
Opel Capitan ’62
Opel Record ’58
Opel Caravan ’60 ’59
Zodiac ’60
Taunus Station ’59
Consul ’56
Volvo 444 '55
N.S.U. Prinz ’62
Skoda Oktavia ’62
Ford Station ’55
Morris Oxford ’52
G.M.C. vatna- og fjai’abiil
með 17-20 manna húsi.
- —S
77
mm\
Hárgreiðslustofan
HÁTÚNI 6, simi 15493.
Hárgreiðslustofan
P I R O L A
Grettisgötu 31, slmi 14787.
Hárgreiðslustofa
VESTURBÆJAR
Grenlmel 9, slmi 19218.
Hárgreiðsiustofa
AUSTURBÆJAR
(Maria Guðmundsdóttir)
Laugaveg 13. sími 14656.
Nuddstofa á sama stað.
Hárgreiðslu- og snyrtlstofa
Laugaveg 18 3. hæð (lyfta)
STEINU og DÓDÓ
Sími 24616
Iiárgreiðslustofan
Hverfisgötu 37, (horni Klappar-
stlgs og Hverfisgötu) Gjörið
svo vel og gangið inn Engar
sérstakar pantanir. úrgreiðslur
Hárgreiðslustofan PERMA,
Gaðsendi 21. simi 33968
Dömu, hárgreiðsla við allra hæfi
TJARNARSTOFAN,
Tjarnargötu 10, Vonarstrætis
megin Sfmi 14662
Hárgreiðslustofan
UMlý
Háaleitisbraut 20 Simi 12614
KW.TARZAN!/K/SON MAWiBO N
IS NOT BRAVE HNOUGH TO }
SPEAK.-FIGHT AAE IF HE KNOVS ^
IAJA A6AIN B/G -STIZONG MAN!
X MAKE HIMTHINKX AM STILL
HIS SICK FATHEK. - ALMOST PEA?!
Ill
Eliiot:
cSmo
Ah, Tarzan, segir Wawa, sonur
minn er ekki nógu hugrakkur til
þess að berjast við mig, ef nann
veit, að ég hef endurheimt krafta
mína. Ég verð að láta sem ég
sé veikur og deyjandi. Mambo,
kallar hann veikluiega í hátalar-
ann, Mambo sonur Wawa, hinn
gamli, sjúki faðir þinn kallar til
þín. Stattu afsíðis og veifaðu mér,
svo að ég geti séð þig. Mikið upp
þot verður í þorpinu, þegar fólk-
ið heyrir rödd hins ástsæla for-
ingja síns. Mambo, kallar Wawa,
ég held að ég geti séð þig, en
augu min eru veik orðin, veifaðu
til mín. sonur minn, svo að ég
viti, að þú heyrir til mfn. Mambo
og þorparar hans hlæja illilega.
TUNÞÖKUR
r BJÖRN R. EÍNARSSON
SÍMÍ 2.085G
Herrasokkar
crepe-nylon <i 29.00
i
I
m