Vísir - 29.06.1964, Blaðsíða 6

6
•VÍSIR
Otaefandi: Blaðaútgáfan VISIR
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjórar: Þorsteinn Ó. Thorarensen
Björgvin Guðmundsson
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald er 80 krónur ð mánuði.
I lausasölu 5 kr. eint. — Slmi 11660 (5 línur)
Prentsmiðja Vísis — Edda h.f
Vansælar afturgöngur
KOMMÚNISTAR eiga ósköp bágt þessa dagana. Það
er hlegið að þeim um allt land eftir Keflavíkurgönguna
frægu á dögunum, og ekki síður fyrir allan fíflaskap-
inn bæði á undan og eftir. För þeirra Jónasar Árna-
sonar og Ragnars Arnalds suður á Keflavíkurflugvöll
á þjóðhátíðardaginn var svo bjánalegt uppátæki, að
almenningur bæði hlær að þeim og vorkennir þeim í
senn. Má furðulegt heita að svo greindur maður sem
Jónas er, skyldi láta sér detta þessa vitleysu í hug
og framkvæma hana.
Viðbrögð Þjóðviljans út af leiðréttingu lögregl-
unnar við útvarpsfrétt kommúnista um fjölda þeirra,
sem þátt tóku í göngunni, eru harla brosleg. Kommún-
istar höfðu sjálfir óskað eftir því að lögreglan fylgdist
með göngunni, en þegar hún svo leiðréttir ósannindi,
sem blaðamaður Þjóðviljans gat laumað inn í útvarpið,
ætlar blaðið af göflunum að ganga, ræðst með svívirð-
ingum á lögreglustjórann og heimtar að honum sé refs-
að og vikið úr starfi!
• Þetta eru viðbrögð manna, sem hafa misst alla
stjórn á geði sínu. Það er ofur skiljanlegt að hinum
heittrúuðu Moskvu-kommúnistum við Þjóðviljann hafi
fallið þungt, hvernig til tókst með gönguna, en það
bætir ekki úr skák, að láta eins og brjálaðir menn.
Þeir verða að gera sér grein fyrir þeirri staðreynd, að
allur þorri fólks í þeirra eigin herbúðum hefur skömm
á þessum skrípalátum og vill þar hvergi nærri koma.
Kommúnistar eru alltaf að tapa fylgi með þjóð-
inni. Þeir hafa fyrir löngu lifað sitt fegursta og munu
hér eftir halda áfram að tapa. Þeim fjölgar daglega,
sem átta sig á því, að kommúnisminn er úrelt stefna,
dauð bókstafskenning, sem er ósamræmanleg lífi og
hugsjón nútíma fólks. Uppistaðan í flokknum hér eru
eftirlegukindur frá Stalinstímabilinu, afturgöngur, sem
enga samleið eiga með lifandi og hugsandi fólki. Æska
landsins sniðgengur kommúnistaflokkinn og skipar
sér undir merki Sjálfstæðisflokksins, sem er flokkur
frjálsrar hugsunar og lýðræðislegra stjórnarhátta.
Hinir gömlu forustumenn kommúnista sjá hvert
stefnir og þeir sjá líka sumir fram á, að þessi þróun
verður ekki stöðvuð. Þeim er Ijóst að fíflaskapur eins
og för þeirra Jónasar og Ragnars suður á Keflavíkur-
völl á þjóðhátíðardaginn og gangan, sem síðar var
farin, gera aðeins illt verra, enda vildi enginn þeirra
taka þátt í henni. Og það hefur komið í ljós svo skýrt
sem verða má, að þar var verr farið en heima setið
fyrir kommúnista sjálfa. Þeir hafa orðið til athlægis
fammi fyrir alþjóð og hlotið afturgöngunafnið, sem
þeir losna aldrei við héðan í frá. Þeir eru sannarlega
vansælar afturgöngur.
ASTAND OG HORFUR I
ÞÝZKALANDSMÁLUNUM
Vesturþýzki ríkiskanslar-
inn, Ludvig Erhard, hefur ný-
lega verið í heimsókn hjá
bandarískum ráðamönnum.
Heimsótti hann Lyndon B.
Johnson, en það er reyndar
ekki í fyrsta skipti, sem þeir
eiga viðræður, því Erhard var
fyrsti erlendi stjómmálafor-
inginn sem sótti Johnson
heim, eftir að hann varð for-
seti. Sagt var að tilgangur far
arinnar hefði verið „vináttu-
samningur“ Rússa og Austur-
Þjóðverja, en talið er að við-
ræðumar hafi aðeins Iítillega
snúizt um þann samning.
Hvorki í vestri né austri er
samningurinn litinn það alvar
legum augum. Það málefni
sem fyrir víst hefur verið efst
á baugi hjá þeim Erhard og
Johnson, er þróunin og
ástandið f Þýzkalandsmálun-
um og fleira.
Engin launung hefur verið á
þeim deilum sem risið hafa inn
an Kristilega demokrataflokks-
ins þýzka vegna utanríkisstefnu
ríkisstjómarinnar og þá utan-
rlkisráðherra Schröder. Mik-
ill styrr hefur staðið milli hans
og Strauss fyrrverandi land-
varnamálaráðherra, sem varð að
vikja úr rlkisstjóminni vegna
Spiegel-málsins.
Dr. Erhard hefur tekizt að
nokkru leyti að lægja þessar
öldur, en hann vill sömuleiðis
gera þeim I Washington Ijósa
afstöðu vestur-þýzkra stjóm-
málamanna. Þvi hefur hann ver
ið á ferð vestra.
Vestur-Þjóðverjar reikna ekki
með neinum aðgerðum af hálfu
vesturveldanna á næstunni,
varðandi málefni sín — og
óska jafnvel ekki eftir þeim. En
þeir velta fyrir sér væntanlegri
framvindu.
Dr. Erhard er fylgjandi hug-
mynd þeirri, sem kom fram hjá
fastanefnd stórveldanna varð-
andi Þýzkalandsmálin. Hún
lagði til að komið yrði á föst-
um fundum sendiherra stórveld
anna fjögurra, sem ræddu fram-
tíð Þýzkalands og vandamálin,
sem við er að glíma. Slíkir fund
ir gætu síðan þróazt og leitt til
beinna umræðna um viðunandi
lausn. Slíkt átti sér stað með
Austurríki, en eins og kunnugt
er, stóðu þar umræður og sam-
komulagstilraunir í sjö ár, áður
en komizt var að jákvæðri
lausn. Þannig álítur dr. Erhard
að sé heppilegast og árangurs-
ríkast, að fá Rússana til að
fallast á lokatakmark allra
Þjóðverja: Sameiningu.
„Vináttusamningur" Rússa og
Austur-Þjóðverja hefði getað
aukið erfiðleikana. Ef hann hefði
verið á ferðinni fyrir um einu
ári, hefði mátt búast við,
róttækum aðgerðum og mótleikj
um af hálfu vesturveldanna. En
viðbrögðin nú eru dæmigerð
fyrir ástandið í heimsmálunum
1 dag. Hvarvetna vestan járn-
tjalds er litið á samninginn sem
vott aukins friðarvilja Sovét-
manna.
Moskvumenn hafa sjálfir gert
allt til að sá skilningur sé lagð
ur í samninginn. Daginn áður
en samningurinn var undirritað-
ur, kom Dobrynin sendiherra
Rússlands i Washington til Dean
Rusk í eigin persónu, til þess að
tilkynna honum, að samningur-
inn vaerj eingöngu gerður I þeim
tilgangi að styrkja Ulbricht
í sessi og lappa upp á efnahag
Austur-Þýzkalands, sem væri
veikasti hlekkur austurblokkar-
innar. „Hér væri um sams kon-
ar samning að ræða og gerður
hefði verið við öll hin Austur-
Evrópulöndin."
í samningnum segir, að Rúss
ar skuldbindi sig til að standa
vörð um landamæri Austur-
Þýzkalands, en hins vegar segir
ekkert um það, hvar þessi landa
mæri séu. Á þetta bentu Rúss-
amir sérstaklega í orðsending-
um sínum til höfuðstöðva vest-
urveldanna.
Vestur-Þjóðverjar sjálfir sjá
engar hættur felast I samningi
þessum. Af viðbrögðum Rúss-
anna og orðsendingum þeirra á
undan og eftir undirritun samn
ingsins állta Vestur-Þjóðverjar
réttilega, að Rússar vilji virki-
lega draga úr spennunni. Dr Er-
hard kippir sér ekki meir upp
en svo, að hann gerir ítarlegar
tilraunir til að fá sér boðið til
Moskvu.
í heild má segja, að „vináttu-
samningurinn“, þótt hann styrki
eflaust Ulbricht í sessi, sé mikil
vægur liður í þeirri viðleitni
stórveldanna að draga úr
spennunni í alheimsmálunum.
Fyrir nokkmm dögum hófust
viðræður milli vestur-þýzka
þingsins og austur-þýzkra stjóm
valda um frjálslegri samgöngur
•í gegnum „múrinn".
Þær viðræður gætu verið nokk
ur vísbending um, hvers megi
vænta i framtíðinni. Lítil við-
fangsefni, litlar kröfur, sam-
komulag á þröngum vettvarigi
getur skapað grundvöllinn að
nánara sambandi milli Austur-
og Vestur-Þýzkalands.
Náist vinsamlegri tengsl milli
yfirvaldanna í Berlin, er ekki
úr vegi að þau geti einnig tekizt
í Þýzkalandsmálinu í heild. Það
er einmitt það, sem dr. Erhard
vill benda ráðamönnum í Wash
ington á.
Leiðin að lokatakmarkinu
verður án efa löng og ströng.
En eins og Kennedy tók gjarnan
tillit til kinverska máltækisins,
„Fyrsta skref hinnar löngu ferð
ar er ævinlega erfiðast" í sinni
stjórnartíð, eins hyggjast Er-
hard og hans menn hafa það í
huga þessa dagana.
★ Skip Krúsévs Bajskiria
sigldi inn í norska landhelgi í
birtingu i morgun og hófst þar
nieð Noregsheimsókn hans.
★ Stjómarkreppa virðist í
uppsiglingu á Ítalíu vegna á-
greinings milli flokkanna í
samsteypustjórninni um fram-
tiðarefnahagsstefnu. — Tan-
assi, aðalritari jafnaðarmanna,
segir, að hætt væri við að á-
greiningurinn yrði stjóminni að
falli.