Vísir - 11.05.1965, Blaðsíða 2

bossíb^sssesfjíœzs^:
*
1
■<**„r.v«a«^.ma,yl
SWIM-dansinn er bráðfj ör-
ugur og hentar vel íslenzk-
um sjávarkulda
Sumarleyfisbankar
Er ótímabært að tala um sum
arleyfi þessa dagana, enn ekki
miður maí? Kona eins kunn-
ingja mins byrjar dagvisst að
tala um sumarleyfi þann 8. jan.,
eða upp úr Þrettándanum, og
ræðir það svo meira og minna
á hverjum degi fram yfir miðj-
an júní . . . en þá byrjar hún að
tala um jólaundirbúninginn,
jólagjafirnar og nýársboðin.
Þannig skiptir hún árinu í tvö
umræðuefni, að vlsu með ívafi
afmælispartíaþátta og að nú sé
maðurinn hinnar eða þessarar
búinn að fá blóðtappa . . . Um
þetta leyti árs er hún venju-
lega búin að fækka þeim sum-
arleyfisdvalarstöðum, sem til
greina koma um tvo þriðju —
samkvæmt upplýsingum frá á-
reiðanlegu fólki, sem dvaldist
þar í sumar leið, og sagði að
matráðskonan hreinsaði aldrei
undan nöglunum á sér, eða að
salernin væru alltaf £ ólagi, eða
að þangað safnaðist þetta hvim
leiða nöldurfólk — þið vitið,
eins og konan hinum megin við
götuna — sem allt hefur á horn
um sér og kvartar yfir öllu. í
mai og júní fækkar svo stöðugt
stöðunum £ þeim einum þriðja
hluta, sem eftir var og einhvern
tíma kringum þann 14. júll er
enginn sá staður eftir, þar sem
fólk með sæmilegri sjálfsvirð-
ingu getur dvalizt I sumarleyfi
sinu — og þá er tekið það neyð
arúrræði að fara með tjald og
viðleguútbúnað í bílnum, ferðast
um landið, frjáls eins og fugl-
arnir og hafa viðdvöl þar sem
hugurinn girnist eins lengi og
hugurinn girnist . .. enda er
það hið eina fyrirkomulag, sem
kallazt getur sumarleyfi. Þá er
gengið I það með oddi og egg
að útvega sér tjald, vindsæng-
ur, svefnpoka og hamingjan má
vita hvað, búa um það og koma
því fyrir I farangursgeymslunni
I bílnum — þartn 12. eða 13.
júlf þykir svö 'öruggara áð látá 1
athuga bllinn á verkstæði
þið vitið hvað það er ergilegt,
þegar bíllinn bilar einhvers stað
ar langt frá byggðum . . .
sú athugun, ásamt óhjákvæmi-
legum viðgerðum til að koma I
veg fyrir að bíllinn bili langt frá
byggðum, endist þe;m á verk-
stæðinu svo fram yfir verzlunar
mannahelgi . . . nei, það er alls
ekki ótfmabært að fara að tala
um sumarleyfið hvað úr hverju.
Fyrir skömmu kynnt-
um við hér á síðunni
Bostel-dansinn frá ríki
de Gaulle, en til að
halda jafnvægi í byggð
heimsins, þá er hér svar
Johnsons, dansinn sem
fer sigurför frá Holly-
wood yfir þvert megin-
land Ameríku SWIM.
☆
Blómabúðin Gleymmérei
Blómaker, garðpottar, blómapottar, gróður-
mold, fræ, laukar, afskorin blóm og potta-
blóm
GLEYMMÉREI
Sundlaugavegi 12 Sími 22851
AÐVÖRU N
Samkvæmt heimild í 15. gr. lögreglusam-
þykktar Reykjavíkur verða munir, sem skild-
ir hafa verið eftir á almannafæri og valda
hættu eða tálmun fyrir umferðina, svo sem
skúrar, byggingarefni, umbúðir, bifreiðahlut-
ir o. fl., fjarlægðir á næstunni á kostnað og
ábyrgð eigenda án frekari viðvörunar.
Lögreglustjórinn í Reykjavík.
Þeir sem kunna að synda,
þeir geta dansað SWIM. Regl-
urnar er I sjálfu sér sáraeinfald-
ar, dansinn byrjar á þvf að
ofe þeir, 'ætli ^ð",%
, sunds,‘,'.;ög HfflÍOTn., i ,«i ijíjjl
Það ér hægt að dansa bringu-
sund, baksund, „crowl“, troða
marvaða eða dansa hundasund.
Nauðsynlegur klæðnaður er
baðföt, en sé nokkur haldinn
þeirri firru, að SWIM sé ósið
samlegur dans, þá er rétt að
benda á megínreglu dansins:
— Dansfólk má ekki snerta
hvort annað. Að vísu var ekk-
ert um það sagt í reglunum,
hvort leyft væri að dansa björg
unarsund, en sennilega er gert
ráð fyrir að allir kunni að
synda, svo þess gerist ekki þörf.
Okkur datt f hug að stinga
upp á þessum dansi, sem dægra
styttingu í Nauthólsvíkinni f
sumar — það er þá í það
minnsta hægt að dansa á þurru
landi, sé sjórinn of kaldur.
☆
Baksund ð er erfitt, það krefst öflugra handasveiflna og mjaðma-
sveiginga.

Kári skrifar:
JJúsmóðir í Austurbænum
skrifar okkur og kvartar
yfir lélegri þjónustu landssím-
Númeraskipti.
„Það, virðist sem Landssfm-
inn sé rekinn sem hreint gróða
fyrirtæki, í það minnsta er
þjónustan ekki í nokkru hlutfalii
við afnotas.iöldm. Nýlega var
skipt um númer hjá okkur, eins
og tftt er, þegar flutt er milii
hverfa, og við fengum tilkynn
ingu frá sfma^um þar sem sagt
var að fyrra núreerið yrði sett
inn á siálfvirkan lykil. sem gef
ur unri'vsinpar um ni/ia númer
ið. Svo er það, að númerið er
í nokkra daga tengt, en ekki
inn á sjálfvirkan lykil, heldur
beint niður á upplýsingaskrif-
stofuna, og virtist ganga vel
í fyrstu. En síðan er það tengt
til hins nýja notanda þess, og
þá fóru ósköpin að byrja. Fjöldi
fólks, sem burfti að hringja
hingað, sagðist hafa þurft að
eyða fiöldanum öllum af sím-
tölum til að komast í samband
við okkur.
Umframsímíö!.
Ég hringdi þá til símans og
táíaði við háttsettann fulitrúa
''ar, og kvartnði yfir ’ressu, og
spurð' um leið hvort ekki væri
hæ"*- s’relýsa f dagblöðun-
um núreerabrevt'-gar, svo að
fólk gæti klippt auglýs'inguna
út og sett inn í símaskrána.
Hann sagði að það þýddi ekki
neitt, því fólk læsi ekki svoleið
is auglýsingar. Hins vegar lof-
aði hann að tengja númerið aft
ur inn á lykil. Þá tókst ekki
betur til en svo, að hann gaf
upp rangt númer, svo þeir sem
þurftu að hringja hingað eyddu
ennþá fleiri símtölum I það.
Auðvitað kemur það Landssím
anum vel að fá þannig dálag-
Iega hrúgu af framyfir-símtöl
um, en væri ekki ráð, að þeir
veldu heldur hinn kostinn, og
gæfu og sendu notendum
sima"s skrá yfir númerabreyt-
incrar hveriu sinni?
Húsmóc'r I Austurbænum."
weassísraf s•• mvzæz:'
/