Vísir - 03.07.1965, Page 2

SíÐAN
Á flösku yfir
Ermusund
Fyrir nokkru tók mað-
ur éinn upp á því að sigla yfir
Ermasundið á rúmstæði sínu.
Og nú hefur sami maður Bob
Platten ákveðið að sigla yfir
þetta merkilega sund, sem allir
vilja sigra, — á flösku.
Raunar er þetta ekki venju-
Jeg flaska eins og sjá má á
HPH

myndinni sem fylgir, enda er
hún álíka stór og miðlungs róðr
arbátur, og hefur að auki vélar
afl og smíðuð úr léttu stáli.
Kostaði þetta 170 sterl'ings-
pund.
„Flaskan" hefur verið þraut-
reynd á tjörn einni nálægt
'i h 1 ÚHÍJU7
j-if •> í*)1' ' (•jj'ptji.f!
‘ i !ii
ói

Lundúnaflugvelli og gerir Plat-
en sér góðar vonir um að sigra
Ermasundið á þessum farar-
kostL Flaskan sjálf er greini-
lega auglýsing á vissri tegund
af víni, en ekki viðurkennir
Platten þó að þetta sé auglýs-
ingabrella,
Hver er
maðurinn?
Það persónugervi, sem mest
hefur ver'ið apað eftir er án
efa Oharlie Chaplin. Þúsundir
leikara hafa klæðzt smókingföt
um bowlerhatt, skóm sem benda
nokkurn veginn beint upp til
himins, og svo auðvitað með
spanskreyrsstaf í þendi. Sam-
eiginlegt með öllum þessum þús
undum er það að engum hefur
tekizt að lfkja efrir fyrirmynd
inni að gagni.
Það er áre'iðanlega erfitt fyr
ir lesendur að gizka á hver það
er sem er í Chaplin-búningnum
á myndinni hér á síðunni.
Ef við gæfum kost á þrem
uppástungum, yrðu svörin senni
lega:
— Ne'i.
— Ekki heldur.
— Það var líka rangt.
Nú, og hver er það svo sem
er þarna.
Það er hún Birgitta Bardot,
— en hvernig áttuð þið að
þekkja hana I fötum?
Birgitta leikur í þessum föt
um í smáatriði í nýrri kvik-
mynd, sem er verið að taka
þessa dagana. Mönnum til hug
arhægðar skal þess getið að í
öðrum atriðum myndarinnar
klæðist hún mun léttar.
'iinP';: il
'!i ll

il ■■•
ð

.

:
• _i :
:
::
Kári skrifar:
T> eykjavíkurborg opnaði fyrir
skömmu tjaldsvæði inni í
Laugardal, eða nánar til tekið
rétt austan við sundlaugarnar,
sem eru í byggingu. Þarna er
slétt og góð grasflöt, nýreist
Iftið skýli fyrir snyrtiherbergi
og afgirt bílastæði..
Skemmtilegur
staður.
Það er kannske ekki hægt að
segja, ag þetta sé mikið fyrir
tæki, en þetta er nauðsyníegt
og ráðamenn borgarinnar eiga
þakkir skilið. Við sundlaugina
á Akureyri hefur verið sérstakt
tjaldsvæði og hefur það gefið
mjög góða raun, enda má sjá
þar oft á tíðum mörg tjöld.
Bæði þessi tjaldsvæði eru á
heppilegum stöðum. Á undan-
förnum árum hefur verið að
rísa upp glæsileg íþróttamiðstöð
f Laugardalnum, leikvangur hef
ur verið byggður og í byggingu
er íþróttahús og sundlaug. —
Þörfin fyrir gott tjaldstæði inni
í sjálfri höfuðborginni held ég
að sé flestum ljós, en sennilega
verða það einkum erlendir ferða
menn sem nota þetta tjaldsvæði.
Bakpokalýður.
Þegar ég minntist á erlenda
ferðamenn mundi ég eftir stuttu
miður varð ég að þurrka út nokk
um dögum frá B. Þ., en því
miður varð ég að þurka út nokk
ur sterk lýsingarorð. Bréfið fer
hér á eftir: Undanfarin sumur
hef ég atvinnu minnar vegna
gert mik'ið af því, að aka um
þjóðvegi landsins og eftir því
sem ég fer fleiri ferðir út á
land, því Ieiðinlegri finnst mér
þessi útlendi bakpokalýður,
sem hingað sækir hvert sumar.
Þetta fólk kemur hingað aura
lítið og með það sem eitt æðsta
takmark að lifa á sem spar-
samastan hátt með því að
þrengja sér upp á íslendinga.
Þetta fólk flækist hér um þjóð
vegina baðandi út örmunum í
von um það að ökumenn leyfi
þeim að fljóta með. Og það er
ekki nóg með að þetta fólk
biðji um að fá að fljóta með
stuttan spöl heldur situr það
yfirleitt í bílnum eins langt og
það getur. Ég ætla að nefna
gott dæmi um það hvað þessi
tillitsemi og frekja getur geng-
ið langt. Sl. sunnudag skrapp
ég austur að Þingvöllum ásamt
fjölskyldu minni. Þegar ég var
kominn rétt upp fyr'ir Eillðaár-
brekkuna, hitti ég á einn af
þessum bakpokamönnum og
ég hafði ekki fyrr stöðvað bif
reiðina, en hann bað um að fá
að sitja í til Akureyrar. Nú lang
ar mig til að spyrja, er ekki
hægt að banna þessum bakpoka
lýð að ferðast um þjóðvegi
landsins og þrengja sér upp á
fóik,
B. Þ.