Vísir - 11.09.1965, Qupperneq 7

7
VlSIR Laugardagur 11. september 1965.
iiiin ii iimii i u—ir—tm————
ir sem eru fátækir, fátækir af
sannri hamingju, hverra ævilán
er sem „heltraðkað blóm“, af því
að þeir hafa ekki sézt fyrir ekki
kunnað fótum sínum forráð, held
ur bruðlað gæðum lífsins í óhófi
og gáleysi. Gæfuhöll þeirra verð
ur ekki endurreist nema á grunni
kærleikans. Hann einn byggir
upp. Og veiztu það, að Guð vill
nota þig einmitt þig, til að leggja
fram einn stein til þeirrar endur
reisnar. Það er dýrðlegt hlutverk.
Þú mátt ekki bregðast þvl. Að
rækja það hlutverk, það er þinn
gæfuvegur.
Hvert góðverk, sem þú vinnur,
gerir þig hæfari til að starfa
betur í þágu náunga þíns og sam
félagsins yfirleitt. Hvert vinar-
orð, sem þú lætur falla, gerir þig
mælskari I þeirri ræðu, sem til
hjartans nær. Öll getum við, hvert
á okkar sviði, látið eitthvað gott
af okkur leiða. Til þess eigum
við nóg „efni“ og ekki vantar
verkefnin.
Kunn er sagan um Matthías og
unga „skáldið" óþekkta. Hann
kom til Matthiasar með ljóð sín
og bað hann lesa. Þau voru víst
ekki mikill skáldskapur. En það
þurfti að fara varfæmum
höndum um þetta verk. Ekki
drepa góða viðleitni byrjandans
með harðri gagnrýni, ekki særa
með ónærgætnum orðum. Sjálf-
sagt hefur skáldjöfurinn ekki
verið I vandræðum með að koma
orðum að því. Svo hvatti hann
unga manninn til að reyna að
gera betur, vanda öll sín verk. Og
svo bætti hann við þessum
kunnu orðum: Því að þú ert
fæddur tii þess að fækka tárun-
um. Þetta á jafnt við okkur öll.
Við erum öll borin til þessa rík-
is kærleikans, fædd til þess að
vinna því ný lönd I hjörtum
mannanna. Þess vegna getum við
tekið undir þessi bænar- og hvatn
ingarorð Matthíasar:
Auk vilja mlnum dug I dag
og dáð að bæta margra hag.
Gjör allt mitt Itf I heimi hér,
að helgum söng til dýrðar þér.
KIRKJAN
og
ÞJÓÐIN
Afmæli Biblíufélagsins
Sumir halda, og hafa m.a.s.
sett það á prent, að Bókmennta-
félagið sé elzta félag á íslandi
Það var stofnað 1816. En ári
eldra er hið íslenzka Biblíufélag
Það var stofnað fyrir forgöngu
Starfsamur
söfnuður
í Langholtssöfnuði í Reykja-
vík eru starfandi eða í undir-
búningi eftirtalin félög:
1. Kirkjukór.
2. Kvenfélag
3. Bræðrafélag
4. Vetrarstarfsnefnd.
5. Unghjónaklúbbur.
6. Skátasveit
7. Barnastúka.
8. Ungtemplarafélagið Há-
logaland, sem starfar I
þrem deildum.
9. Sumarstarfsnefnd.
10. Barnakór.
11. Líknarstarfsnefnd.
Ebenesar Hendersons hins brezka
10. júlí 1815.
Fyrstu stjórn Biblíufélagsins
skipuðu: Geir biskup Vídalín, ís-
leifur dómstjóri Einarsson, Sig-
urður landfógeti Thorgrímsen
og Séra Árni Helgason.
Nú eru 1 stjórn félagsins níu
menn: Sigurbjörn biskup Einars
son, Ásmundur Guðmundsson
fyrrv. biskup, Séra Óskar J. Þor-
láksson, Séra Sigurbjörn Á. Gísla
son, Séra Jóhann Hannesson,
prófessor, Bjami Eyjólfsson rit-
stjóri, Þorkell Sigurbjömsso-s
gjaldkeri, Ólafur B. Erlingsson
bóksali og Ólafur Ólafsson krist
niboði.
Ákveðið hefur verið að minn
ast 150 ára afmælisins í haust.
Á sameiginlegum fulltrúafundi
barnaverdnarnefnda í Björgvinj
ar biskupsdæmi stóð kona ein
upp og sagði: Það er ekki nóg
fyrir okkur að gefa bömunum
nóg til að lifa á. Við verðum llka
að gefa þeim eitthvað til að lifa
f; rir.
Kæri lesandi.
Hverjum helgidegi kirkjuársins
tilheyrir bæði pistill og guðspjall.
Ef vel á að vera, þarf að lesa
hvort tveggja I dag á 13 sunnudeg
inum eftir trinitatis. Guðspjallið
er hin alkunna saga Jesú um misk
unnsama Samverjann í 10 kap.
Lúkasarguðspjalls og pistlamir
eru 13.KapituIi I fyrra korintubréf
inu — lofsöngur Páls um kærleik
ann: Þótt ég talaði tungum manna
og engla o.s. frv. Hér er fullt sam
ræmi á rpilli. Báðir þessir kaflar I
Guðs orði fjalla um það sama:
Kærleiksverldn, uppfyllingu kær-
leiksboðorðsins sem ein leiðir
manninn til góðs, því að það er
góðviljinn, vegur góðviljans, sem
er mannsins eina sanna gæfu-
braut. Og þetta á maður að taka
alveg bókstaflega. Þetta á maður
að heimfæra upp á sjálfan sig,
þetta er ekki bara hugsað og
meint út I loftið. Nei, því fer
fjarri, því að aðalatriðið I guð-
spjallinu em þessi orð, sem sagan
endar á: Far þú og ger þú slíkt
hið sama.
Tak'ið eftir. Orðið þú kemur
tvisvar fyrir I þessari stuttu setn
ingu og það á einmitt við þig sjálf
an, þig, sem ert nú að renna aug
unum yfir þessar Ifnur. Þú átt að
vinna þitt kærleiksverk: leggja
fram aura I sjóð góðs málefnis,
heimsækja einstæðing, gleðja, þó
ekki sé nema með einu kærleiks
orði einhvem þann sem lífið hefur
leikið grátt:
Hvar þú finnur fátækan á förn
um vegi.
Gerðu ’onum gott en grætt ’ann
eigi.
Guð mun launa á efsta degi.
|"kg á þessari öld velgengninnar
^ eru það svo undarlega marg
í lífsins bók
Það var barnaguðsþjónusta. Og kirkjan var full af böm-
um, þvi að hvað kirkjugöngur snertir hafa bömin ekki ennþá
tekið sér hina fullorðnu til fyrirmyndar. Og í þetta siiin var
sú nýbreytni í messunni að biskupinn talaði við börnin í
staðinn fyrir sóknarprestinn eins og venjulega. Biskupinn
Var riéfiiiléga á ferð i þrestakallinu til að vísitera.
Biskupinn ræddi um skímina. Hann gerði ýmist að
spyrja bömin eða segja frá. Og þetta gekk allt eins og i
sögu. Bömin vom svo vel að sér og ófeimin við að svara,
enda var þetta ekki hér á landi. Ein stúlkan sagði, að þegar
maður væri skirður þá væri nafnið manns skráð í lífsins
bók. „Já, mikið rétt“, sagði biskupinn, „ en er hægt að
viska það út aftur?“
„Já, þegar við syndgum, þá er það viskað út“ sögðu
börnin. Nú beindi biskupinn máii sínu að stórri stúiku á
fremsta bekk og sagði: „Heldur þú að ég hafi syndgað?“
Aumingja stúlkan varð ósköp feimin og undirleit. Loks
hvíslaði hún: „Já, þú hefur syndgað“. Það viðurkenndi biskup
inn líka, og svo hélt hann áfram: „Þá er nafnið mltt ekkl
í lífsins bók. Hvemig á ég að fara að því?“ Það sló vandræða
þögn á barnahópinn: ósköp talaði biskupinn einkennilega,
fannst börnunum. Loks rétti 10 ára drengur upp höndina
og sagði: „Jesús Kristur, sem dó fyrir syndir okkar, hann
mun sjá um það að þitt nafn standi líka í lífsins bók“.
FRÆKORN
Við engu varar frelsarinn eins
og hefnigirninni. Hún fer svo illa
með sálina.
Séra Amlj. Ól.
Kirkjuritið
Síðasta hefti Kirkjuritsins
flytur ávarp og yfirlitsskýrslu
biskups á prestastefnunni I vor
ásamt ályktunum hennar, erind-
ið: Kristin þjóðmenning eftir
séra Eirík á Þingvöllum, predik
un eftir séra Harald Nielsson,
minningarorð um séra Sigurjón
I Kirkjubæ eftir séra Marinó
I Vallanesi, þýðingu á 30. kviðu
úr Divina Comedia Dantes eft
ir Guðmund skáld Böðvarsson
Freistingar I óbyggð eftir séra
Benjamín á Laugalandi o.fl.
Ritstjórinn, séra Gunnar
Árnason, skrifar pistla, ritdóm
og fréttir, innlendar og erlendar
Gengi er valt þar fé er falt
fagna skalt I hljóði.
Hitt varð alltaf hundraðfalt
sem hjartað galt úr sjóði.
E. Ben.
Sú hamingja, sem við fómum,
er okkur meira virði heldur en
sú hamingja sem við njótum.
Guðmundur A. Finnbogason fyrir kirkjudyrum í Innri-Njarðvík.
ST J ÖRNUKROSSINN
ÍLTeiIagt merki hátt skal rísa,
húsi Drottins yfir lýsa
vitna um hans vald og dýrð.
Stjama Jesú, stjörnum fegri
stærst með blessun dásamlegri
miskunn Guðs er mönnum skírð.
Krossinn, táknið Krists á jörðu,
kvalræðis I stríði hörðu
fyrir oss, er frelsi vann.
^ Hærra með hans stjömu stígur,
stórt það táknið aldrei hnígur.
Lofar manna lífgjafann.
Kirkju vorrar kross og stjarna,
kve'ik þú líf, en frá oss varna
myrkri, sorgum, mæðu, neyð.
Lýsi vítt þitt Ijósið skæra,
ljómi þinn oss megi færa
Guðs á veginn — gæfuleið.
Á s.l. ár; barst hinni fallegu
kirkju Njarðvfkinga ljóskross
að gjöf, sem komið var fyrir á
turni' kirkjunnar. Er hann hinn
fegursti gripur og sérkennileg-
ur að því leyti, að í miðju hans
er stjarna, sem sendir ljósgeisla
frá sér út á alla arma kross-
ins. Þannig táknar þessi kirkju-
gripur þetta tvennt: Fyrirheit
Betlehems stjörnunnar og „það
er fullkomnað" á Golgata.
Þegar kveikt var á krossinum
flutti Guðmundur A. Finnboga
son meðfylgjandi ljóð.
Kærleikurinn er mestur