Vísir - 16.12.1965, Blaðsíða 11

esbi
!
I

lli
SíÐAN
Samkvæmi í París
verið fyrir betra fólk i Paris í
ár.
Fjármálamaður og safnari á
listaverkum hvaðanæva úr
balletthópinn í hinu glæsilega
húsi hans í París.
Það var fjöldi nafnkunnra
gesta í veizlunni. Rudolf Nurey-
ev, ballettdansarinn heimskunni
sást ræða af ákafa við Begum
Aga Khan, ekkju Aga Khan, en
hún er núna komin hátt á sex-
tugsaldur.
Hertogaynjan af Windsor,
sem er tíður gestur ásamt eig-
inmanni sínum í boðum Weill-
ers rabbaði eftir kvöldverðinn
við gestgjafa sinn.
Fleiri sæmdir titlum voru í
Boðið var haldið til heiðurs Ástralska ballettinum. 'Ómissandi gest
ur Nureyev. Borðdama hans Begum Aga Khan.
Hertogaynjan af Windsor hlust
ar, niðursokkin í það sem gest-
gjafinn Paul Louis Weiller segir
við hana.
Dame Margot Fonteyn snýr
lokkandi, beru bakinu i mynda-
vélina, þegar myndin var tekin'
en það var í einu glæsilegasta
samkvæmi, sem haldið hefur
heiminum Paul Louis Weiller
að nafni hélt veizluna. Hann
hefur verið kallaður éfnn' af
auðugustu mönnum Frakklands
Boðið var haldið fyrir Ástralska
Jólauppfynningar
Það hringdi til mín kona og
aðalerindi hennar meS' þeirri
upphringingu var að láta í ljós
undrun sína yfir þvi hvað þess-
ir uppfinningamenn svokölluðu
væru gersviptir allri árstíða-
skynjun — og þó sér i lagi
allri hátíðaskynjun, eins og hún
orðaði það. Til dæmis í sam-
bandi við jólin, sagði hún —
það væri eins og þeir hefðu
aldrei gert sér grein fyrir að
það væru jól árl. Ég skaut þvi
inn i, að ef þeir hefðu ekki gert
sér grein fyrir því, þá væru þeir
áreiðanlega mestu lukkunnar
pamfílar, sem um gæti . . .
Það er til dæmis með þessa
bögglahanka ,sagði hún og lézt
ekki heyra innskotið, hvers
vegna hefur enginn fundið upp
og látið framleiða handhæga
hanka eða króka til að festa
utan á eiginmanninn, svo að
hægt sé að hengja á hann
böggla, bæði aftan og framan,
þessir krókar þyrftu alls ekki
að vera dýrir, en að hugsa sér
hvað þeir gætu verið hentugir.
Já, og hvers vegna eru ekki
framleidd aukaboddý á þessa
litlu bíla, jólaboddý eða jólabíla
boddý, það skiptir ekki máli
hvað þau væru kölluuð, en þau
þyrftu að vera úr teygjanlegu
plasti, skilurðu .. hvers vegna
taka bílaverksmiðjurnar sér
ekki fram um þetta, það mundi
áreiðanlega stórauka söluna...
Og hvemig er það með þessi
segulbandstæki, sem hægt er að
tala inná nokkrar setningar og
lauma undir koddann hjá manni
og dáleiða hann til að gera það,
sem þar er skipað, þegar hann
vaknar að morgni . . . hvers
vegna eru þau ekki seld opinber
lega, svo að konan geti laumið
þeim undir koddann hjá eigin-
manninum og fengið hann þann
ig til að kaupa umyrðalaust þá
jólagjöf sem hún óskar sér....
Já, og væri ekki hægt að fram
leiða þannig seðlaveski, að þús
undkallamir hyrfu inn í eitt-
hvert leynihólf í þeim, sem eig
inmaðurinn kynni ekkert á og
vissi ekki einu sinni af og
héldi svo að hann hefði týnt
seðlinum eða dmkkið hann upp
... en konan gæti svo opnað
þegar henni lægi á.... ég er
viss um að engin kona gæti hugs
að sér þarfari og ákjósanlegri
jólagjöf . . . handa manninum
sínum... Sitthvað minntist hún
á fleira, sem uppfinningamönn-
um hefur enn sézt yfir, jú, við
megum víst prísa okkur sæla
karlmennirnir á meðan konur al-
mennt fara ekki að fást við
uppfinningar ... það er að
minnsta kosti þakkarvert, að
þær skyldu ekki hafa orðið fyrri
til að finna upp atómsprengj-
una ... þá er vfsast að þær þætt
ust hafa töglin og hagldimar
á eiginmönnum sínum sfðustu
vikumar fyrir jól...
Hertoginn af Windsor, íhugull,
umkringdur blómum og glösum
boðinu þar á meðal prinsessa
Ira von Furstenberg, en hún
hefur haft aðsetur í. París um
nokkurt skeið. Og þama var
líka hertoginn af Windsor, sem
einna lengst manna hefur tekið
þátt í hinu alþjóðlega samkvæm
islffi.
Kjóllinn er eftir Yves St. Laur-
ent. f gegn um hann sést f
Dame Margot Fonteyn.
Þama voru líka fallegar stúlk-
ur eins og prinsessa Ira.
Kári skrifar:
„gókavinur" skrifar:
„Bókaflóðið".
„Það er ekkert smáræði,
herra, kvað skáldið — það er
ekkert smáræði, sem gefið er
út og dengt á markaðinn í des-
ember. Ég er ekki að amast við
útgáfu á bókum, — en er nokk
uð vit í þessu — að demba
svona miklu á markaðinn á
nokkrum vikum? Ég held ekki.
Það er orðið svo, að í minni
bókabúðunum er ekki pláss
lengur á borðum og í hillum
til þess að hafa til sýnis allar
nýju bækumar og f rauninni
engin leið, þegar líður á daginn
vegna þrengsla að geta athugað
sinn gang.
— „í rólegheitum“.
Það er einmitt svo mikið at-
riði, þegar menn fara inn í bóka
búð til þess að kaupa bók að
geta athugað sinn gang — farið
rólega að öllu, talað um bókina
við bóksalann eða afgreiðslufólk
ið (sem ætti að vera menntað
og þjálfað og fært um að veita
greinargóðar „upplýsingar" —
Er kannski svo komið, að þessi
atriði þyki engu máli skipta?
Ég orðlengi þetta ekki. Það er
víst ekki mikið rúm í blöðunum
núna fyrir jólin um svona nudd
En hér þarf margt umbóta við
m.a. að hær tilgangslaust virð
ist að fá að sjá aðrar bækui
en nýju bækurnar rétt fyrir jól-
in — þó eru fjölda margar eldri
í fullu gildi, og það er aðalat
riðið að bókin sé góð, — ekki
hvort hún var gefin út í ár eða
í fyrra. — Bókavinur."