Vísir - 01.03.1966, Síða 8

/
V1S IR . Þriðjudagur 1. marz 1966.
VISIR
Dtgefandl: BlaSaútgáfan VISIR
Fraœkvæmdastjóri: Agnar Ólafssar
Ritstjóri: Gunnar G. Schram
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjórar: Jónas Kristjánsson
Þorsteinn Ó. Thorarensen
Auglýsingastj.: Halldór Jónsson
Rltstjórn: Laugavegi 178. Simi 11660 (5 linur)
Auglýsingar og afgreiðsla Túngötu 7
Askriftargjald: kr. 90,00 á mánuði innaniands
I lausasölu kr. 7,00 eintakið
Prentsmiðja VIsis — Edda h.f.
Kjör verzlunarmanna
'Verzlunarmenn hafa boðaö verkfall í þrjá daga síðar
í þessari viku hjá matvöruverzlunum hér í Reykjavík,
og hafa kaupmenn jafnframt ákveðið að loka öllum
nýlendu og kjötvöruverzlunum, ef til þessa verkfalls
kemur. Undanfarið hafa aðilar átt í samningaviðræð-
um, eins og kunnugt er. Tilboð kaupm. telja verzlunar
menn of lágt og fara fram á að fá svipaðar kjarabætur
og aðrir starfshópar hafa fengið. Kaupmenn benda
hins vegar á að þeir séu fúsir til frekari boða, ef leið-
rétting fáist á álagningarákvæðum, en vitað er að á
sumum vöruflokkum í matvörunni nægir núverandi
álagningarprósenta ekki fyrir sannanlegum dreif-
ingarkostnaði. Það er hið mesta hagsmunamál borgar-'
búa, að ekki komi til þessa þriggja daga verkfalls í
matvörubúðum eða annarra í kjölfarið. Þess vegna
er það von allra, að samkomulag takist milli aðila fyrir
fimmtudag, þannig að báðir megi sæmilega við una.
Því gleymdi Einar
Einar Olgeirssor. hefur borið fram á þingi hina
nýstárlegustu tillögu. Hann vill að sendinefnd íslands
hjá S. þ. gangist fyrir því að fram fari reikningsskil
hinna rændu þjóða við ríku þjóðirnar. Einar segir „Til-
lögur þessar skulu fela það í sér að reynt skuli að
meta það tjón sem yfirstéttir Evrópu og Bandaríkja-
menn hafa unnið þjóðum þeim sem byggja Afríku,
Asíu og Suður Ameríku“. Menn hljóta að virða það
göfuglyndi og hjálpfýsi flutningsmanns sem fram
kemur í tillögunni, er hann býður fram liðveizlu ís-
lendinga svo þessurn þjóðum hugkvæmist að ná rétti
sínum. Telur Einar greinilega að til þess að þjóðimar
geri sér ljósa hagsmuni sína þurfi ábendingar frá hon-
um. En einu gleymir Einar. í tillögu hans er hvergi
minnzt á reikningsskil þjóða Austur-Evrópu við
Sovétríkin. Það er þó á allra vitorði að eftir styrjöld-
ina fluttu Sovétríkin fjölda skipsfarma véla, birgða og
varnings frá Austur-Þýzkalandi og ýmsum Austur
Evrópulöndum og notuðu í sínu atvinnulífi. Þar var
um arðrán á heimsmælikvarða að ræða. Hví gleymir
Einar því?
Tíminn og vinnuaflið
Tíminn heldur áfram að ræða um það að ótækt sé
að byggja álbræðslu hér á landi vegna þess að enginn
mannafli sé tij starfa í verksmiðjunni. Hér er Fram-
sóknarmálgagnið illa heima, eins og fyrri daginn.
Það vinnuafl sem verksmiðjan þarf á að halda, þegar
hún hefur náð fullum afköstum er 500 manns. Það
er einungis 10% af aukningu mannafla í iðnaði, að
meðtöldum fiskiðnaði, á næsta 10 ára tímabili. Af því
sést að hér er ekki um þau vandkvæui að ræða sem
Tíminn vill vera láta.
„SjáiÖ hvaö ég er stór.
//
BYLTING AÐ OFAN
I INDÓNESÍU
✓/
//
))
Endurskipulagning Súkamó
forseta Indónesíu í vikunni sem
leið, er hann lét Nasution róa
sem landvamaráöherra var í. er-
lendu blaði kölluö „bylting aö
ofan“.
Sú staðreynd, aö Súkamó tókst
að víkja úr jafn mikilvægu em
bætti manni einse og Nasution,
sem almennt var farið að kalla
„hinn sterka mann Indónesíu“,
sýnir, að það fær ekki staðizt
sem sagt var á þessari síðu fyrir
nokkru eftir erlendu blaði, aö
hinir raunverulegu valdhafar f
landinu væm aðrir en Súkamó
(þ.e. Nasution og menn hans)
og þeir myndu losa sig viö hann
er þeim hentaði. En Súkarnó
hefir komið öllum óvart eöa
flestum og enn sýnt hve sterkur
hann er — hann hefir enn getað
„blásið sig upp“. Sumir ætla,
að honum verði að því skamm-
góður vermir.
í gær hermdu fréttir, að les-
in hafi verið yfirlýsing í útvarp
frá Nasution hershöfðingja, þar
sem hann hvatti til stuðnings
við Súkamó og þjóðareiningar.
Margir spurðu þó: Hvers vegna
las Nasution ekki yfirlýsinguna
sjálfur?
Óeirðir halda áfram í Indónes-
iu. Stúdentar ganga hart fram
og hafa ekki látið undan síga
fyrr en -brugðið var byssustingj
unum. Og þó sagði Súkamo: Þejr
æða um eins og hænsni, sem
búið er að höggva af hausana
En stúdentamir geta enn reynzt
hættulegir.
. Og það er ekki vist, að Sú-
karno sé búinn að treysta sig
eins í sessi á ný og segir í sum-
um fréttum.
Hún er annars ekki fámenn
stjóm Indónesiu — ráðherrarnir
eru 97 — og 14 urðu að róa,
allir fylgismenn Súkamo. —
Súkarno mun treysta á fiugher-
inn. Suharto er nú yfirmaður
landhersins. Og í stað Nasution
sem landvarnarráðherra vár val-
inn Haji Sambini — alveg eins
andvígur kommúnistum og Nas-
ution, en Súkamo hefir bara
ekki litið á hann sem keppinaut
um að vera þjóöarleiðtogi. „Bylt
ingunni að ofan“ var þannig
ekki beint gegn þeim sem
stjóma landvömunum fyrir
stjóm þeirra á þeim — hún var
gerð til að losna við Nasution.
Nasution er nú sagður vera í
Bandung. Það standa sterk öfl á
bak við hann. Brátt mun koma í
Ijós hvers hann er megnugur og
hans menn. Margt getur enn
gerzt í Indonesiu. Framtíðin er
í mikilli óvissu og togstreita um
völdin tefur alla viðleitni til þess
Nasution
að koma efnahag landsins á rétt
an kjöl.
a.
Tónleikar
A fimmtudagskvöld gerðust
þau tiðindi helzt, að þrír
einleikarar léku á tónleikum
Sinfóníuhljómsveitarinnar, þeir
Bjöm Ólafsson, Einar Vigfús-
son og Ámi Kristjánsson f hin-
um þrefalda konsert Beethovens
op, 56, og þar með heyrðist
hann í fyrsta sinn hér á landi.
Margir álíta þennan konsert
eins konar „kolbít" meðal
verka Beethovens, líkar miður
að þurfa að viðurkenna ýmis
þau undur, er hann býr yfir, láta
hann frekar rykfalla í afkima
Nú var hann samt leiddur inn í
tónleikahöllina okkar af áður-
nefndum þremur ágætum hirð-
mönnum listarinnar, og hann
bar sig sannarlega vel.
Margreynt er, að hljóð berst
illa milli hljóðfæraleikara á
sviði Háskólabíós. Konsertinn
útheimti enn fremur sérstaklega
náin, „kammermúsíkölsk", sam
skipti einleikaranna, samleik,
sem óframkvæmanlegur er, ef
þeir geta ekki fylgzt með hverri
smæstu hreyfingu hvers annars.
Það var því undravert, hve vel
þeim tókst að stýra frá hinum
mörgu hættum í samleik og
jafnvægi. í ofanálag var vist
ekki hægt að koma stjómandan
um, Bohdan Wodiczko, betur
fyrir en svo, að óhugsandi er
annað en, að Einar og raunar
flestir cellistamir í hljómsveit-
inni hafi orðið að Ieika sam
kvæmt einhverjum „telepatísk-
um“ leiðum. Að undanskild-
um smá agnúum er óhætt að
segja, að flutningur hafi tekizt
prýðisvel og hinn sjaldheyrði
konsert hefur áreiðanlega eign
Framhald á bls. 6.
I