Vísir - 10.06.1966, Qupperneq 8

8
Utgefandi: BlaðaQtgðfan VISÍR
Ritstjðri: Gunnar G. Schram
Aðstoðarritstjóri: Axel rhorsteinson
Fréttastjðrar Jónas Kristjánsson
Þorsteinn Ó Thorarensen
Augiýsingastj.: Halldðr Jðnsson
Auglýsingar: Þingholtsstræti 1
Afgreiösla: Túngötu 7
Ritstjðm: Laugavegi 178 Sími 11660 (5 línur)
Askriftargjald: kr. 90.00 á mánuði innanlands
i lausasölu kr. 7,00 eintakið
Prentsmiðja Visis — Edda h.f
Rök verðmiðlunargjaldsins
pormaður Stéttarsambands bænda, Gunnar Guð-
bjartsson, sagði réttilega á bændafundinum á Sel-
fossi að þar sem ríkið veitti bændum nokkra trygg-
ingu fyrir því að þeir fái vinnu sína greidda væri
ekki óeðlilegt að það geri þá kröfu til bænda að þeir
framleiði fyrst og fremst þá vöru sem gefur hagstæð-
asta útkomu bæði á innlendum og erlendum mark-
aði. Eins og kunnugt er voru lögin um Framleiðslu-
ráð landbúnaðarins endurskoðuð á síðasta þingi.
Fulltrúar framleiðenda, þ. e. bænda, innan þings og
utan lýstu ánægju sinni með þá breytingu á lögun-
um, sem gera hlut bænda betri en áður og tryggja
að tekið sé tillit til vinnu húsmóður og skylduliðs
við bústörfin. Enginn talaði þá um það að auka heim-
ildir til útflutningsuppbóta þar sem verðlag á mjólk-
urafurðum, sem út eru fluttar, gefur ekki nema einn
fjórða af skráðu heildsöluverði, Hingað til hafa út-
flutningsuppbæturnar nægt, svo fullt verð fengist
til bænda. En vegna aukinnar framleiðslu er vafa-
samt að svo verði 1966. Þess vegna ákvað Fram-
leiðsluráð að taka verðmiðlunargjald af mjólk. Þyk-
ir sumum bændum ráðið hafa gengið hér of langt
og helmingur gjaldsins hefði átt að nægja.
En nú er það svo að verðmiðlunargjaldið hefur eng-
in áhrif á endanlegt verð búvöru til bænda. Bænd-
ur fá hvorki meira né minna endanlega greitt fyrir
afurðirnar, hvort sem verðmiðlunargjaldið er hærra
eða lægra. Afstaða Framleiðsluráðs er eðlileg að því
leyti að með verðmiðlunargjaldinu getur það jafnað
það ósamræmi sem skapast milli hinna einstöku
framleiðslugreina. Ráðið fór þess á leit við ríkis-
stjómina að heimilað væri að taka krónu gjald í
tolli af hverju innfluttu kílói fóðurbætis, en því var
synjað. Verðmiðlunargjald af innveginni mjólk var
hins vegar heimilað samkv. ósk ráðsins, Þá fór
Framleiðsluráð fram á að mega hækka mjólkurlíter-
inn um eina krónu gegn því að smjörið væri sam-
tímis lækkað í 65 kr. í umræðum um málið var bent
á það að vafasamur hagur væri fyrir bændur að
hækka mjólkina svo mikið í einu þar sem það gæti
orðið til þess að draga úr mjólkursölunni. Þótti það
einnig vafasamt að gera slíkar ráðstafanir á miðju
verðlagsári, og var það alls ekki á valdi ríkisstjóm-
arinnar að framkvæma það, heldur þeirrar nefndar
sem fjallar um verðlagningu samkv. lögunum. Takist
að auka söluna á smjörinu innanlands, í stað þess að
flytja það út, er það góð ráðstöfun fyrir bændur.
Ríkissjóður kemur til móts við bændur með því að
halda fullum niðurgreiðslum á smjörinu þótt sala
aukist.
Að lokum þetta: Það mun sannast að ótti bænda við
það að verið sé að hlunnfara þá er ástæðulaus. Lík-
iegt má telja að þegar endanlega verður gert upp
verðlagið fyrir yfirstandandi ár komi í ljós, að það
sem á skortir á fullt verð reynist hverfandi.
iiii————miwíimiiimiii'wi—iiiiii — ii iiht ii 11 T' riiiiwm—

Við'lK . Föstudagur 10. Júní 1966.
——gwnMnaii imnim ■■m wi n ■ iin i
Nokkrir leiöangursmanna að fylla á súrefnlsgeyma fyrir köfun.
ATHUGA DREIFINGU
KÓRALÞÖRUNGA
\y 1
f' ..
■
ííííSiKíSíSííííí::

■ ■
iíéií
jþetta er níu manna hópur
stjómað af Walter H. Adey
sjávarlífeðlisfræðingi, en hann
hefur með sér konu og tvö böm.
Þaö em þar af leiðandi sex sem
kafa og vinna við fmmkönnun á
þeim sýnishornum, sem aflað er.
Að mörgu leyti var skemmti-
legt að virða fyrir sér útbúnað
þessa leiðangurs, sem er hinn
fullkomnasti þrátt fyrir útilegu-
mannabraginn sem á hópnum er __________
Skal þar fyrst taka köfunarút- Walter H. Ádey leiðangursstjóri við hraöbátinn.
inn er með þykkum botni, sem
er gerður úr plastkvoðu, og
skiptir engu máli hvernig farið
er með hann, þaö er útilokað
með öllu að sökva honum. Hann
flýtur þó hann sé fylltur af vatni
eða skorinn í marga hluta. í
bátnum er 60 hestafla vél (300
hestöfl í meðalsíldarbát) og
kemst báturinn yfir 30 sjómflur
á klst.
Auk tjalda, sem leiðangurs-
menn búa í, hafa þeir með sér
aftanívagn (trailer), en í honum
hefur verið útbúin Iltil rannsókn
arstofa, þar sem þeir gera frum
athuganir á sýnishomum, sem
þeir ná í.
Eins og fyrr hefur verið sagt
dvelur leiðangurinn hér á landi
fram til 20. ágúst og fer eins
langt umhverfis landið og mögu
legt verður .Næsta bækistöð leið
angursins verður við Breiðafjðrð
Leiðangur fró Smifhsonian
' ' ViiúJú
Institution í Hvalfirði
T eiðangur bandariskra vísinda-
Lj ...
og köfunarmanna er nú
staddur uppi við Hvaleyri í Hval
firði ( nokkru utar en Hvítanes)
I rannsóknarleiðangri. Þeir eru
sendir út frá Smithsonian Insti-
tution í Washington D.C., sem
er eitt merkilegasta ríkissafnið
vestanhafs. Rannsóknir þeirra í
Hvalfirðinum er liður á könnun
á dreifingu kóralþörunga í N,-
Atlantshafi, en þeir munu dvelja
hér fram til 20. ágúst og fara
eins langt umhverfis landið og
þeir komast á þessum tíma. Héð
an fara þeir til Noregs í sömu
erindagjörðum, en verða við
Bretland og víðar næsta sumar.
Tíðindamaður VIsis kom við I
bækistöð leiðangursins fyrir
nokkru, en þá vom leiðangurs-
menn að koma sér fyrir, en hafa
þó skroppið I nokkrar könnunar-
ferðir. Þeir geta kafað með hægu
móti niður á 35 metra dýpi, en
vilji þeir ná I sýnishom á meira
dýpi nota þeir sérstakan út-
búnað, eins konar troll, sem þeir
draga á eftir hraðbát, sem þeir
hafa með sér. Við rannsóknir sín
ar nota þeir einnig ljósmynda-
vél, sem getur tekið myndir neð
ansjávar.
búnað, sem er hinn fullkomn-
asti, votbúningur til að kafa I,
en þeir eru mun hlýrri en þurr-
búningar, þó undarlegt kunni að
virðast. Búningamir era gerðir
úr svampgúmmí, sem blotnar I
gegn, en heldur slðan I sér sjón
um og hitnar hann uppaf líkams
hitanum. Þeir hafa með sér mjög
fullkomna Ijósmyndavél til þess
að taka myndir neðansjávar,
sem og klukkur, hnífa og annan
útbúnað, sem köfun fylgir.
JJraðbátur Sem leiðangurinn
er með mundi þó líklega
eiga að vekja mesta athygli
Islendinga, sem alltaf era að
missa menn á sviplegan hátt I
vötnum og ám landsins. Bátur-