Vísir - 19.10.1966, Side 3

! V í SIR . Miðvikudagur 19. október 1966.

KÍæöningaverkstæði Bllasmiðjunnar, til hægri standa Þórarinn Gunnarsson og Guðlaugur Jónsson.
Myndsjáin er í dag frá nýja iðn-
aðarhverfinu inni í Árbæjar-
hverfi, en þar á sem kunnugt
er að rísa fjöldi iðnhýsa með
fram Vesturlandsveginum nýja
og neðan við hann.
Qfnasmiðjan er fyrsta fyrir-
tækið/ sem flytur starfsemi
sína í þetta nýja iðnaðarhverfi.
Þar eru framleiddir eirofnar,
sem er kannski y3 af fram-
leiðslu fyrirtækisins, að því er
verkstjórinn þar á staðnum, Ge-
org Sigurjónsson, sagði. Eirofn-
amir eru mikið notaðir nú orð-
i^S vegna þess hversu léttir þeir
eru og meðfærilegir, auk þess
sem þeir ryðga ekki, því að þeir
eru úr alúmíni og eir.
— Við framleiðum þá í 5
stærðum, segir Georg, og við
gætum framleitt svona 35—40
ofna á dag með þeim tækjum,
sem hér eru, ef við hefðum full-
an mannskap. En það gengur
hálf erfiðlega að fá fólk til þess
að vinna hér, kannski einkum
vegna þess, að þetta er svo
langt frá bænum og stopular
ferðir hingað inneftir ennþá. Við
höfum veriö þetta 5—6 hérna
og getum afkastað svo sem 15
ofnum á dag, en hér gætu unnið
allt aö 14—15 menn í þessum
hluta hússins, sem búið er að
taka í notkun, en það er aðeins
um y3 hluti ! ■ ggingarinnar.
Ofnarnir verða þannig til, aö
alúmínplötum er rennt i gegn
um pressu, sem „stanzar" plöt-
una, það er að segja: platan kem
ur út úr pressunni með því lagi
sem ofnamir eiga að vera, eða
sem bakhlið og framhlið ofns-
ins, þó eru „spíralarnir" settir
inn á milli og„ plötunum síðan
læst saman í annarri pressu.
Svo er gengið frá ofnunum til
endanna, settir á þá Lranar og
viðeigandi tól. Loks eru þeir
hreinsaðir í sérstöku kerfi, próf
aðir með lofti og því næst hengd
ir upp á færiband, sem flytur
þá yfir stóreflis málningarker,
þar sem einn maður stendur og
sprautar málningarhúðinni á þá
Dílasmiðjan flutti inn í nýtt
húsnæði í Árbæjarhverfi í
byrjun ágúst. Það sem mesta at-
hygli vakti við þessa nýju
smiðju voru þau hagfræðilegu
klókindi að gefa starfsmönnum
fyrirtækisins kost á að gerast
hluthafar í smiðjunni. Þar með
heldur fyrirtækið sínum vönu
og góðu starfskröftum, sem taka
á sig hluta af áhyggjum og
amstri rekstursins — en bera f
staðinn meira úr býtum og hirða
ögn af gróðanum, ef einhver
verður.
Starfsmenn Bílasmiðjunnar
hafa unnið mikið’ að því sjálfir
að koma upp þessu húsi, enda
hefur þaö rokið upp á óvenju
skömmum tíma. Fyrsta skóflu
stungan var tekin fyrir um það
bil ári. Húsið er raunar ekki
um leið og þeir fara fram hjá.
En færibandið flytur þá áframij--korrúð.‘ Jrjjð horf, sem það á að
inn í þurrkklefa, þar sem sterk- Yer-^ 08,er ennÞá unnið að frá-
ir Ijóslampar leggja síðustu hönd t)ess- er um 2100
á verkið og ofnarnir eru tilbún- fermétrar að flatarmáli, en eftir
ir til þess að tengja þá við mið- er byggja forhús framan við
stöðvarkerfi einhvers nýju hús-
anna.
það, þar sem skrifstofur verzl-
un g lager eiga að veröa til
húsa.
í Bílasmiðjunni er mest megn-
is fengizt við yfirbyggingar
almenningsvagna, ,,rútubíla“ og
strætisvagna og hefur smiðjan
byggt yfir obban af þeim al-
menningsvögnum, sem aka um
vegi landsins. Auk þess tekur
smiðjan að sér bílaklæðningar
hvers konar utan sem innan,
bílasætasmíði og fleira.
Myndsjáin reyndi að taka tali
Þórarin Gunnarsson, einn
starfsmannanna í þessu nýja
húsi, hvað var þó nokkrum erf-
iðleikum bundið fyrir hamars-
höggum og öðrum hávaða, sem
fylgir ætið slíkum stöðum.
Hann játaöi að húsið hefði í
og með verið drifið upp með
tilliti til væntanlegra breytinga
vegna hægri akstursins, en hann
kostar sem kunnugt er stórbreyt
ingar á öllum almenningsvögn-
um — auk þess má búast við
að útgeröarmenn bíla láti það
bíða fram yfir hægri byltinguna
að auka við „flota“ sinn.
Með því að leiða okkur Mynd-
sjármenn út í eitt hornið og
yfirgnæfa þar hávaða smiöjunn-
ar, fékk Þórarinn skýrt fyrir
okkur í stórum dráttum, hvem-
ig verkin væru skipulögð þarna.
— Vagnar, sem byggt er yfir
fara eiris konar U-leið í gegnum
smiðjuna. Inn í annan gafl húss 1
ins, vinstra megin, koma vagn-
arnir allslausir inn, aöeins grind
og vél á hjólum. Síðan fara
þeir í gegnum hin ýmsu þróun-
arstig: fyrst er húsgrindin smíð-
uð, síðan koma alúmínplöturnar
á húsið, tréverkið, stólarnir og
klæðningin innan, aö ógleymd-
um öllum leiðslum: rafleiðslum,
hitakerfi o. s. frv., loks er hann
sprau'.aöur og þá,er vagninn bú-,
inn að ganga í! |egnum allar ;
deildir smiðjunnaffog fer út um
sama gafl og hann kom inn um
— hægra megin.
urn a leiomni gegnum purrkklelann.
Georg Sigurjónsson, verkstjóri í Ofnasmiðjunni við pressuna, sem læsir ofnunum saman.
Ur Bílasmiðjunni.
Nýju vagnarnir, sem búiö er að smíða á grindina eiga að aka Vestfjarðaleið og til Stykkishólms i framtíðinni.
i
í NÝJUM IÐNHÝSUM í ÁRBÆJAR LANDI
t