Vísir - 26.10.1966, Síða 3

V I S IR . Miðvikudagur 26. október 1966.
3
— Það eru áhugamenn, sem
hafa drifið þetta áfram, segir
Einar G. E. Sæmundsen fram-
kvæmdastjóri Skógræktarfélags
Reykjavíkur og hallar sér fram
á afgreiðsluboröið í skrifstof-
unni í Skógræktarstöðinni í
Fossvoginum. Núna eru 1600
meðlimb' í félaginu og það eru í'
raun og veru þeir, sem reka
stöðina. Og Einar lætur í ljós
þá ósk að meðlimafjöldinn megi
verða enn meiri.
Myndsjáin var stödd í gær-
morgun í blíðskaparveðri og
fylgdist um hríð með undirbún-
ingi stöðvarinnar fyrir veturinn,
en að honum er nú verið að
vinna af kappi.
Skógræktarstöðin í Fossvogi
hóf starfsemi sína þegar árið
1932 undir stjórn Hákonar
Bjarnasonar skógræktarstjóra,
sem var fyrsti íslendingurinn,
sem nam skógrækt við háskóia.
1946 var Skógræktarfélag R.vík
ur stofnað þann 24. okt. og átti
því félagið 20 ára afmæli fyrir
fáum dögum. Var því viö stofn-
unina afhent stöðin í Fossvogi
til umráða af Skógræktarfélagi
íslar.ds, sem var stofnað á Al-
þingishátíðinni 1930.
í>á var landssvæðið í Fossvog
inum, sem stöðin hafði, 9 hekt-
arar, en siðan voru keyptir 4
hektarar í viðbót.
Fyrstu árin var ekkert unniö
að plöntuuppeldi að ráði í Foss-
voginum, heldur var aðallega
unnið að því að gróöursetja
skjólbelti og skógarlundi fram
til 1946. Komu þar til takmörk-
uð framlög og heimsstyrjöldin
síðari. Það ár var hinsvegar á-
kveðið að leggja höfuðáherzlu
á piöntuuppeldi m. a. vegna
þess að friðun Heiðmarkar var
þá á döfinni. Var fyrsta fram-
leiðslan 67 þús. plöntur tilb. ’50
en sama ár var Heiðmörk vígð.
Síðan hafa v: ið aldar upp 3
milljónir 755 þús. plöntur og
... og hér er birkigreinum raðaö yfir fræplöntur, f yrir veturinn.
Þurfum uð skilu þessu luudi betru
en þuð var
//
Skógræktorstöðin í Fossvogi
heimsótt ó tímomótum
ársframleiðslan er komin upp
undir 400 þús. plöntur. Nær
svæði skógræktarstöðvarinnar,
sem Einar G. E. Sæmundsen hef
ur stjórnað framkvæmdum á frá
1947, allt frá Hvítá aö austan
að Hvalfjarðarbotni. Þessu
svæði þarf skógræktarstöðin aö
sjá fyrir plöntum.
Hlutverk stöðvarinnar er því
fyrst og fremst fólgiö í plöntu-
uppeldinu, og fá garðeigendur
í Reykjavík og skógræktarfélög
á svæðinu plöntur sínar frá
stöðinni. 1 vor var sáð í rúm-
-lega þúsund fermetra nýtt
svæði og færist þessi starfsemi
sífellt í aukana.
Annað höfuðatriði starfsins er
friðun og ræktun Heiðmarkar,
en allar framkvæmdir þar hefur
skógræktarfélagið séð um. Var
fyrsti hluti Heiðmarkar friðaður
1948, 1350 hpktarar og hafði þá
verið unnið að undirbúningi frið
unarinnar í tíu ár. Næsta ár var
byrjaö á lagningu vega um Heið
mörkina, sem nú eru orðnir 22
km. ofaníbornir, en slóðir og
ruddar leiðir 10—15 km. Heið-
mörk var hátíðlega vígð 1950
og hófst þá gróðursetningin.
Var hún skipulögð á þann hátt,
að félögum og samtökum voru
úthlutaðar spildur, sem yfirleitt
voru um 5 hektarar að stærð.
Voru gerðir samningar við þessi
félög, sem voru kölluð landnem
ar í Heiömörk, til 20 ára. Sýndu
félögin mikinn áhuga í fýrstu
og sum enn, en upp úr 1953 og
síðan hafa unglingar frá Vinnu-
skóla Reykjavíkur mikið til ann
xazt alla gróðursetningu. Allir
landnemarnir 55 hafa þó haldið
samningana í Heiðmörk, þó að
áhugi einstaklinga til gróöur-
setningarstarfa hafi ef til vill
dvínað Með ýmsum viðbótum
landssvæða er nú Heiðmörkin
2510 hektarar að stærð. Land
þar sem plöntum hefur farið
vel fram, þó-aldrei hafi verið
ætlunin aö gróöursetja þar
nytjaskóg. Eru hæstu trén þar
nú upp undir 3 metrar að hæð.
Þetta er í stuttu ,máli saga
Skógræktarfélags Reykjavíkur.
Nú vinna við stöðina og í Heið-
mörk tíu manns fast, en á vorin
kemst starfsliöiö allt upp í 70
manns á gróðursetningartímabil
inu og ekki er óalgengt að 30—
40 manns vinni þar um hásum-
arið.
Nú hefur starfsliðinu fækkaö
aftur og búizt er fyrir veturinn.
Það er verið að koma upp skjól
girðingum, sem eiga að draga
úr vindhraða á svæðinu og á
stóru svæöi er búið að setja
klipptar birkigreinar yfir gróður
kassana, sem hýsa fræplöntur
frá í fyrra. Er það gert til þess
að snjórinn festist í birkigrein-
unum. I öörum gróðurkössum
er haustsáningin, reyniberjum
hefur verið sáð í moldina og þak
ið er yfir með sandi og yfir
veturinn eru settir gluggar yfir.
Áður tíðkaðist að þekja yfir með
reiðingi að sögn Kristins Skær-
ingssonar verkstjóra.
Skógræktin í Fossvogi fylgir
framþróuninni og færist inn á
ný svið eftir því sem Einar G.
E. Sæmundsen skýrir frá. Nýjar
gróðursetningaraðferöir eru not
aöar — og við vinnum ötullega
að því aö friöunarland Reykvik-
inga falli sem fyrst imi I þann
ramma, sem þvf er ætlaö. Rækt
unin í Heiðmörk sannar að hægt
er að breyta blásnum melum og
gróðurvana landi f frjósamt
land með friðun og rsektun. Viö
erum allir sammála um það, að
það sem við þurfum að gera, ?r
að skila þessu landi betra ei'.
það var, segir Einar G. E. Sæm-
undsen sem lokaorð.

Fyrir framan hæstu og elztu trén í skógræktarstöðinni. Þessi skóg-
arlundur er sitkagreni, sem mælist um 7.35 m á hæð. Þrír starfs-
menn stöðvarinnar frá v.: Einar G. E. Sæmundsen, Kristinn Skær-
ingsson og Vilhjálmur Sigtryggsson.
Eitt af undirbúningsstörfum fyrir veturinn er að setja upp skjólgiröinjor fyrir næðingnum.