Vísir - 23.06.1967, Page 4

Illt er að egna óbilgjarna
Ók 1000 rrirhtr — fékk Dior - kvenfatnab
í afmælisveizlu fyrir um það
bil mánuði síðan, sem frú Wilk-
ins nokkur hélt á heimili sfnu f
Cheltenham í aCloschester,
stofnaði forstjóri fyrir hjól-
barðaverksmiðju, maður að nafni
Ray Willis, til veðmáls við hús-
freyjuna. Hann var haldinn nokkr
Fyrir rúmri viku hóf frú Ann
Pellegrino þrítug húsmóðir frá
Michigan, með flugnám að baki
sér, sem aukalegan haefileika, flug
umhverfis jörðu. Hóf hún flugið
‘rá Miami á Flórfda. Hún ætlar
um efasemdum á hæfileikum
kvenna til þess að leysa af hendi
þrautir sem útheimtu líkamlegt
þrek.
Tilefnið var samt fyrst og
fremst það að frúin hafði fengið
sér þá nýlega nýjan bíl, rauðan
Ford Cortina. Umræðurnar í af-
mælisveizlunni snerust að ein-
hverju leyti um nýja bílinn og
JORÐU
að fljúga sömu leið og hin heims
fræga bandaríska Amelia Earhart
árið 1937, þegar hún hvarf spor-
laust. Frú Pellegrino flýgur flug-
vél sömu gerðar, Lockhead Elect-
ra. model 1930,
væntanlegar ökuferðir frúarinnar
í honum. Lét þá forstjórinn i
ljós þá skoðun sfna, að engin
kona (miðað við meðalmanneskj-
ur) gæti ekið 1000 mílur enskar
samfleytt á 24 klst. á venjulegum
fólksbíl. Frúin tók strax upp
vömina fyrir kyn sitt og lét í
ljós að hún hefði aðra skoðun
á máli því. Upp frá þessum sam-
ræðum spannst svo veðmálið, þvi
forstjórinn þóttist viss í smni sök.
>f
Frúin ætlaði að taka að sér að
aka 1000 milur samfleytt í nýja
bílnum sínum og ef henni tæk-
ist það. var henni heimilt að
ganga í næstu kvenfataverzlun
og verzia 'þar alfatnað á sig, ein
hvern þann kvenfatnað, sem væri
kominn beint frá honum Dior i
París. Hins vegar ef henni tækist
það ekki, þá ætlaði forstjórinn
að láta sér nægja sönnunina, sem
með þessu fengist máli hans til
stuðnings.
*
Frúin var fulli sigutvjgs gðpr,
en hún lagði af stað, fór meira
að segja og valdi sérr(atnað4t)n
áður Ók hún, sem leið lá frá
Calais gegnum Arras, Dijon, Dole
og í gegnum Monte Cenis fjalla-
skarðið til Turin og síöan Autostr
ada Del Sole, fræg bilabraut.
Meðalhraði hennar var 43 — 44
mílur á klst. og stanzaði hún að-
eins einu sinni á leiðinni til þess
að fá sér matarbita, einn ham-
borgara, en sex sinnum til þess að
taka benzin.
Allar götur á eftir henni óku
maður hennar fyrrverandi kapp-
aksturshetja Gordon Wilkins, og
læknir nokkur, sem hefur gert að
rannsóknarefni sínu áhrif langs
aksturs á mannlegan líkama.
Hún þótti standa þrautina með
prýði og lét þess ekki lengi bíða,
að hún krefðist veðfjárins. Fór
hún strax í vikunni og klæddi
sig upp, Eftir á fóru svo hjónin
á veitingastað og fengu sér væna
máltíð til þess að vega upp á móti
því, sem hún hafði farið á mis
við í ferðinni.
Frú Wilkins í nýja fatnaöinum sínum, sigri hrósandi f\ leiö út f
bflinn sinn.
Frú Ann Pellegrino i miöju. T. v. aðstoðarílugmaðurinn Bili Payne
og t. h. flugvirkinn Lee Koepke.
FLÝGUR UM-
HVERFIS
Veitingastaðir
austan f jalls.
Nú fer í hönd árstimi ferða-
laganna, og i auknum mæli
reynlr fólkið aö bregða sér úr
bænum, hvenær sem veöur leyf-
ir og tóm gefst vegna anna.
Ennfremur er búizt við fleiri
erlendum feröamönnum til lands
ins en nokkru sinni fyrr. Þaö
er þvi aukln nauðsyn á þvi, að
veitingastaöir okkar og hótel
uppfylli kröfur um gæði á seldri
þjónustu og um þrifnað. T. d.
er hreinlæti á salemum mjög
þýðlngarmikiö, og er vart viö
þvi aö búast. aö sá veitingasali,
sem ekki gætir hreinlætts á
salernum, gæti meira
hreinlætis i eldhúsi, þar sem
gestir sjá ekld til.
S. 1. þriðjudag brá ég mér
austur fyrir fjall og notaði þvi
tækifærið til að koma inn á
þá veitingarstaöi, sem eru á
þeirri leið. Fyrst brugðum viö
okkur í Skíðaskálann f Hvera-
dölum. en þar heflr verið lagað
Maturinn er ætið góður i Skiða
skálanum og þrifnaður í veit-
ingasal.
I Hverageröi er einn veit-
sal þyrfti að losna viö með
betri loftræstingu.
Tryggvaskáli hefir skipað stór
an sess f samgöngumálum með

til mlkilla bóta, t.d. salemín,
sem voru orðin til hreinustu
skammar. Nú var þetta komiö í
gott lag, oe m.a. komnar pappírs
handþurrkur, sem eru æskilegar
á svonh stööum, þar sem marg
ir ganga um, hví að venjuleg
handklæöl verða fljótt skitug,
þegar fólk notar sömu hand-
þurrkuna, hvaö eftir annað.
ingastaöur, og heföl þeim stað
ekki veitt af aö vera a.m.k. mál
aður. T.d. er greiöasalan í and-
dyri, gangar og klósett i örg-
ustu niðurníðslu, sem hefði
þurft að hressa upp á.
Á salerninu var miög skitugt
handklæöi, sem vafalaust hellr
ekki verið skipt um þann dag-
inn. Matarlyktina úr gangi og
þvi að taka á móti gestum og
gangandi allan ársins hring, á
undanförnum árum. Er því sárt
til þess að vita, aö staöurinn
skuli nú rekinn af algjöru kæru
leysi, hvað þrifnað snertir. Er
nægilegt að minnast á salernln
sem eru fyrir neðan allar hellur
með „gulum“ salernisskálum,
og óhreinum handklæöum.
I Selfossbiói, sem er að þvi
er okkur var sagt nýopnaöur
staður, 'var ágæt aökoma. Hreint
og þokkalegt, engin matarlykt
sem gýs á móti mannl, þegar
maður kemur inn, og veitingar
þær, ..sm maður fékk voru á-
gætar. Vonandi helzt þetta á-
stand á staðnum.
Á þessari miklu samgöngu-
leið höfum við mlnnzt á helztu
veitingastaði og viröist ástand-
ið i veitingasölumálum ekki
vera nógu gott begar litið er á
heildina op virðist aðhaldið og
eftirlit meö veitingastöðum
vera slælegt að ekki skuli vera
bætt um t.d. að hvi er varðar
brifnað á salernum.
Við munum bregða okkur >
flciri ferðir á næstunni.
Þrándur í Götu.