Vísir - 10.10.1967, Page 4

. U.V
, W&Z A"'N»t-" w«v- v*
Leikur nú
an leynilögregSumann
Raymond Burr, sá sem leikið
heíur Perry Mason, lögfræðing-
inn í sjónvarpinu, er nú hættur
i Perry Mason-þáttunum. Hann
var orðinn leiður á hlutverkinu
og vildi spreyta sig við eitt-
hvað nýtt.
Morðingi kom honum i hjólastólinn, en hann heldur áfram við að
koma morðingjum í rafmagnsstólinn.
KLAPP ARSTlGUR 11.
Lausar íbúðir o.fl.
1 húsinu nr. 11 við Klapparstíg eru til sölu
2ja, 3ja, 4ra og 5 herb. íbúðir á mjög hagstæð-
um skilmálum. Einnig er þarna um að ræða
hentugt verzlunar- eða skrifstofuhúsnæði,
svo og til margs konar annarrar starfsemi.
Allt í 1. flokks standi og laust nú þegar.
Upplýsingar gefur:
Austurstr«ti 20 . Slmi 19545
Hann hefur nú þegar fengið
nýtt hlutverk og hefur hanð ieik
í nýjum sjónvarpsþáttum. Það
hafa þó engar stökkbreytingar^
orðið á hlutverki hans, aðrar env
þær, að nú leikur hann kryppl-
ing. Áður upplýsti hann glæpi í
hlutverki lögfræðings, en nú ger-
ir hann það í hlutverki kryppl-
ings.
Hann leikur nú 46 ára gamlan
leynilögreglumann, sem starfar í
hinni frægu lögregludeild San
Francisco. Líf leynilögreglumanns
ins tekur miklum breytingum,
þegar morðingi, sem hann er að
eltast við, skýtur að honum sex
skotum og í nokkra daga svífur
lögreglumaðurinn milli heims og
helju. Hann lifir af sárin, en verð
ur krypplingur og þannig á sig
kominn vinnur hann áfram í bar-
áttunni við glæpamennina.
I sjónvarpsþáttunum heitir
þessi leynilögreglumaður Iron-
side og hefur þrjá dygga aðstoð-
armenn sér til hjálpar. Yfirlög-
regiuþjóninn Ed Brown, sem
'eikinn er af Don Galloway, en :
bann hefur áður getið sér góðan
orðstír fyrir leik í Hitchcock-
myndum. Kvenlögreglan, Eve
Whitfield, sem leikin er af Bar-
bara Anderson og Mark Sanger, |
leynilögreglumaöur er leikinn af
Don Mitchell.
Perry Mason-þættirnir, sem
voru geysivinsælir, hættu í USA
eftir að þeir höfðu verið sýndir
í sjónvarpinu í 9 ár. Síðan hefur
Raymond Burr ekki komið fram
ÖHHUMSÍ flLL/F—
HJÖLBARDAÞJÖNUSTO,
FLJÚTT OG VEL,
MED NÝTÍZKU T/EKJUM
W NÆG
BÍLASTÆOI
OPID ALLA
í sjónvarpi, og eftir að hafa í 9
ár gert allt, sem í hans valdi stóö,
til þess að bjarga hinum ákærðu
undan rafmagnsstólnum. virrnur
hann nú, sem Ironside, Öllum Sr-
um að hinu gagnstæöa.
Queen Mary á leiö upp að bryggju i Cherbourg, þar sem 20 kassar
kampavins biðu á bryggjunni.
SOS — Erum búnir
með kampavínið
DAGA FRA
kl. 7.30-24.00
HJOLBAROflVIOGERÐ KÓPflVOGS
Kársnesbrauí I
Sími 4000.1
ÍIÖRÐLU EINABSSOS
HÉRAÐSDÓMSLÖGMAÐUR
níirixi.MVíissRiursioFA
AÐALSTRÆTI 9 — SlMI 17979
Gamla Atlantshafsdrottningin
lagði upp, rétt fýrir síð^istu mán-
aðamót, í síðustu ferð sína yfir
Atlantshafið, en það var um leið
þúsundasta og fyrsta ferð skips-
ins, „Queen Mary“ Á leiðinni
bar það við, að skipið varð uppi
skroppa með kampavín og var
skeyti sent til lands, þar serh lýst
var yfir neyðarástandi um borð,
nema séð væri til þess að skipið
fengi kampavínsbirgðir til viðbót
ar.
1459 veizluglaöir farþegar höfðu
haldið svona hraustlega upp á
afmæiisdag skipsins, sem í þess-
ari síöustu ferð sinni varð 33ja
ára gamalt. — Þær tvö þúsund
flöskur af kampavíni, sem í upp-
hafi feröar var álitið að mundi
nægja ferðina út, tæmdust i botn.
Skipstjóranum leizt ekki á fram-
hald ferðarinnar fyrst horfur
voru' svona uggvænlegar og því
var skeyti sent, sem hljóðaði
þannig: „Kampavínið þrotiö —
stop — Hafið minnst 20 kassa
tilbúna — stop — “.
Skeytið var móttekið í landi
og allar varúðarráðstafanir gerð
ar. I næstu höfn, Cherbourg, var
svo neyðarforðanum skipað í
skyndi um borö i skipið, og unnt
var að halda áfram ferðinni, án
þess að nokkurn skugga bæri á
ferðalagið eftir það.
Eins og sagt var frá hér á síð-
unni áður, hafa drottningarnar
báðar, Queen Mary og Queen El-
izabeth, verið á sölulista um all-
langt skeið. Enginn fékkst þó
kaupandinn og allar horfur voru
á því, að skipin yrðu að lokum
seld til niðurrifs. Loks fékkst þó
kaupandi að Queen Mary og
þessi ferð, sem skipið er í nú,
verður síðasta ferð skipsins, sem
farþegaskips því í þessum mán-
uði fer það til Löngufjöru í Kali-
forníu, þar sem því veröur lagt
og notað sem safn og hótel.
Ólyktarbær kvaddur
„innan skamms“
„Stórietruö forsíöufrétt Visis
miövikudaginn 4. október s.l.
hlýtur að hafa verið áttatíu
þúsund íbúum Reykjavíkur og
hundraö þúsund ibúum stór-
Reykjavikur mikið fagnaöar-
efni, en yfirskrift þessarar frétt
ar var: FULLKOMIN LYKTAR-
EYÐING INNAN SKAMMS.
Viröist þar hafa fengizt opin-
ber staðfesting á fyrri fuliyrö-
ingum undirritaðs i dálkum yð-
ar, og ýmissa annarra áhuga-
manna um útrýmlngu ýldufýlu-
ósómans, að sams konar vandi
hafi raunverulega veriö leystur
áður á viöunandi hátt af öðruni
þjóðum, og því ástæðulaust að
sætta sig viö þaö lengur, aö
annars hreinleg og fögur höf-
uöborg íslands, þurfi að stimpl-
ast sem óþrifabæli, vegna and-
rúmsloftsóþrifanna frá flskúr-
gangsverksm. Annars mun
þaö hafa verið nýr fróöleikur
fyrir marga, aö vinir okkar Fær
hverju megi búast varðandi
timalengd þá, sem í fréttáyfir-
skriftinnl er skilgreind með orö-
unum „INNAN SKAMMS“.
Megum viö íbúar Reykjavíkur,
kennt, aö nánari skilgreining
hugtaksins „INNAN SKAMMS“
í þessari frétt veröur, sam-
kvæmt þjóðlegri reynslu á fs-
landi, að teijast æskileg.
MmémGðút
eyingar hafa í þessu efni, eins
og mörgu öðru, skotiö okkur
hér á íslandi ref fyrir rass.
Væntir undirritaður þess, aö
'iað verði ekki misskiliö af að-
standendum þessa máls, þó að
’.'omiö sé hér með á framfæri
viö fréttamenn Vísis þeim til-
mælum, aö þeir afli sér nán-
ari skilgrelningar á þvi, viö
með öörum oröum, vænta þess,
að fegurð og ferskleika væntan-
legra sólsklnsdaga norðan and-
varans á næstkomandi sumri,
verði ekki spillt af ýlduþrung-
inni svælu verksm. eitt sumai^ð
* viðbót? Aö óreyndu vildi und-
irritaður ekki láta skoða þessa
fyrirspurn sem vott um svart-
sýni. en iafnframt skal þó viöur
Og svo aö síðustu. Af fyrri
reynslu þykir undirrituöum rétt
aö vísa fyrirfram heim til fööur
húsanna, væntanlegum fuliyrð-
ingum í þá átt, að andúö á
ÓÞÖRFUM óþrifum frá atvinnu
vegum þýði þaö sama og andúö
á atvinnuvegunum sjálfum.“
„Reykvíkingur“.
Þaö voru vissulega gleðileg-
ar fréttir að „innan skamms“
verði ólyktarbærinn kvaddur,
en Reykjavík verði síðan að-
eins borg fegurðar og fersk-
leika, svo ég vitni bæði i frétt-
ina og síðan bréfið.
Orðtakið „innan skamms“
treysti ég mér ekki að tíma-
ákvaröa, en vísa málinu til úr-
skurðar Áma Böðvarssonar.
Hann hefur reynzt blaðamönn-
um hollur, hvað málfar snertir.
Annars verðum við bara að
vona, aö „innan skamms“ þýði
það, að við þurfum ekki að búa
við ólykt næsta sumar, og að
það verði vegna þess, að ólykt-
ar-eyðingartækin hafi verið
sett upp, en ekki vegna þess,
að enginn afli sé til að vinna
í verksmiðjum okKar.
Með þökk fyrir bréf og kveðj-
ur.
Þrándur í Götu.