Vísir - 10.10.1967, Page 8

I
8
VÍSIR
UtKefandi: Blaðaútedtas viam
Kramkvajmdastjóri: Oagur Jónasson
Ritstjóri: Jónas KristjánssoD
Aðstoðarritstjóri: Axe) Thorsteinsson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Auglýsíngastjóri: Bergþór Oltarsson
Auglýsingar: Þingholtsstræti 1, simar 15610 og 15099
Afgreiðsla: Hverfisgötu 55.
Ritstjórn: Laugavegi 178 Sími 11660 (5 línur)
Áskriftargjald kr 100.00 á mánuði innanlands
I lausasölu ki. 7.00 eintakið
Prents;..iðj£ Vfsis — Edda h.f.
Norræn samvinna
Qft heyrast raddir um það, að við íslendingar höfum
lítið gagn af norrænni samvinnu, og þeir eru til, sem
segja, að við ættum þar hvergi nærri að koma. Þetta
er slæmur misskilningur, sem nauðsynlegt er að leið-
rétta. Af opinberri hálfu hefur ekki verið gert nóg til
þess, enn sem komið er. Blöðin og útvarpið, og nú einn
ig sjónvarpið, birta að vísu fréttir um fundi norrænna
forustumanna, eins og hinn sameiginlega fund for-
sætisráðherranna, sem haldinn var hér í Reykjavík
nú um helgina. Og flestir fylgjast eitthvað með störf-
um Norðurlandaráðs. En alltof magir virðast hugsa
á þá leið, bæði um norræna samvinnu og aðra þátt-
töku okkar í samtökum með erlendum þjóðum, að við
eigum einungis að vera þar með til þess að hagnast
á því sjálfir, en helzt ekkert leggja þar fram á móti.
Þetta er vitaskuld fráleitur hugsunarháttur, en á
honum er alið af ýmsum, þar á meðal sumum forustu-
mönnum Framsóknar og kommúnista. Öll samvinna
ríkja byggist á gagnkvæmum skilningi, en ekki ein-
hliða kröfum hvers eins sér til handa. Sum milliríkja-
mál, og raunar flest, eru þess eðlis, að ógemingur er
að leysa þau nema báðir aðilar fórni nokkru. Norræn
samvinna hefur borið mikinn og góðan árangur í
mörgum greinum, og það hefði verið fráleitt af Islend-
ingum að standa þar utan við. Þegar eitthvert mál
kemur upp, sem erfitt er að leysa, og við fáum ekki
strax þau málalok, sem við helzt viljum, rjúka sum-
ir upp til handa og fóta og segja: „Þarna sjáið þið.
Við höfum ekkert gagn af þessari svokölluðu norrænu
samvinnu!" Þetta hefur til dæmis æði oft heyrzt nú
upp á síðkastið út af Loftleiðamálinu svonefnda. En
menn verða að athuga það, að þegar um beina hags-
munaárekstra er að ræða, heldur oftast hver á sínu
eins lengi og fært þykir og samkomulag næst ekki
fyrr en eftir langar viðræður. Við höfum þegar komizt
nokkuð áleiðis í Loftleiðamálinu, að því marki, sem
við teljum viðunanlegt, og við skulum vona, að það
verði áður en langt um líður leyst af sanngirni og
gagnkvæmum skilningi, svo að báðir aðilar megi vel
við una. Reynslan hefur sýnt að ekkert mál er svo
erfitt viðfangs, að hinum norrænu bræðraþjóðum tak-
ist ekki að leysa það með góðum vilja.
Við Islendingar eigum, sökum uppruna og ættemis,
menningar og lífsviðhorfs á flestum sviðum, meiri
samleið með hinum Norðurlandaþjóðunum en nokkr-
um öðrum þjóðum. Það samband þurfum við því að
treysta fremur en veikja. Þátttaka okkar í hinu nor-
ræna samstarfi er því bæði sjálfsögð og nauðsynleg,
og við skulum ekki láta okkur detta í hug að árekstr-
ar í samstarfi við aðra yrðu færri eða minni. Við erum
norræn þjóð, og í norrænum samtökum og samstarfi
eigum við fyrst og fremst heima.
VÍSIR . Þriðjudagur 10. október 1537.
í
Israel og Arabalöndin
—• Afnám styrjaldarástands án viðurkenn-
ingar á Israel?
□ Blaðið Herald-Tribune í Par-
ís birti frétt um það á for-
siðu um s.l. helgi, að utanríkis-
ráðherra Líbanon, Georges Hak-
im, hafi í ræðu á Allsherjar-
þinginu sagt, að skilyrði væru
hagstæð til stjómmálalegrar
lausnar á núverandi deilum ísra
els og Arabaríkjanna með þeim
hætti að afneitað væri valdbelt-
ingu og ábyrgzt öryggi allra
ríkja á þessum hjara.
Hakim hélt því fram, að sam-
komulag um þetta gæti komiö
í kjölfar þess, að ísrael kveddi
heim herlið sitt frá herteknu
svæðunum.
„Ef ekki tekst að koma á friði
nú“, sagði hann, „mun styrjöld
brjótast Ut á ný fyrr eða síðar
— það er ekki i þágu öryggis
og friðar, ef það dregst á lang-
inn að ná samkomulagi. Sam-
einuðu þjóðimar, annaöhvort í
Öryggisráði eða á Allsherjar-
þinginu, verða að láta máliö til
sín taka. Arabísku þjóðimar
hafa lýst yfir, að þær séu fúsar
til að vinna aö stjómmálalegu
samkomulagi fyrir milligöngu
Sameinuðu þjóðanna“.
□ Afnám styrjaldarástands
en ekki viðurkenning
á ísrael
Hjá Hakim kom greinilega
fram, að með tilliti til sögu
Palestínumálsins væri útilokað,
aö Arabaríkin viöurkenndu Isra-
el, og sömuleiðis, að gerðir verði
friðarsamningar við Israei, —
„skilyröi til friðar eru ekki allt-
af afleiöing stjómmálalegrar
viðurkenningar, samkomulags-
umleitana eða friðarsamninga,
ríkja milli“. Hann benti á síðari
heimsstyrjöldina sem kjör-
dæmi um það, að styrjöld var
til lykta leidd án þess, og þó
hefði sú staöreynd, að styrjald-
arástandi var aflétt, fært Evr-
rópu frið, sem hefði staöið í 22
ár.
Af höfnun styrjaldarástands,
eins og Hakim leggur til, ætti
að leiða aö ekki yrði gripið til
vopna til lausnar deilumálinu,
þar sem höfnunin innifæli skuld
bindingu þar að lútandi.
Hakim ræddi þessi mál einn-
ig við fréttamenn og kvaö þaö
hafa orðið samkomulag á „topp-
fundinum" í Khartoum að velja
veg „stjómmálalegs samkomu-
lags“, frekar en leiö sem mundi
leiöa til styrjaldar fyrr eða síð-
ar en það væri hlutverk Sam-
einuðu þjóðanna, sem heföi tek-
iö á sig ábyrgð á Palestínumál-
inu seinustu 20 árin, að finna
lausn á núverandi stjómmála-
legum vanda“.
Fréttastofan UPI (United
Press Inntemational) segir, að
á lokuðum funai nokkurra A
abaþjóöa nýlega hafi verið á
kveðið að leita stjórnmálalegr
ar lausnar, „ef unni væri
samkomulagi, sem Bandaríkin
og Sovétríkin gerðu sín í milli"
Blaðið hefur það eftir stjóm-
málamönnum — til viðbótar
þessari frétt, að Arabaþjóðirnar
hefðu stofnað sérstaka nefnd
til þess að hrinda fram þessum
málum eða „action group“, og
ættu sæti í henni fulltrúar frá
Irak, Líbanon, Jórdanlu og Mar-
okkó og yrði aöalhlutverk henn-
ar að samræma arabfsku stefn-
una fyrir Sameinuöu þjó^irnar.
Þá er þess getið í frétt frá
Beirut, að blaðið A1 Nar hafi
birt frétt um, að Sovétrfkin hafi
fallizt á tillögur Jórdaníu og
Egyptalands um lausn deilunn-
ar, en þessar tillögur eða áætlun
hafi Hússein konungur lagt
fram. Muni Hússein, segir blaö-
ið, hafa sagt sovétleiðtogum frá
áætluninni f höfuðatriðum, en
hún er að meginefni hin sama og
Hakim ræddi um: Heimkvaðn-
ing liðs frá herteknu svæðun-
um og endi bundinn á styrjald-
arástand.
Blaðið segir, að ef ekki verði
fallizt á þetta í „Hvíta húsinu"
(þ. e. af Johnson forseta) eigi
Jórdanía og Egyptaland ekki
annan úrkost en þann, aö sam-
fylkja þeim Arabaríkjum, sem
vilja miða að því einu, að sigra
ísrael í styrjöld, en það eru leiö
Framh. á bls. 10.
...
IMIIÍlBlMÍi
,
"/■<
V ' ' M ,&■
msm
\

■
?/,?,/', /' WÆím

WÆm,

s U'
|
-
iiiill
wmmmm
m
f|S|
/

■
Friðartillögur Títos forseta fengu ekki byr.
Um tima var mikiö rætt um friðartillögur Títos forseta Júgóslavíu. Á skopmynd Mauldins i Heraia
Tribune er Títo látinn segja við Eshkol forsætisráðherra ísraels: „Þú þarft ekki annað en veifa þessu
flaggi og þá lofa kannski Arabaþjóðirnar þér að skila öllu aftur“.