Vísir - 28.10.1967, Blaðsíða 4

Vísir - 28.10.1967, Blaðsíða 4
■ "" r'*vyapr»r5???~í?j" ■ •'**T'!~' 5? oimn íí Lögreglan fekur / notkun nýstárlega vegartálma I V m Tll vlnstri keisarinn, til hægri garðyrkjumaðurinn. Xeisarinn í Kína dáinn Henry Pu-Yi, síðasti keisari .iinaveldis, er dáinn. Hann dó í ^eking 61 árs að aldri, eftir að hafa lifað síðustu ár ævi sinnar sem garðyrkjumaður. Pu-Yi fæddist 1906, síðasti með limur Manchu-ættarinnar, og var útnefndur keisari þriggjá ára gam all. Þegar hann var níu ára af- salaði hann sér völdum, eftir að byltingarmaðurinn, dr. Sun Ya- sen, hafði hrundið af stað bylt- ingunni, sem geröi Kína að lýð- veldi. Pu Yi var þó levft að halda keisaratitlinum. Hann var síðan hrakinn af valdamönnum Kína 1924 og flúði á náðir japanska setuliðsins í Pek íng. Næstu sjö árin bjó hann M japönsku nýlendunni, Tientsin. Pegar Japan endurreisti lepprik- ið, Manchúríu, var Pu Yi útnefnd ur keisari 1934. Rússar handtóku hann 1945 eft ir ósigur Japans og honum var f tvö ár hefur norskur hugvits- maður unnið að hugmynd, sem ekki er beinlínis til þess fall- in að greiða götu annarra. Norð maður þessi, Erik Holger Han- sen, er lögfræðingur að atvinnu og hefur í nokkur ár brotið heil ann um, hvernig bezt væri að hindra afbrotamenn, sem eru á flótta í bifreiðum undan lögregl- unni, í því að komast undan henni. „Bflþjófnum“ ,tókst ekki aö opna hurðina nægilega mikið til þess ag geta sloppiö út og var fljót- lega „handtekinn“. ••••••••••••••••••••••••• haldið föngnum í Síberíu, en sleppt eftir stríðsréttarhöldin í Tókfó, þar sem hann hafði komið fram sem vitni. Var hann fluttur til hins kommúnistíska Kína 1950 og naut ekki lengi frelsis. enda beinlínis afhentur stjórninni þar. Sat hann í fangelsi til 1959, en þá var honum sleppt úr haldi og lifði sem frjáls maður eftir það. Gegndi hann garðyrkjumanns- störfum þaðan í frá til æviloka. Hann giftist hjúkrunarkonu 1962 og er hún enn á lffi. Gamaldags hindranir eins og tunnur og sverir bjálkar, sem lögreglan hefur áður notazt viö og stillt upp á vegum, hafi hún viljað hefta ferðir einhverra, hafa ekki reynzt óbrigðular, en samt verið notazt við þær f tugi ára. Við fyrstu sýn viröist sem hug- mynd Hansens geti boriö góð- an árangur. Hefur hún hlotið góð- ar undirtektir í Noregi, meðal lögregluyfirvalda þar, en fyrir stuttu hélt hann sýningu á nýrri hindrun, eða vegartálma, sem hann hefur fundið upp og látið gera. Sýningin var haldin á Kastrupflugvellinum í Kaup- mannahöfn og voru viðstödd hana lögregluyfirvöld víðs vegar af Norðurlöndunum. Vegartálmi Hansens er nokkurs konar gildra, gerð úr tunnum, sem þræddar eru á streng. Tunn urnar eru tómar, f stað þess sem áður voru tunnur fylltar til þess að þyngja þær, ef notaðar voru í vegartálma. Þær eru lagðar í boga á veginn, sem búizt er við að flóttamaðurinn komi ak- andi eftir. Eins og strengur þan- inn á boganum, er keðja lögð yfir veginn, sem flóttabifreiðin verður að aka yfir og um leið er hún komin inn í tunnu- hálfhringinn. Þegar bifreiðin fer yfir keðjuna, virkar hún á sér- stakan útbúnað, sem kippir f strenginn, sem tunnurnar eru þræddar á. Við það þrengist hálf- hringurinn utan um bifreiðina, en strengurinn heldur við, svo bifreiðin kemst ekki lengra frek ar en snaraður fugl. Auk þess þrengja tunnurnar svo að dyrum bifreiðarinnar, að þeir, sem inni Hugvitsmaðurinn, Erik Holger Hansen, tók kvikmynd af sýning- unnl. í henni eru, eiga ekki greitt út- göngu. Tilraunin á Kastrupvelli tókst vel að dómi flestra og f níu af hverjum tíu tilfellum festist „flótta“bifreiðin f gildrunni. Han- sen hefur fengið einkaleyfi á þessari hugmynd sinni og norskt verkfræðifyrirtæki hefur tekið að sér framleiðslu gildranna. Sölu- verð þessara gildra mun vera um 5300 krónur norskar og þegar hafa komið fram 110 beiðnir um slíkar gildrur i Noregi. Tap af- brotamanna virðist hér ætla að verða Hansens gróði. Hér eru tvær myndir, sem teknar voru at' sýningunni á gildru Hansens. Á neöri myndinni slapp bifreiðin, en slíkt er þó talið að muni ekki henda oftar en í hæsta lagi eitt skipti af tfu. Á efri myndinni sat flóttamaðurinn í gildrunni. Gildran er liðleg í meöförum, kemst fyrir á vörubílspalii, eða í stórri sendiferðabifreið, og tekur ekki nema 5—6 mínútur að koma henni fyrir á veginum. Leiðtogar stéttanna Hvemig verða menn leiðtogar og hvernig verða menn leið- andi menn í sinni stétt ? Þessi spurning varð umræöuefni nokk urra manna yfir kaffibolla eitt i kvöldið. Iðnaðarmenn í hópn- » um viðurkenndu, að þeir færu f afarsjaldan á stéttarfélagsfundi. i Einn fullyrti, að bað væri vegna ’ þess, hversu pólitísk málefni 1 sætu í fyrirrúmi í umræöum, ) fram yfir málefni og hagsmuni stéttarinnar, sem menn væru þó , yfirleitt samankomnir til að ' ræða og finna úrbætur á. \ Menn voru sammála um, að \ stéttabaráttan einkenndist af , valdabaráttu pólitíkusanna í / bópnum, og væru þeir yfirleitt Ít meirihluta á öllum fundum, vegna almenns áhugaleysis fé- lagsmanna í öllum stéttum. Að- alfundnir væru haldnir yfirleitt í f jölda stétta með aöeins litlum i hluta félagsmanna viðstöddum. — Yfirleitt ættu framhleypnir menn gott með aö koma sér á- fram vegna mannfæðarinnar á fundum, því ef menn vildu koma sér á framfæri, væri um að gera að standa upp og tala, þegar oröið er laust. Þeir þættu beztir, sem hæst hefðu, og gerðu háværastar kröfur um op- inhera handleiðslu. — Yfirleitt þætti ekki nauðsvnlegt að færa rök fyrir máli sínu eða kröfum, eða á neinn hátt að kryfia til mergjar aðstöðu atvinnuvegar- ins eða greiðslugetu hans. Þeir, sem oítast létu sjá sig í ræðu- stóli og hefðu mesta kröfupóli- tíkina í frammi, þeir þættu sjálf sagðir til að vera kosnir, a. m. k. í einhverja nefnd. Það er mannleg tilhneiging að kjósa þá, sem gera sig ábcrandi hvort sem viðkomandi myndi verða talinn hæfastur til forystu eða trúnaðarstarfa fyrir sína stétt. Þannig komast oft öfgamenn til valda í stéttabaráttunni, en hætta er á, að vegna hæversku verði hæfir umbótamenn látnir afskiptir. Enda einkennist stétt- baráttan hérlendis af skefja- lausri kröfupólitík á hendur valdhöfunum hverju sinni, en of litið gert af því, að kryfja málin á raunhæfan og ábyrgan hátt. Baráttan einkennist oft einnig af baráttu, stétt gegn stétt. . Góðæri og velmegun undan- farinna ára hafa gert launþega kærulausa fyrir heilbrigðri stétta baráttu og félagsstarfsemi stéttanna er of oft í molum, og það er í þessum sinnulausa jarð vegi, sem óþroski baráttunnar blómstrar. Þegar þessi óþrosk- áða forysta mætir raunveruleg- um vandamálum, þá eru heldur engin úrræði eða tlllögur aðrar en þær, að láta hafa eftir sér sömu gömlu slagorðin, sem menn hafa látið hafa eftir sér á stéttarfélagsfundunum, og þeir voru kosnir út á, þvi að það voru svo fáir aðrir mættir. Þessi slagorð um kröfur á hend- ur öðrum eru síðan endurprent- uö í blööum, sem gullvægur sannleikur og allra meina bót á vandamálunum. En hætt er við, aö erfitt verði að leysa aðsteðjandi vandamál okkar núna, með gasprinu einu saman. Við félagamir, sem sötr- uðum í okkur kaffið okkar þetta kvöld, vorum sammála um, að of margir þeir, sem fram arlega stæðu í forsjá stéttanna, væru of skyldir tómu tunnunni, sem hátt bylur f, í öfugu hlut- falll við innihaldið. Þrándur í Götu. s \ s s s \ s

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.