Vísir - 28.10.1967, Síða 4

■

"" r'*vyapr»r5???~í?j" ■ •'**T'!~'
5?
oimn
íí
Lögreglan fekur / notkun nýstárlega vegartálma
I V
m
Tll vlnstri keisarinn, til hægri
garðyrkjumaðurinn.
Xeisarinn í Kína dáinn
Henry Pu-Yi, síðasti keisari
.iinaveldis, er dáinn. Hann dó í
^eking 61 árs að aldri, eftir að
hafa lifað síðustu ár ævi sinnar
sem garðyrkjumaður.
Pu-Yi fæddist 1906, síðasti með
limur Manchu-ættarinnar, og var
útnefndur keisari þriggjá ára gam
all. Þegar hann var níu ára af-
salaði hann sér völdum, eftir að
byltingarmaðurinn, dr. Sun Ya-
sen, hafði hrundið af stað bylt-
ingunni, sem geröi Kína að lýð-
veldi. Pu Yi var þó levft að halda
keisaratitlinum.
Hann var síðan hrakinn af
valdamönnum Kína 1924 og flúði
á náðir japanska setuliðsins í Pek
íng. Næstu sjö árin bjó hann
M japönsku nýlendunni, Tientsin.
Pegar Japan endurreisti lepprik-
ið, Manchúríu, var Pu Yi útnefnd
ur keisari 1934.
Rússar handtóku hann 1945 eft
ir ósigur Japans og honum var
f tvö ár hefur norskur hugvits-
maður unnið að hugmynd,
sem ekki er beinlínis til þess fall-
in að greiða götu annarra. Norð
maður þessi, Erik Holger Han-
sen, er lögfræðingur að atvinnu
og hefur í nokkur ár brotið heil
ann um, hvernig bezt væri að
hindra afbrotamenn, sem eru á
flótta í bifreiðum undan lögregl-
unni, í því að komast undan
henni.
„Bflþjófnum“ ,tókst ekki aö opna
hurðina nægilega mikið til þess
ag geta sloppiö út og var fljót-
lega „handtekinn“.
•••••••••••••••••••••••••
haldið föngnum í Síberíu, en
sleppt eftir stríðsréttarhöldin í
Tókfó, þar sem hann hafði komið
fram sem vitni. Var hann fluttur
til hins kommúnistíska Kína 1950
og naut ekki lengi frelsis. enda
beinlínis afhentur stjórninni þar.
Sat hann í fangelsi til 1959, en
þá var honum sleppt úr haldi og
lifði sem frjáls maður eftir það.
Gegndi hann garðyrkjumanns-
störfum þaðan í frá til æviloka.
Hann giftist hjúkrunarkonu 1962
og er hún enn á lffi.
Gamaldags hindranir eins og
tunnur og sverir bjálkar, sem
lögreglan hefur áður notazt viö
og stillt upp á vegum, hafi hún
viljað hefta ferðir einhverra,
hafa ekki reynzt óbrigðular, en
samt verið notazt við þær f tugi
ára.
Við fyrstu sýn viröist sem hug-
mynd Hansens geti boriö góð-
an árangur. Hefur hún hlotið góð-
ar undirtektir í Noregi, meðal
lögregluyfirvalda þar, en fyrir
stuttu hélt hann sýningu á nýrri
hindrun, eða vegartálma, sem
hann hefur fundið upp og látið
gera. Sýningin var haldin á
Kastrupflugvellinum í Kaup-
mannahöfn og voru viðstödd
hana lögregluyfirvöld víðs vegar
af Norðurlöndunum.
Vegartálmi Hansens er nokkurs
konar gildra, gerð úr tunnum,
sem þræddar eru á streng. Tunn
urnar eru tómar, f stað þess sem
áður voru tunnur fylltar til þess
að þyngja þær, ef notaðar voru
í vegartálma. Þær eru lagðar í
boga á veginn, sem búizt er
við að flóttamaðurinn komi ak-
andi eftir. Eins og strengur þan-
inn á boganum, er keðja lögð
yfir veginn, sem flóttabifreiðin
verður að aka yfir og um leið
er hún komin inn í tunnu-
hálfhringinn. Þegar bifreiðin fer
yfir keðjuna, virkar hún á sér-
stakan útbúnað, sem kippir f
strenginn, sem tunnurnar eru
þræddar á. Við það þrengist hálf-
hringurinn utan um bifreiðina,
en strengurinn heldur við, svo
bifreiðin kemst ekki lengra frek
ar en snaraður fugl. Auk þess
þrengja tunnurnar svo að dyrum
bifreiðarinnar, að þeir, sem inni
Hugvitsmaðurinn, Erik Holger
Hansen, tók kvikmynd af sýning-
unnl.
í henni eru, eiga ekki greitt út-
göngu.
Tilraunin á Kastrupvelli tókst
vel að dómi flestra og f níu af
hverjum tíu tilfellum festist
„flótta“bifreiðin f gildrunni. Han-
sen hefur fengið einkaleyfi á
þessari hugmynd sinni og norskt
verkfræðifyrirtæki hefur tekið að
sér framleiðslu gildranna. Sölu-
verð þessara gildra mun vera um
5300 krónur norskar og þegar
hafa komið fram 110 beiðnir um
slíkar gildrur i Noregi. Tap af-
brotamanna virðist hér ætla að
verða Hansens gróði.
Hér eru tvær myndir, sem teknar voru at' sýningunni á gildru Hansens.
Á neöri myndinni slapp bifreiðin, en slíkt er þó talið að muni ekki
henda oftar en í hæsta lagi eitt skipti af tfu. Á efri myndinni sat
flóttamaðurinn í gildrunni. Gildran er liðleg í meöförum, kemst fyrir
á vörubílspalii, eða í stórri sendiferðabifreið, og tekur ekki nema 5—6
mínútur að koma henni fyrir á veginum.
Leiðtogar stéttanna
Hvemig verða menn leiðtogar
og hvernig verða menn leið-
andi menn í sinni stétt ? Þessi
spurning varð umræöuefni nokk
urra manna yfir kaffibolla eitt
i kvöldið. Iðnaðarmenn í hópn-
» um viðurkenndu, að þeir færu
f afarsjaldan á stéttarfélagsfundi.
i Einn fullyrti, að bað væri vegna
’ þess, hversu pólitísk málefni
1 sætu í fyrirrúmi í umræöum,
) fram yfir málefni og hagsmuni
stéttarinnar, sem menn væru þó
, yfirleitt samankomnir til að
' ræða og finna úrbætur á.
\ Menn voru sammála um, að
\ stéttabaráttan einkenndist af
, valdabaráttu pólitíkusanna í
/ bópnum, og væru þeir yfirleitt
Ít meirihluta á öllum fundum,
vegna almenns áhugaleysis fé-
lagsmanna í öllum stéttum. Að-
alfundnir væru haldnir yfirleitt
í f jölda stétta með aöeins litlum
i
hluta félagsmanna viðstöddum.
— Yfirleitt ættu framhleypnir
menn gott með aö koma sér á-
fram vegna mannfæðarinnar á
fundum, því ef menn vildu koma
sér á framfæri, væri um að
gera að standa upp og tala,
þegar oröið er laust. Þeir þættu
beztir, sem hæst hefðu, og
gerðu háværastar kröfur um op-
inhera handleiðslu. — Yfirleitt
þætti ekki nauðsvnlegt að færa
rök fyrir máli sínu eða kröfum,
eða á neinn hátt að kryfia til
mergjar aðstöðu atvinnuvegar-
ins eða greiðslugetu hans. Þeir,
sem oítast létu sjá sig í ræðu-
stóli og hefðu mesta kröfupóli-
tíkina í frammi, þeir þættu sjálf
sagðir til að vera kosnir, a. m.
k. í einhverja nefnd. Það er
mannleg tilhneiging að kjósa
þá, sem gera sig ábcrandi hvort
sem viðkomandi myndi verða
talinn hæfastur til forystu eða
trúnaðarstarfa fyrir sína stétt.
Þannig komast oft öfgamenn
til valda í stéttabaráttunni, en
hætta er á, að vegna hæversku
verði hæfir umbótamenn látnir
afskiptir. Enda einkennist stétt-
baráttan hérlendis af skefja-
lausri kröfupólitík á hendur
valdhöfunum hverju sinni, en
of litið gert af því, að kryfja
málin á raunhæfan og ábyrgan
hátt. Baráttan einkennist oft
einnig af baráttu, stétt gegn
stétt. .
Góðæri og velmegun undan-
farinna ára hafa gert launþega
kærulausa fyrir heilbrigðri stétta
baráttu og félagsstarfsemi
stéttanna er of oft í molum, og
það er í þessum sinnulausa jarð
vegi, sem óþroski baráttunnar
blómstrar. Þegar þessi óþrosk-
áða forysta mætir raunveruleg-
um vandamálum, þá eru heldur
engin úrræði eða tlllögur aðrar
en þær, að láta hafa eftir sér
sömu gömlu slagorðin, sem
menn hafa látið hafa eftir sér
á stéttarfélagsfundunum, og
þeir voru kosnir út á, þvi að
það voru svo fáir aðrir mættir.
Þessi slagorð um kröfur á hend-
ur öðrum eru síðan endurprent-
uö í blööum, sem gullvægur
sannleikur og allra meina bót á
vandamálunum.
En hætt er við, aö erfitt verði
að leysa aðsteðjandi vandamál
okkar núna, með gasprinu einu
saman. Við félagamir, sem sötr-
uðum í okkur kaffið okkar
þetta kvöld, vorum sammála
um, að of margir þeir, sem fram
arlega stæðu í forsjá stéttanna,
væru of skyldir tómu tunnunni,
sem hátt bylur f, í öfugu hlut-
falll við innihaldið.
Þrándur í Götu.
s
\
s
s
s
\
s