Vísir - 27.12.1967, Qupperneq 3

V1SIR . Miðvll.adagur 27, desember 1967.
3

>
i
I
)
i
I
i

I
i
i
i
i
í
i
i
I
I
V
J i
i

I

I
\
KOPPALOGN
Já, það er sannarlega „drott-
ins dýrðar koppalogn" í þorpi
því. Rollumar fá að rölta í friði
um kirkjugarðinn og bíta grasið
á leiðum hinna látnu. Karlarnir
dunda við báta sína og veiða-
færi, taka í nefið og spýta við
og við. Presturinn er hændur að
sjónum á sína vísu ekki síður
en aðrir. Öll þessi ár, sem hann
hefur verið sálnahirðir þorps-
búa hefur hann ekki látið eitt
einasta vélstjóranámskeið, sem
haldið hefur verið þar á fjöfð
unum fram hjá sér fara. Enda
er hann útfarinn við mótora.
Fulltrúi kvenþjóðarinnar er si-
fellt að fjasa um skrúðgarð. En
menn hafa nú um annað að
hugsa — eins og til dæmis roll
urnar og þorskihn.
Og hvaða máli skiptir það þó
að Mángi mállausi sé að rúst-
berja spreillifandi tundurdufl í
fjörunni neðan við bamaskól-
ann. Sei, sei, nei?
„Koppalogn" er samnefnið á
jólasýningu Leikfélagsins, tveim
einþáttungum eftir Jónas Árna
son. „Drottins dýrðar koppa-
logn“ gerist í sjávarplássi rétt
eftir fyrra stríö. „Táp og fjör“
gerist á sveitabæ í nálægð okk-
ar tíma. Þar er vikið að breytt
um búskaparháttum. Beljurnar
lifa ekki mjólkurskattinn, það
verður að leiöa þær í slátur-
húsiö. Það á að rækta svín í
staðinn. En hver á að hiröa svín
in? Ekki hann Lási fjósamaður.
Hann fer sama sem sömu leið
og kýrnar — það er að segja
„suður“.
Úr Drottins dýrðar koppalogni: Guðmundur Pálsson með lækninn (Steindór Hjörleifsson) í hjólbörum. Baksviðs sér á odd-
vitann (Jón Aðils), prestinn (Brynjólf Jóhannesson) og hrepps tjórinn, yzt tii vinstri (Jón Sigurbjörnsson).
Steindór Hjörleifsson hefur lít
ið sézt á leiksviði undánfárin' ár
eftir að hann réðist til sjón-
varpsins, en hér gefst leikhús-
gestum kostur á að sjá hann í
hlutverki Lása fjósamanns. —
Borgar Garöarsson leikur strák
inn af „hælinu“ í sveitinni, sem
fenginn var til þess aö rífa
fjósiö ofan af kúnum. Hjónin
leika Margrét Ólafsdóttir og
Guðmundur Pálsson, mjólkurbíl
stjórann leikur Jón Sigurbjörns
son.
Hlutverk eru mörg í „Drott
ins dýrðar koppalogni" Brynj-
ólfur Jóhannesson leikur prest-
inn, Jón Aðils oddvitann í
í plássinu, rólegheitamann sem
„Lási tangó kölluðu þeir mig“ (Steindói og Margrét).
á það þó til að taka til hend-
inni þegar abbast er upp á
hreppsnefndina með óþarfa
kvabb eins og til dæmis þetta
með að draga tundurduflið burt
frá barnaskólanum — Hrepp-
stjórinn, æruverðugan, gigtveik
an rollubónda með innsigli
valds síns í logagylltri derhúfu
Jón Sigurbjörnsson. Sigríöur
Hagalín leikur fulltrúa kven-
þjóðarinnar í hreppsnefndinni,
og skólastjórann, bókabéus meö
rosabrillur á nefinu, leikur
Pétur Einarsson Aðrir. leikend
ur eru: Guðmundur Pálsson,
Bor'gar Garðarsson, Sigmundur
Örn Arngrímsson, Guðmundur
Erlendsson og Hrafnhildur Guð
mundsdóttir. Er það fyrsta hlut
verk hennar í Iðnó að afloknu
leiklistarnámi í London, en hún
fór þangað til náms aö loknu
prófi frá leikskóla Leikfélags-
ins — Auk þess koma fram í
sýningunni Erlendur Svavarsson
og Harald G. Haralds.
Æfingar á „Koppalogni" hafa
átaðið i allt haust. Sýningin ér
sett upp i náinni samvinnu leik
húss og höfundar, eins og
gjarna tíðkast orðið um ný ís-
lenzk verk. Þetta er fyrsta leik-
ritið, sem Jónas semur einn, en
flestum eru kunn leikrit þau, er
hann hefur samið í samvinnu
við bróður sinn, Jón Múla: —
„Deleríum búbónis“, sem frum
sýnt var hjá Leikfélaginu á sín
um tíma og „Járnhausinn", sem
sýndur var í Þjóðleikhúsinu í
hitteðfyrra.
Leikstjóri þessarar sýningar
er Helgi Skúlason ,en hann
setur einnig á svið „Sumarið
37“ eftir Jökul Jakobsson, sem
verður næsta verkefni Leikfé-
lagsins og væntanlega frum-
sýnt í febrúar. Er það þriðja
nýja íslenzka verkefnið í Iðnó
í vetur. Það hefur þegar verið
æft nokkuó. Leikmyndir gerir
Steinþór Sigurðsson.
Þá eru að byrja í Iðnó æf-
ingar á Heddu Gabler eftir Ib-
sen í nýrri þýðingu eftir Árna
Guðnason. Leikmynd fyrir það
verk mun ungur Norðmaöur
gera, Snorre Tindberg frá
Norsk Teater í Osló. Titilhlut-
verkið leikur Helga Bachmann.
Táp og fjör (Guðmundur og Borgar).
sa
fX