Vísir - 06.02.1968, Qupperneq 8

8
VIS IR . Þriðjudagur 6. febrúar 1968.
VÍSIB
Útgefandi: Reykjaprent hf.
Framkvæmdastjóri: Dagur Jónasson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Ritstjórnarfulltrúi: Valdimar H. Jóhannesson
Auglýsingastjóri: Bergþór Úlfarsson
Auglýsingar: Þingholtsstræti 1. Sfmar 15610 og 15099
Afgreiðsla: Hverfisgötu 55. Sími 11660
Ritstjórn: Laugavegi 178. Sfeni 11660 (5 línur)
Áskrittargjald kr. 115.00 á mánuöi innanlands
í lausasölu kr. 7.00 eintakiö
Prentsmiðja Vísis — Edda hf.
Blaðamenn á skólabekk
Qft hafa verið látnar í ljósi á opinberum vettvangi
áhyggjur af því, að íslenzk blaðamennska væri ekki
á nógu háu stigi. Blöð og fréttastofnanir hafa sætt
margvíslegri gagnrýni. Margt af því hefur ekki haft
við rök að styðjast. Hins vegar dylst fáum, að margt
mætti betur fara í blaðamennskunni.
Dagblöð og útvarp eru í flokki veigamestu stofn-
ana lýðræðisins. Eitt hlutverk þeirra er að veita til
fólksins jöfnum straumi upplýsinga og frétta um
ástand mála og atburði heima og erlendis. Á þessum
upplýsingum byggir fólk álit sitt, t. d. í stjórnmálum.
í fjölmiðlun upplýsinganna þarf margs að gæta.
Frásögnin þarf að vera skýr og einföld, svo að efnið
komist til skila og misskilningur skapist ekki. Frá-
sögnin þarf að vera hlutlaus, svo að fólk taki mark
á henni. Sögumaður þarf að þekkja vel efnið, sem
hann fjallar um, svo að hann útbreiði ekki af vangá
rangar upplýsingar. Og í mörgum tilvikum þarf sögu-
maður að kunna erlent mál til hlítar, svo að frásögn
brenglist ekki í þýðingu.
Það er útbreiddur misskilningur meðal blaðamanna
og annarra, að ekki sé hægt að kenna blaðamennsku.
Það er hægt að þjálfa menn til blaðamennsku eins og
hverra annarra starfa. Sumir hafa vissulega miklu
meiri hæfileika en aðrir og ná tilsvarandi betri árangri.
En nám hjálpar bæði hinum góðu og lélegu.
Meðal flestra menningarþjóða eru blaðamenn
menntaðir sérstaklega. Algengast er, að blaða-
mennska sé kennslugrein í heimspekideildum háskóla.
Undanfarin ár hefur töluvert verið rætt um það hér á
landi, að íslendingar feti í þessu efni í fótspor annarra
menningarþjóða. Hefur blaðamannastéttin sjálf haft
forgöngu um að kynna þetta mikilvæga mál.
Nú er komið fram á Alþingi frumvarp um þetta efni
og er það flutt af fimm ritstjórum úr öllum stjórn-
málaflokkum. Frumvarpið hljóðar svo: „Við heim-
spekideild skal stofna til kennslu í blaðamennsku, er
fé er veitt til þess á fjárlögum, og skal kveða á um
námstilhögun í reglugerð.“
Flytjendur frumvarpsins skýra í greinargerð frá
aðdraganda málsins og lýsa jákvæðum undirtektum
Háskóla íslands. í greinargerðinni er talað um þriggja
mánaða námskeið sem algert lágmark. Er þar vissu-
lega ekki tekið nógu djúpt í árina. Ef gagn á að vera
að slíkri fræðslu, verður hún að ná yfir heilt ár, og
til verulegs ávinnings þyrfti þriggja til fjögurra ára
nám. Fyrir utan hin eiginlegu blaðamennskufræði er
nauðsynlegt að kenna ítarlega íslenzkt mál, íslenzku
og alþjóðlega sögu, einkum nútímasögu, landafræði
og einhver erlend tungumál.
Frumvarpið er hið þarfasta. Góðar horfur eru á,
að Alþingi samþykki það og verður þess þá væntan-
lega ekki langt að bíða, að fé verði veitt til þessarar
nauðsynlegu kennslu.
Wilson láti af embætti og
flokksforustu

Kröfurnar innan brezka
Verkamannaflolcksins um að
Harold Wilson forsætisráö-
herra láti af embætti og
flokksforustu fara harðnandi.
Jjessar kröfur eru í seinni tíð
bomar fram æ ofan í æ af
fólki, sem styður þá þingmenn,
sem eru yzt til hægri og lengst
til vinstri. Kröfumar era rök-
studdar með því, að forustan
hafi brugðizt bæði á sviði efna-
hags- og stjómmála. Og í byrj-
un þessa mánaðar var svo kom-
ið, að fylgi Wilsons var auðsæi-
lega dvínandi í miðfylkingu
flokksins.
Mánaðarritið Socialist
Commentary, sem styður hina
svonefndu Gaitskell-fylkingu,
birti ritstjórnargr. þar sem segir
að elcki verði unnt að bjarga
framtíð flokksins né heldur fram
tíð landsins nema Wilson viki
sem forustumaður.
Blaðið telur Bretland nú í
miðjum straumi mikils efnahags
legs og stjómmálalegs vanda, og
allt sé undir þvi komið að stjórn
máiavandinn verði leystur fyrst.
Stjórnmálavandinn er einfald-
lega til kominn vegna glataðs
trausts almennings i landinu á
Wilson og stefnu hans og alveg
sérstaklega innan Verkalýðs-
flokksins. Trúin á að Wilson
takist að koma öllu í höfn um
það er lýkur, er ekki lengur til.
Blaðið segir að stjórnin hafi
byrjað vel, en svo hafi farið að
þyngjast fyrir fæti enda komið
út í fen aðgeröaleysis. Hún hafi
farið að bregða við til að
reyna eitthvað, eftir að atburð-
irnir gerðust, í stað þess að
grípa til ráöstafana fyrir fram
til þess að ráða gangi þeirra
gæta þess að hafa gott íaumhald
á öllu. En fólkið fann, að stjóm
in réð ekki ferðinni, og menn
fóra að hafa æ meira á tilfinn-
ingunni, að hún væri að blekkja
þjóöina — hún haföi alið á bjart
sýni manna um bættan efnahag
sem alltaf var, að því er hún
sagði á næsta leiti — jafnvel að
framundan væri að siglt yröi
hraðbyri f höfn velmegunarinnar
allt til þess að leyna raunvera-
legu ástandi og horfum.
Hún bað fólk ekki að horfast
í augu við raunveraleikann og
það sem verra var, hún gerði þaö
ekki sjáif.
I ritstjómargreininni er þvf
ennfremur haldið fram, að þar
hafi allt mistekizt eða hrunið
— stjómin átti að vinna mikið
hlutverk í Austurlöndum fjær
til þess að friður héldist milli
Kína og Bandaríkjanna. Bretland
átti að ganga í EBE og taka for-
ustuna í Evrópu — þessi áform
og mörg önnur heföu rokið út í
veður og vind, og þau hafi í raun
inni verið óviðkomandi raun-
veralegri aðstöðu Bretlands. —
Verkalýðsflokkurinn hafi haldið
er hann gekk til kosninga
■ að markmiöið væri soc-
ialistisk ríkisstjóm. í dag
væru þeir hins vegar fáir innan
flokksins, sem héldu enn, að
hún mndi uppfyila sín úpphaf-
legu, róttæku loforð.
Þá segir, að stjómin hafi þrá-
azt við að horfast í augu við
Wilson.
raunveruleikann. Hún hafi gerzt
sek um sjálfsblekkingu — og
sér verði að binda endi á. „Vér
óskum sannana fyrir, að stjómin
viti hvað hún er að gera hverju
sinni, og vér óskum eftir aö
heyra sannleikann, fluttan af
sannfæringu", segir Socialist
Commentary, — en telur jafn-
framt slíka breytingu ógerlega,
nema skipt verði um forastu-
mann.
Úrslit seinustu skoðanakami-
ana benda til, að ef gengið væri
til kosninga nú myndi Verkalýðs
flokkurinn tapa um 200 þing-
sætum. — 55.2 af hundraöi sögð
ust greiða atkvæði með íhalds-
flokknum, 33,9 með Verkalýös-
flokknum 68 af hundraði sögð-
ust vera óánægöir með stjómina .
og 55 af hundraði með Wilson
sem forsætisráðfaerra.
Fylgi Wilsons er nú minna en
fylgi Sir Alecs Douglas Home
nokkum tíma var, meðan hann
var forsætisráðherra.
„Kennedy tók á sig sökina
fyrir a![jjéð..."
McNamara kveðst ekki hafa róð/ð Kennedy
forseta heilt 1961 varðandi Kúbu, né heldur
aðrir ráðunautar forsetans
J. F. Kennedy.
Þegar þeir Dean Rusk, utan-
ríkisráðherra Bandaríkjanna
og Robert McNamara land-
vamaráðherra svöruðu í
fyrrakvöld fyrirspurnum
blaðamanna í sjðnvarpsþætt-
inum „Meet the Press“, ját-
aði hinn síðamefndi, sem nú
er í þann veginn að láta af
embætti, að hann hefði ekki
reynzt Kennedy forseta holl-
ráður, er hann ásamt öllum
öðrum ráðunautum forsetans
lagði til að gerð yrði hin mis-
heppnaða innrás á Kúbu,sem
kennd er við Bay of Pigs.
„Tjetta voru alvarleg mistök,“
sagði McNamara, „og þau
hvíla þungt á samvizku minni."
Og hann bætti við:
„Þegar Kennedy forseti gekk
fyrir alþjóð og tók á sig ábyrgð-
ina, sagöi hann ekki það, sem
hann heföi getað sagt, að hver
einasti af hinum nánustu ráðun-
nautum hans að mér meðtöldum
hefðu ráðlagt honum þetta.“
Og enn sagði McNamara:
„Og sú staðreynd, að ákvörð-
unin var tekin einróma breytir
engu um, að hún var röng.“
(Það vora flóttamenn frá
Kúbu og ævintýramenn, seni
innrásina gerðu, og lenti innrás
arliðið á Kúbu 17/4 1961. Meg-
inhluti innrásarliðsins var sigr-
aður í Bay of Pigs í Las Vegas-
fylki og búið að gersigra það 20.
apríl).