Vísir - 29.04.1968, Blaðsíða 4

Leikarinn, Peter Lawford, sem
tengdur er Kennedy-fjölskyldunni
heldur bv? fram, aö tvö ár séu of
langur tlmi a milli hlutverka, og
þess vegna hefur hann höföað
skaöabótamál á hendur Para-
mount Pictures og Embassy Pict
ures kvikmyndafélögunum. Hann
krefst 150.000 dollara.
Hann segir aö 50.000 dollararn
ir séu vegna launa fyrir kvik-
mynd, sem hann með réttu haföi
átt að leika í, en var aldrei fram
leidd. 100.000 dollararnir vegna
þess, sem hann hefur farið á mis
við í auglýsingu ef kvikmynd
heföi verið framleidd, sem hann
hefði leikið í.
Nýtt heimsmet:
Graíinn lifandi í 61 dag
Kviksettur samkvæmt eigin v'ilja
JJonum var fagnaö sem þjóö-
hetju og hann var borinn um
götuf Lundúnaborgar af heiðurs-
verði, en fyrstu orðin sem hann
lét sér um munn fara, voru þessi:
„Ég skora á hvern sem er í öll-
um heiminum!"
Michael Meaney, 33ja ára írsk
ur barþjónn, hafði sett nýtt heims
met. Hann haföi legiö kviksettur
í gröf sinni 11 feturn undir yfir-
borði húsagarðs í Lundúnum í 61
dag, sextíu og einn dag.
Því var það, að múgur og marg
menni hyllti hann, þar sem hann
var borinn af fáum útvöldum í
kistu sipni eftir strætum Lund-
úna. Blásiö var í lúöra og húrra
hrópin dundu viö f hvert sinn,
sem hönd Michaels birtist upp
um litla lúgu á kistu'lokinu.
Hyllingargangan stanzaði fyrir
framan krána, þar sem hann var
vanur að skenkja þyrstum við-
skiptavinum daginn út og inn. Þar
var kistan tekin ofan af vörubíln-
um, sem ekið haföi henni þrjár
mílur um borgina, og hún borin
upp á aðra hæð.
Einkavinur Michaels, Aian Rud
kin, fyrrverandi hnefaleikakappi,
hlaut þann heiöur að mega lyfta
kistulokinu af, og við öllum við-
stöddum blasti and'lit Michaels,
Honum var fagnað eins og þjóðhetju, þar sem hann var bor-
inn um götur Lundúna í kistunni.
Lee Rémick leggur hins vegar
annað mat á, hvers virði eitt hlut
verk sé, og hún hefur hafið skaða
bótamál gegn M.G.M. þar sem
hún krefst einnar mil’ljónar doll-
ara. Hún segir, að hún hafi verið
ráðin til þess að fara með aöal-
hlutverkið í myndinni „Good bye
mr. Chips.“ og ætlunin hefði ver
ið sú að Rex Harrison færi með
gagnhlutverkið. Hins vegar hefur
félagið ráðið Petula Clark í kven
hlutverkið til þess að leika á móti
Peter O’Tooie.
Heilagur sáttmáli undirstrikað-
ur — þau setja upp hringana. —
Hann er 22 ára gama’ll Englending
ur og hún er tvítug rússnesk að
þjóöerni. Bæði vinna þau í
Moskvu — bæði túlkar hvort fyr
ir ríkisstjórn síns lands. Þau
ætla að stofna heimili í Moskvu
og halda starfi sínu áfram.
Michael barþjónn veifar til mannfjöldans út um gluggann á
kránni sinni.
rjótt og hraustlegt, en hendurnar
voru krosslagðar á brjósti honum
og héldu um silfurkross.
„Ég heföi vel getað legið í 100
daga í viðbót og ég skora á hvern
sem er í öllum heiminum!" var
þaö fyrsta sem hann sagði, þegar
hann reis upp í kistunni.
Því næst lýsti hann því yfir, að
1 framtíðinni hyggðist hann lifa
af þessum starfa eingöngu, „eftir
þennan mikla sigur.“
Það var fyrir rúmum tveimur
nfánuöum, sem hann lét búa sér
líkkistu, gúmmífóöraða, með 2
kringlóttum götum á lokinu. Með
aðstoð kunningja sinna lét hann
kviksetja sig í húsagarði, en sá
um, aö athöfnin yrði rækilega
auglýst áður, og þar hafðist hann
viö i 61 dag. 11 feta þykku lagi
af mold hafðl verið mokað ofan
á kistuna, en áður hafði tveim
löngum sívalningum verið komið
fyrir í götunum á kistulokinu,
sem látnir voru standa upp úr
jörðinni. í gegnum þá dró Mich-
ael að sér loft og niður um þá
sendu félagar hans honum fæðu
og annað það, sem hann vanhag-
aði um.
Þessa daga, sem hann lá graf
inn lifandi í húsagarðinum sendu
þeir honum kjúklinga, grænmeti
ávexti og tvo pela af bjór — það
var hans daglegi skammtur. —
Hann fékk tímann til þess að líöa
með lestri hnefaleikabóka og
bænalestri.
Almenningur í London hefur
fyigzt meö honum af mikilli at-
hygli, en víðast þykir þó frekar
lítið til þessarar íþróttar -koma,
og mönnum blöskrar flestum
þessi metagræðgi, sem birtist hjá
Meaney í þessari undarlegu
mynd.
Þó eru aðrir, sem þykir nokkuð
til þessa koma, sem kemur við
meðal annars fram í því, keöjur
meginlandshótela hafa gert við
hann samning um að láta kvik-
setja sig í nágrenni þeirra. Hann
á að liggja í viku á hverjum stað
fyrir 14.000 pund og hefur þegar
gert samning við sjö hótel.
Auk þess hafa risið upp dei'lur
um það, hvort þetta sé nokkurt
heimsmet og til eru nokkrir í
Bandaríkjunum, sem bera á það
brigður. Segjast vita af einu til-
feili, þar sem maðurinn lá í 73
daga grafinn og annars staöar
þykjast menn vita af því, að mað
ur lá í 68 daga. Vitaö er um
að minnsta kosti eitt tilfel'li, sem
ætlar sér að slá met Michaels
og liggja lengur. Sá er þegar tek
inn til við ætlunarverk sitt.
Michael Meaney hefur þegar
ráðið sér framkvæmdastjóra, eða
umboðsmann, og hefur sá á prjón
unum miklar ráðagerðir fyrir
Meaney, þar sem „hæfileikar
hans njóta sín“. Gerir hann ráð
fyrir, að Meaney muni hafa 100.
000 pund í tekjur bara á þessu
ári með því að 'iáta kviksetja sig
hjá hótelum.
Þegar Meaney steig úr kistunni
var þar nærstaddur læknir. Brian
Dempsey, sem auövitaö er írskur
að þjóöerni, og skoðaöi hann
Michael. Sagði hann, „að Meaney
væri furðuiega vel á sig kominn
líkamlega", eftir ieguna í kist-
unni. Þá fyrst, eftir að hann hafði
skoðað Michael, leyfði hann hon-
um að fá sér eina kollu af bjór,
ti! að fagna sfnum „mikla sigri“
með félögum sínum.
Eftir á sagði Michael, sem á
konu sem býr f Tipparery og á
hún von á barni f næstu viku:
„Þetta var vel þess virði. Mér
finnst mér ég hafa Ieyst af hendi
eitthað ,sem getur gert fjölskýldu
mína stolta af mér“.
Þvínæst hraðaði hann sér f rúm
ið í fyrsta skipti í 61 dag.
Af vettvangi hinna
ungu.
Margt og mikið er um ungl-
ingana rætt og heyrast og um
það raddir, að það burfi meira
fyrir unglingana að gera, svo
að þeir hafi einhver holl og góð
verkefnl að vinna að í þrístund
um. Þessar raddir eru oft
úr hópi foreldra os. hafa oft á
réttu að standa, en stundum
veröur maður einnig hissa á
sinnuleysi foreldra um frístunda
starf unglinganna og athafna-
mál þeirra, og skal ég nefna eitt
dæmi um það.
Allir sem til þekkja teija
skátastarf eitt hið ákjósanleg-
asta, sem börn og unglingar
taka sér fyrir hendur. Tveir ung
ir menn hafa starfað sem svo-
kallaðir deildarforingjar af mikl
um dugnaði í allan vetur, og
hafa haft með höndum skáta-
starf nokkurra tugi drengja. Nú
um daginn datt þeim í hug að
Ijúka vetrarstarfi með því að
hafa fund meö aðstand-
endum drengjanna, þar sem lit-
ið yrði yfir starfsemina og hún
kynnt og meöal annars rædd
framtíðarverkefnin með tilliti til
sumarsins. Á þessum fundi hefði
því átt að mæta allmikill hópur
fólks til að ræða málin og líta
yfir farinn veg og kynnast nán-
ar því sem bömin þess hafa
fyrir stafni. En vonbrigði ungu
skátaforingjanna uröu mikil, þvi
að aðeins ellefu aöstandendur
mættu á þessum foreldrafundi,
en aðrir virtust ekki hafa mögu
leika til að mæta. eða kærðu
sig ekki um það. í þessu felst
mikiö og óskiljanlegt sinnuleysi,
því að vart verður trúað, að
allir séu svo tímabundnir að
þeir hafi ekki tíma til að kynn-
ast athöfnum bama sinna. Ef
þeir töldu sig ekki þurfa aö mæta
vegna þess aö þeir væru fyrir-
fram öruggir um að börn þeira
væru í góðum höndum og að
skátastarfið væri gott og æski-
legt, þá hefði fólkið átt að koma
einungis til að sýna jákvæðan
hug sinn og þakklæti til þeirra
sem í sjálfboðastarfi hafa lagt
mikið af mörkum til að hafa of-
an af fyrir börnum þess.
Það sem hér er sagt fannst
mér í senn fróðlegt og furðulegt
því að einmitt nú í vetur hefur
verið mikið um bað rætt og rit-
að, að vettvangur æskufólks •
sé fábreytilegur og ónógur og J
talið er oft í umræðum manna, •
að, hið opinbera þurfi að gera 2
meira til að skapa möguleika. •
Hið opinbera hefur að þessu •
leyti oft veriö, stundum rétti- 2
lega, ásakað um sinnuleysi. En •
hver er þá hlutur foreldranna 2
sjálfra? Sýna þeir ekki sama •
sinnuleysið, ef þeir ekki svo mik •
ið sem nenna að koma á móts 2
við þá starfsemi sem fyrir hendi •
er með bví að mæta til kynn- •
ingar eins og að framan er 2
nefnd til að líta yfir verkefnln •
og ef þeim burfa. þykir að vera 2
ráðgefandi. •
Mér finnst ekki nema von. að •
hinir ungu skátaforingjar hafi •
orðið fyrir vonbrigðum. 2
•
Þrándur í Götu. 2
l