Vísir - 06.05.1968, Blaðsíða 3

r.’!''

i
—BWW————BW3———HB—B—M———M—iá|
LÁTiÐ OKKUR INNHEIMTA...
Það sparar ybur t'ima og óþægindi
INNHEIMTUSKRIFST OFAN
Tjarnargötu 10 — 111 hæð — Vonarstrætismegin — S'imi 13175 (Jl'mur)
Hér er Blásarafjölskyldan saman komin í gamla húsinu sínu, tilbúin að leika á hljóðfærin.
Blásarafjölskyldan
— Fylgzt méð undirbúningi fyrir
upptöku 'i Sjónvarpinu
„Ctelpur þó — viljiö þiö gjöra silkikjólum meö kórónur á höfð
^ s.vo vel og vera stilltar". inu kippast til við þessi orö og
Tvær telpur á dragsíðum steinþagna.
„Nú tökum þið eina æfingu
enn meö hljómsveitinni og svo
getum við byrjað“.
Hópur barna í allavega und-
arlegum fötum, raöar sér upp,
stjórnandinn gefur merki og
börnin byrja að spila á hljóð-
færin sín. Þetta er Blásarafjöl-
skyldan, sem þarna var saman
komin.
„Blásarafjölskyldan" nefnist
sjónvarpsþátturinn, sem átti aö
fara að taka upp, þegar Mynd-
sjáin brá sér í heimsókn i upp-
tökusal sjónvarpsins. Þátturinn
og tónlistin sem leikin er, er
eftir .Herbert H. Ágústsson, og
stjórnar hann flutningi tónlist-
arinnar, en leikstjóri er Jón
Júlíusson. Börnin sem leika eða
spila á hljóðfæri í þættinum
eru úr Barnaskóla Keflavíkur
og úr Tónlistarskóla Keflavík-
ur. Sjónvarpið hefur jafnan góö-
an fyrirvara þegar slíkir þætt-
ir eru gerðir, og veröur þessi
þáttur ekki fluttur í sjónvarp-
inu fyrr en á hvítasunnunni.
Skyldi hinn almenni sjón-
varpsáhorfandi almennt gera
sér nokkra huemvnd um bá
geysilegu vinnu sem liggur að
baki einum sjónvarpsþætti? Að
minnsta kosti vorum viö Mynd-
sjármenn miklu fróðari eftir að
hafa fylgzt með úndirbúningi
þessarar upptöku.
Viö gengum í gegnum salinn,
sem þakinn var ýmiss konar
leikmunum. — Þarna voru líka
hús, brunnur, tré, að ógleymd-
um óteljandi ljóskösturum,
myndavélum og öðrum tækjum,
sem við kunnum ekki að nefna.
Meira að segja í loftinu eru
tæki og undarlegar leiðslur, og
þegar betur var að gáð, sáum
við að á milli þessara furðu-
verka stóð maður í mestu mak-,
indum og horfði niöur til okk-
ar.
Okkur var vísaö inn í bún-
ingsklefana, en þar er Haraldur
Adolfsson sminkari í miöju
kafi að sminka einn piltanna,
en það er ekki lítil kúnst að
sminka þá sem koma fram í
sjónvarpi. Hjá honum eru þær
Þóra Borg Einarsson og Þór-
unn Sveinsdóttir aö hjálpa börn
unum að klæða sig i skraut-
klæðin. Þóra Borg á alla bún-
ineana. sem notaðir eru i bætt-
OGREIDDIR l
REIKNINGAR *
inum, en börnin eru samtals
34 talsins.
Allt í einu heyrum við í há-
talaranum aö nú á að byrja á
lokaæfingu fyrir upptöku. Öll
börnin, sem ekki eru í atriðinu
sem nú á aö æfa, eru send inn
í lítið herbergi, þar sem- þau
geta fylgzt með æfingunni í
gegnum sjónvarpstæki. Jón
Gunnarsson, leikari les söguna
um leið og hún er leikin og
spiluð af bömunum, og þama
stendur Jón við einn hátalarann,
með vatnsglas í annarri hend-
inni og handritið í hinni. „Þögn
í stúdíóinu", er nú fyrirskipað
og síöan er talið aftur á bak
eins og þegar verið er að skjóta
eldflaug á loft, undarleg hljóð-
merki og ljósmerki eru gefin og
allt í einu fer allt af staö. Börn
in fara að spila, eitt af öðru,
— afinn, amman, mamman,
pabbinn og allir synirnir.
Og nú ætlum við ekki að
rekja sögu Blásarafjölskyldunn-
ar lengra til að eyðileggja
ekki ánægjuna fyrir þeim sem
sitja við sjónvarpiö hjá sér á
hvítasunnunni, þegar þátturinn
verður fluttur.
í miðjum sjónvarpssalnum var brunnur, og lék börnunum
mikil forvitni á að vita hvað hann væri djúpur.