Vísir - 14.08.1968, Page 4

Vísir - 14.08.1968, Page 4
Bítlarnir gáfu föt fyrir 3 milljónir króna AMERlSKA kynbomban Jane Russel, sem heimsfræg var á ár- unum 1945 til 1960 hefur fengið skilnað frá eiginmanni sínum, Bob Waterfield, sem var kunnur knatt spymumaður. Þau höfðu verið gift síðan 1943 og þykir það stór- kostlega langt hjónaband meðal kvikmyndaleikara í Hollywood. — Einhverjir sögðu, er þeir fréttu þetta: „Það var kominn tími til!“ Fyrir nokkru gerðust Bítlarnir þreyttir á því að vera búöareig- endur — við Baker Street i Lund- únum. Þeir opnuðu pop-verzlun sína Apple, og gáfu undrandi veg- farendum allt sem var fyrir inn- an. Bítlarnir gáfu burt klæðnað fyrir um 3 milljónir króna — en þeir skildu eftir í búö sinni föt fyrir um 10 milljónir. „Viö viljum ekki sjá að vera lengur í þessum táningabransa," sagði Paul McCartney. Viö höf- um öðlazt nýjan skilning á hlut- verkum okkar í lífinu. — Fyrst leyföu þeir kunningjum að taka það sem þeir vildu, en síðan fékk hver sem var að taka þaö sem honum þóknaöist. í þeirri deild sem tileinkuð er Ringo Starr Unga móðirin ásamt dóttur sinni á leið heim til foreldra sinna, því hún þorir ekki að búa ein lengur. Bítlamir segjast ekki hafa það meira til umhugsunar að gerast verzlunarmenn, því enginn þeirra hefur á því áhuga. The Beatles — hættir í fataviðskiptum. varð mikið öngþveiti, því allir Street máttu sætta sig við, að vildu eignast eitthvað, sem væri fá engan viðskiptavin þann dag- tengt þessum vinsæla trommuleik inn, en tugi’- þúsunda komu i ara. Aðrar verzlanir við Baker verzlun Bítlanna. Tók barnið af móðurinni og flúði — Lögregían vildi Dönsk móðir, 20 ára gömul, varð algjörlega örvinluð, er hún sá bifreið ekið upp að dóttur hennar, sem var á barnaieikvelii þar skammt frá og út stökk maö- ur og handsamaði stúlkuna og ók á brott. Maður hennar, sem hljóp að heimah en þau skildu að borði og sæng fyrir einu ári, var fyrir utan barrialeikvöllinn ásamt systur sinni og var það hann sem tók barnið. Barnið mitt, barnið mitt, hróp- aði unga móðirin og hljóp á eftir bílnum. Hún sá að dóttir hennar sat hágrátandi aftur í bifreiöinni. Bifreiöin ók að næstu innkeyrslu og sneri þar við. Var henni síð- ekki hjálpa til an ekið í áttina að móðurinni sem hljóp þá f veg fyrir bifreið- ina og ætlaöi að stöðva hana. „Ég hélt aö ég gæti stöðvað bif- reiðina o^ hljóp þess vegna í veg fvrir hana, en varö að hrökkl- ast upp á gangstéttina, því annars hefði ég hreinlega ekki verið i tölu lifenda núna“, agði hún. Grátandi hljóp unga móðirin aft- ur til verksmiðjunnar, sem hún hafði verið að vinna í fyrir nokkr- um mínútum, en þetta var fyrsti dagur hennar í vinnunni eftir sum arleyfið. Samstarfsmaður hennar hringdi strax til lögreglunnar og gaf þeim upp númerið á bifreið- inni. En lögreglan neitaði aigjör- lega að hjálpa ungu stúlkunni. Hjónin eru ekki löglega skilin, því maöur hennar hefur ekki enn skrifað undir, sagði lögreglan. Og Iagalega séð hefur hann alveg eins umráðarétt yfir baminu, og þ _ss vegna getum við ekkert gert. „Ég reyndi að útskýra það fyr- ir þeim, að maðurinn hefði hvorki föt eða annað handa litlu stúlk- unni“, sagði hún. „Hann hefur örugglega heldur ekki hugsað um hvar hún ætti að sofa. Hann vill aðeins taka hana frá mér“. Eftir langar umræður lét faðir- inn stúlkuna af hendi, en þó ekki mótþróalaust. Nokkrum tímum seinna var stúlkan komin til móð- ur sinnar á nýjan leik, en þær mæðgur þora alls ekki að búa lengur i íbúð sinni. Félög í dvala Þáð er stofnað til margra fé- laga á Islandi í ýmsum tilgangi. Til sumra þeirra er stofnað með miklu brambolti og stórum fyr- irheitum, en í alltof mörgum til- fellum deyja þessi félög útaf eft ir fáa fundi og stundum enga starfsemi. En í mörgum tilfellum hefur þó unnizt tími til aö inn- heimta félagsgjöld, sem átti að nota til framgangs þeim málefn um sem á stefnuskrá voru. Þann ig eru í mörgum tilfellum til gildir sjóðir ýmist I vörzlu hinna mörgu innlánsstofnana eða jafnvel í höndum einstakl- inga. Sumir þessara sióöa eru orðnir margra ára gamlir. Þetta er alltof algeng venja, að félög séu stofnuð, en þeim er aldrei slitið, og því eru reikn ingsskil aldrei gerð. Kannski vantar unt þaö löggjöf og oft er ekki alltaf kunnugt um hin sú bankastofnun, sem hefur stofnuð hafa verið í ýmsum til- og þessi fél-'g, sem stofnuð hafa sjóðinn ti! varðveizlu, eða sá gangi síðustu þrlátíu árin, og verið í gegnum árin. Þeir serd einstaklingur sem trassað hefur dagað hafa uppi af ýmsum á- fyrir mörgum árum gerðust stofnfélagar að hinu eöa þessu félaginu og borguðu smáupp- hæö í stofnfélagagjald, þeir nenna ckki að vera að rekast í því eftir mörg ár, þó félagið hafi lognazt út af, og finnst því ekki að þeir geti verið að heimta reikningsskil. En á þenn- an hátt daga uppi sióðir, sem enginn er raunverulegur eigandi að, og fáir vita um nema þá cinhvern tíma að halda aðal- fund og gera skil. Það kemur svo oft fyrir, að menn taka að sér félagsstörf, sem þe!r svo ekki nenna að sinna, þegar til kemur, og hafa heldur ekkí einu sinfti rænu á að h-.lda fund til að segja af sér. Það væri fróðlegur listi, ef hægt væri að grafa upn nöfnin á öllum þeim félögum, sem stæðum. Markmiðin eru liklega margvísleg, þó ekki kæmust þau áleiðis, eins og til var ætlazt við félagsstofnunina. en eitt er víst að listinn yrði lengri en nokkurn gæti órað fyrir, þvi margt áhugamálið hefur orðið tilefni félagsstofnunar, þó menn hafi svo siigazt undir verkefninu og félagið því lognazt út af. Þó það sé kannski ekki til skaða, þó félög deyi útaf mörg 1 hver, þá er það hvimleitt þeg- ^ ar félög Iognast út af án þess t að viðkomandi stjómendur skili J af sér störfum eða pá, að fé- \ Iögum sé hreinlega slitið og || reikningsskil gerð. i Hvað veldur hinum mikla ! félagadauð-' er erfitt að gera 1 sér grein fyrir, en of oft er það | ^ áreiðanlega svo að menn hrífast af einhveí-ju áhugamáli og ætla ð vinna bvf framgang, en svo þegar til lengdar lætur, bá reyn- ist ekki áb-'ginn nægur. Einnig er bað oft, að menn gangast upp í t'ví að vera kvaddir til for- ystu í félögum, þó að þeir hafi hvorki tíma né nægan áhuga til að sinna beim verkefnum, sem forustunni fylgir. Þannig daga uppi mörg góð málefni. Það er ljóst að í hinum mikla félaga-dauða er fólginn of al- mennur trassaskapur, þó ekki sé meira sagt. Þrándur í Götu

x

Vísir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.