Vísir - 15.08.1968, Síða 4

1
. HB
> í, í;í
'
Haraklsen
ald hárfagra f íslandssögunni.
Hann hlaut viöurnefni sitt fyrir
aö strengja þess heit, að láta
ekkí skera hár sitt fyrr en honum
heföi tekizt aö samekia hin mörgu
fylki Noregs í eitt ríki, sem hon-
um tókst að lokum. Haraldur
var uppi á árunum 860—348-
xsmmmams&GmmemmBnsm

Fáir skilja lefkkonuna Audrey
Hepbum um þessar mundir en
hún kallar sig Madame Ferrer.
Enginn skiptir sér neitt af þvf en
alllangur tími er nú liðinn síðan
hún skildi við leikarann Mel Ferr-
er. Hún evðir dögunum í Villu
sinni í Sviss og virðist una hag
sínum þar mjög vel.

Sú gleðifregn barst út í Nor-
egi fyrir stuttu, að Sonja Har-
aldsen, sem giftast mun Haraldi
krónprins Noregs hinn 29. ágúst
n.k. sé með konungsblóð í æðum
sínum. Hinn 68 ára gamli kenn-
ari frá Þelamörk, Jon Hvitesand
hefur sannað eftir langar og um-
JON HVITESAND, 68 ára Norð-
maður, sem rannsakað hefur ætt-
fræði síðan 1920.
fangsmikiar rannsóknir, að Sonja
er afkomandi Haralds hárfagra,
fyrrum konungs Noregs í 34 ætt-
lið. Fregnin hefur að vonum vak-
ið mikla' athygli, þar sem lengi
stóð í stappi, hvort Haraldur
fengi að kvænast Sonju, þar sem
hún væri af borgaralegum ætt-
um.
Og sá sem fann skyldleikann
með Sonju og Haraldi hárfagra,
Jon' Hvitesand er nú hylltur í
Noregi eins og hann hafi sigrað
í 10000 m skautahlaupi á Bisiett
leikvanginum og er þá mikið
sagt.
Jon Hvitesand hefur rannsakað
ættfræði alit frá árinu 1920 og
er því mörgum hnútum kunnug-
ur á því sviði. Hann segir, að
eftir að hann komst á sporið þafi
verið auðvelt að rekja ættir
Sonju til Haralds hárfagra.
Margir íslendingar muna ef.-
laust eftir að hafa lesið um Har-
SONJA HARALDSEN: Er meira konungablóð í henni heldur en í
krónprinsinum?
Saman-
íagður
aldur
þeirra er
128 ár
Þrjár söngkonur sem víða eru
kunnar mættust fyrir skömmu í
TIvolí í Kaupmannahöfn. Það
voru þær Gitta Hænning 22 ára,
Josephíne Baker 62 ára og Alice
Babs sem er 44 ára gömul. Þær
eru allar að skemmta í Kaup-
mannahöfn um þessar mundir og
fóru þær Gitta og Josephine til
að hlusta á Alice skemmta í
TIvoli. Það fór mjög vel á með
þeim og var Gitte mjög ánægð
með að fá tækifæri til að hitta
þessar heimsfrægu söngkonur.
Samanlagður aldur þeirra þriggja
er 128 ár og var ekki hægt að
greina nein ellimörk á neinni
þeirra.
Á fömum vegi
— Þær ganga stirt sildveiðam
ar norður í hafi, segia menn
hverjir við aðra, þegar þeir
hittast á fömum vegi. Mönnum
finnst kvíðvænlegt, hversu hlut-
fallslega fá skip fá veiðl hvem
sólarhring, þvi það er ekkl mlk-
)ð þó tíu til fimmtán skip séu
talin upp i fréttum með afla
dag hvem,- þegar tekið er tii-
llt til þess, að flotinn er eitt-
hvað á annað hundrað skip á
þessum sióðum.
Hins vcgar eru þó geröar til-
raunir með að nýta hinn Iitia
afia á betri hátt en áður, með
þvi að salta hann úti á mlð-
unum eða isa 1 kassa, svo að
hægt sé að flytia til. aflann og
gera hann þannig að arðbærari
vöro i heimahöfn.
En það er ekki einungis afia-
leysi á sfldveiðum, sem hrjáir
okkur, heldur vandkvæði á þvi
furðulegt ástand sem skapast,
Ioks þegar afli fæst, en held-
ur hefur verið dauft yfir þorsk-
af afrakstri hins óörugga at-
vinnuvegar til sjávarins. Stór-
iðjan verður okkur vonandi á-
X&qtidtiij Götn
að sá afli sem fæst, verði nýtt-
ur i söluhæfa vöru, eins og
sannast norðanlands, þar sem
svo mikið hefur veiðzt af þorski
aðallega smáum, sem ekki verð-
ur nýttur á venjulegan hátt.
Einnig yfirfyllast frystigeymsl-
ur og skapa þannig rekstrar-
stöðvun. Þetta er satt að segja
veiðum norðanlands á undan-
förnum árum.
Þessar staðreyndir sanna okk
ur örygglsleysið við fiskveiðarn-
ar og fiskframleiðsluria, enda
viröist sá hópur manna í Iandinu
fara stækkandi sem aðhyliist
þá skoðun, að við getum ekkl i
framtíðinni séð okkur farborða
reiöanlegri og stöðugri tekju-
lind, en það fylgir bara sá bögg-
ull skammrlfl, að aðrar þjóðir
iönvæðast með sama hraða og
við, og þyí getur svo fariö að
verðfall verði á fleiri sviðum en
á matvælamörkuðum.
Svona bollaleggja menn sin i
millum, en við megum ekki vera
of svartsýn, því allavega stönd-
um viö traustari fótum efna-
hagslega, ef við treystum af-
komu okkar meö fjölþættari at-
vinnugreinum. En hins vegar
megum við ekki Iáta vonbrigð-
in yfir núverandi erfiðleikum
verða til þess, að við vanrækj-
um þá atvinnuvegi, sem löng-
um hafa veriö undirstaða vel-
gengni okkar. Nýjungagirnin má
ekki verða til þess, aö við ein-
blínum á nýjal þætti atvinnu-
Iífsins, sem við í rauninni ekki
þekkjum. En upbygging hins
nýja getur hins vegar orðið til
þess að bæta upp þá þætti
atvinnulífsins, sem fyrir ern.
Þrándur I Götu.
I