Vísir - 25.09.1968, Side 12

V í SIR . Miðvikudagur 25. september 1968.
Henni varð litið á Christian, þar
sem hann stóð við arininn í þung-
um þönkum og varð þess ekki einu
ston var, að hvin var komin inn,
og skyfldilega varð hún gripin ann-
ariegum ótta — að hún væri kom
in svo tæpt fram á hengiflugið, að
ekM yrði aftur snúið.
ÞRETTÁNDI KAFLI.
Örþreytt eftir fjallgönguna fór
hún snemma í háttinn þetta kvöld.
Hún vaknaði í dögun, en sofnaði
aftur og það var ekki fyrr en hún
vaknaði aftur nokkru seinna að
hún fór að hugleiða hvemig hún
væri á vegi stödd. Hún lá í hinni
breiöu rekkju og rifjaði upp fyrir
sér ailt það, sem Firmin hafði sagt
henni og rætt við hana, allt þaö,
sem gerzt hafði og fyrir hana borið
frá því hún yfirgaf Baltemore. Og
henni þótti sem lífið væri ekki ann
að en verzlun slægvitra kaupsýslu-
manna með hold og hæfileika. Ef
maður þorði ekki að horfast í augu
við þá staðreynd, þýddi það að aðr
ir færðu sér það samvizkulaust í
nyt. Og hún komst að þeirri niður
stöðu, að það hefði einmitt orðið
henni hvað mest að fótakefli, að
gera sér ekki nægilega grein fyrir
því, að hún var ekki nema leikvam-
ingur, sem viðkomandi hagnýttu sér
til ágóöa á sviöi og í kvikmyndum.
Henni varð það samtímis ljóst,
að för hennar til Nehaya hafði ekki
einungis verið flótti vegna ótrún-
aðar Aldos, heldur og til að komast
hjá þvi að viðurkenna þess^r stað-
reyndir.
Það var komið fram undir há-
degi, þegar hún loks fór fram úr
og gekk út að glugganum. Það var
foráttubrim við björgin og rifið og
enn. allhvasst á norðvestan.
Hún var í þann veginn að hverfa
aftur frá glugganum, þegar hún.
veitti athygli að flutningabíll haföi
staðnæmzt úti fyrir kofanum, ■<sem
næst stóð kofa Rodneys Kahler.
Hún sá að þrír menn í hvítum vinnu
fötum báru stóran flygil af bílnum
upp að kofanum. I sömu svifum bar
þar að fólksbíl sem nam staðar hjá
flutningabílnum. Bílstjórinn kom út
og opnaöi afturhurðina og farþeginn
steig út. Hann gekk við staf og bar
vinstri höndina í fatla. Það var Aldo
Verga...
Hann var klæddur ljósbrúna kas-
mírjakkanum, sem hún hafði gefið
honum þegar hann átti afmæli sfð-
ast, ljósgulri skyrtu opinni i háls- j
inn og rauðbrúnum buxum. Það
glampaði á svart, liðað hárið í sól-,
skininu. Nú stóð hann og virti fyrir t
sér krána, brosti sínu staðnaða;
brosi svo skein í hvítar tennurnar. j
Trölli og Sally, málgefna aula-
lega vinnustúlkan komu eftir stígn ;
um frá kránni. Þau staðnæmdust j
hjá fólksbílnum, og þegar Aldo1
hafði greitt bílstjóranum, ræddi
hann við þau nokkra stund. Trölli (
tók töskur Aldos og bar inn í kof j
ann og Sally fór á eftir, berandi ;
lök og handklæði. Fólksbíllinn ók af j
s'táð’aftur eftir stígnum út á þjóð-'
veginn, mennirnir, sem borið höföu
flygilinn inn í kofann, komu út aft;
ur. Hún sá aö Aldo rétti þeim;
drykkjuskildinga, brosti sem fyrr og
gerði að gamni sínu við þá, þegar
þeir settust inn í flutningabílinn,
sem síöan ók af stað og hvarf sjón
um út á stíginn.
Hún virti Aldo fyrir sér, þar sem
hann stóð og horfði út á hafið
nokkra stund. Hún virti hann fyrir
sér þegar hann haltraði inn í kof-
ann. Andartaki síðar heyröi hún
fjarlægan, lágan óm af stökum tón-
um, síðan af Intermezzo Brahms,
leikið með annarri hendi — tónwerk
inu, sem Christian hafði verið að
leika, kvöldið sem hún kom til Neh-
aya.
Fyrst var henni skapi næst að
ganga frá farangri sínum og halda
á brott tafarlaust. Hún hafði meira
að segja sótt minni ferðatöskuna
sína inn í fataskápinn, lagt hana
á rekkjuna og opnaö hana, þegar
henni varð ljóst að flótti kæmi
ekki að neinu haldi. Hún varö að
horfast í auga við Aldo á sama
hátt og hún varð aö horfast i augu
við sjálfa sig.
Hún var aö enda viö aö klæða
sig, þegar knúð var dyra. Hann er
kominn hugsaði hún.
Hún þekkti hann. Þótt hann væri
viljalinur í sjálfu sér, var hann
haröur og fylginn sér, þegar róman
tík og konur voru annars vegar og
hann hafði tekið það í sig að vinna
sigur. Þetta yrði hörð brýna, og
hún yröi að taka á svo um munaði,
ef hún ætti að geta treyst því að
endanleg úrslit væru fengin. Ann-
ars hlyti því að lykta þannig, aö
hún stæði að öllu leyti í sömu spor
um gagnvart honum og hún haföi
orðið að sætta sig við síðustu tvö
árin. Óskaði hún þess? Var þessu
lokið? Þegar enn var barið að dyr-
um, tók hún í sig kjark og opnaði.
Þaö var ekki Aldo, heldur Rodney
Kahler, sem stóð úti fyrir. „Afsak-
ið“, mælti hann, „en mig langar
til að segja við yður nokkur orð“.
Hún hörfaði um skref aftur á
bak. „Gerið svo vel“, sagði hún.
Gekk svo út að glugganum og sett-
ist á stól og benti honum að fá
sér sæti á öðrum stól, sem þar stóð.
Hann settist þó ekki strax, held-
ur dró upp veski sitt, opnaði það
og sýndi henni spjald, sem smeygt
var undir gagns—'it spjald — skír-
teini, sem sýndi að hann var starfs-
FRAMLEIÐENDUR:
TIELSA, VESTUR-ÞÝZK
GÆÐAVARA OG
JÓN PÉTURSSON
HÚSGAGNA '
FRAMLEIÐANDI
ígiáSísSaísísíslSSEiíaSllsSísÍHlailEiia
Esl
B1
Eöl
EsS
lal
lal
Ifll
B1
EIEaEaEsEslsEaSialaisEHEsSS
% KAUPIÐ Á FÖSTU VERÖI
% STAÐLAÐAR
ELDHÚSINNRÉTTINGAR
ERU ÓDÝRARI, FALLEGRI
OG ÖLL TÆKI FYLGJA
Jfc HAGKVÆMIR
GREIÐSLUSKILMÁLAR
ODDUR HF
UMBOÐS-
OG HEILDVERZLUN
KIRKJUHVOL!
SÍMI 21718 og 42137
FULLKOMIÐ SYNINGARELDHÚS I KIRKJUHVOL1
mmi
maður í leynilögreglu ríkisins.
Svo stakk hann veskinu aftur í
brjóstvasa sinn og tók sér sæti.
„Erindi mitt er eingöngu í sam-
bandi við þetta starf mitt“, tók
hann til máls. „Ég vil alls ekki gera
yöur hrædda, en mér finnst að mér
beri beinlínis skylda til að ræða
viö yöur. Ef eitthvað kæmi fyrir
yður, og ég hefði ekki varað yður
við, mundi ég saka sjálfan mig um
vanrækslu. Hafið þér annars nokkfa
hugmynd um hvað ég er að fara?“
„Nei, alls ekki“.
| „Það hafa vissir atburðir gerzt
hérna síðustu daga. Það vitið þér
þó. Þaö munaöi-minirstu, að þér og
dr. St. Laurent yrðuð undir kletti,
sem féll fram af bergbrúninni, þeg-
ar þið voruð á gangi um fjöruna í
fyrradag. í gær munaði litlu að
þér yröuð fyrir byssukúlu uppi á
fjallinu ...“
Hún kinkaði kolli. „Já“.
„Christian sagði mér, að hann
hefði skýrt yður nokkuð frá starfi
sínu, svo nærvera min hér ætti ekki
að valda yöur undrun. Dr. St.
Laurent er þessu landi ákaflega
mikilvægur maður“.
„Og þér eruð því settur til að
vernda hann, geri ég ráö fyrir".
THE GKEYSTDKE ESTATS-
THE WARKIOR-5 5TIL\_WATCH
VVHERE THE .WOUNTAIN SPlTS
OUT THE KIVEK, LADY fiREYSTOKE
BUT TARZAN.. ANL> LITTLE
E5WANA KORAK. HAVE NOT
Bu-Tar bindur hendur Tarzans fyrir
aftan bak, áður en apamaðurinn, sem er
þreyttur eftir bardagana, og ringlaður
eftir áð hafa dottið af baki, getur snúizt
til vamar.
Jane ... Jane! Aftur tefst ég við leit
mína, en ég skal finna þig, því heiti ég.
Aðeins að ég vissi, að þú værir heil á
húfi...
Á Greystoke-óðalinu: Lafði Greystoke,
bardagamennirnir standa enn vörð, þar
sem áin fellur út úr fjallinu ... en Tarzan
og Kórak litli hafa ekki komið út enn.
FELAGSLÍF
Knattspyrnudeild Víkings.
Æfingatafla frá 23. 9. 1968.
Réttarholtsskólinn.
Þriðjudaga:
5. fl. A og B kl. 18.10—19.00x
5. fl. C kl. 19.00—19.50
Fimmtudaga:
5. fl. D kl. 18.10—19.00
Meistara og 1. fl. kl. 19.00—20.15
2. fl. kl. 20.15—21.30
Föstudaga:
4. fl. B kl. 19.50—20.40
4. fl. A kl. 20.40—21.30
3. fl. kl. 21.30—23.10
Sunnudaga:
5. fl. E kl. 14.40—15.30
Mætið vel og stundvíslega.
Athugiö æfingagjöldin.
Stjómin.
r
my?
VINNINGAR
MERCEDES BENZ 220
ÁRGERÐ
VERÐMÆTI
KR.r 854.000,00
VERÐ KR.: 100
DREGIÐ 5. NÓVEMBER 1S68
'QGREIDDIR l
REIKMIHGAR'
LATIÐ OKKUR INNHEIMTA...
C>oð sparar yóur t'ima og óþægmdi
INNHEIMT USKRIFST OFAN
• \ *
Tjarnargötu 10 — III hæð --Vonarstrætismegm — Simi 13175 {3!'mur)
mKaroaacaa