Vísir - 14.10.1968, Side 4

-K
„Skoðið
mig vel"
Hið gullna hár hennar féll sem
fyrr niður í augað á æsandi hátt
kjóllinn var nærskorinn með perl-
um og glitraði eins skært og jafn-
an áður. Væri hún farin að bug-
ast fvrir hinum 66 árum sinum,
kom það ekki fram á röddinni,
sem var örugg og full hinna
gömlu töfra. í sannleika sagt, hið
eina sem hafði breytzt, er Marl-
ene Dietrich sneri aftur til Broad-
way eftir eins árs fjarveru, til
að syngja um sex vikna skeið,
var lagiö. Nú söng hún „Skoðið
mig vel“ (Look Me Over Closely).
Enginn leikhúsgestur mun bíða
eftir því tilboði.
Twiggy í New York. Ekkert rúm
fyrir hring.
„Óhamingja, nafn
þitt er Brigitte,
— segir aumingja GUnter Sachs
Sá kvittur kom upp í Þýzka-
landi, að Brigitte Bardot og þriðji
Brigitte Bardot með förunaut i
Miinchen.
eiginmaður hennar, Gunter Sachs,
væru enn hrifin hvort af öðru,
þrátt fyrir þriggja mánaða að-
skilnaö. Flestir höfðu talið, að
þau ætluðu að skilja. Væru þau
enn ástfangin út að eyrum, þá
áttu þau að minnsta kosti í heil-
miklu braski með að láta hvort
annað um það vita.
Hinn þýzki munðarseggur hélt
til Munchen, þar sem Brigitte
átti að vera niður komin til að
leika í kúrekakvikmyndinni Shal-
ako. Fuglinn var floginn. Sagan
endurtók sig í Hamborg. Brigitte
Bardot hélt þar hátíðlegt 34ra
ára afmæli sitt. Þau hjúin misstu
hvort af öðru enn einu sinni.
BB skýröi vinum sínum frá
því, að hún heföi hafzt við til
klukkan þrjú að nóttu í einum
eftirlætisnæturklúbbi Giinters í
þeirri veiku von að fá að sjá hann.
Gunter sjálfur virtist alveg ringl-
aður yfir öllu þessu. „Ég veit ekki
einu sinni, hvort ég er kvæntur
henni eða ekki“, sagði hann and-
varpandi. „Óhamingja, nafn þitt
er Brigitte.
-S>
Twiggy bætir við sig pundi
og gjörbreytir um útlit!
Áhugasamir skoöendur þóttust
hafa greint kúrfu, sem lofaði
góðu. Ef til vill var eitthvað satt
i fréttunum um, að hún hefði
bætt við sig heilu pundi! Twiggy
litla sat þó við sinn keyp. Það
væri tiihæfulaust með öllu, að
hún væri að þyngjast. „Ég er
92 pund, eins og ég hef alltaf
verið“, sagði sú stutta. Sumum
fannst þó að einhverju væri á
hana bætandi af þyngd og kven-
legum linum.
Annars hefur brezka fvrirsæt-
an Twiggy, af einhverjum ástæð-
um gjörbreytt um svip, svo að
hún lítur nærri því út eins og
kvenmaður, eins og sumir hafa
orðað það. Hún hefur losað sig
við „alla þessa útfletjandi, stráks
legu hluti“ og fengið sér raun-
verulega brjóstahaldara. í seinni
tíð hefur hún næstum venjuleg-
an andlitsfarða í stað þess að
mála sig í kringum augun með
sterkum og láréttum blýants-
strikum. Hún lætur hár sitt vaxa
„unz það verður svo sítt að það
nær niður á tærnar á mér“ seg-
ir hún.
Twiggy var í vikunni stödd
í Manhattan í New York til að
auglýsa Yardley-snyrtivörur. Að-
spurð um það, hvort unnustinn,
Justin de Villeneuve, hefði gefið
henni demantshring, hló hún bara.
Hún sýndi á sér fingurna og
sagði: „Ég hef ekkert rúm fyrir
trúlofunarhring.“
Af svölum upp af „torgi menningarinnar" ...
... hrópaði ítalska blaðakonan Orina Fallaci á hálp ...
... en kúlnaregnið banaði förunautum hennar og særði hana.
Harmleikur í
Stúdentar fögnuðu sigri í bar-
áttu sinni fyrir því, sem þeir köll-
uðu aukið lýðræði í Mexíkó. —
Olympíuleikarnir stóðu fyrir dyr-
um, og fólk víða úr heimi flykkt-
st til landsins. En lögreglan hafði
ekki gefizt upp. Hersveitir og lög-
reglulið gerðu harkalega árás á
mannfjöldann,' sem safnazt hafði
saman á torgi „menningarinnar“.
Fólk flýði í allar áttir en varð
'rá að hverfa ,er það mætti mót-
stöðu lögreglunn-m, skothríð. —
Menn hrundu niður.
Á einum fimmtán mínútum
höfðu 29 fallið, 80 særzt og 363
verið handteknir samkvæmt op-
inberum tölum. Aðrar fregnir -
hermdu að annfallið hefði orð-
ið miklu meira, eða fimmtíu dán-
ir og fimmtán hundruð teknir
höndum. Meðai hinna særðu var
fræg ítölsk blaðakona, Orina
Fallaci, sem myndirnar sýna.
Einnig særðist foringi hersveit-
anna, José Hernández Toledo,
hershöfðingi.
Stúdentaóeirðunum í Mexíkó-
borg virðist varla vera lokið enn,
og óvíst hvernig til tekst um
Olympíuleikana.
Ungu mennirnir
og stjórnmálin
Það hefur mikið verið i tízku
aö ræða um unga fólkið og
stjórnmálin. Þeir ungu töldu, að
beim væri haldið til baka, en
þeir gömlu sætu í fyrirrúmi of
lengi. Þessar sömu raddir hrópa,
að nýtt b'.óð þurfi i stjórnmál-
in og það sé brýnt, „ð hinir
ungu verði kallaðir til ábyrgð-
arstarfa við hlið hinna eldri.
Það furðulega er, að þessar
raddir heyrast innan allra
flokka. ''essi tízka ræður víða
stefnunni innan ’tjórnmála-
starfseminnar. En hafa þeir
ungu ekki fengið aö njóta sin?
Höfam við ekki fjölda ungra
manna i byrgðarstöðum innan
flokkanna og í fjármálakerfinu,
hó hltt sé rétt að ýmsir hinna
gömlu gerist baulsætnari en
hollt er. En höfum við nokkur
áberandi dæmi þess að hinir
ju hafi markað stefnuna á
nokkurn hátt? Hver..ig er með
þessa ungu menn sem hrópa
svo hátt um þessar mundir,
ð þeir eigi að fá að glíma við
vandann, því núverandi flokka-
starf sé staönað? Hafa þeir kom-
ið fram með nokkrar glöggar
tillögur um stjórnmálabaráttu
til batnaðar?
Þvi miður hafa þeir ungu
menn, sem valizt hafa til trún-
aðarstarfa ekki markð dýpri
spor fram á við neitt frekar en
þeir gömlu, þó mannaskipti geti
verið æskileg á sumum sviðum
i st!' 'nbaráttunni og í fjár-
má' Hitt er þýðingar-
meira, að æir sem veljast hvort
sem þeir eru ungir eða eldri,
færi með sér ferskan anda inn
á þau svið sem þeir hasla sér
völl á. Um afrek ungra manna
á stjórnmálasviðinu höfum vlð
því engin glögg dæmi. Engir
ungir menn hafa vakið á sér
einstaka athygli, þannig að þeir
teljist sjálfsagðir til stærri verk
efna, en þeir bjóna fyrir. Ungu
mönnum svipar of mikið hverj-
um til annarra, hvar í flokki seni
þeir standa ,og úr beim röð-
um h i fáar hugmyndir komið
sem skipta nokkru höfuðmáli.
Raddir ungu mannanna kafna
iví i flaumnum, því þeir hafa
ekkert sérstakt fram að t'æra
umfram það sem við búum við
frá hinum eidri. Hinum ungu
mönnum er dálítil vorkunn, því
þeir þekkja og lítið til þeirra
sviða, sem skórinn kreppir, það
er í atvinnulífinu og á fjármála-
sviðinu, því fiestir ungu menn-
irnir sem hasla sér völl í stjórn-
málum, byrja þau afskipti án
þess að hætta sér út í atvinnu-
lifið, os þess vegna kynnast þeir
of lítið beim vandamálum, sem
við er að glima af raun. Það
er eðlilegt, að ungir menn vilji
ekki hætta sér út i atvinnulífið,
bví bar er hrösunargjarnara,
heldur en jafnvel í stjórnmálun-
um, svo að fjöldi ungra stjórn-
málamanna, sem byrja sin af-
skipti gera það með því hugar-
fari, að á þeim vettvangi sé þeim
oetur borgið en annars staðar.
Meðan baráttan hefst með slíku
hugarfari, þá er ekki stórra
afreka að vænta sérstaklega ,úr
röðum hinna ungu. Reynzluna
og raunl.æf r tillögur og hug-
myndir vantar til að ungu mönn-
unum auðnist að rísa upp úr
fjöldanum.
Forystumenn munu aldrei
verf „búnir til“ i ungmenna-
félögum stjórnmálaflokkanna.
Hitt er kannski rétta leiðin að
gera athafnalífið og fjármála-
lífið eftirsótt fyrir unga menn,
þá niunu ungir menn koma fram
í sviðsljósið umvörpum, uppfull-
ir af hugmyndum hinna ungu,
sem mótazt hafa af reynzlunni
í margslungnu athafnalifinu.
Breytingar til bóta verða vart
gérðar með hávaðanum einum
saman.
Þrándur í Götu