Alþýðublaðið - 12.01.1966, Blaðsíða 7

Alþýðublaðið - 12.01.1966, Blaðsíða 7
AF LJÓÐSKÁLDUM DANA, sem fæðzt liafa eftir fyrri heims styrjöldina, munu Thorkild Björnvig og Erik Knudsen njóta mestrar viðurkenningar vand- látra og víðsýnna lesenda. Sá Síðarnefndi lilaut á dögunum eft irsóttustu bókmenntaverðlaun með þjóð sinni. Skal af því til efni farið nokkrum orðum um Erik Knudsen og skáldskap hans. Danska akademían var stofn uð 1960. Hún úthlutar ár .hvert skáldi eða rithöfundi bókmennta verðlaunum, er nema fimmtíu dönskum þjsundum og komu þessu sinni í hlut Eriks Knudsen, en áður hafa fengið þau Knuth Becker, Villy Sörensen, Jacob Paludan og Jens August Schade. Ráðstöfun þeirra vekur mikla athygli, en akademíunni þykir hafa tekizt valið ágætlega, þrátt fyrir djarflegt frjálslyndi, sem víða myndi hæpið frá sjónar miði friðsemdarinnar. Villy Sör ensen og Jens August Schade töldust báðir vel að þeim komn ir, og engum deilum sætti að votta Becker og Paludan slíkan heiður. Naumast orkar tvímælis að Erik Knudsen eigi vel hejma í þessum úrvalsflokki. Hann er kannski áhrifaríkasti fulltrúinn á dönsku skáldaþingi eftir seinni hildarleikinn. ýmsar skoðanir jafnaðarmanna en rekst illa í flokki, sjálfstæð ur í skoðunum og fundvís á höggstaði. Hann er óvæginn, en barátta hans reynist eigi að síður löngum jákvæð. Erik Knudsen er mannvinur, en reiður við heim inn. Hann berst gegn fátækt. kúgun og ómenningu. Þessa ir og í skáldskap hans, þó að hann sé listrænn fagurkeri. Meg’ ineinkenni ljóðanna eru skoðun og tilfinning. Skapið er ríkt, hjartað heitt og röddin snjöll, Erik Knud^en er málsvari ar kynsióðar, sem ætlar sér þó að bera ábyrgð og taka forustu. Hann hrópar ekki úr fílabeins turni, en heyir orrusturnar á' vettvangi mannlífs og samfélags. Glögg sönnun þessa er ljóðið Hjertesuk: Eirik Knudsen, Sá vær dog slilie, blot for en lille stund, I talende mænd der bærer verdens skyld Pá altfor svage skuldre. Ti og lyt Til jeres bronze-ord der klager. klager I sportspaladser, rigsdagssale, operaer. Stands og betænk: Hvad er det héle værd? Hvad er jeres pigtrSdsfremtid værd? Hvad nytter den skudsikre vest, Nár döden kommer fra hjertet? Hvem redder I, hvem gár fri? Tror I at tjene livet Med en halv kæríighed? Præstekonger, vis mig jeres hender. Erik Knudsen fæddist árið 1922, vai'ð sér úti um kennara menntun að loknu stúdentsprófi og hefur starfað áratug við Krog erupskólann, sem Hal Koch gerði frægan. Knudsen kvaddi sér hljóðs í styrjaldarlok og sem u-r jöfnum höndum ljóð og leik rit. Jafnframt ræðir hann menn ingarmál af kappi og hugkvæmni enda harla slyngur í íþrótt ádeilunnar. Erik Knudsen fjallar iðulega um stjórnmál og túlkar Kona fyrir bíl KONA slasaðist í gærkvöldi er bíll sem hún var farþegi í lenti i árekstri og kastaðist hún út úr honum. Slysið vildi til á gatna- mótum Miklubrautar og Kringlu- mýrarbrautar kl. 20,45 í gær- kvöldi. Bíllinn sem konan var í ók viðstöðulaust af Kringlumýrar braut inn á Miklubraut og lenti þar fyrir bíl, og kastaðist kon- an, sem heitir Ólöf Ingvarsdóttir, til heimilis að Miklubraut 44, út úr bílnum og á götuna. Var hún flutt á Slysavarðstofuna og þaðan á Landsspítalann. Hún er ekki tal- in lífshættulega slösuð. Aðrir meiddust ekki í árekstri þessum, en bíiarnir skemmdust nokkuð. Landsmót skáta að Hreðavatni frá hinum yngstu er lokið hafa nýliðaprófi til hinna elztu. Til þess að gera eldri skát- um og fyrrverandi skátum liægara um vik, verða staðsettar fjöl- skyldubúðir á mótinu þar sem þerr geta dvalist með fjölskyidai sinni lengri eða skemmri tíma. í því sambandi verður barrta líka leikvöllur með fjölda leiktækja fyrir yngstu mótsgestina. Móts- stjóri verður Ingólfur Ármannsson. Þó er ádeilan enn athyglisverðari í kvæðinu Börnene: |! Nár jeg ser börnene, ’■ fár jeg tárer í öjnene. Á I smá, J livor tappert I smiler i vintermörket. r I smalle gader, i sorte huse leger I tagfat, synger, griber efterárets faldende löv og. drager cirkler af ærligt liv omkring jeres varme dansende kroppe. . r ’ t Men vi, der forförer de smá, spærrer dem inde mellem stenmure og fylder dem med tabeller og störknet liv. . . hvad skal der ske med os? hvem skal dömme váre handlinger og straffe váre forbrydelser? Er bömene váre dommere, sande embedsmænd, indsat af Gud, og ikke som vi, selvudnævnte, selvretfærdige. / r Hvorför dömmer de os sá ikke, nien löber os imöde med udstrakte arme? Minnisstæðastur verður samt ráða og lýsir sjálfum sér í táknl skáldskapur Eriks Knudsen, þeg veraldarinnar myndrænum og ar hann lætur tilfinningarnar tónmjúkum orðum: Jeg var ikke mig selv, jeg var Lundbye, ■ sad trygt pá barneskammel hos naturen, lykkelig ene í det ábne lánd. Den láve slette, himlens oceaner blev tégnet ned og fyldte pá papiret sá lidt som skýggen af et klöverblad. Og jeg fik öjne. Alt sprang op som döre. Jeg tegnede og skrev, jeg ville ikke at drömmen skulde flyve. Jeg var stædig. Jég holdt den fast. Der sad jeg tolv ár gammel raed verden som en hund for mine födder. Þessi boðskapur rís eins og ráber — og fellur langt og brimskafl í kvæðinu Mit hjerte þungt: Mit hjerte ráber i frossen jord: Fugle, hvor flöj I hen? Máne, kom ud af din sky. Blæst over stövede marker, Regn pá den glödende sten. Jeg hörer de bröler í natten, De vilde dyr — Jeg mærker stjernerne prikke Pá bjergryggen over min seng. Jeg havde engang en flöjte, Jeg vidste at bruge en kniv; Mit navn har jeg ridset I bjælker og sten, Hvor ingen anden hánd kunne ná. Min sang har jeg sunget I perlemorsnætter Og hört den som ekko I havfruens mund — ;f Ekko — en sang — min sang. Slip mig, kvælerhænder. Blyport, luk mig ud. J Grib mig, sorte blæst, . i För mig bort fra mig selv! t. i Jeg er vimpel, jeg er bjælde, ; j Jeg má danse eller dö. ■ j. !i I Erik Knudsen veit hverju hann reiddist, hvort heldur hann þeytir lúðurinn eða leikur á langspilið, og hann er barn ald ait, sem veldur tímamótum. .!■ .£• mannkynssögunni um atburði og j örlög. " i Kelgí Sæmundsson. ■ ú ALÞÝBUBLAÐIO - 12. janúar 1966. T-

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.