Alþýðublaðið - 19.02.1966, Síða 6

?
KONAN OG HEIMILIÐ
RiTSTJÓRI: ANNA K. BRYNJÚLFSDÓTTIR.
HVÍTT
^VAPT
RAUTT
KJÓLLJNN á myndinTii er í
hvítum, svörtum og appelsínu-
rauðum lit, en sá litur virðist
ætla að ná miklum virtsældur í
Vorfetnaðinum. Appelsínu rauði
(orange) liturinn er áfcaíflega
mikið notaður með hvítum lit.
Hefur vihna mæðra utan
heimilisins áhrif á börnin?
EIN miikilvægasta spuming
fyrir hverja móður, sem vinnur
úti er þessi: Hvaða áhrif hefur
það á barnið mitt, að ég vinn
úti?
'Þessi spurning leitar á huga
margra mæðra. Hjfá sumum vek
ur hún samvizkubit, en þó von
um að barnið líði ekki vegna
þessa. Fjöldi mæðra á ekki ann
ars úrkosta en að vinna úti. Það
er staðroynd, sem ekki verður
haggað. Þriátt fyrir það finnst
þó mörgum konum það ekki rétt
að vinna úti, ef þær eiga böm.
Og mangir karlmenn hafa þessa
skoðun og segja: Síðan á stein
öild hefur það verið þannig. að
maðurinn fór út að vinna og
konan var heima og gætti bús
og bama. Fyrr á öldum var land
búnaðurinn aðalatvinnan og
flestir bjuiggu í sveitum. Nú er
þetta breytt. Nú em það fleiri,
sem búa í borgurn og bæjum, og
þar stundar fólkið aðra atvinnu
vegi en landbúnað. í landbúnað
inum mnn konan með manni sín
um. Hún tók sinn þátt í verkun
um. Bóndakonur hatfa alltaf haft
nóg að gera og ekki setið iðju
lausar. Ef að móðir, sem býr í
toorg, ætlar að vinna úti, þá verð
ur hún að koma b'ömum sínum í
fóstur ytfir daginn. í möngum
. löndum hefur mikið verið rætt
! og ritað um það. hver áhrif það
hafi á börnin að móðirin stundi
vinnu utan heimilisins. Árið 1947
voru gerðar rannsóknir í Glasgow
á nokkrum drengjum, rannsakað
ar voru aðstæður á heimilum
þeirra, meðal annars með til-
iiti til útivinnu mæðranna Ekki
fannst neitt samtoand á milli
ihegðunar drengjanna og útivinnu
mæðranna, þ.e.a.s. synir mæðr
anna sem útivinnu stunduðu
voru ekki neitt öðru vísi í fram
komu ög hegðun en þeir dreng-
ir, sem íhöifðu mæður sínar
heima allan daginn. Árangur
þessarar attougunar hefur verið
í miklu gildi hj'á félagsfræðing-
um. Þessi enska rannsókn gefur
til kynna, að útivinna mæðra
toafi engin slæm átorif á eldri
toörn, en atftur á móti geti hún
haft vissar óheppilegar afleiðing
ar fyrir lítil börn. í Skandinavíu
h'aifa einni.g verið gerðar rann-
sóknir á þessu. Skólalæknir í Sví
þjóð rannsakaði fyrir nokki-um
árum börn í þremur bekkjum,
1., 4. og 7. bekk í tveimur skóla
hverfum í Gautatoorg. Rannsókn
hans takmarkaðist við attougan
ir á óstundvísi, námsárangri og
hetsðun. Læknirinn komast að
eftirfarandi niðurstöðum: f
fyrstu bekkjunum kom í ljós,
að börnum mæðra, sem unnu
úti, gekk að meðáltali ver í
skólanum og voru óstundvísari
en toörn mæðra, sem voru
heima. í sjöundu bekkjunum
var ástiandið gjöróMkt, þar gekk
þehn börnum toet-ur, sem áttu
mæður, sem stunduðu vinnu ut
an toeimilis. Og það virðist
styðja þá skoðun, að þegar
móðirin vinnur úti til að létta
undir með fjárhag heimilisins,
þá hvetji það börnin tii dáða og
istyrki sið'ferði'tkennd fjölskyld-
unnar, það er að segja, ef börn
in eru orðin nokkuð stálpuð.
Nýtegar ensfcar rannsóknir
sýna, að útivinna mæðra hefur
sérstaka þýðingu fyrir uppeldi
dætranna. Dætur þeirra mæðra.
sem stunduðu vinnu utan heim
ilis sýna meiri tiltoneigingu til
þess að hafa móður sina að
fyrirmynd, held.ur en aðrar
telpur. Meðal annars létu þær
sjiálfar í Ijósi ósk um að vinna
utan h'eimili's, þeg'ar þær yrðu
fullorðnar sj'álfar. Einnig hef-
ur mikla þýðingu fyrir börn-
in, hvort að móðirin er ánægð
í startfi sínu eða ekki. Félags-
fræðingurinn Lois H'offman
komst í því sambandi að eftir-
farandi niðurstöðu: Böm mæðra,
sem voru énægðar í starM síinu,
töluðu miklu betur og eðlilegar
um mæður sínar en börn þeirra
mæðra, sem voru óánægðar í
starfi og ekki kunnu vúð sig í
því. Og yfirleitt kom í ijós, að
þær mæður. sem voru óánægð
ar í starfi utan heimilisins,
ihöfðu minni áhuga á að huigsa
vel um börnin heima með þeim
afleiðingum, að toörnin urðu
mun uppreisnargjarnari og þver
úðarfyllri en toin börnin. Á-
nægðu mæðurnar virtust hafa
meiri tíma fyrir börnin scii,
þær notuðu mildari aga, og um
lléið höfðu börnin meira að
segjja af móðiir sifnni, þ'e|gar
hún kom heim. Hið mikilvæig-
asta við niðurstöður félagsfræð-
ingsins er það, að þær sýna mik
ilvægi þess, að móðirin sé ánægð
í starfi sínu. Ánægja og gott
sfcap gerir s'amtoandið milli móð
ur og barns ástúðlegra og
stuðlar að því að þroski barns-
ins verður eðlilegur. Norskur sál-
fræðingur hefur sagt um þetta
samtoánd á milli móður og barns:
Eif börn eiga ánægða móður, hef
ur það ekki svo mikið að segja
fyrir umönnun þeirra og eðlilegan
þroska, að hún vinni utan heim
ili-s, það er að Segja, þegar þau
eru orðin sfálpuð. Það, sem getur
riáðið úrslitum um þrosfca
þeirra, ext hvort þau sem
l'ítil. hafa fengið næga ástúð frá
móðurinni til þess að öðlast hið
mikilvæga grundvallartraust á
sjálfu sér, sem er isvo nauð-
synlegt hveriu toarni. Fyrst þeg
ar þetta traust er fengið getu?
barnið verið áin móður sinnar
yfir daginn, án þess að því é
hætta'búin af.
>00000000000000000000ooooooooooo*
$ 19. febrúar 1966 - ALÞÝ0UBLA0IÐ