Alþýðublaðið - 06.04.1966, Blaðsíða 13

Víkingaskipið
„Svarta eiornin"
Ítalölsk-amerísk Cinema-Scope-
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð foömum.
3 sannindi
Mitíhele Morgan ||
Jean-Claude Brialy
..... OEN FRANSKE KÆRLIGHEDS-THCtUtR
L^nðheder
Ný spennandi frönsk’ úrvalsmynd.
Sýnd kl. 9
ROBINSO KRÚSO Á MARZ
Sýnd kl. 7.
Látið okkur ryðverja
og hljóðeinangra
bifreiðina með
TECTYL!
RYÐVÖRN
Skúlagötu 34. Sími 13-100
Látið okltur stilla og
herða upp nýju
bifreiðina.
BÍLASKOÐUN
Skúlagötu 34. Sími 13-100
Koparpfour og
Rennilokar,
Fittings,
Ofnakranar,
Tengikranar
Slöngukranar,
Blöndunartæki,
Búrstafell
bygging-arvöruverzlun,
Réttarholtsvegi 3.
Sími 3 88 40.

að eins gengur á og hefur gengið
á hér. Hann þagði og leit lengi
og rannsakandi á Pat.
— En hvað viðkemur stúlk-
unni sem ég ætla að giftast hef
ég allt mitt líf aðeins hitt eina
stúlku, sem ég myndi giftast án
minnstu umhugsunar. St.úlku er
hefur slétt hár sem ljómar eins
og tunglið á snjónum og augu
sem eru fögur hlý og heiðarleg.
Augu sem alltaf brosa. Ég hef
aldrei trúað á ást við fyrstu sýn
— að maður viti strax: þessi
stúlka er mín! En þannig fór fyr-
ir mér. Það kom stúlka upp fjalls
hlíðina og um leið og ég sá hana
vissi ég án alls efa að þetta var
stúlkan, sem ég vildi giftast, ef
hún vildi mig. Viltu eiga mig
Patricia? Mín Patricia.
Hann laut höfði og kyssti varir
hennar og Patricia féll í faðm
hans svo þrungin hamingju að
hún átti ekki eitt orð.
Sagan er ekki á enda, hugsaði
hún ekki fyrir okkur. Þetta er
upphafið...... það var einu
sinni.... á f jalli....
ENDIR
Bifreiðaeigendur
sprautum og réttum
Fljót afgreiðsla.
Bifreiðaverkstæðið
Vesturás h.f.
Síðumúla 15B, Sími 35740.
HrRMINGAR-
UJÖFIN í ÁR
Svo sagði Patricia við sjálfa sig.
— Stephen bað mig um að
koma hingað ...... hann hefur
hagað sér undarlega.......
— Sá herra, sagði Cowley, hef
ur í nokkur ár haft smáaukatekj-
ur af því að afla sér allskonar
upplýsinga um fólk, sem það
vildi helzt hafa hljótt um. Það
getur verið að liann hafi heyrt
yður á skipinu og Jinny hérna
tala um sama skólann. Þegar
hún vildi ekki lengur sjá hann
hefur hann ef til vill álitið að
hann gæti frétt eitthvað um
hana. Það var fjTir álíka hluti
sem hann var rekinn frá vetrar-
hótelinu í Sviss sem hann kenndi
á síðast.
Svo Stephen hafði búist við að
fá slíka aðstoð hjá henni! Pat
varð mállaus af viðbjóði.
Það ríkti stundarþögn í stof-
unni. Síðan sagði frú Carlton
þreytulega: Þetta var tengda-
dóttirin sem við vorum reiðu-
búin til að elska og gera allt
fyrir! En við eigum Peter og
sleppum honum ekki. Hún lagði
blíðlega kinn sína við dökkan
koll drengsins. — Hann tilheyr
ir okkur að vísu ekki með blóð-
böndum en við ætlum að ætt-
leiða hann ef unnt er og það
vona ég.
— Það skal takast sagði hr.
Carlton. — Alls heimsins fé get-
ur ekki keýpt barn frá foreldrum
sínum en móðir þessa drengs
hefur þegar látið hann frá sér.
Og hvort svo sem það hefur ver-
ið drengsins eða hennar vegna
— getur hún ekki tekið hann
frá okkur aftur.
38.
Cowley lögregluforingi gekk
til dyranna og Patricia reis á
fætur og fylgdi á eftir honum
en leit samt blíðlega um öxl til
Carlton lijónanna og drengsins.
Við aðaldjrnar stóðu Jerry og
Meg og töluðu ákaft saman. Hún
gekk til þeirra. — Er þetta ekki
dásamlegt? spurði liún.
— Dásamlegt! endurtók Jerry
og leit ekki af rjóðum kinnum
Megs.
Pat hló. — Þú ert óforbetran-
legur Jerry! Hún strauk yfir kinn
hans og kyssti Meg. — Ég get
ekki sagt ykkur hve hrifin ég er
af því að það skylduð vera þið
tvö.
Hún gekk út um glerdyrnar og
yfir á breið þrepin sem lágu upp
að hótelinu. John Webley kom
skyndilega til hennar. Hann tók
orðalaust um handlegg hennar.
Stjörnurnar blikuðu skært yfir
höfðum þeirra og tunglið sem
var að gægjast fram yfir fjalls
tindinum varpaði töfragliti á snjó
inn.
— Ég vorkenni veslings gömlu
hjónunum sem hafa orðið að þola
allt þetta, sagði Pat. — Svo
mundi hún og leit til hans. — Ég
22
vorkenni þér hræðilega og sam-
hryggist þér innilega sagði hún.
— Mér? Af hverju? spurði
John Webley.
— Það hlýtur að vera hræði-
legt að heyra annað eins um
stúlkuna sem maður ætlar að
kvænast.
Hann starði á hana. — Hvaða
stúlku ætlaði ég að kvænast?
— Virginiu! Ég veit það því
hún sagði mér það.
— Hvenær sagði hún þér það?
— Fyrsta daginn — þegar þú
varst búinn að hjálpa mér í kaffi
stofunni. Ég held hún hafi séð
að mér leizt vel á þig. Til þess
að ég færi ekki að gera mér nein-
ar vonir.
— Svo Virginia sagði þér að
hún ætlaði að giftast mér?
Pat fann að það var kökkur
í hálsi hennar. — Ætlaðirðu ekki
að gera það?
— Nei, alls ekki, sagði John.
— Ég hef aldrei, ekki eitt einasta
augnablik ætlað mér það. Satt
að segja gat ég ekki þolað hana
frá því ég sá hana fjrst. Ég var
almennilegur við hana fjrir Carl-
ton hjónin því það er hluti af
starfi mínu að aðstoða þau og láta
allt ganga vel ekki sízt þegar ann
Gefið menntandi og þrosk-
andi fermingargjöf.
NYSTROM
upphleyptu landakortin og
hnettirnir leysa vandann við
landafræðinámið.
Festingar og leiðarvísir með
hverju korti.
Fæst í næstu bókabúð.
Heildsölubirgðir:
Árjii Ólafsson & Co.
Suðnrlandsbraut 12.
Síml 37960.
ALÞÝDUBLAÐIÐ - 6. apríl 1966 |,3