Alþýðublaðið - 05.07.1966, Qupperneq 9

Sautján
Sytten)
Dönsk lltkvikmynd eftir hlnnl íun
töluflu skáldsögu hins djarfa höf
undar Soya.
Aðalhlutverk;
Ghita Nörby
Ole Söltoft.
Bönnuð innan 16 ár«.
Sýnd kl. 7 og 9'
leif
nymaiK
lena
nyman
franK
sunústtöm
•enfilmaf
lais göiling
&
vilgot sjöman
Hin mikið umtalaða mynd efttr
Vilgot Sjöman.
Stranglega bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 9
Fáar sýningar eftir.
ÁFRAM SÆGARPUR
(Carry on Jack)
Bráðskemmtileg ensk gamanmynd
Sýnd kl, 7
SMURT BRAUÐ
Snittur
OpiS frá kl. 9-23,30
Brauðstofan
Vesturgötu 25.
Sími16012 >
Horö/cf R. Danieh
STÚLKANf

en líta á nakta eða hálfnakta
konu.
— Nema hann hafi álitið að
það væri táknrænt að sýna lík
ama hennar, sagði Danning ef^
gjarn.
Masters yppti öxlum. — Ef til
vill, sagði hann. Það getur ver
ið. Nema hvað hann lét sér
nægja kjólinn. Og hann gerði
ekki það sama þegar hann myrti
Hervey stúlkuna.
— Kannski hann hafi orðið
hræddur, sagði Danning. — Flýði
hann kannski ekki Ed, þegar
lögregluþjónninn reyndi að hand
sama hann?
— Já hann gerði það, lög
reglustjórinn fór út úr herberg
inu.
Bob Dunn var þar með öli sín
tilraunaglös meðan Jake Bowen
horfði hrifinn á hann. Dunn var
áhyggjufullur að sjá. Hann leit
upp og sá Masters koma inn í
herbergið og hann hristi höfuð
ið undrandi og leit svo aftur
á tilraunaglösin. Eftir augnablik
leit hann upp aftir og baðaði
út höndunum.
Þetta paSsar ekki Ed sagði,
hann áhyggjufullur. — Ég er
búinn að athuga það tvisvar.
Stúlkan var af A flokki en blóð
ið í vasaklútnum er úr B flokki.
— Heldurðu að þér geti skjátl
azt? spurði Masters rólega.
Dunn hristi höfuðið. — Nei
það kemur ekki til mála. Þetta
er auðveld tilraun og brle'gzt
aldrei. Það var ekki blóð Lucyar
Carter á vacaklúlnum.
— Þá skulum við bara vona að
það hafi verið úr karlinum, sagði
Masters.
— Áreiðanlega Ed, sagði Dow
en. — Það hlýtur að vera. Bænd
ur eru alltaf að slasast.
— Taktu til allt sem þig vant
ar, sagði Masters — og við skul
um fara í líkhúsið saman. Það
er fljótlegra en taka þinn bíl
með.
Bowen fór með þeim í líkhúsið.
Masters ók og Dunn sat í baksæt
inu og enginn þeirra mælt orð
af munni.
Lík Joachims Carters var f
kæli"tofunni. Aðstoðarmaðurinn
Billy kom með líkið og gerði
sig líklegan til að taka það af
hjólabekknum og setja það upp
á krufningsborðið. Dunn benti
honum að hætta.
— Vertu ekki að þessu, sagði
hann. — Ég get náð í það sem
þig vantar samt. Hann hallaði
sér áfram og tók blóðprufu með
lítilli sprautu og stóð svo upp.
Masters virti hann óþolinmæð
48
islega fyrir sér. Allar hans
gömlu efasemdir voru vaknaðar
á nýjan leik og hann mundi eft
ir samræðum sem hann hafði
átt við Joachim Carter og fjöi
skyldu hans sl. mánudag.: —
Kvalir? Áttu við að hún hafi
kvalið þig Joachim. Og aðrar
samræður jarðarfarardaginn. Ga°
það verið að það hefði aðeins
verið í gær? — Ég vil að hann
deyi eins og hann myrti dóttur
mína. Ma'tcrs minntist atburðar
ins greinilega, hann minntist
frú Carter sitjandi í setustofu
Mörthu Lafferty með saman
krepptar hanzkaklæddar hend-
urnar í kjöltu sér. Þegar hann
virti Dunn fyrir sér nú vissi hann
hver úrslitin yrðu.
Dunn leit við álútur og Mast
ers spurði — A flokkur líka?
Dunn kinkaði kolli A-flokkur.
Blóðið á vasaklútnum kom hvorki
frá Lucy Carter eða — hann
benti á líkið — úr honum.
—Þá veit ég hvaðan það kom
sagði Masters byrstur á svip.
Hann snérist á liæl. — Komið
þið, sagði Masters. Takið þetta
með ykkur. Ég geri ekki ráð
fyrir að við þurfum það en tak
ið það með ykkur samt. Síðan
bætti hann við — Jake þú ferð
skrifstofuna. Sjáðu um að þið
Tom skiptist réttilega á. Ég vil
að einn ykkar verði á skrifstof
unni þangað til ég segi ykkur
að þið megið hætta vöktunum.
Þegar þeir voru búnir að setja
lögregluþjóninn af fór Masters
til útjaðars borgarinnar. — Hvert
erum við að fara Ed? spurði
Dunn þegar þeir voru komnir út
fyrir borgartakmörkin.
Masters starði beint fram und
an sér á veginn og svaraðl stutt
lega: — Til Simontown. Ég vil
vita af hverju frú Carter laug
um vasaklútinn.
Sam Byrd var ekki á skrif
stofunni sinni. Þeir fundu hann
á skrifstofu kvikmyndahússins,
hann hafði keypt sér miða og var
að tala við forstjórann þar þeg
ar hann sá svipinn á andliti Mast
ers setti hann miðann á borðið og
gekk til hans.
— Ég fékk skilaboðin um Cart
er, sagði hann. — Ég sagði kon
unni frá þeim. Hún tók því vel.
— Það hefði hún átt að gera,
sagði Masters rólega og sagði
siðan Byrd frá fundi þeirra með
blóðuga vasaklútinn. Þegar Mast
ers hafði lokið máli sínu dró-
Byrd þungt andann.
— Það lítur út fyrir að hún
hafi viljandi kastað skuldinni á
Joachim gamla? sagði hann. —
Samt gæti verið að hún hefði
sagt satt um að hún hefði fund
ið vasaklútinn bar sem hún fann
hann. Joachim hefði getað vætt
hann í blóði án þess að meiða
sig.
Masters hri«ti höfuðið. — Ef
það hefði verið kinda - eða kjúkl
ingablóð sagði hann, — en hvar
liefði hann átt að finna manns
blóð? Reyndu að skilja um hvað
ég er að tala.
Byrd hugsaði sig um augna
blik og sagði svo: — Það þarfn
ast útskýringar Ed. Viltu fara
þangað núna.
- Já.
Það var svo til aldimmt. y'-'~
ar þeir komu til búgarðs Cart
ers, og Masters ók beint að dyr
unum þar sem þeir stigu úr allir
þrír.
Masters gerði enga tilraun til
að leyna tilganginum fyrir komu
sinni. Þegar þeir börðu kom 4b
el Carter til dyranna og svaraði
spurningu Masters með orðunum.
— Mamma? Hún er í eldhúsinu
Masters ýtti Abel til hliðar og
gekk inn í húsið. Frú Carer sat
við eldhúsborðið með hendur f
kjöltu sér og leit upp og sagði.
—Gott kvöld Masters lögreglu-
stjóri. Hún virtist undrandi.
Masters gekk tvö skref inn i
herbergið og nam staðar beinb
fyrir framan hana. — Ég vii fá
að sjá hendur yðar frú Cartcr
sagði hann.
Hún herpti ögn saman aug|un.
— Ég get ekki skilið til hvérs,
sagði hún — Ég get ekki aéð
að þér hafið neitt leyfi til að
heimta eitthvað af fólki vtan
yðar lögsagnarumdæmis.
Nú voru Sam Byrd og Bteb
Dunn komnir inn í herbergið.
Sam Byrd virtist undrandi‘cn
hann sagði hvasst: — Ég e&'.f
minu lögsagnarumdæmi frú Carb
er. Sýnið okkur hendur yðar;
Hún hikaði augnablik og Wd
svo við. — Ég geri ráð íyrir að
það skipti engu máli. Það sem cr
skeð er skeð. Síðan tók hún hend
Útsvör
Framhald af 1. síðu
borgarinnar, en ekki tekjuútsvar
og erui Jþau Jiæ6)fcu þessi. Sa«n
band íslenzkra samvinnuféiaga,
með 8.653,200,00 krónur, Eimskipa
félag íslandsi h.f. meff 5,105,900,0®
fcr., Loftieiðir hf. 3,749,700,08 hr.,
Hótei Saga 1,678,400,00 kr,, Jöklar
hf. 1,163,500,00, Sölumiðstöð hrað
frystihúsanna 1,148,200.00 ogr Sani
ábyrgð íslenzkra fiskiskipa 1,000,
000,00 krónur.
Auk fyrrgreindra fyrirtækja
greiða 22 fyrirtæki yfir eina mill
jón samanlagt í útsvar og aðstöðu
gjöld. Þau eru Eggert Kristjánsr
son hf. 2,420,730, Flugfélag Is
lands hf. 2,198,061, Slátuiíélag
Suðurlands 2,051,579, Heildverzluú
in Hekla 1,876,641, Samvinnutrygg
ingar 1,779,300, Vélsmiðjan Héð
inn 1,720,163, Ásbjörn Ólafsson hí.
1,481,185, Kassagerð Reykjavíhur
hf. 1,417,463, O. Johnson & Koap
er hf. 1,398,854, Slippfélagið <bf.
1,383,000, Fálkinn hf. 1,349,820,
Sjóvátryggingafélag íslands hf. 1,
347,298, Egill Vilhjálmsson hf. 1,
335,581, Gunnar Ásgeirsson hf, 1,
132,554, Bifreiðar og landbúnaðnr
vélar hf. 1,187,500, Kaffibrenf^la
O. Johnson & Kaaber 1,168,988,
Silli og Valdi Sef. 1.150.707, Jéit
Loftsson hf. 1,082.877, Sveinn'Eg-
ils-'on hf. 1,073.622, VerzlunirCO.
Ellingsen hf. 1,041.957, Verksmlílj
an Vífilfell hf. 1,024,476, og H»m
ar hf. 1,002,937.
Samtals greiða þessi stórfjjfcjr
tæki þá 54.111.791.00 krónur I
svör og aðstöðugjöld, en gairt-
kvæmt upnlýsingum Fram^ls-
nefndar á dögunum námu tehju
útsvör og aðstöðugjld félaga I
Reykjavík alls 223.049.000,00 krön
um. Greiða þau því rúmega
af upphæðinni.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 5. júlí 1965 &