Alþýðublaðið - 06.08.1966, Blaðsíða 4

á
[HKStlS'
Bltstjbrar: Gylfi Gröndal (áb.) og Benedikt Gröndai — Ritstjómarfull-
trúi: iiimir Guönason. — Símar: 14900-14903. — Auglýsingasími: 14906.
ABsetur Alþýðuhúsið við Hverfisgötu, Reykjavík. '— Prentsmiðja Alþýðu
biaðslns. — Áskriftargjald kr. 105.00 — X lausasölu kr. 5.00 elntakið.
Útgcfandi Alþýðuflokkurinn,
Hcfldlaus krdfú
TÍMTNN hefur undanfarið haft uppi háværa
kröfu þess efnis, að ríkisstjómin segi af sér. Að
jafnaði ætti slík krafa, sett fram 'af aðalmálgagni
stjórnarandstöðu, að vekja athygli og alvarlegar um
ræður. En svo hefur ekki orðið. Þjóðin tekur svo lít
ið mark á skrifum Tímans og þeim dæmalausa á-
róðri, sem þar er hafður í frammi, að jafn alvarleg
ar kröfur fara inn um annað eyra almennings og
út um hitt.
Segja má, að Alþingi hafi síðastliðið vor fellt
tillögu um vantraust á ríkisstjórnina, og sé því á-
stæðulaust að halda uppi slíkri kröfugerð nú, um há-
sumar. Hitt eru þó haldbetri rök, að ríkisstjórnin sé
með fundum Hagráðs að hefja glímu við vandamál
haustsins, en í öllum megindráttum sé hagur þjóð-
arinnar traustur og framfarir svo miklar sem fram-
ast geti orðið. Það mundi því ekki reynast þjóðinni
hagstætt, ef nú hæfist upp ein meiri háttar stjórn
arkreppa, svo að varla yrði snert við hinum raunveru
legu erfiðleikum næstu mánuði. En þess krefst Tím
inn, því ný meirihlutastjórn er engin til.
Núverandi stjómarflokkar hafa tryggt þjóðinni
meiri festu í stjórnarháttum en hún hefur áður þekkt
með því að stýra skútunni samfellt á áttunda ár, án
þess að innbyrðis deilur og þingrof væru sífellt yfir
VQfandisyo sem jafnan hefur verið, þegar framsókn
iarmenn hafa setið í stjórn. Þessi festa við frjálslynda
stjómarhætti hefur átt verulegan þátt í því, að þjóð-
in hefur getað hagnýtt sér tækifæri góðæris og skap-
að mesta framfara- og velferðatímabil í sögu landsins.
Tekjuskipting er jafnan viðkvæmt vandamál —
ekki síður.á tímum velmegunar en kreppu. Ríkis-
stjómin hefur valið þann kost að taka upp náið sam
starf við verkalýðshreyfinguna og greiða eftir
frémsia megni fyrir samningum, er færi launþegum
trygg og batnandi kjör. Alþýðuflokkurinn telur þetta
einn veigamesta þáttinn í stjórnarstefnunni og legg
ub megiri áherzlu á að þetta samstarf haldist.
Stjómarandstæðingar ráðast á ríkisstjórnina fyr
ir lélega afkornu atvinnufyrirtækja. Bendir það ein
dregið til þess, að ekki hafi verið dekrað við þau á
kostnað launþega. Hitt er augljóst, að viðskiptahætt
irihafa breytzt til samræmis við þróun þeirra mála
í úmheimmum, en þetta hefur leitt til meiri umsvifa
í íslenzkri verzlun en áður og að sama skapi minna
gengis hjá nokkrum greinum iðnaðar.
Verðbólga er þrálátur velmegun'arsjúkdómur,
sdm hefur tekjð sig upp síðustu misseri. Hún skapar
m^irgvíslega erfiðleika, og er nú meginverkefnið að
spörna gegn þeim af fremsta megni. Tíðinda á þeim
vfgstöðvum er að vænta með haustinu.
A 6. ágúst 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
21. ÞING
SAMBANDS UNGRA JAFNAÐARMANNA
verður háð í Reykjavík dagana 2 3., 24. og 25. september næstkom-
andi. Fer þinghaldið fram í Slysavamafélagshúsinu á Grandagarði.
Þinghaldið verður nánar auglýst síðar.
Stjóm Sambands ungra jafnaðarmanna
Karl Steinar Guðnason
(ritari).
Sigurður Guðmundsson
(formaður)
Hef opnað verzlun undir nafninu
RAFBÚÐ
raftækja- og sjónvarpsverzlun í Domus Medica, Egilsgötu 3,
sími 18022.
Seljum eingöngu vörur frá viðurkenndum firmum.
Varahluta- og viðgerðarþjónusta.
Látið fagmenn aðstoða yður við valið.
Gunnar Guðmundsson, lögg. rafvirkjameistari.
RAFBÚÐ
Domus Medica, Egilsgötu 3.
Sími 18022.
★ SVIPUR GOMLU
HVERFANNA
'V':• Eitsfc af sérkennum gamla bæjar
arins í ' Reykjavík er, að þar má finna fagrar
og mannlegar myndir húsa, garða og fólks. Víða
eru fögitr. og sérkennileg, gömul hús, er hafa
öðlazt Vvirðingu og svip ,með aldrinúm, sem
nýju stein og glerhallirnar aldrei - fá. Síðan
göfcur voru malbikaðar og hreinlæti jókst hafa
gömlu hverfih. í Þingholtinu upp að Skóla
vörðuholti, fengið mjög sérstæðan blæ, sem
ekki er til annars staðar í bænum, nema á
litlu svæði í Vesturbænum.
Þessi gamli borgarblær er mikilsvirði. Við
eigum að reyna að varðveita hann og geyma
til . að lofa eftirkomendum okkar að kynnast
því hvernig byggðin í Reykjavík einu sinni
var. Ef við efcki gætum okkar, verða öll gömlu
'húsin horfin fyrr en varir, Við eigum að varð
veita heilar götur eins og Stýrimannastíginn með
því að láta fólk búa þar áfram, en styrkja það til
að halda húsunum vel við gegn þeirri kvöð, að
þeim megi ekki breyta. Svo eigum við að hafa
sérstaka gát á nýjum byggingum í Þingholtun
um og reyna að halda í gamla svipinn.
★ LITLA HUSIÐ VIÐ ,
SKÓLAVÖRÐUSTÍG
Ofan við Sfceininh við Skólavörðu
stíg er lítið hús umvafið trjágróðri. Þetta er eitt
elzta steinhúsið í borginni, reist 1859, og hafa
kunnir íslendingar búið þar og komið. Hefur
mörgum Reykvíking fundizt hann liverfa langt
aftur í tfmann við að ganga umhverfis þetta
litla hús. Auk mynda^nnar, .sem ber fyrir
augu, vaknar tilfinningin um lífskjör fólksins
áður fyrr. Þetta íbúðarhús er allt álíka stórt
og ein stássstofa hjá millistéttafólki i nýju
hverfunum!
Nú er verið að rífa þetta ‘hús. Hjá þvl verð
ur líklega ekki komizt, en þó ber að harma,
að það skuli ekki flutt að Árbæ. Fallega horn
ið okkar verður að einum glerbankanum í við
bót.
Reykjavíkurborg þarf, eins og aðrar borgir, að
setja upp valdamikla nefnd manna, sem segi til
um, hvaða hús og hverfi þurfi að vernda af sögu
legum ástæðum. Það er raunar furðulegt að svo
mikil söguþjóð skuli ekki skilja, að gamla Reykja
vík er á sína vísu „handrit” — heimild um merk
an þátt í sögu íslendinga. Þetta er „handrita
mál“, sem við eigum við okkur sjálf, og við erum
að tapa málinu.