Alþýðublaðið - 06.08.1966, Blaðsíða 9

I
13. SÝNINGARVIKA
Sautján
Syttea)
Dðnsk Utkvikmynd eftir hlnnl ttm
töluflu akáldsögu hlna djarft höf
undar Soya.
Aöalhlutverk:
Ghita Nörby
Ole Söltoft.
Bönnuö innan 13 ÍMi
Sýnd kl f og 9
ÞRÆLASALARNIR
Spennandi amerísk cinemascope
litmynd.
Sýnd kl, 5. — Bönnuö börnum
i
Húsvörðurinn og
feguröardísirnar
(
■Ný bráðskemmtileg dönsk gaman
mynd í litum.
Sýnd kl. S, 7 og 9,
Koparpípur of
Rennilokar,
i Fittings,
Ofnakranar,
Tengikrauar
Slöngukranar,
Blön dunartæki,
BurstaíeU
! ,,f byg-fflngrarvöroverxlnu,
Réttarholtsvegl S.
Simi S 88 40.
sannfæringu þfna aö ég sé sorg'-
lega spillt.
Hugo rétti úr sér og fðf
út úr herberginu. Hún settist
aftur niður, Hana langaði til
biðjast afsökunar en hún vissi
ekki iwað hún átti að segja.
Hún reis þreytulega á fætur
og fór inn í herbergið sitt. Þar
háttaði hún sig í snatri, dattj
næstum upp í rúmið og stein
sofnáði á svipstundu.
um við mjallhvítan borðdúk.
Hohepa heldurðu að þú gætir
sótt igamla skenkinn sem stend
ur í eldhúsinu? Það er upplagt
að hafa kaffistellið á honum.
Næsta ár verðum við að fá lít
il borð í staS langborðanna.
— Heldurðu að þú verðir hér
eftir ár? spurði Hugo þegar
Hohepa var farinn.
— Auðvitað. Því skildi ég
ekki bera það?
— Ég hélt að þú yrðir ef til
vill leið á vinnunni hérna. Og
þú veizt að um vetur er afar
einmaualegt hérna.
— Heldurðu að það verði
ekki einmanalegt og einangrað
fyrir þig líka?
— Nei, ég vinn, bezt þegar ég
er einn.
Prudence þagði.
Hann leit upp. — Hvað segir
þú? Viltu kannske ekki tala
neitt um þetta?
— Hvað ætti ég svo sem að
segja? Ég get ekki breytt þeirri
staðföstu trú þinni að ég sé
ekkert snema skvísa. Þú beldur
að það líði ekki löng stund áð-
ur en ég fer að þrá hopp og
hí. Þú þekkir mig f raun og
veru ekki baun.
— Mig langar ekki heldur til
að kynnast þér svaraði Hugo.
Prudence gekk inn í eldhús
ið. Hendur hennar skulfu.
— Nú fer ég og legg mig í
hálftíma, sagði hún eftír að þau
höfðu drukkið teið. — Svo lög
um við til { gestaherbergjun
um á eftir. Ég geri ráð fvrir að
þér sé sama þó þú þurrkir af
Hugo frændi?
— Nei, alls ekki. Ég ætla út
á svalir og fá mér sígarettu
meðan ég bíð eftir þér.
— Hún er meiri harðstjórinn.
sagði Hohepa glettnislega. —
Ég ætla líka að setjast út á sval
irnar.
Prudence fór í bað og lagði
sig f rúmið. Þegar hún reis á
fætur eftir tuttugu mínútna
hvíld var hún úthvíld og reiðu
bú>n til að hefjast handa á
nýjan leik Sem betur fór voru
herbersin lítil og gólfin nýlökk
uð þannig að enga stund tók
að hreinsa þau. Svalirnar settu
lúxussvip á staðinn. Þar voru
þægilegir körfustólar, þaktir
skrautlegum koddum og púðum
lítil borð og bókaskápar með
skáldsögum í. Hér gátu gestim
ir setið að baki glerrúðanna og
notið útsýnisins yfir fjörðinn.
Sagan 6
Þau voru ekki búin að gahga
frá öllu fyrr en ellefu um kvöld
ið. En þá hefgu gestirnir líka
mátt koma. Hohepa og Hugo
fengu sér sígarettu, Maoríinn
bauð Prudence sfgarettu en hún
hristi höfuðið.
— Prudence reykir ekki, sagði
Hugo.
— Nei, frændi minn veit víst
að mfnir lestir eru annarskonar,
sagði hún len aðraðist orða
sinna á svipstundu þvf hennl
fannst hún smásál og lítilsvirði
leg, þegar hún sagði annað eins
og þetta fyrir framan gamla
manninn. Það var henni ekki
samboðið. Nú sagði hann blíð-
lega: — Við erum víst öll dauð
þreytt.
21
Hugo slökkti í sígarettunni.
— Ég geri ráð fýrir að Prud-
ence sé þreyttust okkar. Ég skal
sjá um matinn. Hvort viljið þið
heldur te eða fcaffi.
— Te takk. sagði Prudence.
— Mér finust kaffi ágætt en
te er nú betra.
— Sammála. sagði Hugo.
— Óendanleg rósemi seig yf
ir þau. Þeim leið vel eftir að
hafa lokið velunnu dagsverki.
Loks sagði Hohepa brosandi: ;
— Ég held ég sofni hérna sitj"
andi í stólnum. Bráðlega fer ég
að hrjóta og það væri ekki heppi.
legt. Er þér sama Prudence þó
ég baki brauðið eftir matinn á
morgun? Þa gæti ég farið með
upp þjóðsögurnar mínar
Ég verð vfst að fara að rifja
gestina í bátsferð hinn daginn.
— Þarftu að rifja þær upp?
spurði Prudence stríðnislega. —
Mér hefur verið ságt að þú
semdir nýjar með leifturhraði.
Það líður ekki á löngu þangað
til Hugo fer að nota þær í bæk
urnar sínar.
— Þurfa þær endilega að vera
sannar? spurði maóríinn og
glettnisglampinn skein úr brún
um augum hans.
— Auðvitað! Engar einkasög
ur Joe!
— Það var leitt. Ég hef ailtaf
haft ríkt ímyndunarafl. Ég
hefði eiginlega átt að verða rit
höfundur. Góða nólt bæði tvö
og sofið þið vel.
Prudence sat kyrr og dottaði
í stóinum. Það var sannarlega
erfitt að hafa sig í rúmið Dá-
samleg velsæld ríkti í hug henn.
ar og. hún var sátt við allan
heiminn. Hún fann að Hugo
tók um handlegg hennar og leit
upp,
— Ég held þú ættir að fara
að hátta Prudence. Þetta hefur
verið erfiður dagur, Þú hefur
svo sannarlega staðið þig eins
og hetja. Hún sá hrifninguna í
svip hans og fannst þetta eitt
hvað hættumerki svo hún sagði
hæðnislega:
— Elsku Hugo frændi. Mér
finnst votta fyrir virðingu í
rausn þinni. Það er víst betra
fyrir þig að halda fast við þá
6. kafli.
Daginn eftir var ekki meiri
hvíldar að vænta. Það var mjég
erfitt að búa allt undir að taka
á móti gestunum og Prudence*
þótfii skemmtilegt að sjá aí)
Hugo fannst nóg um. Þegar afit
kom til alls var þetta starfið
sem hún hafði búið sig undlr
en Hugo langaði víst mest tll
að byrja á bókinni sinni. Og
það var alveg óvíst hvenær það
tækist. Hugo var í eldhúsinu
hjá henni að jfera bæði eitt
og annað. Skyndilega sagði
hann:
— Það heppilegasta hefði vifr
ið að fylgja í fótspor Margrét
ar frænku og gefa fetðamönn
unum óbrotinn hollani mat. Þú
Hvalurinn
Framhatd if síffn 1.
t&l að ausa hana vatnl, sv® að
hún þornffi ekkj. Þessari hnsr-
mynd varff Flugfélagið einnig
ag visa á bug sökum hættu á
skemmdum á vélinui. Getnr
því ekki orffiff af því, að Fh»g-
féiag íslands flytji hvalfiskinn,
og verffur enn bið á þvs, »ð
'lnsir Midvaagsmenn geíl sýnt
300 metrana eða annað suud í
lauginni sinni.
BARNASTÓLL ÖSKAST:
Upplýsingar í síma 37010.
TILSÖLU
PEDIGREE barnavagn á sama stað. *
TJALDSAMKOMUR
í' ■
Kristniboðssambandsins við Álftamýraskóla,
Safamýri verða á hverju kvöldi kl. 8,30 dag-
• ^
ana 5. — 14. ágúst. :
Mikill söngur — Margir ræðumenn.
Állir velkomnir.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 6. ágúst 1966