Alþýðublaðið - 03.09.1966, Blaðsíða 16

Hvað er svosem að siá
Hið fyrsta, sem mætir ferða-
tnannsins augum er án efa land
inn sj'álfur, þar sem hann ftend
ttr á hafnarbakkanum eða flugvell
inum og 'horfir á túristann eins
og naut á nývirki, en hefur ekki
yit á að rýja hann alveg inn að
fikyrtunni, plokka af honum monn
ingana eins og vera ber; Stendur
flj.ara með hendur í vösum og hor
í nösum, því að íslendingar eru
alltaf með kvef. Ó, þú silalegi
Gyendur, ó, þú heimski Siggi,
mundu atómskáldin okkar orða
það.
Svo leiðir hann ferðamanninn
áustur á Þingvöll og segir honum
eitthvað, sem hann kann utan að
um Lögberg, almannagjá og drekk
ingarhyl. Einu sinni hlustaði sá,
cr þessar línur ritar á túLk vera
íið segja f.rá dreklkingarhyl og
blessaður unglingurinn sagði þeim
ensku, að þarna liefði öllum galdra
mönnum verið drekkt, en smáþjóf
ar allir 'hefðu verið brenndir á
bali. Svona eru menn vel að sér
8ær uppi á íslandi.
Síðan liggur leiðin austur að
Gullfossi og Geysi, enda þótt þar
sé lítið að sjá. Kanski eitthvað ó-
snerkilegt piss í öllum regnbog
ans litum. Það er kallað Gullfoss
‘ílf til vóil lætur Geysir eitthvað á
•*ér kræla, eftir að búið er að
'tirúga í hann sápu. Hann er að því
Ieyti merkilegri en margur land
inn, að hann igengur fyrir sápu en
•éíkki fyrir brennivíni. Og báðir
spræna.
Ekki kemst ferðamaðurinn held
ur hjá því að skoða náttúruundr
íð Kerið, sem í leiðavísum um
ísland á erlendum tungum nefn
ist baðkarið. íslendingar eru nefni
lega meistarar í að þýða sitt eigið
anál yfir á aðnar tungur eins og
ííka oft má heyra í útvarpi, þegar
tnerkismenn básúna sig á lítt tamri
tungu,
Loks er ferðamaðurinn leiddur
tnn í paradísina f Hveragerði,
t>ar sem ilmurinn er betri en á
öðrum stöðum á íslandi. Þar fær
tiann að snæða einn túmat, eina
gúrku eða einn banana, ef hann
er illa tenntur. íslendingar eru
nefnilega gestrlsnir mjög og ve:
áf rausn mikilli eins og sjá má af
|»essu dæmi.
Þannig er aumingja fólkið
iteymt á asnaeyrunum um allt land
ið. Auðvitað er það logið fullt. Því
er bókstaflega kennt, að landslag
sé hvergi fegurra en á íslandi og
svo fer það heim glatt í sinni,
en með létta pyngju.
Samt er enn meira að sjá hér
á landi. Ungir og framgjarnir
menn kappkosta líka að segja land
anum til hvernig hann á að plokka
túristann og sýna honum eitthvað
sem fenigur er í. Surtsey er ekki
lengur í tízku, enda má sjá á er
lendum blöðum, að útlendingar
eru löngu orðnir leiðir á því að
sjá þennan eldkarl, Surt. Þess
vegna verður að finna upp eitt
livað nýtt. Þess vegna þreytast
menn aldrei á því að lofa land
sitt og þjóð, ef þeir halda að það
gefi peninga í aðra hönd.

Veður er gott og skipin koma
síldinni óskemmdri tii Iands,
þar sem reynt er að salta það
sem hægt er af henni, en hún er
mjög blönduð og misjafnlega
heppileg til söltunar.
vísir |

— Heyrðu, gamli minn, hvernig væri að setja vatn
á hólkinn fyrst?

Mér varð svo sannarlega ekkl
um sel, þegar ég var að lesa
Vísi í gær og sá svohljóðandi
texta undir ínynd af tveimur
gömlum konura, sem voru að
skoða þessa mavgumtöluðii Iðn
sýningu. „Framleiðsla Hellu hf.
vekur atliygli gömlu kvennanua
enda er þar að finna m.a. hrein
lætistæki, lágmyndir, legsteina
og fleira.“
Kallinn hefur gaman af þebn
fyrir norðan. Hann hló upp-
hátt þegar hann las eftirfar
andi úr íslendingi: „íslending
ur leggur kapp á að vera NorS
lendingum gagnlegur íslending
ur.“ j
Hvað á fágað og siðvandað
fólk að gera nú? Np er sagt
að íslcnzka sjónvarpið sé að
byrja. Getur maður verið þekkt
ur fyrir að fá sér taeki, Að þeir
skyldu nú þurfa að byrja á þes«
um f janda hér á landi líka!