Alþýðublaðið - 04.11.1966, Blaðsíða 7

ngar sannanir
um rán Ben Barka
EFTIR réttarhöld, sem staðið
Iiafa í hálfan arinan mánuð, er yf
irheyrslum 150 vitna í Bén Barka
imálinu lokið. En árangurinn er rýr
FleStum þeim spurningum, sem
máli skipta, er enn ósvarað.
En enn er eftir að yfirheyra
eitt aðalvitnið í málinu, Ahmed
Dlimi majór, yfirmann marokk-
ósku öryiggislögreglunnar, sem ný
lega gaf sig óvænít fram við
frönsku lögregluna. Dlimi majór
sem er náinn samstarfsmaður Moli
ammed Oufkirs hershöfðingja, inn
anríkisráð'herra Marokkó, sem á-
kærður hefur verið fyrir að standa
á bak við rán Ben Barka, kann
að veita upplýsingar, sem varpa
nýju ljósi á málið. En yfirheyrsl
urnar yfir honum geta tekið lang
an tíma, ný rannsókn kann að
verða fyrirskipuð og má því búast
við að málið allt dragist mjög
á langinn.
Um það bil eitt ár er nú liðið
KÍðan marokkólika stjórlnarand-
stöðuleiðtoganum Mehdi Ben
Barka var rænt á götu úti í Par
ís um hábjartan dag. Yfirmaður
eiturlyfjadeildar Parísarlögregl-
unnar, Louis Souchon, og aðstoð-
armaður hans, Raymond Voinot,
stöðvuðu Ben Barka á einni mestu
umferðargötu Parísar. Þegar Ben
Barka hafði fullvissað sig, um, að
menn þessir væru í raun og veru
fulHrúar lögreglunnar, gekk hann
með þeim að bifreið, sem beið
þeirra. Þar sátu þrír glæpamenn,
Antoine Lopez, Julien Le Ny og
Jean Palisse, sem allir störfuðu
fyrir njósnasamtökin SDECE.
Fimmmenningarnir óku með
fanga sinn til villu í úthverfinu,
sem var í eigu iglæpamannaforingj
ans Georges Boucheseiche. í rétt
arhöldunum hefur komið fram, að
þessi maður stóð í nánu sambandi
við ýmsa háttsetta menn í lögregl
unni og öryggisþjónustunni.
Einnig er talið að sannað sé,
að Souchon, Voinot og Lopez hafi
haft fjárhagslegan liagnað af kynn
um sínum við Boucheseiche, sem
Antoine Lopez ræðir við verjanda sinn í réttarsalnum.
Parísar daginn eftir ránið og fór
'frá Frakklandi 4. nóvember (Ben
Barka var rænt 29. október).
Þetta var sama daginn og Bauches 1 þjónustu ráðuneytis síns (Sureté
eiche og félagar hans fóru í fel
ur.
Þessar staðreyndir, sem að vísu
eru ekki óyggjandi rök, og sá
sennilegi möguleiki, að Oufkir
hafi viljáð ryðja pólitískum and
stæðing úr vegi, leiddu til þess
að ákveðið var að kæra Oufkir
að honum fjarstöddum. Tvær svip
aðar ákærur voru gefnar út á hend
ur Ahmed Dlimi majór, yfirmanni
mafro,kkóisku öryggi.slögreiglunnar
sem var í fylgd með Oufkir í Par
á möng hótel í Frákklandi og Mar
okkó, og sa'gt er að Sauchon og
Voinot hafi skýrt honum frá að
gerðum lögreglunnar.
Síðan Ben Barka var leiddur inn
í villu Boucheseiches, hefur ekk
ert til hans spurzt. Lopez og lög
reglumennirnir Souchon og Voi-
not héldu þegar aftur til Parísar
og þeir staðhæfa, að þeir hafi
ekki 'hugmynd um það sem síðar
gerðist í málinu. Boucheseiche
og skósveinar hans hurfu til Mar
okkó og Spánar. Oorðrómur er á
kreiki um, að glæpamannaforingj
anum hafi verið komið fyrir katt
arnef í Marokkó.
Glæpamaðurinn Georges Fi^on
hefur gefið sína eigin skýringu
á því, sem gerðist í villunni. Hann
segist hafa komið til villunhar
eftir að mennirnir, sem rændu
Ben Barka voru farnir og séð með
eigin augum innanríkisráðherra
Marokkó. Mohammed Oufkir hers
höfðingja nvr.'a Ben Barka til
bana með rýtingi.
Frásögn Eigons var ítarlega rak
in í frönskum blöðum, en lögregl
an leitaði árangurslaust að þessu
mikilvæga vitni. Erfiðleikar lög-
reglunnar virðast óskiljanlegir,
þar sem blaðaljósmyndarar áttu í
engum erfiðleikum með að birta
hverja myndina á fætur annarri af
Figon — ein myndin var meira að
stöðina í París.
Seint og síðar meir hafði lög
reglan uppi á honum. En það var
um seinan. Figon fannst látinn
með byssukúlu. Án þess að segja
það beínt, reyndu yfirvöldin að
skýra það, sem gerzt hafði, sem
sjálfsmorð. En of margt mælti
gegn því, að svo hafi verið. Figon I ísarferðinni, og dularfullum leyni
fannst í læstri íbúð, en hann hafði þjónustustarfsmanni, Choutki að
aðeins fimm dögum eftir ránið
fór Roger Frey innanríkisráðherra
þess á leit við yfirmann öryggis
Ben Barka
Yfirmaður marokkósku öryggislögreglunnar, Ahmed Dlimi majór,
og innanríkisráðherra Marokkó, Mohammed Oufkir, hershöfðingi.
Báðir hafa verið 'ákærðir að þejm f jarstöddum um að hafa skipu-
lagt ránið, og hefur Dlimi gefið sig fram við frönsku lögregluna.
enga lykla á sér. Ymislegt bend
ir til þess að Figon hafi talað of
mikið og þess vegna verið komið
fyrir kattarnef.
En hvað er hæft í ummælum
Ffsons? Ben Barka er ófundinn,
og þótit fallizt sé á kenninguna
um að hann liaf■ verið myrtur, þá
vantar sannanir.
Þáttur Oufkirs í málinu er einn
'g óliós.
Oufkir hershöfðingi þekkti
Bouchoseiche og Lopez, sem báð
ir gegndu mikilvægu hlutverki í
sambandi við rán Ben Barka.
Einn þeirra manna, sem hand
teknir voru í sambandi við málið
marokkóski stúdentinn El-Gahli el
Mahi, reyndist vera frændi Oufkirs
Annar maífur, sem handtekiinn
var reyndist vera marokkóskur lög
nafni, sem mun ihafa tekið þátt í
skipulagningu ránsins. Þessi mað
ur hefur hvað eftir annað borið
á góma í framburði vitnanna í
réttarhöldunum, en athygli vekur
að engum ber saman um hvernig
hann er í útliti. í Marokkó er þvi
haldið fram, að ,,Choutki“ sé ekki
til hann sé tilbúningur.
Ákæran 'gegn þessum þremur
Marokkómönnum hefur valdið al
varlegum milliríkjadeilum, sem
geta harðnað ennþá meir, ef ákveð
ið verður að dæma þá einnig enda
þótt erfitt sé að dæma þá fyrir
nokkurt áþreifanlegt. (Sneiða hef
ur orðið hjá möguleikanum á
manndrápi, þar sem ekki er ör
uggt að manndráp hafi yfirleitt
átt sér stað.). ,
En grunurinn er þeim mun
regluforingi. Loks kom Oufkir til j sterkari. Svo snemma sem 3. nóv.
Nationale), að spyrði Oufkir nokk
urra spurninga í sambandi við;
málið svo að litið bæri á í hádegis
verðarboði. Áramgurinn varð lít
ill sem enginn. Oufkir fór und
an í flæmingi. Þó taldi Frey sig
hafa nægar sannanir undir hönd
um til að aðhafast meira í málinu
En daginn eftir var Oufkir faririn
til Marokkó.
Þetta gefur tiíefni til tveggia
spurninga, sem ekki hafa fengizt
viðunandi svör við í réttarhöld
unum.:
Hvers vegna varð svo löng bið
á því að hafizt væri handa.
Hve hátísettir menn höfðu vitn
eskju um það, sem gerðist?
í réttarhöldunum beindust þess
ar spurningar fyrst og fremst að
þátt Marcel Leroy, fyrrverandi
majór úr SDECE, sem ákærður er
fyrir embættisafglöp að málinu
Ýmislegt bendir til þess, að hann
sé notaður t:l þess að taka á sig
sakir þær, sem bornar eru á lög
regluna og. öryggisþiónustuna.
Daginn sem Ben Barka var rænt
mun Lopex hafa liringt í hann og
tjáð honum, að ..fundinum í Font
enay-le-iVicomte“ væri lokið. Le-
ray neitar því að hafa tekið við
þessum skilaboðum. Aftur á móti
eru engar brigður bornar á það.
að þezar sagt' h'afði verið frá
hvarfí Ben Barka í útvarpsfréttum
(31. október), setti Lopez sig í
samband við yfirmann sinn. Maj
órinn sá hins vegar enea ástæðu
t.il að segia yf'rmanni sínum, Jaq
uier hershöfðingia, allt af létta
enda bót.t ..mannslíf væri ef til vill
i húfi.“ Jacquær var lpvs^ur frá
störfum i sambandi við málið, en
lipgur ekki undir grun.
Jean Caille fulltrúi í njósna
þjónustu lögreglunnar, Benesigne
ment Generaux, virðist einnig hafa
verið tvíbentur í málinu. Hann
hefur skýrt svo frá, að Leroy hafi
sagt honum, að Ben Barka hefði
verið stunginn til bana. Þessu neit
ar hann nú. í undirbúningsrann
sókn málsins var hann mjög ófús
til samvinnu og gerði sér upp veik
indi, þegar hann átti að fara í ýf
irheyrslur. Upplýs:ngar þær, sem
Framhald á bls. 10.
4. nóvember 1966 — ALÞVÐUBLAÐIÐ 7