Alþýðublaðið - 18.11.1966, Blaðsíða 2

— Spennan í Árbæjarhverfinu
cr svo lág, — allt niður í 160 volt
Oð| ef svo heldur áfram geta raf
knúin heimilistæki, isskápar,
Iwottavélar og útvarpstæki í hús
um hér eyðilagst í stórum stíl. Þá
veldur þessi lága speiuia einnig
því að olíukyndingar í mörgum
blokkum eru ómrkar. Á þessa lund
segir í opnu bréfi frá Mats Wibe-
Lund jr. sem birtist hér á eftir og
l>er með sér ástandið í þessu nýj
asta hverfi borgarinnar, er langt
frá því að vera gott.
Árbæjarhverfi 16. 11. 1966.
OPIÐ BRÉF TIL DAGBLAÐ-
ANNA í REYKJAVÍK:
ÍBÚAR ÁRBÆJARHVERFIS
KUNNA AÐ VERÐA TILNEYDD
IR TIL AÐ FLÝJA ÞAÐAN!
Já, svo slæmt er nú ástandið þar!
Spennan er enn of lág í þeim bráða
birgðarafmagnslínum, sem liggja
um Árbæjarhverfið. Daglega mæl
ist spennan vera undir 180 voltum,
já og jafnvel niður í 160 volt!
Ef slíku heldur áfram munu
mörg tæki eins og ísskápar, þvotta
vélar, útvörp o.fl. sem ganga fyrir
rafmaigni, eyðileggjast' áður en
langt um líður. Jafnframt þessari
lágu spennu, er olíukyndingin nú
óvirk! — Bein rafmagnsupphitun
er auðvitað útilokuð vegna þessar
ar lágu spennu.
Hér er svo kalt, að undirritaður
hefur í hyggju að flytja úr íbúð
inni þar til spennan hefur ná'ð eðli
legu marki
Rafveitan hefur upplýst, að hún
óski ekki eftir að leggja kraftmeiri
straumlínu, svo við gætum fengið
þann straumstyrk, sem við borgum
fyrir. íbúarnir hérna vildu gjarn
Vona að fyrstu hand-
ritin komi með vorinu
Einar Ólafur Sveinsson.
Reykjavík, OÓ.
— Ég fagna dómi Hæstarétt
ar í (handritamálinu af heilum
hug, sagði Einar Ólafur Sveins
son, forstöðumaður Handrita-
stofnunarinnar, í viðtalj við
Alþýðublaðið í Igær.
— Ekki veit ég með vissu
Ihvenær fyrstu handritin úr
Árnasafni koma. Eftir er að
skipa nefnd sérfróðra manna
frá háskólanum í Reykjavík og
í Kaupmannahöfn sem úrskurð
ar hvaða handrit verða afhent.
Má vera að þessj nefnd þurfi
langan tíma til að komast að
endanlegum niðurstöðum í
sambandi við eiustök handrit.
Rannsaka þarf þetta vandlega
og með gætni. Líklegt þykir
mér að fyrstu handritin komi
til landsins með vorinu.
— Þegar er búið að ákveða
um afhendingu nokkurs hluta
safnsins. Við fáum örugglega
Flateyjarbók, Konungsbók og
Sæmundar Eddu. íslendinga-
sögur fáum við og öll handrit
sem fjalla algjörlega um ís-
lenzkt efni. Þetta er ákveðið
og fast. Á sínum tíma var á-
kveðið að okkur verði afhent
1600—1700 handrit úr Árna-
safni. Er hér um að ræða bæði
skinn og pappírshandrit.
Handritin í Árnasafni eru
nálægt 2570 að töiu, svo að
þetta er mikiil hluti þeirra sem
við fáum. í safninu er einnig
Framhald á bls. 10
an fá sína aðalheimtug. Ef sett
yrði upp bráðabirgðastraumlína,
myndum við borga með mestu
ánægju.
Orsökin til þess að við getum
ekki fengið aðalheimtug er sú, að
ekki hefur enn verið slétt úr jarð
vegshaugum milli húsanna, þar
sem rafmagnslínurnar eiga að
liggja. Þessir haugar valda erfið
leikum hjá mörgum, og hlutað
Framhald 10. síðu.
TVÖ SLYS
Rvík, — ÓTJ.
Kona handleggsbrotnaði er
hún varð fyrir bifreið á Sund
laugavegi urri níuleytið i gærk
völdi. Hún var flutt á Slysa
varðstofuna. Karlmaður meidd
ist eitthvað er hann hljóp í
veg fyrir bifreið sem var að
aka upp Nóatúnið á mótum
Laugavegar. Hann kenndi sér
enskis meins i fyrstu en fór
svo að finna til sársauka í fæti
svo að hann var fluttur á Slysa
varðstofuna. ökumaðurinn
kveðst hafa ekið yfir á rauðu
Ijósi.
Ný skáldsð
Guðmund Daníelss.
Út er komin ný skáldsaga eftir
Guðmund Ðaníelsson og nefnist
hún Turninn og Teningurinn. Er
þetta fimmtánda skáldsaga höf-
undarins, en auk þess hafa kom-
ið út eftir hann ljóð, ferðasögur
og fjögur ritsöfn. Haim hefur ög
sent frá sér tvær viðtalsbækur
: og eitt leikrit, sem ber nafnið
Það fannst gull í dalnum. Fyrsta
bókin, sem Guðmundur sendi fró
í sér var ljóðabókin Ég heilsa þér,
sem kom út 1933.
Aftan á kápusíðu hefur verið
prentað eftirfarandi: „Turninn og
. teningurinn er stórbrotinn íslenzk
i ur róman frá stríðsárunum síð-
| ustu. Turninn og teningurinn er
spennandi skáldsaga í nýtízku
stíl, og formið er mjög nýstárlegt.
Umgerð skáldsögunnar er þjóðlífs
bylting okkar síðustu áratuigina.
,,Annars er það sjálft mannlífið
— fólkið í kringum mig, sem ég
hefi langsamlega mestan áhuga á.
Ég reyni að analysera fólkið í alls
konar aðstöðu“, segir sk'áldið um
Turninn og teningurinn.
Bókin skiptist í tvo megin hluta
og heitir isá fyrri Turninn —
Fyrsta bókin um Hlaðbæ, en sá
seinnj ber nafnið Teningurinn —
Önnur bókin um Hlaðbæ. ísa-
foldarprentsmiðja h.f. gefur bók-
ina út og búið til prentunar. Bók-
in er 248 bls. að stærð í vönd-
uðu broti .
Dómendurnir samr^ala
um niðurstððuna
Reykjavík — EG.
— Ég er að sjálfsögðu mjög
ánægður með þá staðreynd, að
þetta gamla viðkvæma deilu-
mól íslands og Danmerkur skuli
nú vera til lykta leitt, sagði
Gunnar Thoroddsen sendi-
herra íslends í Kaupmannahöfn
er Alþýðublaðið ræddi við liann
í síma í gær.
— Hæstaréttardómurinn er
okkur öllum auðvitað óbland
ið fagnaðarefni sagði Gunnar
Thoroddsen. Niðurstaða hans
varð einróma. Forsendur dóms
ins eru raunverulega í tvennu
lagi. Átta dómendur undir for
ystu forseta dómsins, eða dóms
stjórans, telja í sínum forsend
um, að Árnasafn sé ekki ríkis
eign heldur sjálfstæð stofnun
og að liandritalögin feli í sér
eignarnám gagnvart stofnuninni
en réttindi hennar séu vernduð
samkvæmt 73. grein stjórnar
skrárinnar, sem fjallar um frið
helgi eignarréttarins. Þeir
telja, að fullkomlega löglega
liafi verið um málið fjallað,
meðal annars þar sem staðfest
ingu laganna hafi verið frestað
og þingið samþykkt þau tví
vegis. Þeir telja ekki ástæðu til
að að draga í efa, að þarna
sé um almenningsheill að ræða
eins og stjórnarskráin áskilur.
Hinsvegar segja þeir, að í þessu
máli, sé ekki, eins og málið er
flutt, hægb að dæma um skaða
Framliald á bls. 10.
Gunnar Thoroddsen
ALÞINGl RÆÐIR SLYSA-
HÆÍTU Á DRÁTTARVÉLUM
HIN tíðu slys á dráttarvélum
voru til umræðu í neðri deild Al-
þingis í gær. Mælti Einar Ol-
geirsson fyrir frumvarpi, sem
mundi enn takmarka rétt ung-
linga til að aka þessum hættu-
legu vélum. Benti hann á hin
«orglegu slys, sem orðið hefðu, og
taldi að alþingismönnum bæri
skvlda til að taka þetta mál fast
arj tökum og gera frekari ráð-
■Rafanir til varnar gegn slíkum
slysum.
Jóhann Hafstein dómsmálaráð-
herra skýrði frá því, að þetta mál
v,efði verið til athugunar í fjórum
mismunandi ráðuneytum. Hefði
komið til tals, að ísland gerðist
•»ðili að alþjóðlegum samþykktum
om örvggi á dráttarvélum, og
fleiri hliðar málsins hefðu verið
athugaðar. Hefði tveim ráðuneyt
isstjórum nú verið falið að
fjalla um þetta vandamál, sem
Jóhann kvað alvarlegt og því nauð
syn að endurskoða fyrri afstöðu
Alþingis til að gera frekari ráð-
stafanir til að forðast slysin.
Ingólfur Jónsson, landbúnaðar-
ráðherra benti á, að banaslys full-
orðinna á dráttarvélunj væru enn
fleiri en bama. Tillaga Einars,
sem væri gagnleg og góð, næði
því ekki nógu langt til að koma
að gagni í baráttu gegn öllum slys
um á dráttarvélum. Nú hefðu tek
ið gildi lög um, að hús eða örygg
isgrindur skuli vera á öllum drátt
arvélum, sem inn eru fluttar, en
slíka kröfu hefði ekki þótt unnt
að gera um gamlar dráttarvélar.
2 18. nóvember 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ