Alþýðublaðið - 14.12.1966, Síða 16

Jólapóstur allt árið
BERGSÆTT
Prófessor Guðni á gó'ðar þakkir skilið'
að grafa upp hreppstjórans ætt.
En margur svartur sauður er kominn I spiiið
og summan er ótalþætt.
Ég er af Bergsætt sem ýmsir öðlingsbændur
í austursýslunum tveim.
Og nú get ég heimsótt mína mörgu frændur.
Mikið samgleðst ég þeim.
Það benda allar líkur til að jóla- |
pósturinn verði dálítið seint á
ferðinni að þessu sinni. í mörg
undanfarin ár hafa póstmenn orð-
ið að leggja nótt við dag í des-
ternber til að koma jólapóstinum
til skila, og þó ekki haft undan.
En nú vinna þeir ekki nema venju
iegan vinnutíma, og þótt reynt
tliafi verið að bæta við aukafólki
kvað það ekki leysa neitt verulega
iúr vandanum, því að engir eru til
að segja aukafólkinu til, en póst-
•menn stökkva ekki alskapaðir út
úr höfði Seifs fremur en aðrar
stéttir í þjóðfélaginu; þeir verða
að læra verk sitt og það gerir
ewginn tilsagnarlaust.
Út af fyrir sig gerir það kannski
ekki svo mikið til, þótt mönnum
verði að berast jólakveðjur fram
á mitt sumar. Það er meira að
segja spurning, hvort það geti
ekki orðið tii bóta, ef jólakveðj-
urnar dreifast meira á árið en
verið hefur, að minnsta kosti ef
það er rétt, sem sumir halda, að
fetenn séu að jafnaði í betra skapi
um jólaleytið en endranær og jóla
lcveðjur frá vinum og vandamönn
um og öðrum kunningjum eigi
•þátt í að koma mönnum í jóla-
skap. Það ætti að minnsta kosti
að vera til bóta, ef menn gætu
verið í jólaskapi allt árið um
kring, eða svo kann að virðast
við fyrstu sýn. En við nánari um-
hugsun um málið vaknar þó sú
hugsun, hvort það þýddi ekki raun
ai það sama og að menn kæmust
aldrei í jólaskap. Eilíft sumar er
•eiginlega eins og ekkert sumar,
■og yrði þá ekki eins eilíft jóla-
skap ekkert jólaskap?
Jólapóstuiúnn vex með hverju
árinu, og munu staflarnir af hori-
oim aldrei vera hærri en nú, og
það eins þótt yfirvinnuverkúall
tióstmanna hefði ekki komið til.
Venjulegast kemst megnið af hon-
um til skila og sjálfsagt verður
það eins núna, þótt það kunni að
dragast eitthvað. En alltaf munu
þó innan um og saman við bréf,
sem aldrei ná á áfangastað. Það
hlýtur til dæmis að vera talsvert
erfitt fyrir póstmenn að vera viss
ir um að koma til skila bréfi, sem
einungis er merkt: Guðmundur
Guðmundsson, Reykjavík. Og ekki
geta þeir sent það aftur til send-
anda, ef undirskriftin skyldi ekki
vera annað en Sigga, en þá er
raunar líkur til að einu igildi til
hvaða Guðmundar bréfið er bor-
ið. Svo að það er kannski ekki
svo mikill skaði skeður, þegar öllu
er á botninn hvolft.
Annað er það í sambandi við
jólakort, sem rétt er að vekja at-
hygli á. Það er sannarlega til of
mikils mælzt að fólk hafi á reið-
um höndum heimilisfang allra,
sem það getur átt von á að fá jóla
kveðjur frá. En það er oft eins og
sendendum þyki isjálfsagt að all-
ur heimurinn viti, hvar þeir eiga
heima, og skrifa þess vegna undir
kort eitthvað á þessa leið: Fjöl-
skyldan á Fjölskyldubraut 7. Það
getur stundum verið á við heila
krossgátu að ráða, hvaðan slíkt
kort er komið.
í frumvarpinu er mikilvægt at-
riði um stofnun Kristnis.ióðs,
en í hann skulu renna Krikju-
garðasjóöur, söluverð’ kirkju-
garða ... , |.
Leiðari í Morgunbl.
Það er alltaf verið að tala uiní
bókaflóöið og öll þessi ósköp
af bókum. Ég fæ liins vegar
ekki betur séð, en allar jóla-
bækm-nar í ár séu eftir sama
manninn. Ef þær eru ekki skrit
aðar af Sveini Víkingi, þá en|
þær þýddar af honum ... |
<3>' f'
Kallinn fór til rakarans til þess
að vera nú einu sinni snemma
í því og losna við langa bið.
Þegar hann kom heim, sagði
hann: Því fæiTÍ sem hárin
verða á hausnum á manni, þvf
meira þarf maður að borgra fye
ir klippinguna . . .
Ég hlustaði á tvo litla stráka
úti á götu og mér fannst anri-
ar þeirra alveg perla. Hann
sagðist ætla að gifta sig — fyr-
ir eina tyggigúmmíplötu . . ,