Alþýðublaðið - 05.01.1967, Síða 16

rAT
IH>
Menningarleg áramót
Ekkert lát virðist ætla að verða
iá’ skrifum og umtali um hina nýju
deild Ríkisútvarpsins sem er til
húsa i fyrrverandi verkstæði þar
eem byggt var yfir bíla, og skal ó-
sagt látið um Ihvort búsið hefur
iSett niður við skiptin eða hvort
vegur þess er enn meiri eftir til-
komu sjónvarpsdeildarinnar. Hér
er ekki ætlunin að ræða um starf-
semi þeirrar stofnunar, heldur af-
leiðingar hennar.
I>að liggur við að liroll setji að
manni þegar lesið er í blöðum sem
út hafa komið eftir áramót og sagt
er að gamlárskvöld og áramótin
yfirleitt hafi verið mjög menning-
arleg að þessu sinni og er títt-
nefndu fyrirbrigði þakkað þetta,
það er að segja ef það er þakka
vert. Því að þessu sinni hafi allir
ungir og gamlir setið við að glápa
úr sér augun og hlusta á ameríska
slagara í stað' þess að horfa á
brennur og sprengja kínverja og
púðurkerlingar samborigurunum
til hrellingar. Fyx-ir nokkrum ár-
um tóku borgaryfirvöldin í Reykja
vík upp á því að láta hlaða bál-
kesti um allan bæ og kveikja í
þeim á gamlárskvöld. Varð þetta
til þess að áramótin urðu enn

Sigurður Ingimundarson
Sigurði er sýnt um fræðslu seint og snemma
upplýsir hann unga í skólum
og öldunga í þingsins stólum.
En illt er að kenna ganginn göldum gamaljálkum
þá er skömminni skárra að fást við
skepnuna yngri og tryppin kljást við.

CkMi.w
,,menningarlegri“ en áður var, því
í þann tíð dunduðu unglingar borg
arinnar sér við að velta bílum í
miðborginni og gera at ú gömlu
fólki og lögreiglunni og þótti hið
siðastnefnda vera hámark ára-
mótagleðinnar. Voru þá allar
geymslur yfirfullar af strákaskríl
svo ekki var á bætandi og hafði
lögreglan ekki önnur ráð betri en
að sleppa sökudólgum jafnóðum
og þeir voru téknir, svo þeir gátu
haldið áfram að velta bílum og
hrekkja lögregluþjóna. Svo komu
brennurnar og ólætin í miðborg-
inni hættu og nú nennir unga fólk
ið ekki einu sinni lengur að horfa
á brennu, heldur situr heima og
hlustar á amerikaniseraða Skandi
nava, forsætisráðherra og útvarps
stjóra. Hvað skyldi taka við næst?
Með sama áframhaldi og enn
meiri „menningarblæ" en þegar
er orðinn á þjóðlífinu er hætt við
að tilveran fari að verða heldur
leiðinleg, svo ekki sé meira sagt,
og þá kemur áreiðanlega að því
að fullorðnir menn segja börn-
um.sínum stoltir frá þeim sælu-
tima framtakssemi og karl
mennsku er þeir veltu bílum á
gamlárskvöld og lögreglan hand-
tók þá á hálftíma fresti en gat
ekki stungið þeim inn því þar var
allt fullt af púðurkerlingasprengj-
urum og öðrum hrekkjalómum.
Þá var nú einhver mannsbragur
á unga fólkinu. Ef heldur sem
horfir líður sjálfsagt ekki á löngu
þar til enginn nennir einu sinni
að skjóta upp flugeldum til að
fagna nýju ári. Kannski verður
líka búið að banna þá eins og kín
verjana núna. Við skulum bara
vona að við eigum ekki eftir að
verða svo ,,menningarlegir“ að við
höfum ekki rænu á að hafa glas
við höndina þegar við glápum á
forsætisráðherra og útvarpsstjóra
framtíðarinnar flytja sinn ára-
mótaboðskap.
Fátt var á tjörniiuii af man.i-
skepnmn, nokkur börn á ska.it
um, nokkur börn að gefa öncl-
unum.
Mbl.
Hann sonarsonur minn teymdi
mig- meff sér á jólaball, en þar
fékk ég nóg. Bömin ætluffu
aff keyra mig mu koD, þau
héldu aff ég væri einn af bræffr
unum ofan úr Esju. Ég hafffi
nefnilega gleymt aff taka af
mér rauffu nátthúfuna mína. . .
Kallinn er búinn aff liggja í
rúminu í þrjá daga. Hann fann
gömlu skautana sina uppi á
háalofti, fór beint niffur á
tjörn, en kom hcldur spældur
heim. . .
Ég Ias þaff í einliverju blaffi
í gær, aff topplausa tízkan væri
sem óffast aff breiðast út aftur.
Hryllilegt.